Η απαρχή κάθε συγκροτήματος και η κυκλοφορία του ντεμπούτου album είναι πάντα κάτι δύσκολο, ειδικά για τους Πολωνούς Outre, που τραγουδιστής και μπασίστας, τους άφησαν στην κυριολεξία στα κρύα του λουτρού με την αποχώρηση τους, λίγο πριν τις ηχογραφήσεις του “Ghost Chants”. Οι Outre δεν πτοήθηκαν, και παρόλο που μετρούν μόλις τρία χρόνια ζωής, κυκλοφόρησαν έναν εντυπωσιακότατο ντεμπούτο δίσκο για τα δεδομένα του black metal. Το συγκρότημα έχει πιάσει πολύ όμορφα το νόημα του ‘προσπαθώ να εξελίξω το είδος που παίζω’ και αυτό ακριβώς κάνει από την πρώτη μέχρι την τελευταία νότα του δίσκου. Με αναφορές κυρίως σε Deathspell Omega, Mayhem και λιγότερο σε Dissection, μπλέκουν το doom και τα τεχνικά στοιχεία με πολύ ικανοποιητικό τρόπο, κάνοντας τις ακροάσεις του δίσκου ενδιαφέρουσες και ποτέ κουραστικές.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή, είναι το παράξενο, σχεδόν-concept του δίσκου, που περιγράφει σε επτά φάσεις την αποχώρηση του πνεύματος από τον υλικό κόσμο στον υπερφυσικό. Θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος το “Ghost Chants” σαν ένα τραγούδι 37 λεπτών με 7 μέρη, αλλά μάλλον είναι πολύ τραβηγμένο σαν σκέψη. Ο πρώτος ψαλμός “Chant 1. – Departure” ξεκινάει σαν ένα αργόσυρτο doom μοιρολόι που απλά σε βάζει σε μια καταθλιπτική φάση μέχρι τα πρώτα blastbeats και τα Mayhemικά riff του “Chant 2. – Shadow” σε βάλουν στη θέση σου. Εκεί είναι η μεγαλοπρέπεια των Outre, οι οποίοι στη μέση του κομματιού και χωρίς κανένα δισταγμό, ρίχνουν τις ταχύτητες και προσφέρουν μια εφιαλτική doom ατμόσφαιρα με καθαρά φωνητικά. Αυτό γίνεται και στα περισσότερα τραγούδια, όπου η μπάντα μπλέκει τα μελωδικά, τα doom και αρκετές φορές τα τεχνικά στοιχεία, όπως στο “Chant 4. – Lament”. Η ποικιλία συνεχίζεται με το “Chant 5. – Equilibrium” το οποίο με καθαρά φωνητικά και μια καθαρά doom τάση σε βάζει πάλι σε μια μελαγχολική διάθεση. Το “Chant 6. – Vengeance” εξελίσσεται πολύ όμορφα από ένα καταιγιστικό black metal τραγούδι σε ένα κομμάτι που εμπλέκει ένα μικρό αριθμό death metal και αρκετών μελωδικών στοιχείων, ενώ στο τέλος γίνεται πραγματικά τρομακτικό με τα διάφορα samples από φωνές και κλάματα μωρών. Το “Chant 7. – Arrival ” κλείνει το δίσκο συνεχίζοντας το τρομαχτικό και εφιαλτικό περιβάλλον με αρκετές doom καταβολές και μελωδίες που θα μπορούσαν να είναι soundtrack στον πιο τρομακτικό εφιάλτη. Μόνο συγχαρητήρια θα μπορούσαν να δοθούν στους Πολωνούς για μια κυκλοφορία που σπρώχνει το black metal μπροστά και δεν το κρατάει σταθερό. Η παραγωγή έχει την απαραίτητη βρωμιά για να βγαίνει σωστά η πεθαμένη και εφιαλτική ατμόσφαιρα που θέλουν να περάσουν, χωρίς όμως να υιοθετούν τον ήχο βαβούρας που προέρχεται από κάποια σπηλιά. Θα συνιστούσα το δίσκο σε οποιοδήποτε έχει κλίση στον ακραίο ήχο και όχι μόνο. Αν οι Outre συνεχίσουν με αυτήν τη ποιότητα, τότε σε λίγα χρόνια σίγουρα θα έχουμε να κάνουμε με το επόμενο μεγάλο black metal όνομα της Ευρώπης.
8/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
