Eδώ έχουμε τους Sulferon, ένα one-man project του Μέμου Βλάχου γνωστός ως Typhonas. Με ορμητήριο του τη Νάουσα το τελευταίο καιρό έχει βαλθεί να μας τρελάνει καθώς είναι από τα πιο παραγωγικά άτομα σε κυκλοφορίες. Εκτός από τους Sulferon έχει τους Helgast, Arcane Dread και Miasma όπου από το 2015 μέχρι και σήμερα έχω χάσει τον αριθμό των κυκλοφοριών που έχει κάνει. Τους Sulferon τους δημιούργησε το 2002, κυκλοφόρησε δύο demos, τα “To Lords Below” (2002) και “Katares 666” (2003) και έπειτα υπήρξε μια μεγάλη παύση. Το 2015 επαναδραστηριοποιεί το συγκρότημα δυναμικά και με πολύ όρεξη αφού από τότε και μετά μετρά πέντε δίσκους και δύο splits.
Πλέον κυκλοφόρησε και τον έκτο του δίσκο με τίτλο “No Bastard Saviour”. Ένα album χειμαρρώδες παίζοντας έντονο επιθετικό black metal διάρκειας σαράντα λεπτών. Με το πρώτο άκουσμα ξεχώρισα το επικών διαστάσεων “Spectral Beams Of A Cadaverous Moon”, ένα εντυπωσιακό δεκάλεπτο κομμάτι που με ταξίδεψε στην καλύτερη μορφή της ακραίας μουσικής. Με τις πολλές εναλλαγές στο ρυθμό του και με τα πλήκτρα να δημιουργούν μια σκοτεινή μελαγχολική ατμόσφαιρα σε όλη τη διάρκεια της σύνθεσης. Με εντυπωσίασε το “The Bride Of The Sea” ειδικά προς το τέλος με τον πολύ πιασάρικο ρυθμό του και το “Take Heed Of What You Awake” με τα riffs και τα πλήκτρα να κάνουν τρομερή δουλειά.
Επίσης υπάρχουν τα “Crucify The Children” και “The People Under The Stairs”, πολύ μικρά σε διάρκεια αλλά με ένα καταιγιστικό ρυθμό. Ο δίσκος κλείνει με τον καλύτερο τρόπο, με μια διασκευή, το “Ineffable King Of Darkness” των Dark Funeral.Συνοψίζοντας, το “No Bastard Saviour” θα σας εντυπωσιάσει. Είναι ένας δίσκος ο οποίος από την αρχή μέχρι το τέλος διατηρεί μια τρομακτική ταχύτητα σε όλα τα κομμάτια. Επίσης υπάρχουν στιγμές με κάποιες δόσεις μελωδίας από τα πλήκτρα δημιουργώντας την απαιτούμενη νοσηρή ατμόσφαιρα σε ένα black metal δίσκο. Ο δίσκος αξίζει και με το παραπάνω να τον ακούσετε και να στηρίξετε την προσπάθεια του Typhona.
8,5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
