Ίσως είναι από τις μεγαλύτερες “τυπάρες” που έχω γνωρίσει όλα αυτά τα χρόνια μέσω του περιοδικού. Ο λόγος για τον κύριο Mitch Stewart, μπασίστα των Circle II Circle, οι οποίοι φέτος μετά από ένα διάστημα δισκογραφικής απουσίας τριών ετών επιστρέφουν με ένα φανταστικό δίσκο που ακούει στο τίτλο “Seasons Will Fall”. Μας μιλάει γι’ αυτόν, θυμάται την τελευταία εμφάνιση της μπάντας εδώ και αποκαλύπτει μια μεγάλη έκπληξη σχετικά με τις επερχόμενες εμφανίσεις της μπάντας αλλά και για το νέο του project… Απολαυστικός και ευδιάθετος… Δικός σας!
Γεια σου Mitch…
Γεια και σε σένα φίλε μου, τι κάνεις;
Πολύ καλά σ’ ευχαριστώ, πως είσαι;
Μια χαρά φίλε μου, δεν έχω παράπονο. Έχει πολύ καλό καιρό εδώ πέρα και νιώθω χαρούμενος…
Σε αντίθεση με σας, Εδώ στην Ελλάδα έχουμε μια αρκετά κρύα μέρα αλλά όλα καλά…
Αλήθεια; Εδώ για τα δεδομένα της περιοχής μου και για κάποιον ανεξήγητο λόγο σήμερα έχουμε λιακάδα και όλα αυτά τα ωραία που έχετε εκεί στη χώρα σου…
Λοιπόν… Καταρχήν θα ήθελα να σου δώσω συγχαρητήρια για το έκτο σας album “Seasons Will Fall”. Το album έχει κυκλοφορήσει εδώ και σχεδόν δύο βδομάδες. Πως νιώθετε γι’ αυτό;
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Όλοι είμαστε περήφανοι γι’ αυτόν τον δίσκο. Μας πήρε κάμποσο καιρό ώστε να ετοιμάσουμε τα νέα μας τραγούδια. Βέβαια αυτή τη φορά μας πήρε πιο πολύ καιρό αλλά ήθελα να κάνουμε κάτι πολύ ξεχωριστό. Αλλάξαμε line up, αλλάξαμε δισκογραφική, αλλάξαμε τα πάντα και κατά τη γνώμη μου κυκλοφορήσαμε το καλύτερο album που θα μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε σήμερα. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι και πολύ περήφανοι όπως σου είπα και πριν. Ελπίζω να σου άρεσε (σ.σ.: γελάει)…
Ήδη το έχω βαθμολογήσει με 8.5/10 όποτε υποθέτω ότι μου άρεσε….(γέλια)
Ωωω, αυτό είναι υπέροχο! Σ’ ευχαριστώ πολύ…
Τι feedback έχετε λάβει από τον Τύπο και τους οπαδούς έως τώρα;
Όπως είπες και πριν το album έχει κυκλοφορήσει εδώ και δύο εβδομάδες. Έως τώρα όλα φαίνονται να πηγαίνουν πολύ καλά για μας. Έχουμε δεχτεί πολλές καλές κριτικές, το album παίζει πολύ συχνά στο ραδιόφωνο κι έχει τραβήξει την προσοχή αρκετών οπαδών. Την προηγούμενη εβδομάδα φτάσαμε για πρώτη φορά στο #5 των American College Rock Charts που αφορούν νέες μπάντες που δεν έχουν εμφανιστεί ξανά στο Billboard 200. Όπως καταλαβαίνεις αυτή ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μας και είμαστε κατενθουσιασμένοι. Έχουμε δώδεκα τραγούδια με αρκετά μεγάλη ποικιλία απ’ όλα όσα έχουμε δώσει όλα αυτά τα χρόνια. Από τα κλασικά Circle II Circle πράγματα στους Savatage, έχουμε όλα αυτά τα riffs και τη Savatage γεύση, θέλαμε να δώσουμε ξανά την αίσθηση εκείνης της περιόδου…
Super! Αυτή τη φορά θα κάνουμε τη συνέντευξη λιγάκι διαφορετικά. Οπότε ας ξεκινήσουμε από το παρελθόν. Την τελευταία φορά που επισκεφτήκατε την Αθήνα ήταν τον Μάιο του 2009 για το “Delusions of Grandeur”. Τι θυμάσαι από εκείνο το show;
