Οι σχέσεις του doom metal με την Ελλάδα ποτέ δεν ήταν και οι καλύτερες δυνατές, εξαιρώντας μια-δυο περιπτωσούλες στα πιο underground κυκλώματα. Οι Heathendom ίσως να είναι η καταλληλότερη μπάντα για να κάνει το συγκεκριμένο είδος να αναδυθεί στην ελληνική επιφάνεια. Αφού έμεινα έκπληκτος όταν άκουσα την επανέκδοση του πρώτου ομώνυμου LP τους, κάνοντάς με να αναρωτιέμαι τι μπορεί να κάνει ένας Έλληνας μουσικός όταν έχει συνθετικά κέφια, σειρά είχε η επανέκδοση του επίσημου πρώτου τους δίσκου, με το μάλλον παράξενο τίτλο Nescience. Όπως είχα γράψει και στην κριτική για το LP, τα παιδιά είναι καλά διαβασμένα από τα πρώτα albums των Candlemass και Solitude Aeternus. Το κόλπο είναι ότι οι Heathendom ήδη από το ντεμπούτο τους έχουν αρχίσει και φτιάχνουν το δικό τους προσωπικό ήχο, ρίχνοντας από τώρα πόρτα σε όλους τους κακοπροαίρετους που θα θελήσουν να μιλήσουν για αντιγραφή από τους προηγούμενους. Το μόνο που ίσως θεωρηθεί παρόμοιο είναι το έντονο doom στοιχείο που επικρατεί καθ’ όλη τη διάρκεια του Nescience. Το κρυφό χαρτί της μπάντας (και ταυτόχρονα και ο κύριος λόγος που ΔΕΝ γίνεται να χαρακτηριστούν αντίγραφο) δείχνουν να είναι τα φωνητικά. Πραγματικά παίζει να μην έχω ξανακούσει πιο ανατριχιαστικές ερμηνείες από άλλο ελληνικό γκρουπ, ανεξαρτήτως είδους. Δεν απορώ γιατί έχει γίνει τόση φασαρία γύρω από το όνομα των Heathendom. Η ελληνική σκηνή χρειάζεται που και που εκπλήξεις σαν το Nescience. Είπαμε, μπορεί να μην είμαι και ο μεγαλύτερος οπαδός του είδους, αλλά είναι φως φανάρι πως τα παλικάρια διαθέτουν μπόλικο ταλέντο και -πάνω απ’ όλα- φιλότιμο. Γι΄ αυτό και θέλω να ελπίζω ότι δε θα πάνε χαμένοι.
8/10
Χάρης Μπελαδάκης