Οι Stellar Void είναι μια extreme symphonic μπάντα από την Ρωσία. Ομολογώ ότι το extreme symphonic πρώτη φορά το ακούω σαν είδος και μου κινεί την περιέργεια για το τι εννοούν με το extreme. Ελπίζω ένα EP τεσσάρων κομματιών να είναι αρκετό για να διαμορφώσω άποψη τοσο για την μπάντα, όσο και για αυτο το νέο είδος (νέο για εμένα τουλάχιστον).
Γιατί ακούω blast beats και ντάπα ντούπα στο symphonic metal μου; Και γιατί ακούω τέτοια φωνητικά; Ωραία, τα παιδιά παίζουν symphonic black με την ύπαρξη γυναικείων φωνητικών και κάποια ήρεμα σημεία. Συνεχίζουμε την ακρόαση. Το “Shifting Sands” δεν με έπεισε παρά του ότι δεν είναι κακό. Εν αντιθέσει, το “Oath” έχει ένα πολυ πιο πιασάρικο riff και γενικά μια πιο «εύπεπτη» μελωδία. Το πάντρεμα των φωνητικών εδώ έχει γίνει πιο έξυπνα, αν και μοιάζει αρκετά με Cradle Of Filth.
Το παράπονο που έχω, είναι ότι έβγαζε το αίσθημα ενός ατελείωτου χτισίματος, χωρίς όμως να καταλήγει κάπου. Περίμενα ένα σκάσιμο που δεν έγινε ποτέ. Προχωράμε με το “The Seer”. Εδώ έχουμε πιο πολλά melodeath σημεία και όχι τόσα black στοιχεία. Και πάλι δυστυχώς πέρασε και δεν κόλλησε. Τέλος, περνάμε στο ομότιτλο του EP. Παρά τις ελπίδες που είχα, δεν κατάφερε ούτε αυτο να μου πει κάτι. Πέρασε απαρατήρητο, όπως και τα προηγούμενα.
Είναι σαν να λείπει δομή από τα κομμάτια και να λείπει κάποια αλλαγή από το ένα στο άλλα. Νιώθω σαν να άκουσα ένα τραγούδι είκοσι πέντε λεπτών το οποίο δεν είχε ρεφραίν. Τα παιδιά είχαν μια ωραία ιδέα αλλά νομίζω έχασαν πολυ στην εκτέλεση. Αυτά που άκουσα φαίνεται ότι είχαν ιδέες και υπόβαθρο για να γίνουν κάτι το πιο ιδιαίτερο αλλά κάπου κάτι πήγε λάθος. Τους λείπει μια σπιρτάδα, ένα κάτι. Δεν ξέρω ακριβώς πως να το προσδιορίσω αλλά ξέρω ότι αυτό που άκουσα για μόλις τέσσερα κομμάτια ήταν κουραστικό δυστυχώς.
4/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]
