Οι Καναδοί Sludgehammer κυκλοφορούν τον νέο τους, δεύτερο δίσκο με τίτλο “Anterchamber”. Κινούνται σε μελωδικά death metal μονοπάτια με επιρροές και από νέες deathcore μπάντες. Πάμε να δούμε τι θα ακούσουμε μετά το πολύ καλό ντεμπούτο τους “The Fallen Sun” που βγήκε πριν 3 χρόνια.
Ανοίγοντας την αυλαία με το “No Control” συναντάς έναν death metal όλεθρο που ξαφνικά σε γλυκαίνει με τα καθαρά power φωνητικά στο ρεφρέν. Απ’ τα πρώτα που προσέχεις είναι η πεντακάθαρη παραγωγή με όλα τα όργανα να παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο. Δεν είναι τυχαίο που αυτό το κομμάτι τοποθετείται πρώτο μιας και είναι απ’ τα καλύτερα του δίσκου. Το “Broken Sea” περιπλέκει τα πράγματα με περάσματα από doom ρυθμούς και ένα ξαφνικό solo που θα συναντούσες πιο εύκολα στους Megadeth. Στο “Climatic Death” τα power στοιχεία γίνονται ακόμα πιο έντονα στα solo αλλά και στα φωνητικά σε σημείο που απορείς μήπως καταλήξουν να παίζουν σαν τους Hammerfall μέχρι το τέλος του δίσκου. Απ’ την άλλη “Forsaken Soul” θα μπορούσε να θεωρηθεί μια πολύ καλή groove metal σύνθεση, με δυνατό ρεφρέν και στακάτα riffs. Με ανάμεικτα συναισθήματα φτάνω προς τα μέσα του δίσκου προσπαθώντας να καταλάβω αν με ενοχλεί περισσότερο η έλλειψη κάποιας συγκεκριμένης ταυτότητας ή τα κομμάτια που ξέρω ότι δεν θα ξανά άκουγα αν δεν χρειαζόταν να γράψω την κριτική. Χωρίς εκπλήξεις συνεχίζεται και το υπόλοιπο του άλμπουμ. Ξεχωρίζει το thrash “The Long Road” με το αρκετά πιασάρικο ρεφρέν όπως και το “Supernova Silhouette” για τους ίδιους λόγους. Κλείνοντας έχουμε το “Line ‘em Up” όπου είναι και το μόνο χωρίς καθαρά φωνητικά και με death riffs που σπέρνουν. Αν ήταν έτσι όλος ο δίσκος, σαν το πρώτο και το τελευταίο κόμματι θα μιλάγαμε για μια εκπληκτική κυκλοφορία.
Αυτό που ουσιαστικά προσπαθούν οι Sludgehammer είναι να παντρέψουν δύο τελείως διαφορετικά είδη, το death με το power. Φυσικά, τα στοιχεία του πρώτου υπερισχύουν αλλά όπως είπα και πριν τα αρκετά κιθαριστικά solo και τα δεύτερα φωνητικά είναι ατόφια power/heavy. Ενώ αρχικά φαίνεται ενδιαφέρον σαν προσέγγιση, κουράζει αρκετά και δείχνει μια έλλειψη ταυτότητας. Μουσικά όλα τα μέλη φαίνεται να το κατέχουν το άθλημα και με αυτό ελπίζω για κάτι καλύτερο στο μέλλον.
5/10
Νίκος Δρακόπουλος
[email protected]
