Κάθε φορά που στην άλλη γραμμή βρίσκεται ο Yossi Sassi, ο κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των Orphaned Land, ξέρω ότι πρόκειται να έχω μια εκπληκτική κουβέντα. Έχοντας μιλήσει πριν από αρκετό καιρό (για δουλειά πάντα), ο Yossi έρχεται να μας μιλήσει για το νέο εκπληκτικό αριστούργημα της μπάντας του που ονομάζετε “All Is One”, τα νέα μέλη της μπάντας, για την τρίτη κόρη που περιμένει και για άλλα πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα…
Γεια σου Yossi, πως πάει;
Γεια σου Νίκο! Πολύ καλά φίλε μου. Λιγάκι απασχολημένος στο studio. Ετοιμάζω σιγά σιγά το επόμενο solo album μου αλλά όλα καλά. Έχουμε κάποια shows αυτή την εβδομάδα (σ.σ.: η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου) με τη solo μπάντα μου στο Ισραήλ ενώ την προηγούμενη εβδομάδα κάναμε ένα μεγάλο event για το “All is One” οπότε όπως καταλαβαίνεις είμαι απασχολημένος με πολύ ωραία πράγματα…
Πως πήγε το show;
Ήταν υπέροχα! Είχε πάρα πολύ κόσμο και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που είχε τόσο καλή ανταπόκριση…
Λοιπόν… Συγχαρητήρια για το νέο σας album “All is One”. Είναι το καλύτερο album που άκουσα φέτος και σίγουρα θα μπει στην κορυφή του δικού μου Top-20 του 2013.
Ωωωω ευχαριστώ, ευχαριστώ! Πραγματικά το εκτιμώ πολύ! Είσαι πολύ καλός μου φίλος εδώ και τόσα χρόνια και μας υποστηρίζεις σε κάθε μας βήμα και μου αρέσει που γουστάρεις όλες μου τις δουλειές είτε είναι προσωπικές είτε αυτές με τους Orphaned Land (σ.σ.: γέλια)….
Ποιες πιστεύεις πως είναι οι σημαντικότερες διαφορές μεταξύ του “All is One” και του “The Never Ending Way Of ORWarriOR”;
Νομίζω πως είναι δύο! Η πρώτη έχει να κάνει με το γεγονός πως συνέθεσα το “All is One’’ αμέσως μόλις τελείωσα με τα τραγούδια για το “Melting Clocks”. Έγραψα τραγούδια σαν το “Brother”, το ομότιτλο, το “The Simple Man” κλπ., όλα γράφτηκαν αμέσως μετά το solo album μου. Το “Melting Clocks” φυσικά και δεν είναι ένα full-on-metal album. Το “Melting Clocks” είναι περισσότερο ένα μουσικό ταξίδι. Ένα μίγμα instrumental μουσικής με ελάχιστα φωνητικά και πολλά είδη rock, λιγάκι blues και πολλές πολλές μελωδίες. Κάπως έτσι συνέθεσα και τα τραγούδια για το νέο Orphaned Land. Είναι περισσότερο μελωδικό album αλλά έχει περισσότερη ποικιλία όπως έχει και το “Melting Clocks” με τα τόσα διαφορετικά μουσικά είδη και επιρροές που περιέχει. Η δεύτερη διαφορά έχει να κάνει με τον τομέα των φωνητικών όπου για πρώτη φορά αποφασίσαμε να μην χρησιμοποιήσουμε καθόλου τα growls του Kobi (σ.σ.: Farhi, φωνητικά). Είχαμε συζητήσει παλαιότερα γι’αυτό το ενδεχόμενο και γνώριζα ότι δεν ήθελε να τραγουδάει πια με αυτόν τον τρόπο…
Δηλαδή δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ξανακούσουμε τα χαρακτηριστικά growls του Kobi στο μέλλον;
