Συνεντεύξεις

Angel

Λένε ότι κανείς δεν ξέρει πόση δύναμη κρύβει μέσα του μέχρι τη στιγμή που δεν έχει άλλη επιλογή παρά μόνο να μείνει δυνατός. Αυτό ακριβώς αποδεικνύει και η Helena Michaelsen, τραγουδίστρια των Angel και των Imperia, όπως θα διαβάσετε και εσείς παρακάτω. Μπορεί η κυκλοφορία του “A Woman’s Diary – Chapter II” να πήρε πολλά χρόνια, το αποτέλεσμα όμως δικαιώνει τους πάντες.

Γεια σου Helena. Καλώς ήρθες και πάλι στο περιοδικό μας. Πρώτα από όλα πρέπει να σε ρωτήσω γιατί σου πήρε σχεδόν 15 χρόνια για να κυκλοφορήσεις ένα ακόμα solo album. Ξέρω ότι τα solo albums σου είναι πιο προσωπικά και βασίζονται στις εμπειρίες σου αλλά εξακολουθεί να είναι πολύς καιρός.

Είναι μια μεγάλη ιστορία, την οποία θα προσπαθήσω να κρατήσω σύντομη. Μετά το πρώτο album, πήρα την κόρη μου και μετακόμισα στη Νορβηγία, εκεί αγόρασα μια παλιά φάρμα. Δούλεψα ως δασκάλα στο σχολείο του Ssdal στο Arendal. Ήθελα να δώσω στην κόρη μου ένα ασφαλές μέρος να μεγαλώσει, μέσα στο δάσος με σκύλους και άλογα, σε αρμονία με τη φύση.

Μετά από δύο χρόνια όλα άλλαξαν. Το 2011 η κοινότητα αποφάσισε να δώσει παράνομα άδεια οικοδόμησης, για δύο σπίτια και έναν αυτοκινητόδρομο στην ιδιοκτησία μου, αν και ήταν μια προστατευόμενη περιοχή λόγω του φυσικού περιβάλλοντος. Μεγάλο μέρος των οικοδομικών εργασιών έγινε μη επαγγελματικά, οι εργασίες εκσκαφής και τα εκρηκτικά που χρησιμοποιήθηκαν, στη Νορβηγία το έδαφος είναι ως επί το πλείστων βράχοι, έβλαψαν την παροχή πόσιμου νερού και το σύστημα αποχέτευσης.

Έτσι, καταλήξαμε να ζούμε χωρίς νερό. Από εκεί αναγκάστηκα να ασκήσω αγωγή, η οποία κράτησε τρία χρόνια, εναντίον της κοινότητας Froland και των ανθρώπων που είχαν κάνει το παράνομο έργο που δημιούργησε τις ζημιές, επειδή κανένας από αυτούς δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη. Τελικά κέρδισα, αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένη για την απάνθρωπη και τρομαχτική εκδίκηση που ερχόταν. Οι εμπλεκόμενοι ιδιώτες αλλά και πολιτικοί της κοινότητας, σχεδίασαν να με δολοφονήσουν τον Ιούνιο του 2014. Ενώ ήμουν στο ασθενοφόρο για το νοσοκομείο Arendal, απήγαγαν την κόρη μου Angel Maria Michaelsen. Η απόπειρα δολοφονίας καλύφτηκε πολιτικά. Μου έστελναν φωτογραφίες της κόρης μου, ενώ την κακοποιούσαν σε ένα σπίτι το οποίο διαχειρίζεται η κοινότητα, 13 λεπτά μακριά από το Froland. Πολλά έγγραφα και ζωγραφιές της κόρη μου δείχνουν ότι είναι θύμα παιδικής πορνείας. Έτσι από το 2014 αγωνίστηκα για έξι χρόνια, με ένα διεφθαρμένο σύστημα, για να πάρω την κόρη μου πίσω στο σπίτι.

