Νέα λονδρέζικη power metal μπάντα, η οποία πριν 3 χρόνια έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της με ένα ακυκλοφόρητο demo με τίτλο Clever Disguise. Η περίπτωση των Neonfly, αν και δεν μας προσφέρει κάτι το καινούργιο, ωστόσο έχει κάποιες καλές στιγμές που θα μας έκανε να ασχοληθούμε μαζί τους. Αυτό που γλυτώνει πολύ το Outshine The Sun από τις κρύες αντίστοιχες power metal κυκλοφορίες πρωτοεμφανιζόμενων μπαντών είναι για αρχή σίγουρα η καλή παραγωγή. Ο ήχος με τη βοήθεια της κονσόλας εξαλείφει το στοιχείο της απειρίας που ενδεχομένως μπορούσαμε να περιμένουμε. Πάμε τώρα στα κομμάτια. Όλοι μας γνωρίζουμε πως τα δύο standards του power metal είναι ταχύτητα και τεχνική στις κιθάρες. Και υπάρχουν μέσα μερικές συνθέσεις όπως τα τρία πρώτα “Broken Wings”, ”The Enemy” και “The Revenant” που μπορώ να πω πως δεν είναι καθόλου άσχημες για πρώτα δείγματα. Προσέχουμε επίσης οπωσδήποτε το instrumental “The Ornament”, γιατί διαθέτει πάρα πολύ ωραίες μελωδίες, ενώ παραβλέπουμε αυτομάτως το “A Gift To Remember”, καθώς μας θύμισε μεταμοντέρνο αμερικάνικο rock. Υπάρχουν βέβαια και πολλά τραγούδια που διχάζει η ερμηνεία του Willy Norton, με συνεχείς εναλλαγές ανάμεσα σε σχετικά επικές τσιρίδες από τη μία και από την άλλη σε κάνει να γελάσεις όταν προτιμάει τα πιο λεπτά vocals. Βλέπε “Ship With No Sails” και “Reality Shift” αντίστοιχα. Τα keyboards όμως, (όπου υπάρχουν αυτά) λειτουργούν θετικότατα προσδίδοντας στους Neonfly ένα progressive ύφος που τις περισσότερες φορές φαίνεται να τους πηγαίνει. Η καλύτερη στιγμή του δίσκου πάντως, θα έλεγα πως είναι το “Morning Star” καθώς έχει μία αρκετά πρωτότυπη oriental εισαγωγή, επιβλητικά backing vocals και πιο heavy προσέγγιση από τα υπόλοιπα, αφήνοντάς μου τις καλύτερες εντυπώσεις. Εντυπώσεις που δεν άλλαξαν ούτε στην επόμενη, συμπαθητική μπαλαντίτσα “The Messenger”. Τα πάνω-κάτω φέρνει το τελευταίο κομμάτι του album “I Think I Saw A U.F.O.”, το οποίο είναι τόσο χαζό όσο και ο τίτλος του, με πάμπολες αναφορές σε άθλιες teen μπάντες όπως Blink 182 και Sum 41. Έλεος δηλαδή! Ούτε κρύο, oύτε ζέστη λοιπόν για το “Outshine The Sun” των Neonfly. Μέτριος δίσκος, αλλά αν το πάμε συγκριτικά με τελευταία debut albums, μιλάμε για ανάσταση!
5,5/10
Χάρης Μπελαδάκης
