Οι Tomorrow‘s Rain είναι μια metal μπάντα από το Ισραήλ που εκπροσωπεί τo Death/Doom/Gothic Metal. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο “Hollow” στο οποίο βρίσκουμε και πολλές ενδιαφέρουσες guest συμμετοχές. Το GreekRebels.gr μίλησε με τον τραγουδιστή Yishai Sweartz για να μάθουμε περισσότερα για την κυκλοφορία αλλά και για την μπάντα.
Γεια σου Yishai, καλώς ήρθες στο περιοδικό μας! Πρόσφατα κυκλοφορήσατε το ντεμπούτο σας “Hollow”. Πολλά συγχαρητήρια! Ποιες ήταν οι εντυπώσεις του κόσμου;
Ευχαριστούμε πολύ Τζούλια, οι αντιδράσεις ήταν πολύ καλές και γενικά είμαστε ικανοποιημένοι, πήραμε αρκετά καλές κριτικές και συνεντεύξεις στο 90% των μεγάλων metal περιοδικών Metal Hammer Μεγάλης Βρετανίας/Γερμανίας/Ελλάδας, Metallian, Sweden Rock, Sοnic Seducer, Rock Hard, Orkus, Legacy κλπ, αλλά δύο πράγματα που πρέπει να αναφέρω είναι το όλο θέμα του κορονοϊού που έκανε όλη την αγορά να κινείται πιο αργά και όλη η βιομηχανία, όπως και οι οπαδοί έχουν λιγότερα λεφτά, οπότε πρέπει να δουλέψουμε όλο και πιο πολύ, αλλά έχουμε όλο και λιγότερα χρήματα για διαφημίσεις, οπότε η κατάσταση είναι γενικότερα μια τρέλα. Δεύτερον είμαστε μια “νέα” μικρή μπάντα από το Ισραήλ και έχουμε πολλούς γνωστούς φίλους ως guests στο ντεμπούτο μας. Αυτό έκανε πολλούς δημοσιογράφους να νευριάσουν μαζί μας να γεμίσουν με ζήλεια και κατέληξαν να γράφουν μαλακίες, αλλά για να είναι ειλικρινής δεν με ενδιαφέρει καθόλου, εφόσον ξέρουμε ότι βγάλαμε ένα υπέροχο άλμπουμ είμαι χαρούμενος.
Πες μας λίγα λόγια παραπάνω για την παραγωγή του άλμπουμ.
Όταν γράψαμε το “Hollow”, είχα δυο σημαντικά πράγματα στο μυαλό μου όλη την ώρα, το ένα ήταν να είμαι πιστός στον εαυτό μου και να μιλάω ανοιχτά για τη ζωή μου, όλοι οι στίχοι είναι προσωπικοί, πραγματικοί και συνέβησαν. Όλα αντανακλούσαν τη ζωή μου, δεν γράφω για άλλους ανθρώπους, δεν γράφω μυθοπλασία ή φαντασία, γράφω για τον εαυτό μου και αντί να τρελαθώ, δημιουργώ τέχνη γιατί με έσωσε από την κατάθλιψη, οπότε ήταν πολύ σημαντικό να μιλήσω ανοιχτά από την καρδιά μου. Το δεύτερο πράγμα είναι μουσικά, μεγάλωσα με ’80s dark rock όπως Joy Division, Bauhaus, Sisters Of Mercy, The Mission, Cocteau Twins κλπ και τα μίξαρα με την χρυσή γενιά του Doom/Gothic Metal όπως παλιοί Paradise Lost, Tiamat, My Dying Bride, παλιοί Anathema κλπ. Δοκίμασα να ενώσω τα στοιχεία με τη σκέψη “τι θα γινόταν αν ο Robert Smith και ο Hayne Hussey έγραφαν ένα dark metal album”. Προσπαθήσαμε να γράψουμε ένα άλμπουμ το οποίο θα θέλαμε εμείς να ακούσουμε ως οπαδοί. Ένα άλμπουμ που θα αγοράσω στο δισκοπωλείο γιατί είναι αληθινό ενδιαφέρον και αυθεντικό. Σίγουρα επηρεαστήκαμε από άλλες μπάντες αλλά δεν ακουγόμαστε σαν αυτές. Έχουμε επιρροές από Paradise Lost; Ναι. Ακουγόμαστε όμως σαν αυτούς; Όχι. Δεν ακουγόμαστε σαν τους The Mission, παρότι επηρεάστηκα από τα άλμπουμ “Children” και “God’s Own Medicine”. Το να αντλείς επιρροές είναι καλό, το να αντιγράφεις όμως όχι. Παραδείγματος χάρη και οι Paradise Lost έχουν επηρεαστεί από τους Sisters Of Mercy αλλά ακούγονται τόσο διαφορετικά και έχουν δικό τους ήχο. Οπότε ναι επηρεαστήκαμε αλλά θέλαμε να ακουγόμαστε σαν Tomorrow’s Rain.
