Συνεντεύξεις

Shores Of Null

Οι Shores of Null είναι ένα νέο συγκρότημα από τη γειτονική Ιταλία, δημιούργημα του Davide Straccione (o οποίος βρίσκεται και στους Zippo από το 2004). Βρήκα την ευκαιρία να μιλήσω λίγο μαζί του, σχετικά με την πρώτη τους κυκλοφορία με το όνομα “Quiescence”, ενός δίσκου που κινείται σε –πολύ- μελωδικά doom/death μονοπάτια.

Γεια σου Davide και ευχαριστώ για το χρόνο σου! Είμαι ο Διονύσης Τσέπας από το Greek Rebels . Συγχαρητήρια για το ντεμπούτο άλμπουμ σας, “Quiescence”! Είστε ευχαριστημένοι από τα σχόλια που έχετε λάβει γι’ αυτό, ως τώρα;

Γεια σου Διονύση, σ’ ευχαριστούμε πολύ! Είμαστε πολύ χαρούμενοι με τα σχόλια που έχουμε λάβει. Διαβάζουμε πολλές απίστευτες κριτικές σε περιοδικά, και μάλιστα κάποια απ’ αυτά συγκαταλέγουν το “Quiescence” ως έναν από τους δίσκους της χρονιάς. Φαίνεται πως υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τις δραστηριότητές μας και πραγματικά δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε κάτι παραπάνω.

Πρόσφατα υπογράψατε με την Candlelight Records. Ήταν εύκολη απόφαση;

Ναι, από την πλευρά μας ήταν πολύ εύκολη απόφαση, καθώς η Candlelight Records πάντα ήταν μια από τις δισκογραφικές που είχαμε ως όνειρο να συνεργαστούμε κάποια στιγμή, από τότε που ξεκινήσαμε να ‘φλερτάρουμε’ με την metal μουσική. Λάβαμε ένα email από την Candlelight, με ένα απλό “Γεια σας παιδιά, λατρεύουμε τα τραγούδια σας”, οπότε καταλαβαίνεις πόσο ενθουσιαστήκαμε. Είχαμε προσφορές και από άλλες εταιρείες, αλλά η Candlelight ήταν το τέλειο ‘σπίτι’ για τη μουσική μας.

Πως εξελίχθηκε η ηχογράφηση του “Quiescence” και πόσο χρόνο σας πήρε να το ετοιμάσετε? Αντιμετωπίσατε προβλήματα;

Δεν είχαμε κανένα πρόβλημα, όλα κύλησαν ομαλά, όμως ταυτόχρονα δεν είχαμε πίεση και βιασύνη. Το μόνο που θέλαμε ήταν να παρουσιαστούμε με όσο το δυνατόν πιο ‘έξυπνο’ τρόπο και πιστεύω το καταφέραμε. Η ηχογράφηση, το mixing και mastering κράτησαν περίπου 2 μήνες (Μάρτιος/Απρίλιος 2013), καθώς είχαμε καθημερινές δουλειές και υποχρεώσεις. Έλαβα κάποια demo από τον Gabbo και τον Raffaele 1 χρόνο πριν, δούλεψα πάνω στα κομμάτια μόνος μου και τα παρουσίασα στους υπόλοιπους όταν ένιωσα 100% ικανοποιημένος. Τότε συμπληρώσαμε το συγκρότημα, με τους Emiliano (τύμπανα) και Matteo (μπάσο), κάναμε πρόβες μαζί και μπήκαμε στο στούντιο όταν νιώσαμε έτοιμοι.

Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές και ποιος ήταν ο πρωταρχικός σας στόχος σχετικά με τον ήχο των “Shores of Null”? Είχατε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σας πριν ξεκινήσετε ως συγκρότημα ή ήταν κάτι που εξελίχθηκε στις πρόβες σας;

Όπως είπα και πριν, έλαβα τα demos σχεδόν έτοιμα, από τους 2 κιθαρίστες μας και μου άρεσε πολύ ο ήχος. Όμως η ιστορία ξεκινά κάποια χρόνια πριν, το 2008 ή 2009, όταν εγώ κι ο Gabbo ήμασταν σε περιοδεία μαζί με τις προηγούμενες μπάντες μας (“Zippo” και “The Orange Man Theory”), οι οποίες είχαν τελείως διαφορετικό ήχο από τους “Shores of Null”. Πέρα από αυτή την διαφοροποίηση, πάντα βρίσκαμε κάποια κοινά στοιχεία σε βαριά, δραματική και ζοφερή μουσική, κάτι που δεν μπορούσαμε να εκφράσουμε στα πρώην συγκροτήματά μας. Η ιδέα ενός project παρέμενε σιωπηλή για χρόνια, αλλά όταν έλαβα τα demos συνειδητοποίησα πως η αναμονή άξιζε.

Μου άρεσε πολύ ο συνδυασμός καθαρών και harsh/death φωνητικών. Ήταν κάτι που θέλατε από την αρχή;

Αρχικά δεν είχα ιδέα σχετικά με την προσέγγιση που θα είχαμε στα φωνητικά, αλλά όσο περισσότερο άκουγα τα τραγούδια, τόσο περισσότερο καταλάβαινα το πόσο υβριδικά ήταν, άρα και τα φωνητικά θα έπρεπε να είναι υβριδικά. Ποτέ δεν ήμουν ‘κανονικός’ harsh/death τραγουδιστής, ήταν ουσιαστικά η επίσημη πρώτη μου επαφή με το συγκεκριμένο στυλ, όμως η ιδέα συνδυασμού harsh φωνητικών με επικά, καθαρά, αρμονικά φωνητικά, ήταν η τελική επιλογή.