Αδερφέ μου το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το ότι κλάπηκαν οι αποσκευές μου (σ.σ. γελάει δυνατά). Ήταν πραγματικά άσχημο αυτό που έγινε αλλά θυμάμαι τα πάντα από εκείνο το show, όλα ήταν φανταστικά. Πραγματικά αγαπώ τους Έλληνες. Τι άλλο να θυμηθώ…; Το Texas Necropolis ή κάπως έτσι λεγόταν τέλος πάντων;
Ναι, έτσι λεγόταν…
Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι θυμάμαι όλα αυτά τα πράγματα (γέλια). Πολύ ωραίες αναμνήσεις. Είχαμε ωραίες στιγμές πάνω στη σκηνή, το πάρτυ με τους οπαδούς μας και τελικά κάποιος έκλεψε τα πράγματα από τέσσερα δικά μας παιδιά, αυτό ήταν το μόνο άσχημο. Σπάστηκα με το γεγονός ότι έχασα μερικά αγαπημένα μου t-shirts και t-shirts που μου τα είχαν δώσει κάποιοι φίλοι μου σε περιοδείες τα οποία τα φορούσα πάνω στη σκηνή… Μερικά από αυτά ήταν των Masterplan, Saxon, Blaze, After Forever…. Τα έχασα όλα φίλε μου. Ότι είχα εκεί μέσα ήταν από τα αγαπημένα μου πράγματα. Μου τα είχαν χαρίσει τ’ αδέρφια μου από τις μπάντες που σου ανέφερα πριν αλλά δυστυχώς χάθηκαν όλα. Όμως τώρα πρέπει να σταματήσω να αναφέρω όλες αυτές τις κακές αναμνήσεις. Η Αθήνα είναι υπέροχη, έχουμε έρθει δύο φορές νομίζω…
Η μία σαν support στους Saxon και η άλλη σαν headliners. Υπήρξε και μια τρίτη αλλά νομίζω πως δεν είχες έρθει ακόμη στη μπάντα αν θυμάμαι καλά (σ.σ.: φυσικά αναφέρομαι στο φιάσκο του Athens Open Air στην πλαζ Αλίμου υπό το άρωμα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004)….
Ω, ναι φυσικά θυμάμαι εκείνη τη φορά. Ήταν σε μια παραλία αν θυμάμαι καλά σε ένα festival που έγινε εκεί….
Άρα ήσουν και τις τρεις φορές εδώ….
Ναι, σωστά….
Θυμάμαι πολύ καλά εκείνο το show κι έχω μερικές φωτογραφίες στο αρχείο μου από εκείνο το βράδυ.
Αλήθεια; Πολύ θα ήθελα να τις δω, θα ήταν υπέροχο…
Θα προσπαθήσω να τις «σκανάρω» γιατί πρόκειται για κανονικές φωτογραφίες τις οποίες προτιμώ περισσότερο από τις ψηφιακές. Έχω την «κακή» συνήθεια να εκτυπώνω όλες μου τις φωτογραφίες…
Πρόκειται για πραγματικές φωτογραφίες οπότε αφού σου αρέσουν τόσο, καλά κάνεις…
Μετά την κυκλοφορία του album και το τέλος εκείνης της περιοδείας, ο Evan Christopher και ο Tom Drennan έφυγαν και αντικαταστάθηκαν από τους Rollie Feldmann και John Osborn. Η μπάντα κυκλοφόρησε λίγο μετά το “Consequence of Power”. Ποιοι ήταν οι κύριοι λόγοι που οδήγησαν τον Christopher και τον Drennan να πάρουν αυτή την απόφαση;
Πφφφ… Όλο αυτό πραγματικά ήταν τρελό γιατί εκείνη τη περίοδο βρισκόμασταν σε διαφορετικά μέρη. Προσπαθήσαμε να μείνουμε όσο πιο κοντά γίνεται. Άλλοι ζουν στη Tampa και οι υπόλοιποι χρειαζόταν να ταξιδεύουν αρκετές ώρες για να φτάσουν εκεί και άλλες τέτοιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλές μπάντες. Ωστόσο μιλάω ακόμα με τον Tom, είναι ένας πολύ ευχάριστος τύπος και μάλιστα σχεδιάζουμε να κάνουμε κι ένα project μαζί. Πάντως παραμένουν αδέρφια μου και οι δύο και τους αγαπώ. Ο Evan πριν από λίγο καιρό έγινε πατέρας κι απέκτησε ένα πανέμορφο κοριτσάκι και έχει μια όμορφη γυναίκα να τον περιμένει στο σπίτι. Ακόμα rock-άρει αλλά…(σ.