Νομίζω πως όχι επειδή δεν είμαστε πια παιδιά! Όταν ξεκινήσαμε την μπάντα ήμασταν 17, τώρα πατήσαμε τα 40. Το να κάνει ο Kobi growls στην ηλικία των 50 και των 60 δεν νομίζω ν’αποτελεί πρόκληση για εκείνον. Αγαπώ το metal, η αγάπη μου είναι το rock, το distortion, αυτή είναι η μουσική με την οποία μεγάλωσα και για την οποία η καρδιά μου χτυπάει ακόμα. Αλλά από την άλλη μου αρέσουν και άλλα είδη μουσικής και δεν έχω μάθει να περιορίζομαι. Έχω γράψει τόση πολλή μουσική τα τελευταία 23 χρόνια και δεν έχω ν’αποδείξω τίποτα σε κανέναν. Στα 90’s έκανα ένα album σαν το “El Norra Alila” για να φτάσουμε σ’ ένα άλλο επίπεδο στο “….ORWarriOR” με τα τόσα progressive στοιχεία. Σε αυτό είπαμε να πάμε τις κιθάρες λίγο πιο πίσω, να πετάξουμε εντελώς τα growls και γι’αυτό το “All is One” βγήκε αυτό που βγήκε. Σε κάποιους αρέσει και σε κάποιους όχι, αυτό είναι άλλωστε και το φυσιολογικό. Δε μπορούμε ν’ αρέσουμε σε όλους…
Ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις των οπαδών στο νέο album;
Οι περισσότερες αντιδράσεις και κριτικές που έχουμε λάβει έως τώρα είναι θετικές. Κάποιοι άλλοι επίσης πιστεύουν ότι έχουμε χάσει τον δρόμο μας. Εγώ πάλι πιστεύω ότι κάναμε ένα album που μας εκφράζει απόλυτα και στιχουργικά τουλάχιστον θέλαμε να δείξουμε στον κόσμο ποιοι πραγματικά είμαστε. Στη μουσική που ακούω θέλω τον καλλιτέχνη να με εκπλήσσει, να με συναρπάζει, δεν θέλω να τον καταλαβαίνω από το πρώτο άκουσμα. Αυτή είναι η πραγματική μαγεία…
Αυτό νομίζω πως είναι το συστατικό που χαρακτηρίζει και τη μουσική των Orphaned Land. Η μαγεία του απροσδόκητου…
Έτσι ακριβώς! Αυτή είναι η μαγεία για την οποία δουλεύω σκληρά. Και πέρα από το μουσικό κομμάτι, πιστεύω πως στο “All is One” εξελιχθήκαμε και στιχουργικά. Κάναμε τους στίχους μας πιο απλούς και κατανοητούς. Αλλά σαν άνθρωπος της μουσικής θα πω ότι οι στίχοι ναι μεν είναι σημαντικοί αλλά όχι τόσο όσο η ίδια η μουσική. Για κάποιους όλο αυτό ήταν πισωγύρισμα…
Φαντάσου τον εαυτό σου αραχτό στον καναπέ ν’ακούει το “All is One” ξανά και ξανά. Τι θα άλλαζες σε αυτό;
Είμαι καλλιτέχνης και αυτό το πράγμα είναι το πιο δύσκολο που μπορεί ν’ αντιμετωπίσει κανείς. Όπως κάθε καλλιτέχνης, ζωγράφος, ηθοποιός, οποιοσδήποτε που κάνει τέχνη και σέβεται τον εαυτό του, απαιτεί το τέλειο, έτσι κι εγώ. Ακούγοντας το “All is One” ξανά και ξανά ίσως να άλλαζα κάποια πράγματα στη μίξη, τις κιθάρες, κάποιες μικρολεπτομέρειες στα φωνητικά αλλά όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον οπαδό που το ακούει και αφορούν περισσότερο εμάς σαν μουσικούς. Τα χρόνια περνούν κι εγώ κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβω πως όσο κι αν προσπαθώ ν’ αγγίξω το τέλειο, πάντα θα υπάρχει κάτι που θα έχω ξεχάσει. Πηγαίνοντας πιο πίσω στα “The Beloved’s Cry” (σ.