Αυτό που άκουσα μπορεί να είναι για ιδιαίτερα γούστα αλλά σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι θα αναγνωρίσουν ότι αυτοί οι τύποι παίζουν μουσική με την πραγματική έννοια. Οι Harpoon, προερχόμενοι από μεριά Αμερική έχουν μια διαφορετικότητα. Έτσι όπως συνθέτουν, έτσι όπως χρησιμοποιούν τα τύμπανα αλλά και στον τρόπο που προσθέτουν τα φωνητικά στο όλο σύνολο βγάζουν μια δικιά τους ατμόσφαιρα. Κιθαριστικά νομίζω ότι τους λάτρεψα γιατί φαίνεται πως κάνουν σαματά με έναν πιο αργό και «μελοδραματικό» τρόπο. Ο ήχος τους είναι αρκετά extreme. Και ναι, αν και μέχρι τώρα αποφεύγω να ξεκαθαρίσω τι ακριβώς πρόκειται να ακούσετε, θα κάνω μια προσπάθεια. Στο δίσκο λοιπόν υπερισχύουν τα επαναλαμβανόμενα riffs , και μάλλον μιλάμε για down- tempo metal, με black, grindcore και post χαρακτηριστικά- ουφ- σε όλα αυτά προστίθενται screamo και μελωδικά φωνητικά. Το ατού τους θεωρώ ότι είναι κάποια riffs με πάρα πολύ ενδιαφέρον. Και για να το πω πιο απλά, μιλάμε για νότες, χρησιμοποιούν ωραίες νότες και αυτό είναι το σημαντικό. Το πιο αρνητικό διακρίνω πως είναι τα πιο γρήγορα κομμάτια τους, που φτάνουν να μου θυμίζουν πως έχουν πιο hardcore- grindcore επιρροές. Τους προτιμώ στην πιο βαριά down- tempo ατμόσφαιρα. Εκεί αναδεικνύεται και ο ήχος τους και οι συνθέσεις τους. (Συν σε όλα αυτά ένα πολύ όμορφο εξώφυλλο.)
8/10
Ήλια Τσάρα