σ.: μικρή παύση) Δεν θέλω να αναφερθώ σε περισσότερες λεπτομέρειες διότι δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη. Περάσαμε πολύ ωραίες στιγμές μαζί και είναι πραγματικά τρελό που μετά από όλα αυτά που ζήσαμε «εγκατέλειψαν το καράβι». Αλλά είχαμε διαφορετικές απόψεις για αρκετά πράγματα και διαφορετικό όραμα για τη μπάντα, ήθελαν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό και δυστυχώς όλο αυτό δεν δούλεψε για μας. Λέγοντας δυστυχώς, εννοώ ότι αφήνοντάς μας πίσω τους έχω την αίσθηση ότι αυτό ήταν το καλύτερο line up που είχαμε έως τώρα. Έξι τύποι στη μπάντα, ο καθένας μας μπορούσε να τραγουδήσει, ο κάθε ένας ήταν ένα πολύ καλό κομμάτι του πάζλ και όλοι είχαν την ικανότητα να προσεγγίσουν με τον δικό τους τρόπο όλα τα τραγούδια από όλες τις περιόδους του Zak, των Savatage και των Circle II Circle.
Μετά την κυκλοφορία του “Consequence of Power” είχατε την ευτυχία να είστε μέρος του πρώτου 70.000 tons of Metal. Τι θυμάσαι από τότε; Εκείνο το διάστημα επίσης ο Andrew Lee έπειτα από 7 χρόνια παρουσίας του στους Circle II Circle, αποχώρησε. Τι τον οδήγησε σε αυτή την απόφαση;
Οικογενειακοί λόγοι ξανά. Εκείνη την περίοδο ο Andrew έγινε μπαμπάς αλλά ήθελε να είναι κάτι περισσότερο από απλός μπαμπάς, αν με καταλαβαίνεις. Δεν ήθελε να είναι μέρος όλου αυτού του πράγματος, δεν ήθελε να περιοδεύει, απλά ήθελε μια ήσυχη ζωή με την οικογένειά του. Με τον Andrew είμαστε γείτονες, τον βλέπω πολύ συχνά όταν είμαι εκτός περιοδειών, παίζουμε μαζί και τον αγαπώ πολύ. Τον βλέπω τόσο συχνά ώστε να θεωρώ την γυναίκα του και τα παιδιά του που τα έπαιζα στα γόνατα, σαν κουνιάδα και ανηψιά μου. Όπως καταλαβαίνεις έρχονται στιγμές στις οποίες πρέπει να παίρνεις τέτοιες δύσκολες αποφάσεις όπου ή θα τα παρατήσεις ή θα συνεχίσεις. Είχαμε μαζί κάποια “σκοτεινά χρόνια” με την AFM, η οποία πραγματικά δεν έκανε τίποτα για εμάς, μας έδιναν ελάχιστα χρήματα για να φτιάξουμε albums όπως στα δύο προηγούμενα για παράδειγμα.
Νομίζω ότι στο “Consequence of Power” είχατε αρκετά προβλήματα…
Πρέπει να σου πω ότι το συγκεκριμένο album μουσικά τουλάχιστον, είναι ένα από τα αγαπημένα μου και μου ήταν πολύ ευχάριστο όταν το γράφαμε…
.…Εννοώ όσον αφορά την παραγωγή και τον ήχο του…
Όσον αφορά την παραγωγή του είναι ότι καλύτερο έχουμε κάνει και μετά ακολουθεί το “Delusions…”. Kαι τα δύο albums για μένα ήταν θέμα τύχης, αμφισβήτησης και ψυχής. Είναι σαν… Δεν ξέρω… Ήταν μια περίοδος που μας ένωσε και μας πείσμωσε περισσότερο. Αλλά ευτυχώς όλα αυτά πέρασαν, είμαστε σε μια νέα εταιρία αυτή τη στιγμή και όπως μου είπες κι εσύ ο ήχος του νέου μας album είναι μακράν ο καλύτερος και πλησιάζει αρκετά αυτόν των πρώτων μας albums. Αλλά όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Δεν μπορώ να πω όμως ότι δεν μου αρέσουν τα δύο προηγούμενα albums μας. Έχουν αρκετά καλή παραγωγή, καλούτσικο ήχο και τα κυριότερο πολύ καλή μουσική.