σ.: το ιστορικό demo του 1993), στο “Sahara” ή σε κάποιο άλλο παλιό μας album, ο Yossi του σήμερα θα άλλαζε πολλά πράγματα εκεί μέσα, τον τρόπο που έπαιζα ή συνέθετα τα τραγούδια, αλλά αν γινόταν αυτό θα χανόταν όλη η μαγεία εκείνου του αυθόρμητου 17χρονου. Αλλιώς έβλεπα τη μουσική τότε κι αλλιώς τώρα. Κάθε album ήταν η σφραγίδα της ζωής μου, της ψυχής μου, της εκάστοτε ψυχολογικής μου κατάστασης. Η μουσική μου είναι ένα ταξίδι το οποίο θέλω να συνεχίσω…
Αυτό το “ταξίδι” που μόλις ανέφερες, αφορά η επόμενη ερώτησή μου. Θα σε πάω λιγάκι πίσω στα χρόνια του Myspace όπου είχες γράψει κάπου ότι η μουσική δεν τελειώνει πουθενά, είναι σαν ένα λιμάνι που ποτέ δεν μπορείς να φτάσεις, αλλά απολαμβάνεις κάθε στάση του ταξιδιού. Είναι από τα ωραιότερα πράγματα που έχω διαβάσει ποτέ μου…[σ.σ.: “I begun my life journey through the harbors of music, my destination port is unknown, yet I enjoy every stop my ship makes…”]
Σ’ ευχαριστώ πολύ και γενικά σ’ ευχαριστώ που μου το θύμισες! Αυτό που έγραψα είναι αυτό που απλά ένιωθα και νιώθω ακόμα. Κάθε μέρα είναι μια νέα μέρα. Σίγουρα έχεις φίλους, οικογένεια, παιδιά αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει την επόμενη μέρα και προς τα που θα σε φυσήξει ο άνεμος. Προσπαθώ να είμαι ανοιχτός σε νέες προτάσεις κι εμπειρίες και γενικότερα αφήνω πολλά νέα πράγματα να έρχονται σε μένα. Είμαι μουσικός και πατέρας πάνω απ’ όλα. Αυτά είναι τα δύο μοναδικά πράγματα που κανείς δεν πρόκειται να μου τα πάρει. Μπορείς να με αφήσεις σ’ ένα ερημικό νησί χωρίς ρούχα, χωρίς φαγητό, χωρίς τίποτα, να με βασανίσεις και να με κάνεις να ξεχάσω τ’ όνομά μου αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσω ότι είμαι μουσικός και πατέρας. Αυτά τα δύο πράγματα με κάνουν αυτό που είμαι. Κάποιες φορές φωτογραφίζω τον εαυτό μου σαν έναν καπετάνιο σε πλοίο. Το πλοίο μου είναι η ζωή μου, τα πάντα που συλλέγω είτε είναι εμπειρίες, φίλοι, οι άνθρωποι που γνωρίζω και αγαπάω και το λιμάνι της μουσικής είναι εκεί που τοποθετώ τους ναύτες μου, εκεί που είναι το σπίτι μου. Δεν γνωρίζω προς τα που πηγαίνω και ποιος είναι ο τελικός προορισμός μου. Εάν είχα ένα καράβι θα ήθελα να ταξιδέψω παντού στον κόσμο. Να τραγουδήσω για τον κόσμο,να συναντήσω νέους ανθρώπους, ν’ αποκτήσω νέες εμπειρίες, να γευτώ καινούρια φαγητά, νέες γεύσεις, έτσι και το να συνθέτω και να δημιουργώ μουσική ήταν ένας νέος προορισμός ή αν θέλεις ένα νέο λιμάνι για μένα. Το τελικό νόημα όλων αυτών είναι ν’ αφήνεις τον εαυτό σου ανοιχτό σε νέα πράγματα, νέες εμπειρίες. Το μουσικό ταξίδι σε κάνει πιο πλούσιο άνθρωπο…