To άλμπουμ είναι ζοφερό, σκοτεινό και μελωδικό. Τί σε ενέπνευσε για τους στίχους;

Η ίδια η ζωή, είναι η μεγαλύτερη έμπνευση από οτιδήποτε άλλο. Ακούγεται λίγο προβλέψιμο, αλλά πρόκειται για ένα τεράστιο εύρος από το οποίο μπορείς να εμπνευστείς. Τίποτα και τα πάντα με εμπνέουν ταυτόχρονα, οι σειρές στην τηλεόραση, το ταξίδι απ’ το οποίο μόλις επέστρεψα, η αγάπη που λαμβάνω ή που τελείωσε, η χαρά για κάτι που κατάφερα και η λύπη για κάτι που έχασα. Χαρές ή μαρτύρια, αυτό που μας κάνει ανθρώπους είναι το γεγονός πως μπορούμε να νιώσουμε. Συνήθως η διάθεση που μου βγάζει το κάθε τραγούδι, με οδηγεί στο να γράψω στίχους, σχεδόν ποτέ δεν ξεκινώ να γράψω προτού ακούσω και νιώσω τη μουσική. Πάντως είχα 2 βιβλία στο κομοδίνο μου, τις μέρες που έγραφα στίχους, συγκεκριμένα τα “Nothing” (Janne Teller) και “Insaniapoli” (Enrico Ruta), τα οποία με βοήθησαν σε κάποια σημεία.

Τι σχέδια έχετε για το μέλλον των Shores of Null? Θα το συνεχίσετε ως side project παραμένοντας στις αρχικές μπάντες σας, ή σκέφτεστε να αφοσιωθείτε σ’ αυτό 100%? Μπορείς να μας πεις 2 λόγια και για τις προηγούμενες μπάντες σας, αν δεν υπάρχει πρόβλημα, μιας και είμαστε στο θέμα;

Οι The Orange Man Theory του Gabbo βρίσκονται σε διάλειμμα τώρα, οι Mens Phrenetica του Raffaele δεν υπάρχουν πλέον, όπως και οι Il Grande Scisma d’Oriente του Matteo. Εγώ και ο Emiliano είμαστε οι μόνοι με ενεργές μπάντες. Η δική μου είναι οι Zippo, ένα stoner/prog συγκρότημα από το 2004, ενώ ο Emiliano παίζει τύμπανα στους Noumeno, Embrace of Disharmony και αρκετές άλλες. Drummers! Οπότε, οι Shores of Null έχουν προτεραιότητα για όλους μας, ενώ ακόμα και τώρα ψάχνουμε ημερομηνίες για μελλοντικές εμφανίσεις μας.

Αν και ακόμα νομίζω πως είναι νωρίς, σχεδιάζετε (ή έχετε ήδη σχεδιάσει) κάποιες ζωντανές εμφανίσεις? Αν ναι, πότε και πού;

Έχουμε παίξει 18 φορές ζωντανά ως τώρα, με συγκροτήματα όπως οι Negura Bunget, Saturnus, Primordial, Doomraise, The Foreshadowing, Stormlord, Taake, όπως επίσης και σε 2 μεγάλα shows στο εξωτερικό, το Doom Over London (με τους The Great Old Ones, Worship και άλλους) και πρόσφατα στο Dark Mental Festival στην Κοπενχάγη. Όχι άσχημα για συγκρότημα ενός έτους! Σχεδιάζουμε κι άλλες εμφανίσεις μετά το καλοκαίρι.

Ποια η γνώμη σου για την Ιταλική metal σκηνή; Έχεις κάποιες μπάντες που θα ήθελες να προτείνεις στους αναγνώστες μας;

Εξαρτάται από το γούστο και την διάθεση του καθενός, προσωπικά θα πρότεινα τους The Secret, Forgotten Tomb, Nero Di Marte, No More Fear, Doomraiser, The Foreshadowing, Dewfall, Last Minute to Jaffna, Viscera, Naga. Κάποια απ’ αυτά τα συγκροτήματα, έγιναν πρόσφατα πολύ γνωστά, όπως οι Fleshgod Apocalypse, Hour of Penance, Destrage. Παρεμπιπτόντως, δε νομίζω πως υπάρχει συγκεκριμένη σκηνή, αλλά συγκροτήματα που βοηθά το ένα το άλλο, παίζουν μαζί, καλούν άλλες μπάντες να παίξουν στην πόλη τους. Είναι φοβερή η αφοσίωση που βάζουν σ’ αυτό, όμως δυστυχώς δεν μπορούν όλοι να ξεχωρίσουν στην ζούγκλα της μουσικής βιομηχανίας.

Σ’ ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο σου Davide, εύχομαι τα καλύτερα!

Εγώ σ’ ευχαριστώ Διονύση! Cheers!

Διονύσης Τσέπας

http://shoresofnull.com/
https://www.facebook.com/shoresofnull

Band Members:
Davide Straccione – φωνητικά
Raffaele Colace – κιθάρα, backing φωνητικά
Gabriele Giaccari – κιθάρα, backing φωνητικά
Matteo Capozucca – μπάσο
Emiliano Cantiano – τύμπανα

Δισκογραφία:
Quiescence, 2014

RodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X