Εγώ δεν είπα ότι δεν είναι καλά albums, απλά υπήρχαν κάποια θεματάκια με τον ήχο…
Συμφωνώ μαζί σου όπως και ο Zak θα συμφωνούσε. Έλεγε ότι τα τραγούδια ήταν καλά αλλά η παραγωγή ήταν σκατά. Το έχουμε καταλάβει όλοι μας αυτό γι’ αυτό το επόμενο διάστημα θα ξεκινήσουμε τη διαδικασία επανεκτέλεσης αυτού του υλικού.
Να περιμένουμε μια σειρά από remasters αυτών των albums δηλαδή;
Ναι, είμαι σίγουρος πως θα υπάρξει κάμποσος καιρός που θα πρέπει να περιμένουμε. Νομίζω ότι 10 χρόνια είναι αρκετά χαχαχα… Σε αυτά προλαβαίνουμε να κυκλοφορήσουμε Greatest Hits, remasters και όλα αυτά τα πράγματα…
Νομίζω πως το πρώτο σας album ήταν πραγματικά σπουδαίο…
Ναι, είχαμε μια ωραία περίοδο γραψίματος και ηχογράφησης. Είναι ωραίο όταν συμβαίνουν καλά πράγματα και σκατά όταν συμβαίνουν δυσάρεστα…
Πρέπει να σου πω ότι το “Full Circle – The Best Of” είναι η καλύτερη δυνατή λύση για έναν νέο οπαδό που θέλει να έχει μια πρώτη επαφή με τη μουσική σας. Εάν ήμουν καινούριος οπαδός αγοράζοντας αυτό το album θα ήμουν πολύ περίεργος να ακούσω ολόκληρη τη δισκογραφία σας και στο λέει κάποιος που έχει στην κατοχή του όλα τα albums μαζί με demos, bootlegs κλπ.
Συνέχισε… Και ποιο είναι το αγαπημένο σου;
Με το χέρι στην καρδιά θα σου πω ότι το “Burden of Truth” μαζί με το “Seasons Will Fall” είναι τα καλύτερα albums που έχετε κυκλοφορήσει…
Λοιπόν, όπως βλέπεις εσύ διάλεξες αυτά τα δύο και κάποιος άλλος μπορεί να διαλέξει οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα και το γεγονός ότι έχουμε ανεβάσει τόσο ψηλά τον πήχη, είναι ο δικός μου χρυσός. Το “Burden of Truth” είναι το πρώτο album που έγραψα με τη μπάντα και με αυτό ο Zak κι εγώ ανεβάσαμε πολύ ψηλά τον πήχη για μας. Μπορεί τα επόμενα albums να είχαν κακή παραγωγή και ήχο αλλά αυτό που θέλαμε πάντα ήταν να κάνουμε ένα album αντάξιο αν όχι καλύτερο του “Burden of Truth” και τα καταφέραμε. Και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο γιατί ο κόσμος μιλάει ξανά για μας και ασχολείται ξανά με τη μπάντα. Κι εσύ μου έδωσες 8.5/10 αδερφέ μου… Σ’ ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
Ναι και για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, το προηγούμενο album δεν μου άρεσε. Δεν το βαθμολόγησα ψηλά γιατί είχα μεγάλο θέμα με τον τομέα της παραγωγής. Το είχα βαθμολογήσει με 5 ή 7 αν θυμάμαι καλά. Αναγνωρίζω πάντως το γεγονός ότι δεν ήταν κακό album…
Ναι, συμφωνώ μαζί σου. Υπήρξαν πολλά άσχημα πράγματα που συνέβησαν στην AFM εκείνο το διάστημα. Ο πρόεδρός της, Andreas Allendorfer, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα…
Με αυτά και με αυτά ξέχασες να μου απαντήσεις σχετικά με το 70.000 tons of metal…
Ωωω, χαχαχα… Ε, μα πρέπει να με σταματάς όταν αρχίζω να μιλάω χαχαχα (σ.σ.: ο τύπος δεν υπάρχει). Λοιπόν, ήταν πολύ ωραία, περάσαμε πραγματικά απίστευτα, παίξαμε μαζί με τους φίλους μας τους Saxon. Ήταν λιγάκι παράξενη η όλη φάση αλλά όλο αυτό το αντιμετωπίσαμε σαν μια μεγάλη πρόκληση. Θα ήθελα πολύ να ξανασυμμετάσχουμε και την επόμενη χρονιά σε όλο αυτό. Θα έχει πολύ πλάκα .Το 70.000 tons of metal είναι μια πραγματική metal γιορτή και τεράστια εμπειρία για όποιον έχει την τύχη να βρεθεί εκεί.
