Πρώτο άλμπουμ για τους Αμερικάνους Moss Of Moonlight. Οι ίδιοι ένθερμοι υποστηρικτές της Cascadia, (Κίνημα το οποίο υποστηρίζει την ανεξαρτητοποίηση περιοχών οι οποίες στην πλειονότητα τους ανήκουν γεωγραφικά στον χώρο της Νέας Αγγλίας και μετονομασία της νέας αυτής χώρας σε Cascadia), έχουν περάσει και στην μουσική τους ταυτότητα την ίδια φιλοσοφία και μάλιστα πολύ επιτυχημένα. Οι Αμερικάνοι Moss Of Moonlight παίζουν παγανιστικό metal με επικές πινελιές που το καταλαβαίνεις από την πρώτη νότα που χτυπάει τα αυτιά σου. Τα 4 κομμάτια που αποτελούν το άλμπουμ είναι όλα άνω των 10 λεπτών πλην του “Hraefne” που είναι στα 6 λεπτά και κλείνει και το μουσικό αυτό ταξίδι στα μυστικά δάση της Cascadia. Κανένα από αυτά όμως δεν κουράζει τον ακροατή αφού οι συνεχείς εναλλαγές στον ρυθμό, την μελωδία και την γλώσσα που χρησιμοποιούν κρατάν αμείωτο το ενδιαφέρον και νιώθεις σαν παιδί που του αφηγούνται θρύλους και παραμύθια παρελθόντων ετών με αποκορύφωμα το “Eole” που είναι για μένα και το καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ. Αν και χρησιμοποιούνται διάφορα, ας πούμε περίεργα, όργανα όπως κάνουν κατά κόρον τα συγκροτήματα του είδους, έχουμε ένα όμορφο και μετρημένο αποτέλεσμα χωρίς φανφάρες και επιπλέον “τυμπανοκρουσίες”, πέραν αυτών που είναι απαραίτητοι για την σωστή απόδοση των κομματιών. Από την άλλη ο συνδυασμός των όμορφων και μαγευτικών γυναικείων φωνητικών της Jenn Grunigen με τα πετυχημένα harsh-brutal-black-death-όπωςθελετεπείτετα φωνητικά του συντρόφου της Cavan Wagner και σε συνδυασμό με τις επιβλητικές κιθάρες και τα ατμοσφαιρικά περάσματα σε κάνουν να περνάς καλά και να ατενίζεις το μέλλον με αισιοδοξία. Ένα μέλλον που, αν συνεχίσουν έτσι δικαιωματικά τους ανήκει και οι Moss Of Moonlight μπορεί να γίνουν το νέο μεγάλο όνομα στον χώρο.
8/10
Κωνσταντίνος Καραγεώργος
