Συνεντεύξεις

The Silent Wedding

Τέσσερα χρόνια σχεδόν μετά την τελευταία τους κυκλοφορία, οι The Silent Wedding επιστρέφουν με το τρίτο τους ολοκληρωμένο album που φέρει τον τίτλο Ego Path. Σύσσωμη η μπάντα μας μίλησε για την δημιουργία του δίσκου καθώς και πράγματα που αφορούν το παρελθόν της. 

Είμαι πολύ χαρούμενος προσωπικά που ακούω ακόμα μια φανταστική δουλειά από την μπάντα. Πως αισθάνεστε εσείς που επιτέλους κυκλοφορεί ο δίσκος και μπορεί ο κόσμος να τον ακούσει;

Γιώργος Κριθάρης: Σαν το «φρέσκο αίμα» στην μπάντα, μπορώ να πω αρχικά πως είναι τιμή να είμαι μέλος αυτής της οικογένειας, γιατί τα παιδιά δεν υπάρχουν και σαν άτομα και σαν προσωπικότητες. Κατά δεύτερον, ο νέος δίσκος είναι μια δουλειά την οποία ακούω, έχοντας φυσικά ακούσει και τα προηγούμενα δύο album, και διαπιστώνω πως υπάρχει τόσο μεγάλη εξέλιξη στην οποία είμαι τόσο μα τόσο χαρούμενος που είμαι μέρος της.

Ρένος Λιαλιούτης: Λόγω της κατάστασης ανυπομονούσαμε η αλήθεια είναι. Ανυπομονησία ήταν αυτό που νιώθαμε γιατί ήταν και έτοιμος αρκετό καιρό και περιμέναμε μέχρι να δούμε τι θα γίνει. Πιστεύαμε πολύ σε αυτή την δουλειά και περιμέναμε πως και πως να δείξουμε στον κόσμο τι έχουμε φτιάξει.

Τώρα που έχετε πάρει λίγη απόσταση και ακούτε τον δίσκο με ηρεμία, υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε; Είτε σε ενορχήστρωση ή το οτιδήποτε το οποίο λέτε πως ίσως και να το κάνατε λίγο διαφορετικά τώρα;

Δημήτρης Κατσαρός: Εννοείτε, σίγουρα. Πάντα υπάρχει αυτό.

Ρένος Λιαλιούτης: Είναι πολύ νωρίς για να πω κάτι τέτοιο προσωπικά. Εμένα ακόμα μου αρέσει ως έχει. Μπορεί κατά την διάρκεια που το φτιάχναμε κάτι να μην μου άρεσε και στην πορεία ή το συνήθισα ή μου έκανε το κλικ που λένε. Ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι, ίσως επειδή είναι νωρίς.

Γιάννης Θερμός: Πολλές φορές όταν τα παίζεις πλέον ζωντανά τα κομμάτια είναι που σου έρχονται κάποιες ιδέες και αλλαγές.

Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι βασικότερες διαφορές ανάμεσα σε αυτό και το προηγούμενο album;

Μάριος Καραναστάσης: Τραχύτητα σίγουρα. Αυτός είναι λίγο πιο ευθύς δίσκος και η παραγωγή είναι διαφορετική. Οι κιθάρες είναι πιο μπροστά. Η φωνή έχει μια διαφορετική αντιμετώπιση σε σχέση με τους δύο προηγούμενους δίσκους. Και τα πλήκτρα έχουν περισσότερα πράγματα, είναι πιο μοντέρνος και ambient.

Αποφασίσατε να ονομάσετε τον δίσκο Ego Path. Γιατί τον συγκεκριμένο τίτλο και όχι κάτι άλλο ή διαφορετικό;

Γιάννης Θερμός: Κοίτα, όσο προχωρούσαμε και ολοκληρώναμε την σύνθεση του δίσκου, φαινόταν αυτή η εσωτερική αναζήτηση από τους στίχους του Μάριου όλο και παραπάνω, οπότε ήταν εύκολο το να μας οδηγήσει στο τι είναι ο δρόμος του εγώ. Οπότε θελήσαμε να του δώσουμε αυτό το λογοπαίγνιο, δηλαδή δεν είναι μια λέξη που περιγράφει μόνο το «εγωπαθείς» αλλά ταυτόχρονα και άλλα πράγματα. Θα πάει εκεί το μυαλό σου, αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Γιατί ασχοληθήκατε με ένα τέτοιο θεματικό concept και δεν κάνατε κάτι πιο άμεσο όπως οι προηγούμενοι σας δίσκοι;

Ρένος Λιαλιούτης: Θεματικά όλα τα album λίγο πολύ έτσι ήταν. Ίσως εδώ φαίνεται λίγο παραπάνω απλά.