Λίγο μετά από το 70.000 tons of metal ο Rollie και ο John αποχώρησαν επίσης. Ποιοι ήταν οι λόγοι σε αυτή την περίπτωση; …(σ.σ.: μετά από κάποιες απρόσμενες διακοπές της γραμμής και τα σχετικά γαμωσταυρίδια)
Είχαμε κάποια θέματα με τα παιδιά, δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί τους και δεν θέλω να επεκταθώ σε περισσότερες λεπτομέρειες. Απλά δεν υπήρξαν οι κατάλληλες συνθήκες αν θες για μια υγιή συνεργασία μεταξύ μας. Απλά δεν μπόρεσε να λειτουργήσει το όλο πράγμα μεταξύ μας, αυτά έχω μόνο να σου πω φίλε μου…
Απόλυτα κατανοητό και σεβαστό…
Ναι, απλά να ξέρεις πως τώρα είμαστε όλοι χαρούμενοι και δεν υπάρχει λόγος να παίξουμε το παιχνίδι όπου κατηγορεί ο ένας τον άλλο (σ.σ.: “blame game” ήταν η ακριβής φράση που είπε), απλά δεν μπορέσαμε να ταιριάξουμε μεταξύ μας, δεν υπήρξε αυτό που λέμε χημεία. Ο Rollie και ο John έχουν μια μπάντα τώρα που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομά της και είναι πολύ χαρούμενοι. Λέγεται Whisky something… Κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Βρισκόμαστε καμιά φορά και τα λέμε και περνάμε καλά. Όπως σου είπα και πριν απλά το πράγμα δεν δούλεψε μεταξύ μας και δεν χρειάζεται να χαλάμε τις καρδιές μας. Αυτή τη στιγμή έχουμε το καλύτερο line up που είχαμε ποτέ…
Αυτό είναι αλήθεια για να είμαι ειλικρινής. Τη στιγμή που μιλάμε οι Circle II Circle έχουν τρία μέλη κι έναν φίλο από τα παλιά στις τάξεις τους. Θα ήθελες να μας τους συστήσεις; Πως ήρθατε σε επαφή με κάθε έναν από αυτούς;
Λοιπόν, θα σου πω ακριβώς τι συνέβη… Στο περσινό Wacken βρέθηκα με αυτόν τον ξανθό μακρυμάλλη Γερμανό και απ’ τους πιο γαμάτους τύπους που έχω συναντήσει και μετά από 3-4 μέρες ο Henning Wanner έγινε κι επισήμως μέλος της μπάντας. Μην ξεχνάμε πως αυτός ο τύπος έχει περάσει από τους White Lion, που ήταν μια από τις αγαπημένες μου μπάντες όταν ήμουν πιτσιρικάς. Είχαμε πολύ καλή επικοινωνία μεταξύ μας παρόλο που δεν ήταν ακόμα στη μπάντα. Κάπως έτσι εγώ και ο Zak ξεκινήσαμε τη διαδικασία αναζήτησης μελών για να σχηματιστεί ένα σταθερό line up και αποφασίσαμε να φέρουμε πίσω τον Bill Hudson. Ο Bill είναι φοβερός κιθαρίστας και αδερφός. Μιλώντας με τον Bill για το θέμα του δεύτερου κιθαρίστα, ο πρώτος που μας ήρθε στο μυαλό ήταν ο για πολλά χρόνια φίλος και αδερφός μας Christian Wentz των Futures End…
Αν θυμάμαι καλά ο Bill ήταν session κιθαρίστας σας σ’ εκείνο το show των Circle II Circle στην Αθήνα και ο Christian ο δικός σου τεχνικός κιθάρας. Ήταν προφανής η επιλογή να τους ζητήσετε να έρθουν στη μπάντα ή απλά ήταν καρμικό;
Νομίζω ότι οφείλεται περισσότερο στο ότι αυτοί οι τύποι είναι υπέροχοι και τους αγαπάμε. Όπως σου είπα και προηγουμένως, με τον Christian έχουμε μακροχρόνια φιλική σχέση και είναι ένας από εμάς. Εν κατακλείδι και με τα τρία παιδιά είχαμε ένα άψογο δέσιμο από την αρχή και ταιριάξαμε πολύ σαν χαρακτήρες, πράγμα που είναι πολύ βασικό για εμάς καθώς θεωρήσαμε δεδομένο το γεγονός ότι είναι εξαιρετικοί παίχτες. Οπότε για να απαντήσω τελικά στην ερώτησή σου, η επιλογή των συγκεκριμένων παιδιών ήταν κάτι παραπάνω από προφανής…
Η περσινή χρονιά ήταν μια από τις καλύτερες για τους Circle II Circle και ήρθε μαζί με την επέτειο των δέκα ετών από την ίδρυση της μπάντας. Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που συνέβησαν πέρυσι ήταν στο “Wacken Open Air” όπου παίξατε το “Wake of Magellan” στην ολότητά του. Πως καταλήξατε σε αυτή την ιδέα και ποια ήταν τα συναισθήματά σας κατά τη διάρκεια αυτού του γεγονότος;