Ένα “ταξίδι” που μας ενώνει όλους σαν ένα (σ.σ.:…all as one)
…..As one (σ.σ.: γέλια)
Το album ηχογραφήθηκε σε τρία διαφορετικά μέρη: Τουρκία, Ισραήλ και Σουηδία. Αν δεις αυτό το γεγονός από τη θρησκευτική σκοπιά, ο ιουδαϊσμός, ο ισλαμισμός και ο χριστιανισμός ενώθηκαν σαν ένα! Ήταν κάτι που συνέβη τυχαία ή ήταν κάτι που είχες εξ’ αρχής στο μυαλό σου;
Δεν ήταν κάτι που είχα στο μυαλό μου, απλά συνέβη. Στο Ισραήλ ηχογραφούμε σ’ όλη μας τη ζωή, όλα μας τα albums έχουν ηχογραφηθεί εκεί. Αυτή τη φορά είχαμε κάποια μέρη βιολιού, τούρκικου βιολιού για την ακρίβεια, αυτόν τον σπαραξικάρδιο ήχο του τούρκικου βιολιού. Αυτός ο τύπος του βιολιού δεν έχει καμία σχέση με τον κλασσικό ήχο πχ. του Bach ή του Mozart…
Άλλος ήχος, εντελώς ανατολίτικος…
Ακριβώς! Και βρισκόμενοι στην αναζήτηση του νέου μας ήχου, σκεφτήκαμε πως είχαμε ήδη έναν πολύ καλό ήχο. Όπως ξέρεις τη μίξη του “….ORWarriOR” την έκανε ο Steven Wilson (σ.σ.: αυτή η τεράστια μουσικάρα που όλοι γνωρίζουμε) αλλά και στο “Mabool:The Story Of the Three Sons Of Seven” είχαμε πολύ καλό ήχο. Ακούγοντας όμως τους Opeth και τους Soilwork διαπιστώσαμε πως ο ήχος τους είναι πολύ καλύτερος αλλά όταν λέμε καλύτερος εννοώ καλύτερος για ένα metal album. Φαντάσου ότι οι Opeth χρησιμοποιούν τις ίδιες κιθάρες με τους Orphaned Land και τη solo μπάντα μου όπως και τους ίδιους ενισχυτές, τον ίδιο ηχητικό εξοπλισμό κλπ. Απλά χρησιμοποιούν άλλους ανθρώπους, διαφορετικό studio και πιθανότατα διαφορετικούς τρόπους ηχογράφησης. Αυτό μας έκανε να θέλουμε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο όχι για ολόκληρο το album αλλά κυρίως στις κιθάρες, τα τύμπανα και το μπάσο αλλά και τη μίξη και το mastering. Έτσι λοιπόν πήγαμε στα Fascination Street Studios και είμαστε πολύ χαρούμενοι που το κάναμε.
Ποιος είχε την ιδέα για τον τίτλο του album;
Δεν μπορώ να θυμηθώ με σιγουριά ποιος είχε την ιδέα. Νομίζω πως προήλθε και μεγάλωσε μέσα από κάποιες συνεντεύξεις. Ήταν πριν από περίπου 3-4 χρόνια όταν κάποιος μας ρωτούσε για τη μουσική του “…ORWarriOR” και ποιο μήνυμα θέλαμε να δώσουμε μέσα από αυτό. Εγώ έλεγα ότι όλα έχουν την ίδια αίσθηση, τα πάντα είναι το ίδιο πράγμα. Είτε καλείς τον Θεό, είτε τον Αλλάχ, τον Βούδα, είτε τον Θεό των Ιουδαίων, όλα είναι ένα. Αυτό συνηθίζαμε να λέμε σε όλες μας τις συνεντεύξεις. Και όταν έφτασε η ώρα να κάνουμε το album είπαμε το ίδιο, τα πάντα είναι ίδια,όλα είναι ένα…
Ποιος είχε την ιδέα για το εξώφυλλο; Είναι απλά καταπληκτικό…
Αν δεν κάνω λάθος, το σχεδίασε κάποιος από τη Century Media. Αυτή τη φορά ψάχναμε για ένα εξώφυλλο όσο πιο απλό γίνεται, ούτε φωτογραφίες, ούτε φαντασμαγορικά εξώφυλλα, ούτε τίποτα. Υπάρχει η μουσική, υπάρχουν οι στίχοι και αυτά πρέπει να έχουν τον πρωτεύοντα ρόλο.
