Εάν επέλεγες να φτιάξεις melodic rock μπάντα το 1997 σίγουρα θα γέλαγαν μαζί σου. Οι Καναδοί Total Stranger ωστόσο, δε στάθηκαν ιδιαίτερα στο γεγονός πως η εποχή δε σήκωνε κάτι τέτοια και αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα album που ταξίδεψε όσους το άκουσαν μία δεκαετία πίσω, όταν το είδος ήταν κάτι παραπάνω από mainstream.
Αυτή η τρελή επανακυκλοφορία ξανασυστήνει στον κόσμο ένα πολύ αξιόλογο σχήμα που τόλμησε, προσπάθησε, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε να πάει κόντρα στο τότε μουσικό ρεύμα. Παρ’ όλα αυτά, αν κρίνουμε το “Total Stranger” από μία μεμονωμένη ακρόαση δίχως να δίνουμε βάση στο τι επικρατούσε στο μουσικό χάρτη, ο δίσκος ήταν ένα μικρό διαμαντάκι που απλά ήταν εκτός μόδας. Γιατί αν έκρυβες από το οπισθόφυλλο το έτος κυκλοφορίας, όλοι θα νόμιζαν πως αυτό που ακούνε προέρχεται κατευθείαν από το δεύτερο μισό των 80s. Επιπλέον, πέρα από τη retro παραγωγή και τα πλήκτρα που έσπαγαν κόκκαλα, το album διέθετε και κομμάτια που υπό άλλες συνθήκες θα μοιράζονταν την ίδια δόξα με αντίστοιχα κομμάτια των Strangeways, Signal και Harem Scarem. Το εναρκτήριο “Paradise” θα μπορούσε π.χ. να είναι το απόλυτο hit, το “The Mask” θα είχε το τέλειο μελωδικό refrain, ενώ το “Big Dream” θα έκανε τους Survivor να λάμπουν από περηφάνια με τον αέρα αισιοδοξίας που αποπνέει μέσα από το ρυθμό του. Ίσως να είχε ένα μικρό προβληματάκι με τις μάλλον άνοστες και προβλεπόμενες μπαλάντες του αλλά και πάλι, αυτό ήταν κάτι το αναμενόμενο για πολλές melodic rock/AOR κυκλοφορίες, μεγαλύτερων μάλιστα ονομάτων.
Καθώς η ακρόασή μου λάμβανε τέλος υπό τους ήχους του -φτιαγμένου για ερωτικά απογοητευμένες παρέες- “Shoulder To Cry On“, το πρόσωπό μου είχε ήδη πρηστεί από τις απανωτές γροθιές νοσταλγίας βγαλμένες από μία περίοδο που ποτέ δε θα δεχτώ πως τελείωσε. Οι Total Stranger με το ομότιτλο ντεμπούτο τους μπορεί να μην πούλησαν εκατομμύρια αντίτυπα ή να έκαναν το κοινό να μιλάει γι’ αυτούς. Σήκωσαν θρασύτατα όμως το μεσαίο δάχτυλο σε όσους κατέκριναν τότε αυτό το ιδίωμα, ενώ κατάφεραν να βγάλουν και μία δεύτερη δουλειά το 2002. Για όσους έχουν μεγαλώσει με την εφηβική ανεμελιά που τους προσέφερε τέτοιες μπάντες, το “Total Stranger” είναι απαραίτητο να ακουστεί στη διαπασών τους.
7.5/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]