Γιατί σας πήρε τόσα χρόνια για να βγάλετε το πρώτο σας άλμπουμ;
Ο λόγος που μας πήρε τόσο…. Όταν ξεκινήσαμε ως Moonskin το 2002, η μπάντα ήταν η σωτηρία μας. Γράψαμε μερικά τραγούδια, κάναμε κάποιες εμφανίσεις, ανοίξαμε για τους Epica εδώ στο Τελ Αβίβ και μετά ο καθένας μας ασχολήθηκε με την προσωπική του ζωή. Δεν είχαμε τόσο κατάθλιψη, παντρευτήκαμε και ένιωσα ότι η ζωή μου είχε μπει στον ίσιο δρόμο. Ένιωθα πολύ καλύτερα και δεν ήθελα κάθε βράδυ να ανεβαίνω στη σκηνή και να τραγουδάω για τον πόνο και τους δαίμονες μου ενώ παντρεύτηκα και θα γινόμουν πατέρας, το οποίο είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί. Όντας χαρούμενος θα το έκανα στα ψέματα. Θα ήταν σαν να πήγαινα στη δουλειά. Έτσι είπα στον Maor ότι δεν θέλω να συνεχίσω παραπάνω και έτσι σταματήσαμε το 2006. Το 2010 η ζωή μου πάλι άλλαξε. Χώρισα με τη γυναίκα μου και ένιωθα τόσο λύπη για το τέλος αυτής της σχέσης, και το μόνο πράγμα στο μυαλό μου ήταν να προστατέψω το παιδί μου. Ήμουν στα χειρότερά μου και στράφηκα στον σωτήρα μου. Τη μουσική… Τη μπάντα… Τα τραγούδια μας… Τηλεφώνησα στον Rafael και του είπα ας το κάνουμε. Τόσο απλά μια μέρα μετά ήμασταν στο στούντιο και ένα μήνα μετά παίξαμε κάτω από τους Dark Tranquility και αρχίσαμε να γράφουμε ότι ακούτε στο άλμπουμ. Από τότε γράψαμε το άλμπουμ και παίξαμε με τους Paradise Lost, τους Rotting Christ, τους Swallow The Sun, τους Kreator, τους Tribulation και θα παίζαμε με τους Tiamat και τους Samael αλλά δυστυχώς άρχισε το θέμα με τον Covid-19.
Μετά από τόσα χρόνια πως και αποφασίσατε να βγάλετε το άλμπουμ εν μέσω της πανδημίας;
Είχαμε ήδη θέσει ημερομηνία κυκλοφορίας πριν όλη την τρέλα και καταλάβαμε ότι θα περάσει πολύς καιρός για να λήξει αυτό το θέμα οπότε μιλήσαμε με την δισκογραφική και αποφασίσαμε να κρατήσουμε την ημερομηνία όπως είναι. Η καθυστέρηση δεν ήταν επιλογή, ο κορονοϊος μπορεί να κρατήσει για χρόνια.