Και ενώ προσπαθούσα να τη βοηθήσω, φυλακίστηκα σαν πολιτικός εγκληματίας σε πέντε διαφορετικές φυλακές σε όλη τη Νορβηγία χωρίς να έχω κάνει τίποτα. Στη φυλακή με κακοποίησαν, πείνασα και εκτέθηκα στα πιο τρομακτικά πράγματα που μπορεί κανείς να φανταστεί. Με κλείδωναν σε ένα κελί ποτισμένο με ούρα και πέντε από τους φύλακες με βίαζαν επανειλημμένα. Έτσι χωρίς να παρασυρθώ, κάποια στιγμή θα γράψω ένα βιβλίο με την ιστορία του album μου “A Woman’s Diary Chapter 2”. Υποθέτω ότι καταλάβατε ήδη τους λόγους για τους οποίους χρειάστηκε τόσο πολύς χρόνος για αυτό το album, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ζωής μου. Περιμένω αυτήν τη στιγμή μια δικαστική απόφαση για να προσπαθήσω ξανά να την βοηθήσω, αλλά εξαγοράζουν δικαστές καθώς και μερικούς από τους δικηγόρους που είχα μέχρι τώρα. Και αυτό που έμαθα είναι ότι δυστυχώς η αστυνομία είναι διεφθαρμένη. Μέχρι και σήμερα, έχουμε απόδειξης της σοβαρής κακοποίησης που είχε γίνει στην κόρη μου και δεν της έχει ζητηθεί καν να καταθέσει στην αστυνομία. Είχα αρκετούς δικηγόρους, κάποιοι προσφέρθηκαν ακόμη και να αναλάβουν την υπόθεση ως εθελοντές χωρίς να πληρωθούν, αλλά μέχρι στιγμής όλες οι προσπάθειες ήταν μάταιες.

Λαμβάνοντας υπόψη την απόσταση μεταξύ των δύο δίσκων, πόσο φρέσκα είναι τα τραγούδια του νέου; Χρησιμοποίησες και παλιές ιδέες ;

Τα περισσότερα από τα τραγούδια είναι εντελώς καινούργια, μερικά γράφτηκαν ακόμη και κατά την διάρκεια της παραγωγής του album. Αλλά επίσης υπάρχουν δύο τραγούδια το “Silence” και το “Streetchild”, που μπήκαν σε αυτό το album, ενώ τα είχα γράψει στην ηλικία των 12.

Πότε αποφάσισες να ξεκινήσεις το “A Woman’s Diary Chapter 2”. Υπήρξε κάποιος καταλύτης στη ζωή σου ή απλά ήταν η σωστή στιγμή;

Το σχέδιο για τη δημιουργία ενός δεύτερου album δεν ήταν καινούργιο, αλλά λόγω όλων των ταραχών που συνέβαιναν στη ζωή μου, υπήρχε πάντα κάτι που με εμπόδιζε. Βασικά, ήθελα να φτιάξω αυτό το album εδώ και πολύ καιρό, αλλά ποτέ δεν το έκανα.

Πώς περιγράφεις τη μουσική του “A Woman’s Diary Chapter 2”; Προφανώς δεν είναι ένα απλό symphonic metal album.

Για να είμαι ειλικρινής δεν πιστεύω στα είδη, δεν υπήρχε πλάνο για το πώς θα έπρεπε να ακούγεται η μουσική. Η μουσική έχει να κάνει με το συναίσθημα, και σε αυτήν την περίπτωση συνήθως ξεκινά με το συναίσθημα που έρχεται με το συγκεκριμένο στίχο ενός τραγουδιού. Η μουσική φτιάχτηκε γύρω του και δημιουργήθηκε για να ενισχύσει και να εντείνει την ατμόσφαιρα κάθε στίχου. Έτσι, συνέβη φυσικά ότι η μουσική κάλυψε ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών στυλ ή ειδών, αν θέλετε να το ονομάσετε έτσι. Και έτσι ακριβώς το ήθελα, δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω ένα metal album.

