Οι Αυστραλοί thrashers Hidden Intent επανέρχονται με το τρίτο άλμπουμ τους “Dead End Destiny”. Θα ακούσουμε επτά νέα κομμάτια και δυο διασκευές, το “Pub Feed” των The Chats και το “Altar Of Sacrifice” των Slayer. Επίσης υπάρχουν και κάποιες guest συμμετοχές των Michael Stützer και Kræn Meierσολο από τους Artillery στο τρίτο κομμάτι.
Πως περνάνε τα άτιμα τα χρόνια; Σαν χτες ήταν που είχα γράψει για το “Fear, Prey, Demise”. Ένας thrash metal δίσκος που μου είχε αφήσει θετικές εντυπώσεις δίνοντας του μια ευκαιρία με ένα καλό βαθμό και περιμένοντας να δω τι εξέλιξη θα έχουν. Αυτή η στιγμή έφτασε λοιπόν.
Το ξεκίνημα με το “A Place of Horror” με προβλημάτισε λίγο, δεν μου άρεσε και κάτι δεν μου καθόταν καλά στο όλο άκουσμα αλλά ευτυχώς στα “Breaking Point” και “Dead End Destiny” εμφανίστηκαν οι Sacred Reich με τους Exodus και οι Artillery κυριολεκτικά και με καθησύχασαν κάπως. Κυριαρχούν τα κοφτά riffs, τα όμορφα σόλο κιθάρας και ένας ρυθμός ό,τι πρέπει για mosh pit.
Το “Breaking Point” προτού φτάσει στο τέλος κάνει την εμφάνιση της μια σχεδόν flamenco κιθάρα επιδεικνύοντας όμορφα την αντίθεση μεταξύ επιθετικότητας, οργής και μελωδίας. Το “Get A Dog Up Ya” είναι ό,τι πιο γρήγορο και άγριο θα ακούσετε μέσα σε δύο λεπτά, ενώ προσωπικά το αγαπημένο μου είναι το “Forgotten Fate” με τον drummer Paul Lewis να δείχνει τις δυνατότητές του σε συνδυασμό με την κιθάρα που γεμίζει την σύνθεση με μελωδία. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο “Altar Of Sacrifice” ήταν σαν να άκουγα Slayer με τον Phil Rind στα φωνητικά, μια αρκετά ενδιαφέρουσα διασκευή.
Οι Hidden Intent στο νέο τους δίσκο συνεχίζουν όπως ακριβώς τους άφησα, απλά δεν βλέπω να έχει γίνει κάποια ιδιαίτερη πρόοδος. Αντιθέτως φάνηκαν κάποιες ατέλειες και σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους που οδηγούν προς τα πίσω το συγκρότημα. Κάθε ξεκίνημα νέου κομματιού ξεχωρίζει για τον δυναμισμό και τα κοφτά πολύ γρήγορα πιασάρικα riffs αλλά η συνέχεια δεν είναι εξίσου καλή με αποτέλεσμα να γίνεται κοιλιά και να κουράζει.
Σε αυτόν το δίσκο κυριαρχούν ξανά οι επιρροές τους από Slayer, Testament, Pantera, Exodus, Sacred Reich και Destruction, με τα drums και το μπάσο να δίνουν τον τόνο για ένα χαβαλετζίδικο thrash δίσκο. Στο “Dead End Destiny” οι επιρροές τους καπελώνουν τη δική τους ταυτότητα με αποτέλεσμα να ακούγονται αρκετά άτονοι. Ο βαθμός πάει κυρίως στο ότι μου αρέσει πολύ να ακούω Sacred Reich.
4,5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]