Γι’ αυτό το λόγο λατρεύω και όλα σας τα albums. Είναι απλά, κατανοητά και χτυπούν κατευθείαν τον στόχο…
Ναι, ναι πράγματι…
Σχεδιάζετε να κάνετε μια μεγάλη περιοδεία για το νέο album. Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια γι’αυτή;
Όταν κυκλοφόρησα το “Melting Clocks” έκανα μια ευρωπαϊκή περιοδεία με τον Marty Friedman. Τώρα που κυκλοφόρησε το “All is One” θα κάνουμε μια επίσης μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία, η οποία θα ξεκινήσει στα μέσα Σεπτεμβρίου και θα τελειώσει στα τέλη Νοεμβρίου. Και όπως σίγουρα θα ξέρεις, έχουμε κλείσει κάποιες ημερομηνίες για την Ελλάδα! Επιτέλους! Γεια μας (σ.σ.: στα ελληνικά)!!!! Το περιμένω πως και πως! Η μόνη μου ανησυχία είναι ότι η γυναίκα μου είναι έγκυος και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να είμαι στην Ελλάδα σε αυτά τα shows. Είναι το τρίτο μας παιδί και θα είναι κορίτσι. Ξέρεις μέχρι στιγμής έχω κάνει μόνο κορίτσια, ω Θεέ μου!
Να ξέρεις πως είσαι πολύ τυχερός που έχεις τόσες γυναίκες να σε φροντίζουν!!!
Χαχαχα, αυτό ήταν από την αρχή το σχέδιό μου. Όταν γεράσω δεν θα θέλω να κουνάω ούτε το μικρό μου δάχτυλο χαχαχα. Η μεγάλη θα μου μαγειρεύει και η μεσαία θα σιδερώνει και θα μου τακτοποιεί τα ρούχα και τα παπούτσια. Η μεγάλη είναι 12 χρονών και θέλει από τώρα να έρχεται μαζί μου στις περιοδείες. Η γυναίκα μου ήταν tour manager στην τελευταία μου περιοδεία με τον Marty Friedman. Είναι πάρα πολύ καλή επαγγελματίας και καταπληκτική σύζυγος και μου στοιχίζει όταν την αφήνω πίσω στο σπίτι αλλά κι αυτή με τη σειρά της καταλαβαίνει ότι αυτή είναι η δουλειά μου και αυτό ήταν κάτι που το ήξερε πριν με παντρευτεί. Συζητήσαμε το γεγονός να συνεχίσει να δουλεύει ως tour manager. Ξέρει να λύνει όλα της τα προβλήματα, είναι πολύ δραστήρια, παίρνει πρωτοβουλίες και αφού τα κατάφερε περίφημα με τον Marty, ποιος ο λόγος να μην συνεχίσει να το κάνει; Τέλος πάντων, όπως σου είπα και πριν υπάρχουν πιθανότητες το παιδί να βγει πρόωρα οπότε θα έρθω στην Ελλάδα αλλά εάν το παιδί γεννηθεί στην ώρα του δυστυχώς θα πρέπει να βρούμε κάποιον να με αντικαταστήσει γι’ αυτά τα shows…
Είσαι ο μόνος λόγος φίλε μου που θέλω να βρίσκομαι εκεί…
Ξέρω, ξέρω ότι θέλεις πολύ να έρθω… Θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ… Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που βρεθήκαμε για τελευταία φορά!
Η οικογένεια προηγείται Yossi. Ένα άλλο ενδιαφέρον γεγονός για τους Orphaned Land ήταν η υποψηφιότητα της μπάντας για το Νόμπελ Ειρήνης. Πως ένιωσες όταν έμαθες γι’ αυτή την υποψηφιότητα;
Ήταν πολύ μεγάλη τιμή για μας. Δεν σου παρουσιάζεται κάθε μέρα η ευκαιρία να βραβευτείς με έναν τόσο σημαντικό τίτλο. Αλλά από την άλλη δεν ήταν κάτι το επίσημο, ήταν περισσότερο κάτι σαν δημοψήφισμα και πολλοί άνθρωποι μας ψήφισαν….