Είχαν περάσει 15 χρόνια από την κυκλοφορία του “Wake of Magellan” και έχουμε ένα ικανότατο line up απαρτισμένο από έξι τύπους που μπορούν να τραγουδήσουν. Πάντως αυτή δεν ήταν η μόνη φορά που το κάναμε. Σε όλη την περσινή μας περιοδεία παίζαμε ολόκληρο το “Wake of Magellan”. Βασικά θέλαμε να γιορτάσουμε και να θυμίσουμε στους οπαδούς ποιος ήταν και είναι ο Zak Stevens. Διάολε, ήταν μια από τις φωνές των Savatage. Είχαμε φοβερές στιγμές παίζοντάς το, οι οπαδοί το ευχαριστήθηκαν και όλοι άρχισαν να μιλούν και να ασχολούνται ξανά με τη μπάντα. Αυτά τα shows ήταν πολύ ιδιαίτερα για μας και θέλουμε οπωσδήποτε να ξανακάνουμε κάτι αντίστοιχο…
Είχατε την τύχη επίσης να επισκεφτείτε το Dubai για πρώτη φορά στην καριέρα σας. Τι περιμένατε όταν κλείσατε εκείνο το show και τι συναντήσατε τελικά;
Όσον αφορά τις προσδοκίες μου και μισώ που το λέω αυτό, είμαι ένας τυπικός Αμερικανός και το γεγονός πως η κοινωνία μας ζει καθημερινά με τον φόβο προς τους Άραβες, μας έκανε αρκετά επιφυλακτικούς και φοβισμένους καθώς βρισκόμασταν λίγα χιλιόμετρα από τη Σαουδική Αραβία. Περιττό να σου πω ότι επισκεπτόμενος το μέρος αυτό έπαθα πολιτισμικό σοκ με όλα αυτά τα υπέροχα τοπία εκεί, την έρημο, τα τεράστια και φαντασμαγορικά κτίρια, όλα ήταν υπέροχα. Οι ντόπιοι ήταν πολύ ζεστοί και φιλικοί μαζί μας, ειλικρινά έπαθα πλάκα. Πιθανότατα να ήταν η καλύτερη στιγμή που είχαμε ποτέ με τα αδέρφια μου στη μπάντα. Τελικά καταλάβαμε πως δεν υπήρχε κανένας λόγος να φοβόμαστε, περάσαμε υπέροχα και ανυπομονούμε να επιστρέψουμε εκεί…
Το ‘’Seasons Will Fall’’ σηματοδοτεί την νέα εποχή για τους Circle II Circle αφήνοντας μια επιτυχημένη συνεργασία με την AFM Records και την έναρξη μιας πολλά υποσχόμενης με την earMUSIC/Edel. Πως είναι η συνεργασία σας έως τώρα;
Μέχρι στιγμής όλα πηγαίνουν εξαιρετικά. Οι άνθρωποι της εταιρίας μας φέρονται άψογα, ξέρουν τι ζητάμε, ότι χρειαζόμαστε βρίσκεται εκεί, γενικότερα δεν έχουμε κανένα απολύτως παράπονο. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι με αυτή τη συνεργασία. Είναι πολύ νωρίς πάντως για να κρίνουμε αλλά όλα πηγαίνουν περίφημα αυτή τη στιγμή που μιλάμε…
Θα πρέπει το “Seasons Will Fall” να θεωρείται σαν ένα concept album; Τι σας ώθησε να δώσετε στο album αυτόν τον τίτλο;
Όχι, όχι σε καμία περίπτωση. Απλά το ομότιτλο τραγούδι ήταν το πρώτο τραγούδι για το οποίο έγραψα μουσική, ήταν το πρώτο από τα 3-4 τα οποία έγραψα. Το “Seasons Will Fall’’ το είχα γράψει για το “Consequence of Power” αλλά τελικά δεν το ολοκλήρωσα. Αφότου ολοκληρώσαμε εκείνο το album έπειτα από κάμποσο καιρό δουλέψαμε σε κάποια demos και ανάμεσα σε αυτά ήταν και αυτό. Δοκιμάσαμε τον τίτλο “Seasons Will Fall” και μας άρεσε… ”Seasons Will Fall”… Πολύ ωραίος τίτλος δεν νομίζεις; Έτσι αποφασίσαμε να τον βάλουμε και για τίτλο του album. Είναι τεράστιο τραγούδι με φοβερό ήχο. Το album πάντως σε καμία περίπτωση δεν είναι concept, δεν το θέσαμε ποτέ ως στόχο όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε, είναι ένα κανονικό album. Ακούγοντας το album καταλαβαίνεις αμέσως ότι το κάθε ένα τραγούδι έχει την δική του ιδιαίτερη ιστορία.