Πως και αποφασίσατε να κάνετε διασκευή σε τραγούδι Nick Cave And The Bad Seeds;
Μεγαλώνοντας στα ’80s ο Nick Cave ήταν πάντα εκεί, ένα είδωλο, οι στίχοι του έβρισκαν πάντα ένα μέρος στην καρδιά μου όταν ήμουν νέος. Επίσης ο Nick Cave είναι μέντορας όσον αφορά την αντιμετώπιση τραυματικών προσωπικών γεγονότων. Γιατρεύει την ψυχή σου και τραγουδάει για τον πόνο σου. Τα δυο τελευταία του άλμπουμ είναι ακριβώς το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε με το “Hollow”. Στο τέλος πρέπει να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας και να συνεχίσουμε το ταξίδι. Πιστεύουμε ότι οι διασκευές γίνονται για να μετακινήσεις ένα τραγούδι στον δικό σου ήχο. Ποτέ δεν κατάλαβα μπάντες που παίζουν αυτούσιο το τραγούδι. Δεν έχει νόημα και σχεδόν πάντα είναι πιο αδύναμο από το κανονικό. Η ιδέα μιας διασκευής είναι να παίζεις ένα κομμάτι με τον δικό σου τρόπο. Ο παλιός μας φίλος, ο Kobi Farhi των Orphaned Land τραγούδησε μαζί μου το ντουέτο, με την ιδέα ο ένας να είναι ο πατέρας και ο άλλος ο γιος. Επίσης είχαμε τον Anders των Draconian να κάνει growls με εμένα και την Lisa Cuthbert στα γυναικεία φωνητικά.
Πως και βγάλατε και μια εκδοχή του “Hollow” στα Εβραϊκά;
Θέλαμε να δώσουμε στους Ισραηλινούς οπαδούς μας μια άλλη εκδοχή του άλμπουμ εκτός από την αγγλική, με γνωστούς Ισραηλινούς rock καλλιτέχνες. Πως επιλέχθηκαν οι guests; Η ιδέα μου με τους καλεσμένους ήταν να τους καλωσορίσω με ανοιχτές αγκάλες στο σπίτι μας και ο καθένας από αυτούς να αφήσει κάτι δικό του στο σώμα της τέχνης μας, σκεφτήκαμε κάθε μέρος και δώσαμε στον καθένα ακριβώς τα μέρη που νόμιζα ότι ταιριάζουν. Για παράδειγμα στο “Misery Rain” εγώ είχα ένα σημείο που μίλαγα λέγοντας μια πολύ προσωπική ιστορία και όποτε το τραγουδούσα σκεφτόμουν πόσο ωραίο θα ήταν αν είχαμε τον Fernando των Moonspell να το κάνει αυτό όπως το έκανε στο “Wolfheart”, ένα άλμπουμ που πραγματικά αγαπώ. Έτσι τον προσκάλεσα και δέχτηκε. Τον Jeff Loomis τον προσκαλέσαμε να συμμετάσχει σε ένα κομμάτι για τον Warrel Dane. Ο Warrel ήταν ένας καλός μου φίλος που κανονικά θα έκανε την παραγωγή του άλμπουμ, οπότε το να προσκαλέσουμε τον Jeff Loomis στο κομμάτι για τον πολύ καλό του φίλο και μουσικό συνεργάτη ήταν καλή ιδέα. Πιστεύω μπορείτε εύκολα να αναγνωρίσετε το σόλο του Greg Mackintosh στο “In The Corner Of A Dead End Street” και το ίδιο ισχύει για τον Aaron των My Dying Bride στο “Fear”. Όλοι μου έδωσαν ένα κομμάτι τους και για αυτό θα τους ευχαριστώ για πάντα. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι φίλοι που γνωρίζω εδώ και αρκετά χρόνια. Γνωρίζω τον Σάκη των Rotting Christ από το 1993 και οι Rotting Christ είναι οικογένεια για εμάς. Επίσης, ο Anders των Draconian, ο Σπύρος των Septicflesh, ο Mikko των Swallow The Sun και εννοείται ο Kobi των Orphaned Land είναι φίλοι και εδώ και πολλά χρόνια είναι και ο Jeff Loomis. Τον γνώρισα το 2003 ή το 2004, αλλά πέρασαν 17 χρόνια ο χρόνος περάνει γρήγορα. Ανοίξαμε εδώ δύο φορές για τους Paradise Lost και έτσι γνώρισα τον Greg. Ο Aaron των My Dying Bride είναι ο μόνος που γνώρισα μόλις πριν δυο χρόνια, αλλά είμαι μεγάλος οπαδός τους από το 1991 οπότε περίμενα πως και πως μια τέτοια συνεργασία. Ανταλλάξαμε emails αλλά δεν μιλήσαμε μόνο για μουσική, οπότε σίγουρα τον θεωρώ φίλο. Είναι μεγάλη μας τιμή να τον έχουμε να τραγουδάει στο άλμπουμ. Ο καθένας δούλεψε διαφορετικά κάποιοι ηχογράφησαν στο Ισραήλ (Σάκης, Fernando, Anders, Miko, Kobi και Lisa) και κάποιοι ηχογράφησαν από το εξωτερικό.
