Πριν μερικά χρόνια είδαμε την αναβίωση του thrash metal, μεταξύ άλλων. Νέες μπάντες που είχαν μεγαλώσει με τους θρύλους που έχτισαν το είδος στα 80s, του έδωσαν ένα γερό ηλεκτροσόκ και το ξύπνησαν από τον λήθαργο. Το αποτέλεσμα; Οι παλιοί αναγεννήθηκαν, πολλά νέα συγκροτήματα ξεπετάχθηκαν με αξιοπρόσεκτα αποτελέσματα και κάποια άλλα με…ας μην το σχολιάσω. Σε ποια κατηγορία εμπίπτουν λοιπόν οι Xenos; Εδώ να πω ότι υπάρχουν άλλοι δυο… Ξένοι, από Αυστραλία και Αγγλία, ενώ ετούτοι είναι από τη γειτονική Ιταλία. Το power trio ιδρύθηκε το 2018 και αυτό είναι η πρώτη τους κυκλοφορία που κινείται στο χώρο του thrash metal φυσικά. Εννιά κομμάτια με σαράντα λεπτά διάρκεια μας παραδίδουν οι Ιταλοί κι εμείς λέμε ότι φτάνει, είναι αρκετά, δεν χρειάζεται παραπάνω. Είναι και περισσότερα απ’ όσα θα έπρεπε. Πολλά περισσότερα.
Διαβάζω λοιπόν για φοβερό thrash metal με εξαιρετική τεχνική, καταιγιστικούς ρυθμούς και λοιπά χαριτωμένα. Ναι, υπάρχουν οι γρήγοροι ρυθμοί αλλά αναμειγνύονται με αρκετά mid-tempo κοψίματα. Όχι πως είναι κακό για να σπάει η μονοτονία αλλά από υπερφίαλα λόγια πάλι, άλλο τίποτα. Από τεχνική βέβαια, ας μην το συζητήσουμε. Οι κιθάρες δεν κάνουν την διαφορά με τα riffs, ενώ τα λίγα solos έχουν εκνευριστικό ήχο. Τα τύμπανα είναι στην πλέον βασική τους μορφή και τα φωνητικά ακούγονται χάλια. Δεν κατάλαβα τι ακριβώς προσπαθεί να κάνει ο τραγουδιάρης τους αλλά δε θα έπρεπε να ζορίζεται τόσο, θα χτυπήσει κανένα νεύρο. Γενικά τα κομμάτια τα ακούς και τα ξεχνάς πριν καν τελειώσουν.
Η παραγωγή επίσης δεν είναι καλή, αφού ακούγεται αρκετά ξερή και πρόχειρη. Αν θες να μεταδώσεις έναν old-school χαρακτήρα δεν είναι ανάγκη να ακούγεσαι σαν demo από κασέτα. Επίσης, τα τραγούδια κόβονται τόσο απότομα που δεν ξέρω αν είναι λόγω promo ή επειδή ο μηχανικός ήχου ήταν άμπαλος. Το μόνο το οποίο αξίζει αναφοράς εδώ είναι η συμμετοχή του Mantas (ex-Venom, Venom Inc., M–pire Of Evil) που έχει μια λογική, καθώς όταν έχεις κάνει όνομα από το πιο κουλό συγκρότημα στην ιστορία του metal σε κουλούς θα συμμετάσχεις και του Simon Cobb από τους βετεράνους thrashers Anihilated. Α, έκαναν και μια απαράδεκτη διασκευή στο “Peace Sells” που καλύτερα να μην την ακούσει ο Mustaine, επειδή θα πέσουν μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση. Κακό thrash. Ή thrash της κακιάς ώρας. Διαλέξτε και (μην) πάρτε.
1/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