Γιώργος Κριθάρης: Ίσως να είναι και οι εποχές που έχουν αλλάξει πλέον. Πέρα από τον Covid και την καραντίνα, ο καθένας μας νομίζω βλέπει πλέον το μέσα του, το εγώ του, πολύ διαφορετικά από ότι παλαιότερα. Είναι μια αναζήτηση που βάζεις πλέον τον εαυτό σου να κάνει. Ότι βλέπεις, ότι ακούς τριγύρω σου, στα πάντα, κάπως αντανακλούν μέσα σου, στον εσωτερικό σου καθρέφτη. Εσύ πως το στέλνεις πίσω;

Πόσο καλό ή κακό θεωρείτε πως κάνουν οι streaming πλατφόρμες σε μια μπάντα του δικού σας ήχου και βεληνεκούς;

Γιώργος Κριθάρης: Δίκοπο δεν είναι λίγο αυτό; Δεν μου αρέσει αλλά νομίζω σε βοηθάει κιόλας. Το κάθε τι είναι εργαλείο υπό σωστή χρήση.

Ρένος Λιαλιούτης: Εγώ θεωρώ ότι δεν βοηθάει καθόλου. Εμένα με έχει τεμπελιάσει. Βάζω το search, είτε βρω καινούργια πράγματα είτε όχι, ένα και το ίδιο. Ενώ πριν, παρότι δεν είχαμε τόση εύκολη πρόσβαση, ψαχνόμουν περισσότερο.

Γιώργος Κριθάρης: Έχει χαθεί το συναισθηματικό δέσιμο με την μουσική γενικά. Και αυτό το δέσιμο προέρχεται όχι μόνο από τα κομμάτια αλλά από αυτό που θα έχεις στα χέρια σου. Θα το ανοίξεις, θα το ξεφυλλίσεις, θα το διαβάσεις, είναι ένα πακέτο. Όλο αυτό λοιπόν θεωρώ ότι έχει σε μεγάλο κομμάτι και μένει μόνο η ακρόαση και αυτή πλέον πολύ πιο επιδερμική.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς να ανταπεξέλθετε σε όλο το κομμάτι ενός δίσκου αναφορικά με τα streaming; Μιας και που και τα τρία album σας τα έχετε αναλάβει εξ’  ολοκλήρου μόνοι σας.

Γιάννης Θερμός: Φροντίζεις ώστε να κάνεις αρκετές εμφανίσεις και να περιοδεύεις ώστε να μην σου μένει το φυσικό προϊόν. Ειλικρινά, εμάς αυτό μας έχει βοηθήσει. Δυστυχώς όμως για μπάντες πιο καινούργιες που ίσως δεν μπορούν να περιοδεύουν συχνά ή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, αλλά και από την πληθώρα πλέον από μπάντες και μουσικούς, όλο αυτό είναι ένας ωκεανός από τον οποίο είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις. Ενδεχομένως λοιπόν, φτάνουμε στο σημείο να συζητάμε ότι το internet που είναι το «κακό» της φάσης και που έχει φτάσει την μη υπαρκτή ουσιαστικά μουσική βιομηχανία εκεί που την έχει φτάσει, ότι ίσως είναι και η μόνη σου ελπίδα πλέον. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε, δεν είναι όμως έτσι πραγματικά.

Πως ήταν η συνεργασία σας για ακόμα μια φορά με τον Travis Smith; Θεωρείτε πως κατά κάποιον τρόπο πλέον είναι το έκτο μέλος της μπάντας άτυπα;

Δημήτρης Κατσαρός: Με αυτό κάναμε το τρία στα τρία. Είναι όλα αριστουργήματα. Το πρώτο το έχω κάνει και tattoo και θέλω να κάνω και τα υπόλοιπα.

Ρένος Λιαλιούτης: Ναι, εν μέρη ναι. Δεν κάνει τυποποιημένα πράγματα, αυτό έδειξε με εμάς τουλάχιστον. Άκουσε τι κάναμε, άκουσε τι είχαμε να πούμε, διάβασε τους στίχους και έβγαλε κάτι αποκλειστικά για εμάς και τον κάθε ένα που συνεργάζεται. Στο πρώτο επίσης του δώσαμε τους στίχους και έτυχε να έχει κάτι το οποίο ταίριαζε απόλυτα. Καλά να είμαστε, στον επόμενο προσωπικά πάλι τον Travis θα προτιμήσω.

Γιάννης Θερμός: Και ωραία επικοινωνία και συνεννόηση. Αυτή την φορά εξελισσόμασταν παράλληλα, όσο εξελίσσαμε την μουσική, τόσο εξελισσόταν και το artwork. Αφιέρωσε πολύ χρόνο.

Δημήτρης Κατσαρός: Μια σημαντική λεπτομέρεια, αυτή την φορά το εξώφυλλο προέρχεται από κανονική φωτογραφία του ιδίου που τράβηξε σε έρημο.

