Μόλις είδα το όνομα της μπάντας αυτής, έβαλα τα γέλια. Όσοι παρακολουθούσατε WWE θα καταλάβετε για ποιο λόγο. Παράξενο όνομα το λιγότερο για αυτή την μπάντα από το Αρκάνσας οι οποίοι έρχονται με την τρίτη δισκογραφική δουλειά τους “Heartless” να αποδείξουν ότι το καθαρό doom έχει και μια σύγχρονη χροιά και δεν εμμένει στον ήχο τον Candlemass ή των Black Sabbath.
Δεν είχα ακούσει στο παρελθόν τους Pallbearer, οπότε ουδεμία σύγκριση μπορώ να κάνω με τις προηγούμενές του κυκλοφορίες. Το “Heartless” είναι ένας πολύ εύκολος δίσκος να τον ακούσει κάποιος, αφού η μουσική είναι καθαρό, αργόσυρτο doom metal. Απλά και όμορφα, οι Pallbearer προσπαθούν να πάρουν το κλασσικό ύφος του είδους όπως το έχουν διδάξει οι Candlemass, οι Draconian με τις πολλές αργόσυρτες μελωδίες στις κιθάρες και να βάλουν μέσα σε αυτό κάποιες επιρροές από Pink Floyd, Queens Of The Stone Age αλλά ακόμη και από Mastodon στα πολύ βαριά τους riff.
Και ενώ το “Heartless” έχει όλες τις δυνατότητες να είναι ένας πολύ καλός δίσκος, κάπου προσωπικά με χαλάει. Οι συνθέσεις είναι όλες αρκετά μεγάλες σε διάρκεια και απλά χάνουν το νόημά τους. Οι συνεχείς εναλλαγές των riff και των θεμάτων, απλά δεν σε αφήνουν να αφομοιώσεις τις μελωδίες και την ατμόσφαιρα που υπάρχει διάσπαρτη παντού μέσα στο δίσκο. Υπάρχουν βέβαια κομμάτια σαν το “I Saw The End” ή το επικό “A Plea For Understanding” που μπορεί κανείς να ακούσει τις δυνατότητες της μπάντας, αλλά μάλλον μέχρι εκεί μπορώ να πω ότι με ενθουσίασαν οι Pallbearer.
Τα progressive στοιχεία μέσα στο doom, μάλλον είναι μια αποτυχημένη προσπάθεια στα αυτιά μου και θα προτιμούσα βορβόρικα ξεσπάσματα σαν αυτό στη μέση του “Dancing In Madness”, το οποίο ξέσπασμα παραπέμπει σε My Dying Bride ή ακόμη σε πρώιμους Anathema.
Νομίζω ότι οι Pallbearer προσπάθησαν να κάνουν κάτι πρωτοποριακό και απλά δεν τους πέτυχε. Οι μελωδίες και τα κλασσικά doom μέρη σε αρκετές στιγμές είναι πολύ καλά και θα ενθουσιάσουν τους doom metal οπαδούς αλλά σε άτομα σαν εμένα θα ξενίσει η συνεχής αλλαγή θεμάτων και η προσπάθεια τα κομμάτια να τραβήξουν σε διάρκεια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το “Heartless” κίνησε την περιέργεια μου να ψάξω το παρελθόν της μπάντας.
6/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
