1988. Διανύουμε ακόμα τη δεκαετία των πολλών αποχρώσεων, την άνοδο της Madonna και την εποχή των fillers. Ακόμα και οι Manowar, ότι είχαν κάνει μέχρι τότε, το θυσίασαν στο βωμό της εμπορικότητας, κι ας την έκραζαν με προκλητικό ύφος στο “Blow Your Speakers”. Υπήρχαν όμως και κάποιοι άλλοι που ποτέ δεν πρόδωσαν αυτό που πίστευαν και παρέμειναν πιστοί σε αυτό που έκαναν. Μιλάω φυσικά για τους Virgin Steele, με αφορμή τη νέα επανακυκλοφορία του τέταρτου κλασικού τους album, “Age Of Consent”. Ο δίσκος αυτός ήρθε στην ακμή της μπάντας, καθώς η επιτυχία με το “Noble Savage” του 1985 ήταν ακόμα νωπή για τους David DeFeis και Edward Pursino. Είναι ιδιαίτερα σημαντικός για πολλούς λόγους. Πρώτα απ’ όλα ίσως και να αποτελεί την τελευταία πραγματικά ποιοτική δουλεία των Virgin Steele χωρίς ίχνος μέτριας σύνθεσης και, δεύτερον, εάν κοιτάξει κανείς το tracklist θα δει πως σχεδόν τα μισά κομμάτια αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των setlist των εμφανίσεών τους μέχρι και σήμερα. Το να αρχίσω να λέω ξανά τη γνώμη μου για τα “The Burning Of Rome”, “Lion In Winter”, “On The Wings Of The Night”, τα δύο έπη “Perfect Mansions”/”Serpent’s Kiss” και “Chains Of Fire”, θα είναι κουραστικό και γραφικότατο. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό όμως, είναι αυτά τα super “δωράκια” της κυκλοφορίας της SPV. Εκτός του remastered ήχου όλων των ύμνων, η εταιρεία μας έκανε τη χάρη και ξέθαψε από τα συρτάρια του DeFeis μερικά bonus ακυκλοφόρητα κομμάτια (εφτά για την ακρίβεια). Πέρα λοιπόν των κλασικών διασκευών που είχαμε στα “Stay On Top” και “Desert Plains” (Uriah Heep και Judas Priest αντίστοιχα), έρχονται και άλλες 3 διασκευές στα “Screaming For Vengeance” (Judas Priest), “Breach Of Lease” (Bloodrock) και μία εκτέλεση-έκπληξη στο “Down By The River” του Neil Young. Παιγμένες με απόλυτη δεξιοτεχνία, και με τον Pursino να αφήνει στην άκρη τους επικούς του ήχους, μου έδειξαν μία άλλη rock πλευρά των Virgin Steele που δεν είχα συνηθίσει. Για τέλος, έχουμε τα “The Curse” και “Another Nail In The Cross” που πιστεύω πως ορθός δεν κατέληξαν στο album λόγω του διαφορετικού concept που ακολουθούν, και φυσικά το “A Changeling Dawn” το οποίο είναι μία 11λεπτη ακουστική εκτέλεση στο “Noble Savage” (!!!!) με τα πλήκτρα του David DeFeis να είναι στην πρώτη γραμμή. Υπέροχη σκέψη και ακόμα πιο υπέροχο αποτέλεσμα. Η SPV χτύπησε φλέβα με την επανακυκλοφορία του “Age Of Consent”, ειδικά αν σκεφτώ το προπέρσινο χουνέρι που μας είχαν κάνει. Ένα άκρως ενημερωμένο διπλό CD λοιπόν, με πάνω από 100 λεπτά Virgin Steele. Δε ζητάμε τίποτα άλλο! “I’ll meet you again through the eyes of our son!”
9,5/10 (για τον δίσκο)
8,5/10 (για την επανακυκλοφορία)
Χάρης Μπελαδάκης