Με τι είδους θέματα καταπιάνονται οι στίχοι του album;
Λίγο απ’ όλα φίλε μου. Διαπροσωπικές σχέσεις, οι μάχες που δίνουμε καθημερινά, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου… Όπως σίγουρα θα γνωρίζεις χάσαμε πριν από δύο περίπου χρόνια τον φίλο και αδερφό μας Matt LaPorte (σ.σ.: ο για πολλά χρόνια κιθαρίστας των John Oliva’s Pain, ex-Midnight ενώ συμμετείχε και στο album των Circle II Circle “Watching In Silence” του 2003), έχασα τον πατέρα μου επίσης τον περασμένο Ιούνιο και έχω γράψει κάποιους πολύ ιδιαίτερους στίχους γι’ αυτόν. Γενικότερα στο κάθε κομμάτι υπάρχει διαφορετικό κλίμα και διαφορετικά συναισθήματα. Τα τραγούδια τα οποία αφορούν τις απώλειες που ανέφεραν είναι πολύ φορτισμένα συναισθηματικά κι έχουν υπέροχες μελωδίες που δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε αγγίξουν. Εν πάση περιπτώσει είμαι απόλυτα ευχαριστημένος από τη δουλειά που έχει γίνει στους στίχους των τραγουδιών.
Όσον αφορά τώρα τη μουσική και τους στίχους του album ήταν μια δουλειά που αφορούσε εσένα και τον Zak ή συμμετείχαν και οι υπόλοιποι σε αυτή τη διαδικασία;
Αυτή τη φορά κάναμε κάτι που δεν είχαμε κάνει ποτέ στο παρελθόν και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό. Ένα από τα καινούρια μας τραγούδια (σ.σ.: το “End of Emotion”) το έχει γράψει ο γιος μου και είναι πραγματικά υπέροχο. Έχει ένα πολύ ωραίο και φρέσκο βασικό riff και είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια στο νέο μας album.
Πόσο χρονών είναι ο γιος σου;
Είναι σχεδόν 20 και πολύ μακριά από την δική μου ηλικία (σ.σ.: γελάει)…
Γιατί πόσο χρονών είσαι…;
Ας μη μιλήσουμε καλύτερα γι’ αυτό (σ.σ.: ξαναγελάει και το σκέφτεται)… Θα γίνω 40 σε λίγο καιρό. Είναι λιγάκι τρελό αν σκεφτείς ότι έγραψα ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια μαζί με τον γιο μου. Επίσης στο εναρκτήριο τραγούδι (σ.σ.: το “Diamond Blade”) δούλεψα μαζί με τον Christian όπου γράψαμε μαζί τη μουσική. Υπάρχει επίσης κι ένα άλλο τραγούδι (σ.σ.: το “Downshot”) όπου ο Craig Blackwell, φίλος μας και executive producer, έγραψε μαζί μου τη μουσική όταν ηχογραφούσαμε τα τύμπανα στη Tampa της Florida. Ήταν πρώτη φορά στη καριέρα μας που συμμετείχαν κι άλλα άτομα στη διαδικασία γραψίματος και αυτό ήταν υπέροχο. Ο Christian είναι μεγάλος οπαδός των Savatage και έφερε αυτές τις ιδέες και το Sava-πνεύμα στα τραγούδια. Είμαι απόλυτα ευχαριστημένος που το songwriting έγινε με αυτό τον τρόπο.
