Οι Rian συστάθηκαν ως τριάδα το 2016 και κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους “Out Of The Darkness” ένα χρόνο αργότερα. Ο φετινός δεύτερος δίσκος τους “Twenty–Three” τους βρίσκει με ένα επιπλέον μέλος στην σύνθεσή τους αλλά με την ίδια αγάπη για τον ήχο των Gotthard, Europe και Bon Jovi. Με την σουηδική τετράδα να αποτίνει φόρο τιμής στο αμερικάνικο AOR, δεν αποτελεί έκπληξη που το ντεμπούτο τους τράβηξε την προσοχή της δισκογραφικής εταιρίας Frontiers, με την μπάντα να ανήκει επίσημα πλέον στο δυναμικό της.
Το νέο μέλος που προστέθηκε στο συγκρότημα είναι ο κιθαρίστας Tobias Jakobsson, μέχρι τώρα περισσότερο γνωστός για τη δουλεία του σε συγκροτήματα της death metal σκηνής (Netherbird και Riket). Πράγματι, η δουλειά του στις κιθάρες (“For Your Heart”) και στα πλήκτρα (“Body And Soul”) είναι ενδεικτική των υψηλών μουσικών του επιδόσεων. Το ίδιο ισχύει και για την παραγωγή του Daniel Flores (Find Me, The Murder Of My Sweet).
Αυτό δεν αναιρεί όμως ότι το ηλιόλουστο hard rock των Σουηδών (όλοι αντιλαμβανόμαστε λίγο-πολύ την παραδοξολογία αυτής της φράσης) μοιάζει τετριμμένο, άγευστο και σε σημεία ελαφρώς βαρετό. Καταλαβαίνω ότι η προσδοκία να ακούσουμε έναν δίσκο-έκπληξη σε ένα ιδίωμα που λίγο πολύ έχουν παιχτεί τα πάντα με όλους τους δυνατούς τρόπους, μοιάζει το λιγότερο αστεία. Οπότε εκείνο που αποζητά κανείς είναι συγκροτήματα με γεύση, προσωπικότητα και αρκετά ωραίες μελωδίες, ώστε να μας κάνει να ξεχάσουμε το πόσες φορές και σε πόσες παραλλαγές έχουμε ξανακούσει τις τελευταίες.
Παρότι ο δίσκος είναι καλογυαλισμένος και εκτελεστικά άρτιος, κανένα ψήγμα προσωπικότητας δεν υπήρξε ποτέ, για κάποιο από τα έντεκα κομμάτια του. Εικάζω, (με μια επιφύλαξη, διότι ποτέ δεν υπήρξα τέτοιος) ότι ο μέσος AOR οπαδός θα διασκεδάσει με στιγμές σαν το “We Belong”. Συνολικά όμως, η δισκοθήκη του δεν θα έχει υποστεί κάποια τρομερή απώλεια αν τόσο η μπάντα όσο και ο δίσκος δεν υποπέσουν ποτέ στην αντίληψή του.
5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