Ήμουν κι εγώ ανάμεσα σ’αυτούς…
Ναι, ξέρω. Ίσως αυτή τη χρονιά στείλουμε την υποψηφιότητα. Ήταν μεγάλη τιμή για εμάς που μπορέσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο με τη μουσική μας. Η μουσική μας είναι φτιαγμένη για να ενώνει τον κόσμο και όχι να τον διχάζει. Γι’ αυτό το πράγμα παλεύουμε σ’ όλη μας τη ζωή. Η μουσική είναι ένα από τα λίγα πράγματα που μπορούν να φέρουν την ειρήνη στον κόσμο…
Σε αυτό το album έχετε δύο νέους μουσικούς, τον Matan και τον Chen…
Ο Matan (σ.σ.: Shmuely, τύμπανα) δεν είναι και τόσο καινούριο μέλος. Παίζει μαζί μας στις περιοδείες αν δεν κάνω λάθος από το 2007. Το “All is One” είναι το πρώτο album στο οποίο παρουσιάζεται επίσημα σαν ντράμερ της μπάντας. Στο “….ORWarriOR” ηχογράφησε μαζί μας ο Avi Diamond αλλά στην προηγούμενη περιοδεία έγιναν κάποια πράγματα που μας έφτασαν στο σημείο να πούμε “ok, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με αυτόν τον άνθρωπο στη μπάντα”. Ο Matan είναι πάρα πολύ καλό παιδί και καλός παίχτης. Η άλλη προσθήκη ήταν ο μαθητής μου o Chen Balbus. Βασικά είναι παιδί, πρώτα γεννήθηκε η μπάντα και μετά αυτός. Είναι 22 χρονών, είναι πολύ νέος, ήμουν δάσκαλός του πολλά χρόνια και γνωρίζει όλες μου τις τεχνικές. Όταν έφυγε ο Matti (σ.σ.: Svatisky) κάναμε κάποιες auditions οι οποίες δεν κατέληξαν πουθενά. Μετά από αυτά σκέφτηκα τον Chen και με συνοπτικές διαδικασίες κατέληξε να γίνει ο νέος μας κιθαρίστας…
Για το νέο album κάνατε δύο video clips. Θα κάνετε κάποιο άλλο video από το “All is One” αργότερα;
Κάναμε ένα video για το “All is One” κι ένα για το “Brother”. Το “Brother” ήταν περισσότερο κάτι σαν documentary από την περίοδο που ηχογραφούσαμε στην Σουηδία. Ο τεχνικός κιθάρας μας ασχολείται με documentaries κι έτσι έφτιαξε τη βάση για το “Brother”. Μας άρεσε πάρα πολύ. Το “All is One” είναι άλλη ιστορία. Ήταν το πρώτο τραγούδι το οποίο συνέθεσα για το νέο album και ηχογραφήθηκε στο Tel Aviv. Ο σκηνοθέτης του video είχε πολλές ιδέες γι’ αυτό και μας άρεσε πολύ η δουλειά που έκανε. Σε γενικές γραμμές και τα δύο video βγήκαν όπως τα θέλαμε. Το “Brother” το θέλαμε πιο απλό ενώ το “All is One” βγήκε πιο metal με πολλά χρώματα, εικόνες και κάποια video tricks. Στο “All is One” επίσης μπορείτε να με δείτε να κάνω διάφορα με τα μαλλιά μου. Γενικότερα μου αρέσει να πειραματίζομαι με αυτά…
Yossi, θα ήθελα να σ’ ευχαριστήσω γι’αυτή τη συνέντευξη…
…..(σ.σ.: στα ελληνικά) Παρακαλώ! Σίγουρα αν έρθω θα είσαι ο πρώτος που θα το μάθει.
Ένα μήνυμα για τους Έλληνες οπαδούς…
Ένα μεγάλο “γεια μας” σε όλους τους Έλληνες οπαδούς μας! Ένα μεγάλο “ευχαριστώ” για την υποστήριξή τους. “Γεια μας” και ίσως να βρεθώ μαζί σας και ν’ απολαύσουμε λίγο τζατζίκι και λίγο σουβλάκι! Τα λέμε!!!
Νίκος Σιγλίδης / Απομαγνητοφώνηση: Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
https://www.facebook.com/OrphanedLandOfficial?fref=ts
Band Members
Kobi Farhi – φωνητικά
Yossi Sassi – κιθάρες, μπουζούκι, πιάνο, φωνητικά
Uri Zelcha – μπάσο
Matan Shmuely – τύμπανα
Chen Balbus – κιθάρες, ξυλόφωνο, μπουζούκι, φωνητικά
Discography
1994 – Sahara
1996 – El Norra Alila
2004 – Mabool: The Story Of The Three Sons Of Seven
2010 – The Never Ending Way Of ORWarriOR
2013 – All is One
