Οι Γερμανοί Macbeth δημιουργήθηκαν το 1985, όταν ακόμη η χώρα τους ήταν χωρισμένη στα δύο. Έχοντας βρει πολλά εμπόδια στο δρόμο τους, όπως επανενώσεις και αλλαγές μελών, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album μόλις το 2006. Ακάθεκτοι από τότε, φτάνουν στο σήμερα με την κυκλοφορία του “Gedankenwächter”, του πέμπτου full-length της ιστορίας τους, με το οποίο συνεχίζουν στην ίδια κατεύθυνση που πήραν αρκετά χρόνια πριν, με την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου τους “Gotteskrieger”.
To “Gedankenwächter” πρόκειται για ένα album αρκετά κλασικού heavy metal και thrash metal, με κάποια μοντέρνα στοιχεία που βοηθούν τον ήχο να μην ακούγεται παραδοσιακός. Στην αρχή με ξάφνιασε, γιατί ξεκίνησε χαλαρά και μελωδικά, ωστόσο στη συνέχεια φρόντισε να φορτσάρει σχεδόν αμέσως και αποκαταστάθηκαν οι ισορροπίες. Εντούτοις, δεν είναι ότι εγκαταλείπει τη μελωδία τελείως, αφού υπάρχουν στιγμές μέσα σε όλη του τη διάρκεια που, όσο να ‘ναι, του βγαίνουν και κάποιες ευαισθησίες στη φόρα – παραμένουν αυστηρές εξαιρέσεις, πάντως.
Πέρα από αυτά, κατά κανόνα το “Gedankenwächter” χαρακτηρίζεται από λύσσα. Λύσσα και μανία για τα στιχουργικά θέματα με τα οποία καταπιάνεται, όπως ο θρησκευτικός φανατισμός, η προπαγάνδα και οι κτηνωδίες του πολέμου. Έτσι, δε θα μπορούσαν οι συνθέσεις του να μην είναι βαριές και αφηνιασμένες. Οι κιθάρες, ειδικά, βγάζουν μεγάλο δυναμισμό και είναι ο παράγοντας που με κέρδισε στο “Gedankenwächter”, αφού κάπου εδώ πρέπει να πω ότι τα φωνητικά δε με ενθουσίασαν.
Πιστεύω ότι οι οπαδοί των Macbeth θα μείνουν πολύ ευχαριστημένοι από το δίσκο. Αλλά και οι υπόλοιποι που θα τον ακούσουν μπορούν να τον εκτιμήσουν. Γενικά το “Gedankenwächter” δεν είναι άσχημο, παρά το ότι εγώ προσωπικά δε μπορώ να πω ότι το έβαλα στην playlist μου.
6/10
Τζούλια Τσαγκάρη
[email protected]