Μια σημαντική διαφορά σε σύγκριση με το πρώτο solo album σου είναι ότι ο Oliver Phillips παίζει τα πάντα σε αυτό το album. Γιατί δεν συνεργαστήκατε με τα μέλη των Imperia όπως την πρώτη φορά;

Κυρίως για τον λόγο ότι ήθελα αυτό το album να ακούγεται εντελώς διαφορετικό. Λατρεύω τους συνεργάτες μου από τους Imperia, αλλά παίζουν όλοι metal φυσικά. Έτσι, όταν παίζουν στα solo album μου, παίρνουν αυτόματα έναν metal ήχο. Με τους στίχους και την ατμόσφαιρα αυτού του νέου album δεν θα ταίριαζε, για αυτό αποφάσισα να το κάνω με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο αυτή τη φορά.

Πιστεύεις ότι η συνεργασία με έναν παραγωγό που χειρίστηκε σχεδόν τα πάντα, είχε μεγάλο αντίκτυπο σε αυτή τη δουλειά;

Έκανε όλη τη δημιουργική διαδικασία πολύ πιο εύκολη. Ο Oliver και εγώ είμαστε ζευγάρι και ζούμε μαζί, επίσης καλλιτεχνικά έχουμε μια πολύ ισχυρή σύνδεση. Μεγάλο μέρος της δημιουργικής διαδικασίας μεταξύ μας λειτουργεί πρακτικά χωρίς λέξεις, μεταδίδουμε ως επί το πλείστων στην ίδια ακριβώς συχνότητα, οπότε δεν υπάρχει πολλή συζήτηση ή διαμάχη για το πως πρέπει να είναι ένα τραγούδι.

Ξέρω ότι οι στίχοι σου είναι αρκετά προσωπικοί. Ωστόσο, θα ήθελες να μας πεις μερικά πράγματα για αυτούς;

Ανέφερα ήδη μερικές εμπειρίες, αλλά θα διαλέξω μερικά τραγούδια. Το “Angel Maria’s Poem” είναι για παράδειγμα ένα ποίημα που έγραψε η κόρη μου όταν ζούσε μαζί μου, εκεί λέει πόσο καλά ένιωσε μέσα της, πόσο ευτυχισμένη ήταν. Το έγραψε όχι πολύ καιρό πριν την απαγάγουν από μένα και ένιωσα ότι πρέπει να μπει στο album. Η κόρη μου ήταν σαν μια μικρογραφία μου κατά κάποιο τρόπο, αγαπούσε να τραγουδά, να χορεύει και να παίζει όργανα, ήταν γεμάτη ζωή και φωτιά. Μετά από ό,τι τις έχουν κάνει αυτά τα έξι χρόνια, δεν είναι πια η ίδια. Δεν έχει πρόσβαση στο τηλέφωνο ή στο διαδίκτυο όπου βρίσκεται, οπότε σκέφτηκα ότι πρέπει να είμαι η φωνή και το πρόσωπό της, διαβάζοντας το ποίημα της στο album μου. Η αρχή του κομματιού είναι ένα soundfile από ένα video, όπου τραγουδάει και παίζει πιάνο όταν ακόμα ζούσε μαζί μου. Δεν έχω μιλήσει μαζί της ούτε την έχω δει από τον Νοέμβριο του 2018 γιατί το αρνούνται οι εμπλεκόμενοι. Για ό,τι της έχει συμβεί έγραψα τα τραγούδια “Angel Maria”, “Happy Birthday” και “Angel Maria’s Poem” με την ελπίδα ότι θα είχε κάπως την ευκαιρία να τα ακούσει, ώστε να ξέρει ότι εξακολουθώ να αγωνίζομαι για την ελευθερία της και ότι τη σκέφτομαι. Μου αρνήθηκαν να της δώσω τα χριστουγεννιάτικα της δώρα όλα αυτά τα χρόνια ή να της μιλήσω στα γενέθλιά της, έτσι γεννήθηκε το τραγούδι “Happy Birthday”. Ελπίζοντας ξανά ότι με αυτόν τον τρόπο θα ήξερε ότι, παρόλο που δεν μου άκουσε στα γενέθλιά της, ήταν πάντα στην καρδιά και στο μυαλό μου.

Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ ενός solo καλλιτέχνη και ενός μέλους μιας μπάντας;

Ως solo καλλιτέχνης μπορώ να κάνω ό,τι μου έρχεται στο μυαλό, υπάρχει πλήρης καλλιτεχνική ελευθερία. Με το συγκρότημα φυσικά αυτό είναι διαφορετικό, γιατί δεν έχει σημασία μόνο η δική μου γνώμη, και σε αντίθεση με το solo album, υπάρχουν ορισμένες προσδοκίες που πρέπει να καλύψουμε, γιατί φυσικά το συγκρότημα ανήκει σε ένα συγκεκριμένο είδος. Αλλά απολαμβάνω και τα δύο, χαίρομαι που έχω την ευκαιρία να κάνω και τα δύο.

Κοιτάζοντας πίσω στο “Chapter Ι”, πώς νιώθεις για αυτό το album τώρα; Υπάρχουν πράγματα που θα ήθελες να κάνεις με διαφορετικό τρόπο;

Σε αυτό το album μερικά τραγούδια ήταν λίγο περισσότερο metal από ό,τι θα ήθελα αρχικά. Παρ’ όλα αυτά, μου αρέσει πάρα πολύ το album και είμαι ευχαριστημένη με τον τρόπο που βγήκε. Δεν θα ήθελα να αλλάξω τίποτα σε αυτό, αλλά στον νέο δίσκο ήθελα να προσεγγίσω τα πράγματα διαφορετικά. Θα έλεγα λοιπόν ότι το πρώτο solo album ήταν για μένα μια εμπειρία μάθησης, αλλά είμαι περήφανη και χαρούμενη για αυτό.

Η ερμηνεία σου σαν Angel, είναι ένα καθαρά studio εγχείρημα ή υπάρχουν πιθανότητες να παρουσιάσεις τα τραγούδια ζωντανά σε κάποια συναυλία;

Έχουμε συζητήσεις για το πώς θα μπορούσαμε να το φέρουμε στη σκηνή, αλλά δεν υπάρχουν ακόμη συγκεκριμένα σχέδια. Θα έλεγα λοιπόν πως υπάρχουν πιθανότητες, όμως είναι πολύ νωρίς για να πω πολλά ακόμα.

Μιλώντας για συναυλίες, επισκεφθήκατε την Ελλάδα πριν από μερικά χρόνια για να ανοίξετε τους Manowar. Τι θυμάσαι από αυτήν την συναυλία;

Στην πραγματικότητα, δεν ήταν πριν από μερικά χρόνια, αλλά μόλις το περασμένο καλοκαίρι (2019). Ήταν μια υπέροχη εμπειρία, ένα ενθουσιώδες κοινό 16.000 ατόμων και ήταν υπέροχο που ξαναειδωθήκαμε με τους Manowar. Έχουμε παίξει μαζί στο παρελθόν, στο festival Magic Circle στη Γερμανία, μετά την κυκλοφορία του “Queen of Light”.

Μουσικοί και μια πανδημία. Πώς σας επηρέασε όλη η κατάσταση ως επαγγελματίας;

Το κύριο πρόβλημα φυσικά είναι ότι όλες οι ζωντανές εμφανίσεις είναι εν αναμονή. Για τα υπόλοιπα επαγγελματικά δεν επηρεάστηκα, αλλά φυσικά στην ιδιωτική μου ζωή υπάρχουν πολλές αλλαγές. Για παράδειγμα, εδώ στη Γερμανία, όπου ζούμε, πρέπει να φοράμε μάσκα σε κάθε μαγαζί και παρόλο που είναι χρήσιμη, δεν παύει να είναι εξαιρετικά ενοχλητική. Επίσης ενοχλητικό είναι το πόσο διαφορετικά προσεγγίζεται η πανδημία σε διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες. Πήγα πρόσφατα στην Ολλανδία, τη Δανία, το Βέλγιο και τη Νορβηγία και σε κάθε χώρα αισθάνεσαι εντελώς διαφορετικά. Στη Νορβηγία φαίνεται ότι ο ιός δεν υπάρχει και υπάρχει μια φυσιολογική ζωή, στη Γερμανία και το Βέλγιο πρέπει να φοράμε μάσκες παντού και μεγάλο μέρος της δημόσιας ζωής είναι σε αναμονή ή υπό αυστηρούς περιορισμούς. Ζούμε 30 χιλιόμετρα μακριά από τα ολλανδικά σύνορα, οπότε όταν είναι μια ζεστή ηλιόλουστη μέρα, προτιμώ να οδηγώ μέχρι την Ολλανδία για να κάνω ψώνια, καθώς δεν υπάρχουν μάσκες εκεί.

