Οι Loviatar από τον Καναδά κυκλοφόρησαν πριν από λίγους μήνες τον δεύτερο δίσκο τους. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό δείγμα σκοτεινού και μελαγχολικού doom metal, για το οποίο μας μίλησε ο κιθαρίστας και τραγουδιστής τους, JD. Χωρίς να θέλω να διαιωνίσω το στερεότυπο της καναδικής ευγένειας, ο JD, όπως θα δείτε και παρακάτω, δε μου αφήνει άλλη επιλογή.
Καλησπέρα και συγχαρητήρια για τη νέα σας δουλειά! Ελπίζω να είστε καλά.
Γεια σου Τζούλια, είμαι ο JD από τους Loviatar. Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον στην προσπάθειά μας!
Πόσο καιρό χρειαστήκατε για τη σύνθεση και την ηχογράφηση του “Lightless”;
Όλη η διαδικασία μας πήρε περίπου δύο χρόνια. Δουλεύουμε σε σχετικά αργό ρυθμό. Ένα μικρό μέρος του υλικού ήρθε από την πρώτη ολοκληρωμένη μας δουλειά, ιδιαίτερα μία αρχική εκδοχή του “Silica”, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής γράφτηκε μέσα στο 2017-2 018 και ηχογραφήθηκε το 2019 στο στούντιό μας, στο Wolf Lake.
Γιατί αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε το άλμπουμ μόνο σε μία περιορισμένη έκδοση σε βινύλιο;
Αυτή ήταν μία κυρίως πρακτική απόφαση, που πήραμε από κοινού με την εταιρία. Παλιότερα είχαμε βγάλει μουσική σε CD, ακόμα και σε κασέτες. Όμως τελικά είδαμε ότι η ψηφιακή έκδοση και το βινύλιο αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος των πωλήσεών μας, ενώ οι άλλες μορφές δεν ήταν αποδοτικές.
Προσωπικά τι σου αρέσει περισσότερο στο “Lightless”;
Αυτή είναι λίγο περίεργη ερώτηση, σα να ρωτάς ένα γονιό ποιο από τα παιδιά του προτιμάει. Θα έλεγα ότι είμαι πολύ χαρούμενος με το τελικό αποτέλεσμα του “All the Witches You Failed to Burn”. Ήταν η πρώτη φορά που επιχειρήσαμε να κάνουμε την παραγωγή ενός κομματιού στο στούντιο, χωρίς κάποια προετοιμασία ή πρόβα. Ήταν ωραίο που προσεγγίσαμε μία ηχογράφηση από μία καθαρά νέα προοπτική.
Όλοι οι στοίχοι του “Lightless” είναι σχετικοί με θρύλους και μύθους;
Επιλέξαμε συγκεκριμένα να αποφύγουμε τους μύθους και το φανταστικό σε αυτόν το δίσκο. Ήθελα ένα διάλειμμα από αυτή τη θεματολογία, αλλά και την ευκαιρία να εξερευνήσω διαφορετικές ιδέες. Έτσι ο JP και εγώ επιλέξαμε να επικεντρωθούμε σε πιο φιλοσοφικά θέματα, όπως υπαρξιακός φόβος και η εκμετάλλευση της εργασίας. Το άλμπουμ αντλεί κυρίως έμπνευση από το “Germinal” του Emile Zola και το “Conspiracy Against the Human Race” του Thomas Ligotti. Ιδέες για το πώς να βρούμε νόημα στη σύντομη και συχνά βάναυση ζωή μας, εάν υπάρχει κάποιο νόημα εν τέλει.
Το εξώφυλλο του δίσκου έχει κάποιο ιδιαίτερό νόημα; Ποια ήταν η έμπνευσή σας;
Το έργο λέγεται “Road to Destruction”, και είναι της Lesley Oldaker. Το επιλέξαμε από τη συλλογή της, γιατί αισθανθήκαμε ότι «μιλούσε» για τα θέματα του δίσκου. Με μία πρώτη ματιά φαίνεται να είναι ένα μονοπάτι προς μια έντονα φωτισμένη πόρτα, αλλά σιγά-σιγά τα μάτια πάνε προς το έδαφος, το οποίο αποτελείται από παραμορφωμένες μορφές εκατοντάδων σωμάτων. Ταιριάζει με δύο μεγάλες ιδέες που θέλαμε να παρουσιάσουμε στους στίχους. Το πώς σερνόμαστε προς το αναπόφευκτο τέλος μας, τόσο μεμονωμένα όσο και σαν μέρος των συνανθρώπων μας, οι οποίοι πρέπει να υποφέρουν μαζί μας.
Ποιους μουσικούς στόχους εύχεσαι να πετύχετε με τους Loviatar;
Με τον κίνδυνο να ακουστώ αποτρεπτικός, δεν έχω άλλους στόχους για τη δουλειά μου, παρά την ικανότητα να συνεχίσω να την κάνω. Όλα τα άλλα είναι ένα μπόνους.