Σαν μπάντα έχετε το ευτύχημα να έχετε κάνει δύο καλές περιοδείες πέραν τον υπολοίπων, μία με τους Maiden United καθώς και μία με τους Threshold. Τι αναμνήσεις έχετε από αυτές και υπάρχει κάποιος ή κάποιοι καλλιτέχνες που θα θέλατε στο μέλλον να περιοδεύσετε μαζί του; Τόσο λόγο προσωπικής προτίμησης όσο και σαν στυλ ή ύφος.

Δημήτρης Κατσαρός: Μνήμες πολλές, μπορεί να θέλουμε και δύο μέρες για να τις αναλύσουμε. Η κορυφαιότερη ίσως να είναι η ακραία αποδοχή και το vibe στο Mannheim της Γερμανίας το 2018 με Threshold. Το κοινό δεν σταμάτησε το χειροκρότημα και συμμετείχε όση ώρα παίζαμε. Υπάρχει και σε video αυτό νομίζω. Δεν το πιστεύαμε όλο το θέμα, ήρθαν μετά κάποιοι με αφισάκια για υπογραφές, άλλος κάτι μπακέτες. Είχαν ψάξει κάποιοι ποιοι είναι οι The Silent Wedding, φοβερό.

Γιάννης Θερμός: Έχουμε πολύ ωραίες μνήμες, τόσο εξωτερικό όσο και εγχώρια. Ένα ακόμα highlight θεωρώ πως ήταν και η εμφάνιση μας με του Saxon στην Θεσσαλονίκη το 2014. Επίσης φοβερή συμμετοχή από τον κόσμο και ενέργεια. Ακόμα στην Ρουμανία ήταν πολύ καλά, σε festival μαζί με Epica και Annihilator, όπου άτομα από εκεί ήξεραν στίχους από τα κομμάτια.

Ρένος Λιαλιούτης: Εγώ θυμάμαι την πρώτη περιοδεία με Maiden United που πήγαμε στο αεροπλάνο με τα πράγματά μας, με τα όργανα. Που σκάσαμε στο μαγαζί πρώτη φορά και γνωρίσαμε και τα παιδιά από κοντά, καλά εγώ είμαι και λίγο ρομαντικός με αυτά.

Γιώργος Κριθάρης: Τώρα για μπάντα νομίζω οι Soen είναι ομόφωνα μία. Παρότι ίσως να μην είναι πολύ εμφανές η όποια ομοιότητα, αλλά επειδή το feeling είναι οδηγός και σε αυτούς νομίζω ταιριάζουμε.

Γιάννης Θέρμος: Ακόμα θα έλεγα Kamelot, Evergrey, θα έλεγα ενδεχομένως Moonspell σαν προσωπικό γούστο παρά σαν κοινό στυλ και ύφος.

Μάριος Καραναστάσης: Εγώ επίσης θα πω Savatage αν υπήρχαν φυσικά, Saxon και Fates Warning με προτίμηση στους Saxon γιατί είναι πολύ καλοί τύποι.

Ποιες οι προσδοκίες σας ατομικά αλλά και συνολικά για την μπάντα;

Μάριος Καραναστάσης: Να πάει ο δίσκος όσο πιο μακριά γίνεται και να μάθει την μπάντα όσο περισσότερος κόσμος γίνεται.

Γιώργος Κριθάρης: Το ύφος που δίνουμε σε κάθε δίσκο νομίζω πως είναι και μια νέα ταυτότητα, αυτό πιστεύω πως μας ξεχωρίζει λίγο. Οπότε αυτό που θα ήθελα εγώ είναι ο κόσμος ακούγοντας την μπάντα, είτε αυτόν είτε οποιονδήποτε προηγούμενο ή επόμενο δίσκο να ξέρει τι να περιμένει και τι θα πάρει. Αυτό μας δίνει μια διάρκεια νομίζω.

Αυτά ήταν από εμένα, σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Κλείστε λοιπόν την συνέντευξη με ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες και φίλους/οπαδούς της μπάντας. 

Δημήτρης Κατσαρός: Απολαύστε τον δίσκο, αναμένεται νεότερα και ευχαριστούμε εκ των προτέρων. Τα λέμε στα live. Ευχαριστούμε πολύ Νίκο και Greek Rebels, τιμή μας.

Μάριος Καραναστάσης: Να είμαστε όλοι καλά, να αντέξουμε, υγεία και πολύ μουσική από εδώ και πέρα ώστε μαζί με την σωματική, να ξαναβρούμε και την ψυχική μας υγεία.

Συνέντευξη: Νίκος Σιγλίδης
Απομαγνητοφώνηση: Κωνσταντίνος Μάρης

Official Website
Facebook
Instagram
Bandcamp
YouTube

Band Members
Μάριος Καραναστάσης – Φωνητικά
Δημήτρης Κατσαρός – Κιθάρες, Samples
Γιάννης Θερμός – Πλήκτρα, Φωνητικά
Γιώργος Κριθάρης – Μπάσο
Ρένος Λιαλιούτης – Τύμπανα

Discography
Livin’ Experiments, 2013
Enigma Eternal, 2016
Ego Path, 2022

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X