Επανακυκλοφορία συλλογής πρώτη φορά βλέπω. Όχι πως δεν θα έχουν υπάρξει κι άλλες αλλά δεν βγάζει και μεγάλο νόημα μια τέτοια κίνηση. Εκτός αν μιλάμε για σπάνια ή ακυκλοφόρητα τραγούδια, που εκεί αλλάζει το πράγμα. Αυτή όμως δεν είναι μια τέτοια περίπτωση. Συστάσεις για τους Moonspell δεν χρειάζονται, οι gothic/black metallers είναι τεράστιο κεφάλαιο στον σκληρό ήχο, οπότε πάμε στα καθέκαστα.
Το “The Great Silver Eye” βγήκε για πρώτη φορά το 2007 και περιέχει υλικό από τα πρώτα εφτά studio albums των τεράστιων Πορτογάλων, μέχρι και τον υπερδίσκαρο “Memorial” του 2006 δηλαδή. Χρησιμεύει σαν best-of; Ίσως. Αντικειμενικά δεν περιέχει τα καλύτερα τραγούδια τους μέχρι τότε, είναι όμως ένα αρκετά αντιπροσωπευτικό δείγμα του τι έκαναν στην πρώτη δεκαετία (και κάτι) της δισκογραφικής τους πορείας. Και εννοώ τα full-lengths, αφού στα πρώτα έξι χρόνια (τα τρία σαν Morbid God) παρουσίασαν μόνο demos, splits και ένα EP.
Δεκαέξι τραγούδια περιέχονται στο “The Great Silver Eye”. Τρία από το θρυλικό ντεμπούτο “Wolfheart” (1995), άλλα τρία από το τιτάνιο “Irreligious” (1996) και δύο από τα “Sin/Pecado” (1998), “The Butterfly Effect” (1999), “Darkness And Hope” (2001), “The Antidote” (2003) και “Memorial”. Όλα έχουν υποστεί ψηφιακό remaster και στη λίστα η σειρά πηγαίνει από album σε album, από το παλιότερο στο πιο πρόσφατο. Κάτι που βοηθάει έναν ακροατή μη οικείο με τη μουσική τους να καταλάβει το πώς πορευόταν το συγκρότημα από χρονιά σε χρονιά, με όλες τις αλλαγές και τις διαφορετικές προσεγγίσεις στα τραγούδια τους.
Τώρα, ανάλυση υλικού δεν χρειάζεται. Το να πω για το τι έργα τέχνης είναι ύμνοι σαν το “Alma Mater”, το “Opium”, το “Full Moon Madness” και το “Luna” για παράδειγμα, είναι περιττό. Τα έχει πει η ιστορία πολύ καλύτερα από εμένα. Υπάρχουν βέβαια, όπως ανέφερα και πιο πάνω, κάποια που ούτε θα τα έβαζες σε ένα best-of της μπάντας, ούτε είναι από τα γνωστότερά τους (“Magdalene”, “Lustmord”, “Capricorn At Her Feet”) αλλά εξυπηρετούν το σκοπό του να αποτυπώσουν μια γενική εικόνα για το τι εστί Moonspell. Γενικά τα ογδόντα λεπτά του δίσκου κυλάνε μαγικά, πώς θα μπορούσαν αλλιώς άλλωστε;
Οπότε, έχει η συγκεκριμένη κυκλοφορία κάποια αγοραστική αξία; Καμία μπορώ να πω, πλέον. Ούτε για τους πολύ φανατικούς οπαδούς τους. Όταν βγήκε το 2007 ναι, καθώς έτσι ήταν ο μόνος τρόπος να μάθεις ένα συγκρότημα χωρίς να ψάχνεις κάθε δουλειά του ξεχωριστά, σε μια περίοδο που η πρόσβαση στο internet δεν είχε την παραμικρή σχέση με αυτή που ξέρουμε. Πλέον όμως δεν βλέπω κανένα λόγο, ειδικά από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποιο σπάνιο ή ακυκλοφόρητο τραγούδι εδώ μέσα. Αν για κάποιο αδιανόητο λόγο δεν ξέρετε ποιοι είναι οι Moonspell, βρείτε αυτή τη συλλογή σε κάποια ψηφιακή πλατφόρμα (ναι, το λέω εγώ που απεχθάνομαι το streaming) και γνωρίστε τους. Από μουσική δεκάρι ακατέβατο, από νόημα επανακυκλοφορίας κουλούρι, άρα ο μέσος όρος είναι ένα ωραιότατο…
5/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