Πως συνέβη η συνεργασία με την AOP Records;
Μας έκανα πολλές προτάσεις αλλά ο Sven και η AOP Records ήταν σοβαρές έμπιστες και φιλικές. Πιστεύω κάναμε τη σωστή επιλογή είμαι απόλυτα ικανοποιημένος.
Ποιες είναι οι αγαπημένες στιγμές από συναυλίες με μεγάλα ονόματα όπως Paradise Lost, Draconian and Kreator;
Κάθε συναυλία είναι μια άλλη εμπειρία. Το να παίζω με πάντες όπως οι Kreator και οι Paradise Lost είναι τρομερό, καθώς αυτές οι μπάντες ήταν πολύ σημαντικές για εμένα ως οπαδός από τα δεκαπέντε μου. Μεγάλωσα με “Gothic” και “Terrible Certainty”, οπότε είναι συγκλονιστικό ν μοιράζομαι τη σκηνή με τους Draconian με τους οποίους είμαστε φίλοι. Το ίδιο ισχύει για τους Swallow The Sun, Dark Tranquility,Tribulation, Epica, Orphaned Land, τους οποίους θεωρώ αδέρφια και για πολλούς άλλους.
Πως είναι η metal σκηνή του Ισραήλ; Κάποιες προτάσεις;
Μικρή, αλλά πιστή. Σίγουρα ξέρετε τους Orphaned Land και ίσως και τους Salem και Betzefer καθώς βγάζουν άλμπουμ από μεγάλες δισκογραφικές αλλά προτείνω να ακούσετε: Dim Aura, Subterranean Masquerade, Arallu, Desert, Eternal Struggle, Shredhead, Lehavoth και πολλούς άλλους.
Θα σας ενδιέφερε να παίξετε στην Ελλάδα;
Εννοείται! Περιμένουμε προσφορές, ίσως ανοίγοντας για τα αδέρφια μας Rotting Christ ή Nightfall ή Septicflesh. Μας αρέσει πολύ η ελληνική σκηνή και είσαστε κοντά οπότε τα έξοδα είναι πολύ λίγα. Ναι, αυτό είναι ένα κάλεσμα για τους διοργανωτές φεστιβάλ. Αφού βέβαια ο κόσμος επιστρέψει στο φυσιολογικό.
Έχετε κάποια σχέδια για το μέλλον;
Αφού δεν μπορούμε ν κάνουμε συναυλίες γράφουμε κομμάτια για το δεύτερό μας άλμπουμ. Τέσσερα είναι ήδη σε ντέμο μορφή οπότε αυτό το άλμπουμ δεν θα πάρει τόσα χρόνια.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας για αυτή τη συνέντευξη. Οι τελευταίες λέξεις δικιές σας.
Ευχαριστούμε για την υποστήριξη σας και πολλοί χαιρετισμοί στους Έλληνες φανς και φίλους μας. Ανυπομονούμε να σας δούμε σύντομα.
Συνέντευξη: Τζούλια Τσαγκάρη
Μετάφραση: Θανάσης Γκότοβος
Facebook
Bandcamp
Instagram
Spotify
Youtube
Band Members
Yishai Sweartz – Φωνητικά
Raffael Mor – Κιθάρα
Yoni Biton – Κιθάρα
Yaggel Cohen – Μπάσο
Shiraz Weiss – Πλήτρα
Nir Nakav – Τύμπανα
Discography
Hollow, 2020
