Έξι χρόνια πριν, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους LP. Πολύ καλό εναρκτήριο λάκτισμα για τους αυστριακούς alternative grungers, Witchrider, σε ένα στυλ που δεν είναι τόσο στα πάνω του αυτό τον καιρό. Τουλάχιστον στο βαθμό πού ήταν κατά την μέση περίοδο της δεκαετίας των 90s.
Οι ρίζες για αυτό το ιδίωμα πολύ παλιές και δεν το κρύβουν. Ούτε στον πρώτο stoner/fuzz alternative rock δίσκο τους, ούτε στη νέα τους δουλεία. Το δεύτερο album με ονομασία “Electric Storm”, έρχεται με το συγκρότημα ανανεωμένο και σαφώς «καθαρότερο» σε όλους τους ακουστικούς τομείς του.
Η διαφορά μεταξύ των δύο αυτών παραγωγών σε αφήνει σε φάση Witchrider. Ναι! Μην απορείτε! Το όνομα συσχετίζεται με ένα σποραδικό φαινόμενο, κατά τη διάρκεια του ύπνου. Το φαινόμενο, στο οποίο ανοίγεις τα μάτια σου και νομίζεις πως έχεις ξυπνήσει. Δεν μπορείς όμως να κουνηθείς. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως ξεφεύγουν από τον μουσικό τους χώρο. Γενικότερα θα σου φανεί «φρεσκότερο».
Άς πάμε τώρα στους παίχτες. Στα τύμπανα έχουμε λιγότερα παράσιτα στην παραγωγή όσον αφορά τον ήχο. Συμμετέχουν δημιουργικά στην σύνθεση του υπόλοιπου συγκροτήματος. Για το μπάσο δεν μπορώ να πω το ίδιο, αν και αυτό συνεισφέρει πιθανότατα στον μουσικό τους χαρακτηρισμό. Οι κιθάρες παρέχουν το κατάλληλο υπόβαθρο για την μουσική τους κατεύθυνση.
Μέσα σε αυτό το LP θα ανιχνεύσετε στοιχεία από πολλά συγκροτήματα. Queens Of The Stone Age, Cathedral, Muse, 30 Seconds To Mars καθώς και ρυθμούς Nirvana. Ναι, καλά διαβάσατε. Θα βρείτε έντονο το στοιχείο grunge σε πολλά σημεία. Καθόλου όμως, στα φωνητικά. Δεν θα βρείτε την τραχύτητα της φωνής του Curt Cobain. Στέκεται καθαρότερη η φωνή του Daniel Dorninger, δίνοντας έναν λίγο πιο metal χαρακτήρα, καθώς και μια σπάνια για το είδος ατμοσφαιρικότητα.
Μια τελική νότα αναφοράς, για αυτό το δεμένο LP, είναι το ελαφρά punk χαρακτηριστικό σε κάποια riffs. Πρόκειται για ένα ευχάριστο άκουσμα παρότι stoner. Παρέα, μπαράκι, και διασκεδαστικές καταστάσεις, που σίγουρα θα συνοδεύονται από συχνές επισκέψεις στον «πρόεδρο».
6,5/10
Σπύρος Γρηγορίου
[email protected]
