Για να μην σας κουράζω να πω απλά ότι αν απολαύσατε το πρώτο “Aeromantic” είναι δεδομένο το ότι θα απολαύσετε και το δεύτερο. Αν παρόλα αυτά σας ενδιαφέρει η άποψη μου, τι να πω; Διαβάστε παρακάτω. Ούτε ενάμισης χρόνος δεν έχει περάσει από τότε που παρουσίασα το πρώτο “Aeromantic” και είχα μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον David Anderson στα πλαίσια της προώθησης του άλμπουμ αλλά και της επερχόμενη συναυλίας τους στην Ελλάδα.
Μετά ο Δίας έκανε τα δικά του και πήραμε όλοι ξέρετε τι. Που θα πάει, θα τους δούμε και αυτούς. Οι TNFO λοιπόν δεν έκατσαν με σταυρωμένα χέρια, στην τελική αυτό είναι το επάγγελμά τους, και πλέον μας παρουσιάζουν το “Aeromantic II”. Με μια μόνο αλλαγή στην σύνθεση, μιας και την θέση του Richard Larson στα πλήκτρα ανέλαβε ο John Lonnmyr, δικαιωματικά το άλμπουμ φέρει αυτόν τον τίτλο μιας ακούγεται σαν την λογική συνέχεια του πρώτου μέρους. Για την ακρίβεια, πέρα από τα τις παραγωγής αν κάποιος βάλει τα δύο άλμπουμ να παίξουν στο καπάκι δύσκολα θα πει ότι μεσολαβεί χρονικό διάστημα ανάμεσα τους.
Η μουσική ικανότητα του σχήματος να ακροβατεί ανάμεσα στην pop και στην rock είναι αδιαμφισβήτητη. Και αν κάτι κάνει το όλο αποτέλεσμα ελκυστικό στους μεταλλάδες είναι το επίπεδο του κάθε μουσικού. Γιατί πλέον δεν μπορούμε να μιλάμε για «κάτι το νέο». Δεκαπέντε χρόνια υπάρχουν οι TNFO. Το εναρκτήριο “Violent Indigo” δείχνει άμεσα τις προθέσεις του σχήματος με τον extra large ήχο που το διακατέχει. Στα καπάκια το “Midnight Marvelous” έχει την κλασική TNFO αισθητική με το κολλητικό refrain. Κάπως έτσι κυλά όλο το άλμπουμ και άνετα θα μπορούσα να μιλήσω για κάθε ένα τραγούδι ξεχωριστά.
Έντονο προφανώς είναι το αίσθημα της νοσταλγίας που σε εμάς τους ολίγον τι μεγαλύτερους ξυπνά αναμνήσεις από περασμένες δεκαετίες, όμως θα ήταν αμαρτία να πούμε ότι το σχήμα πατά πάνω σε αυτό. Ναι, προφανώς το όλο gimmick είναι βασισμένο σε μια άλλη εποχή αλλά αν η μουσική ήταν αδιάφορη λίγα πράγματα θα έσωζε. Θεωρώ το “Aeromantic II” ισάξιο με τον προκάτοχό του και περιμένω το βινύλιο πώς και πώς. Για εμένα, δεδομένα είναι μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.
9/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
