Με αυτό το EP άνετα κάποιος μπερδευόταν και νόμιζε ότι οι Molis Sepulcrum είναι Σουηδοί και μάλιστα δε θα ήταν και δύσκολο να πειστεί πως το συγκεκριμένο ΕΡ είναι επανακυκλοφορία της πρώιμης σουηδικής death metal σκηνής. Τόσο πολύ αγαπάνε το συγκεκριμένο ήχο οι Ούγγροι Molis Sepulcrum, οι οποίοι ντεμπουτάρουν με αυτό το ΕΡ, αν και τα μέλη τους έχουν μια προϋπηρεσία στο χώρο, σε σχήματα όπως οι Gravecrusher και Morbid Carnage.
Τώρα, ίσως γνωρίζετε ήδη την ιδιοτροπία μου, ίσως και όχι, σχετικά με τα συγκροτήματα που προσκυνάνε ένα συγκεκριμένο ήχο. Πολύ δύσκολα προτείνω κάποιον που αντιγράφει ή θέλει να αποδώσει το δικό του φόρο τιμής στον ήχο, εκτός κι αν έχει αναπτύξει τη δική του προσωπικότητα ή αν οι συνθέσεις είναι σε εξαιρετικό επίπεδο. Και εδώ, δε θα έλεγα ότι έχουμε κάτι από τα δύο, αν και οι συνθέσεις βρίσκονται σε αρκετά καλό επίπεδο, δεν πλησιάζουν ακόμα όμως κάτι το εξαιρετικό.
Τώρα, βέβαια, αν εσείς δεν είστε τόσο ιδιότροποι και είστε πιο ανεκτικοί από εμένα και παράλληλα δεν έχετε χορτάσει ακόμα το περσινό The Crown, με αυτό το δισκάκι θα περάσετε ζάχαρη. Αν δηλαδή δε σας ενοχλεί να ακούτε τον ήχο και τις πρακτικές των Dismember και Grave ανακατεμένες στο μίξερ. Όπως προανέφερα, άνετα μπορεί κάποιος να μπερδέψει αυτό το ΕΡ με κάποιες από τις πρώιμες κυκλοφορίες στο ξεκίνημα του σουηδικού death metal, λόγω της ομοιότητας στον ήχο.
Είναι πιο γυαλισμένος φυσικά σε σχέση με τότε, αλλά αυτό είναι κάτι απόλυτα λογικό. Από ‘κει και πέρα, εξαρτάται αποκλειστικά από τους ίδιους. Αν αποφασίσουν να ακολουθήσουν την ίδια μανιέρα και σε ό,τι ακολουθήσει, δε θα πάνε και πολύ μακριά. Αν αποφασίσουν να εξελιχτούν λιγάκι ή να ανεβάσουν το επίπεδο των συνθέσεών τους, τότε το συζητάμε.
6/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