Με τι ασχολούνται οι Imperia αυτόν τον καιρό;

Μόλις ολοκληρώσαμε τις ηχογραφήσεις του νέου μας album, αυτή τη στιγμή γίνετε η μίξη στη Δανία από τον Jacob Hansen. Η κυκλοφορία έχει προγραμματιστεί για τις 20 Οκτωβρίου. Όλο το συγκρότημα ήταν εδώ πριν από δύο εβδομάδες για να τραβήξουμε φωτογραφίες και πλάνα για τα μουσικά μας videos. Έχω ήδη ξεκινήσει τη δημιουργία νέων τραγουδιών για το “A Woman’s Diary Chapter 3”, το οποίο θέλω να κυκλοφορήσω τον επόμενο χρόνο. Πριν από αυτό θα κυκλοφορήσει ένα ακόμα album Angel, που ονομάζεται “The Hidden Chapter”. Αποτελείτε από τραγούδια με μόνο φωνητικά και πιάνο. Αυτά τα τραγούδια τα ηχογραφήσαμε χωρίς καν να έχουμε την πρόθεση να κάνουμε ένα album, ήταν περισσότερο ένα χόμπι αν θέλετε. Αλλά αποδείχθηκαν τόσο ωραία στο τέλος που ρώτησα την εταιρία αν θα ήθελαν να φτιάξουμε ένα album με αυτά. Πιθανότατα θα κυκλοφορήσει στο τέλος της χρονιάς.

Σε ευχαριστούμε που αφιέρωσες χρόνο για να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας. Κλείσε τη συνέντευξη με ένα μήνυμα σε όλους τους φίλους σου εδώ στην Ελλάδα!

Πρώτα θα ήθελα να πω ευχαριστώ για όλη την υποστήριξη όλα αυτά τα χρόνια, έχω υπέροχες αναμνήσεις από το χρόνο που πέρασα στην Ελλάδα. Το πιο αξέχαστο είναι το πάρτι για τα τεσσαρακοστά γενέθλιά μου στην Κρήτη. Οι άνθρωποι εκεί μου οργάνωσαν ένα υπέροχο πάρτι σε ένα παλιό σχολείο με ελληνικό στιλ, σπάσαμε πιάτα, βάλαμε φωτιές, χορέψαμε ελληνικούς χορούς και όλα αυτά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη νύχτα και σίγουρα θα επιστρέψω στην Ελλάδα. Σε όλες τις διαμονές μου στην Ελλάδα, κατάλαβα πόσο φιλικοί και θερμοί άνθρωποι είναι οι Έλληνες.

Μιχάλης Νταλάκος
Μετάφραση: Σοφία Βαλεντίνη Καλαιτζίδη

https://imperiaband.com/angel/
https://open.spotify.com/artist/0s2BRO6wLQxZ9FR3EeAIXe
https://www.youtube.com/playlist?playnext=1&list=PL4UL03t1wNP7ZBglGTYjgRjvgAEKscl1A&feature=gws_kp_artist

Band Members
Helena Iren Michaelsen – Φωνητικά
Oliver Philipps – Μουσικά όργανα

Discography
A Woman’s Diary – Chapter I , 2005
A Woman’s Diary – Chapter II, 2020

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X