Το 2019, ανάμεσα σε άλλα πράγματα, είδε και την ίδρυση ενός νέου ελληνικού black metal συγκροτήματος, όταν δύο μεγάλα ονόματα της σκηνής, ο Bill El (Soulskinner, Thou Art Lord, ex-Principality Of Hell) και ο Stefan Necroabyssious (Varathron, Katavasia, Funeral Storm), αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και σχηματίσουν τους Zaratus. Το ίδιο έτος προχώρησαν και στην κυκλοφορία του πρώτου τους EP, με τον τίτλο “The Descent”, το οποίο αποτελούταν από τέσσερις μελωδικές συνθέσεις, που έθεσαν τις βάσεις για την πορεία και τον ήχο που θα ακολουθούσαν οι Zaratus. Και τώρα το δίδυμο επέστρεψε και μας παρουσιάζει τον πρώτο ολοκληρωμένο του δίσκο, ονόματι “In The Days Of Whore”.
Ακούγοντας τα εφτά κομμάτια, από τα οποία απαρτίζεται το album, καταλαβαίνεις ότι το “In The Days Of Whore” αποτελεί φυσική συνέχεια του “The Descent”, που όμως δεν παραμένει στάσιμο αλλά έχει πάρει τη μουσική, την έχει εξελίξει και την έχει πάει αρκετά βήματα παραπέρα. Τι θέλω να πω; Ο βασικός χαρακτήρας του δίσκου συνεχίζει να είναι άκρως μελωδικός, έχει γίνει όμως πιο σκοτεινός και αρκετά πιο ατμοσφαιρικός. Και αυτό επιτυγχάνεται με την εκτεταμένη χρήση πλήκτρων και μελωδικής κιθάρας, αλλά και αρκετών αργών περασμάτων που μπορεί να είναι είτε εντελώς μινιμαλιστικού χαρακτήρα, για παράδειγμα μόνο με κιθάρα και αργά υποβλητικά φωνητικά, είτε με όλα τα όργανα να βαδίζουν αργά, σε funeral doom ή ακόμα και σε post λυρικά μουσικά μονοπάτια.
Ναι, φυσικά υπάρχουν και αρκετά κλασικά και πολυαγαπημένα γρήγορα black ξεσπάσματα, εκείνα με τις παγωμένες κιθάρες και τα blast beats, όμως αυτά χρησιμοποιούνται για να αλλάξει λίγο η κατάσταση, να ανάψουν κάπως τα αίματα, προτού επανέλθει και πάλι η μουσική σε πιο αργούς και ατμοσφαιρικούς ρυθμούς. Το ανάποδο δηλαδή από ότι συνήθως συμβαίνει, που τα πιο αργά σπασίματα χρησιμοποιούνται για να υπάρξει μια ηρεμία ανάμεσα στις καταιγιστικές ταχύτητες. Πάντως, σε όλες αυτές τις μελωδικές στιγμές, που δεσπόζουν στο δίσκο, οι Zaratus έχουν κάνει φοβερή δουλειά. Γενικά, έχουν δημιουργήσει μια πολύ ωραία σκοτεινή ατμόσφαιρα καθ’ όλη τη διάρκεια του album, ενώ σε κάποια σημεία καταφέρνουν να σε κάνουν να ταξιδέψεις με τις αργές μελωδίες τους. Πέρα όμως από αυτό, έχουν εμπλουτίσει τη μουσική τους με κάνα δυο άλλα στοιχεία που αξίζουν να αναφερθούν.
Πρώτον, στο εναρκτήριο κομμάτι, το “Ceremonies Before Light’s Existence”, υπάρχει μια ωραία συμφωνική χροιά, αν και στη πιο σκοτεινή μορφή της, ενώ τα πλήκτρα, όπως αυτά χρησιμοποιούνται εδώ, δίνουν και μια αίσθηση τρέλας και παράνοιας στο τραγούδι. Δεύτερον, στο τελευταίο κομμάτι, το “Zoroastrian Priests” που είναι και το αγαπημένο μου, υπάρχουν ρεμπέτικες μελωδίες, με την κιθάρα να ακούγεται σαν μπουζούκι ή μπαγλαμάς ή κάτι παρόμοιο (εκτός αν χρησιμοποιείται όντως κάποιο παραδοσιακό έγχορδο όργανο, δεν το γνωρίζω), οι οποίες πραγματικά δένουν υπέροχα με την black αισθητική. Προς το τέλος του κομματιού, μάλιστα, οι αργές ταχύτητες, οι ρεμπέτικες μελωδίες, τα πλήκτρα και τα αργά επιβλητικά φωνητικά δημιουργούν ένα υπέροχο χαώδες αποτέλεσμα, που σε κάνει να νιώθεις ότι τρελαίνεσαι,
Με το “In The Days Of Whore”, οι Zaratus πήραν τον πήχη και με ευκολία τον τοποθέτησαν ψηλά, αφού πρόκειται για μια άρτια δουλειά, με ωραίες συνθέσεις, με στιβαρή παραγωγή που αποτελεί τρανό παράδειγμα μιας καλοδουλεμένης μελωδικής και ατμοσφαιρικής black metal κυκλοφορίας, που θα αγαπήσουν οι οπαδοί του είδους. Μένει μόνο να δούμε πως θα κινηθούν στο μέλλον και αν θα καταφέρουν να μας χαρίσουν μια ακόμα καλύτερη κυκλοφορία.
8/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