Τι σας εμπνέει στη ζωή γενικά;
Νομίζω ότι αυτό είναι διαφορετικό για όλους, αλλά ορισμένες ομοιότητες θα ήταν άλλοι μουσικοί, συγγραφείς και καλλιτέχνες. Αντλούμε έμπνευση από μία σειρά διαφορετικών ειδών. Το doom metal και το post-rock βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, αλλά υπάρχουν ρίζες από black metal, gothic rock και ambient που έρχονται στην επιφάνεια των τραγουδιών μας. Λυρικά, ο JP και εγώ συνήθως κάνουμε αρκετή έρευνα στη λογοτεχνία, για να λειτουργήσει ως θεμέλιο στα θέματα που έχουμε επιλέξει. Στο παρελθόν επικεντρωθήκαμε κυρίως στην ιστορική και τη φανταστική μυθολογία, αλλά αυτή τη φορά στραφήκαμε στη φιλοσοφία για έμπνευση. Εκτός από τους δύο κύριους συγγραφείς που προανέφερα, συζητήσαμε επίσης σχετικά με τον Marx, τον Bakunin και τον Sartre, μεταξύ άλλων.
Πως αποφασίσατε να ονομάσετε τη μπάντα σας από τη θεά Loviatar, τη Φινλανδή θεά του θανάτου και της αρρώστιας;
Υπάρχει μια πλούσια παράδοση στη heavy μουσική, όπου οι μπάντες αναζητούν όνομα σε μύθους και θρύλους, και θέλαμε να τη συνεχίσουμε. Επιλέξαμε το όνομα ενώ γράφαμε το “Blind Goddess of the Nine Plagues”, το 2009. Αυτό ήταν το πρώτο μας τραγούδι, αν και δεν ηχογραφήθηκε μέχρι το 2016. Θέλαμε ένα μυθολογικό όνομα με πιο σκοτεινό φόντο, και το γεγονός ότι το όνομα αυτό είχε επίσης κάποια ιστορία στο πάνθεον του Dungeons & Dragons ταίριαζε με τα θέματα φαντασίας με τα οποία είχαμε καταπιαστεί στις αρχές.
Τι είναι το doom metal για εσένα;
Είναι τόσο δυνατό όσο και αργό, και συντριπτικό.
Ποια είναι η γνώμη σου για την καναδική doom metal σκηνή; Υπάρχει κάτι καλό που θα μπορούσες αν μας προτείνεις;
Νομίζω ότι αναμφισβήτητα έχει μεγαλώσει όσο ποτέ, και αυτό λέει κάτι για ένα αρκετά αφανές είδος. Αυτό που νομίζω πως είναι υπέροχο είναι η ποικιλομορφία. Μπορείτε να έχετε occult doom από τους Cauchemar, symphonic doom από τους Volur, πραγματικά σκληρό sludge από τους Vile Creature και πιο progressive doom μέσω των Longhouse, για να αναφέρω μόνο μερικά. Το πιο σημαντικό είναι ότι όλα αυτά τα συγκροτήματα περιλαμβάνουν συχνά γυναίκες ή μαύρους, ιθαγενείς, ανθρώπους άλλης καταγωγής ή χρώματος, κάτι που βοηθά στη διεύρυνση του κοινού για αυτό το είδος μουσικής, πέρα από τα αρχικά του όρια.
Μπορεί να μην είναι η κατάλληλη περίοδος να ρωτήσω κάτι τέτοιο, αλλά έχετε κάποια σχέδια για το μέλλον;
Το γεγονός ότι έπρεπε να ακυρώσουμε όλα τα σχέδιά μας για περιοδεία, λίγες μέρες πριν από την κυκλοφορία αυτού του δίσκου, ήταν το λιγότερο απογοητευτικό, αλλά θα επιστρέψουμε όταν έρθει η ώρα. Μπορώ να πω ότι χρησιμοποίησα το χρόνο για να ξεκινήσω τον επόμενο δίσκο. Έχω ήδη ηχογραφήσει αρκετά demos και επίσης έχω σκιαγραφήσει ένα θεματικό πλαίσιο για τους στίχους. Δε θα έπρεπε να αποκαλύψω πάρα πολλά, αλλά σίγουρα θα είναι μεγαλύτερης διάρκειας από τις προηγούμενες ολοκληρωμένες δουλειές μας και θα γίνει επιστροφή στο μύθο και την αφήγηση του προηγούμενου υλικού μας.
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σου. Οι τελευταίες λέξεις δικές σου.
Τα διάσημα τελευταία λόγια; Αυτό είναι λίγο τρομακτικό. Μπορεί να είναι τα καναδικά αντανακλαστικά μου, αλλά θα σε ευχαριστήσω πάλι για το ενδιαφέρον σου στη δουλειά μας, ειλικρινά το εκτιμούμε πολύ.
Τζούλια Τσαγκάρη
Μετάφραση: Βίκυ Αθανασοπούλου
Links:
Website
Facebook
Twitter
Bandcamp
YouTube
Band Members:
JD – Κιθάρες/ Φωνητικά
JP – Τύμπανα/ Δεύτερα φωνητικά
Bond – Μπάσο
SW – Κιθάρες
Discography:
Loviatar, 2017
Lightless, 2020
