Θα είναι σαν να ακούς Labyrinth αλλά δεν θα ακούς Labyrinth. Αυτό έλεγε η αρχαία προφητεία και εννοούσε τους Vision Divine που ούτε λίγο ούτε πολύ ήταν οι Labyrinth, ή έστω κάποια έκδοση τους μιας και από τις τάξεις τους έχουν περάσει πολλοί εκ των Labyrinth. Με λίγα λόγια αν σας άρεσαν/αρέσουν οι Labyrinth οι πιθανότητες το ίδιο να ισχύει και με τους Vision Divine είναι ίδιες.
Πολλά έχουν αλλάξει από την ίδρυσή τους πίσω στο 1997. Έχουν αλλάξει καμιά δεκαπενταριά μέλη (δεν κάνω πλάκα) ενώ πρακτικά από το αρχικό Line up πλέον υπάρχει μόνο ο Olaf Thorsen (κιθάρες). Πιο πρόσφατά μέλη είναι ο πολύς Mike “έχω παίξει παντού” Terrana στα τύμπανα και ο Ivan Giannini στην φωνή. Το άλμπουμ έρχεται μετά το “Destination Set To Nowhere” το 2012. Πέρασε καιρός λοιπόν.
Τι άλλαξε λοιπόν έκτοτε; Πρακτικά τίποτα. Οι Vision Divine συνεχίζουν σε αυτό το όμορφο μοτίβο power/prog που είχαν από την αρχή. Όταν παίζουν power ανεβάζουν τα γκάζια σε Ιταλικές ταχύτητες ενώ όταν παίζουν prog δίνουν έμφαση στην μελωδία. Δεν παίζουν πολύπλοκα όμως έχουν όπως πάντα πανέμορφα θέματα στις κιθάρες και στα πλήκτρα. Ελάχιστες φορές pop-ίζουν αλλά δεν είναι ότι το έκρυβαν και ποτέ. Ο νέος τους τραγουδιστής είναι καλός αλλά εντάξει δεν είναι και Fabio Leone. Όπως και να έχει τα πάει καλά με το νέο υλικό.
Ξεχώρισα άμεσα τα “The King Of The Sky” και το ομώνυμο ενώ από κοντά ακολουθούν και τα “3 Men Walk On The Moon” και “The Nihil Propaganda”.
Σε μια εποχή που η μετριότητα και η ξηρασία είναι σχεδόν ο κανόνας στο power αυτή η γλυκιά μελαγχολία για όσους μεγαλώσαμε με ένα “Return To Heaven Denied” κάνει τους Vision Divine να φαντάζουν μια όαση. Οπαδοί του είδους ξέρετε τι πρέπει να κάνετε…
8.5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