Σε ποιο μέρος ηχογραφήσατε αυτή τη φορά; Ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από την παραγωγή, τη μίξη και το mastering του “Seasons Will Fall”;
Ηχογραφήσαμε σε αρκετά διαφορετικά μέρη. Το μπάσο και κάποιες από τις κιθάρες ηχογραφήθηκαν στο δικό μου home studio εδώ στο Mississippi. Τα τύμπανα όπως σου είπα και πριν από λίγο ηχογραφήθηκαν στο studio του Craig Blackwell στη Tampa, Florida ενώ κάποιες άλλες ρυθμικές κιθάρες και solos έγιναν στο Los Angeles και το San Francisco. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να δώσω κάποια credits στον Christian Wentz και τον Ron Quillo για την μίξη και το mastering αυτού του album. Οι τύποι αυτοί έδωσαν τον απίστευτο ήχο που ακούς στο album και το έκαναν αυτό που είναι, πραγματικά τους ευχαριστώ.
Όσον αφορά το εξώφυλλο, υπάρχει κάποιο concept πίσω από αυτό; Κάποιος συμβολισμός ίσως;
Το εξώφυλλο είναι έργο ενός Βραζιλιάνου φίλου και σχεδιαστή, το όνομά του είναι Julaw Di Dante. Πολύ καλός τύπος, πολύ καλός φίλος, δικός μου, του Zak και της μπάντας γενικότερα. Πραγματικά έκανε εξαιρετική δουλειά. Θα συνεργαστούμε μαζί ξανά στο project που θα κάνω με τον Tom Drennan αλλά αυτά θα τα πούμε αργότερα, δεν είναι της ώρας…
Υπάρχουν σχέδια για να γυρίσετε κάποιο video clip;
Το έχουμε κάνει ήδη. Το video clip γυρίστηκε περίπου πριν δύο εβδομάδες νομίζω (σ.σ.: η συνέντευξη έγινε στις 6 Φεβρουαρίου), αμέσως μετά από το NAMM Show. Βρισκόμασταν στο Anaheim στην California και αποφασίσαμε να γυρίσουμε ένα video clip για το ομότιτλο τραγούδι. Θα το έχουμε έτοιμο σε 10-15 μέρες περίπου και μετά θα το κυκλοφορήσουμε. Το “Seasons Will Fall” είναι ένα από τα πιο αξιόπιστα δείγματα του νέου μας album, οπότε ήταν και η προφανής επιλογή για βίντεο.
Mitch, ποιες είναι οι σημαντικότερες διαφορές για σένα ανάμεσα στο “Seasons Will Fall” και το “Consequence of Power”; Πες μου δύο τουλάχιστον λόγους που ένας metal οπαδός πρέπει να ακούσει το νέο σας εξαιρετικό κατά τη γνώμη μου album.
Μια από τις σημαντικότερες διαφορές είναι η προφανής, δηλαδή η φοβερή παραγωγή και ο εξαιρετικός ήχος του νέου album. Η άλλη διαφορά είναι η μουσική κατεύθυνση που ακολουθεί κάθε ένα από αυτά. Το “Consequence..” και το “Delusions…” ήταν διαφορετικά, πιο μοντέρνα παραμένοντας όμως πιστά στον Savatage ήχο που έχουμε καθιερώσει όλα αυτά τα χρόνια. Το “Seasons Will Fall” είναι μια από τις ποιοτικότερες αν όχι η ποιοτικότερη δουλειά μας έως τώρα. Επιστρέψαμε στις Circle II Circle ρίζες μας και είμαι απόλυτα ευχαριστημένος από τα τραγούδια που γράψαμε. Ο λόγος που θα πρότεινα σε έναν οπαδό το νέο μας album είναι ότι περιέχει τα πάντα: Τραγούδια για οδήγηση, συναισθηματικά τραγούδια, επικά heavy metal τραγούδια, τραγούδια που έχουν αυτόν τον Savatage χαρακτήρα που λάτρεψαν όλοι οι metal οπαδοί. Πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο και σας εγγυώμαι ότι δεν θα χάσετε τον χρόνο σας ακούγοντάς το.
Γι’ αυτό εγγυώμαι κι εγώ 200%…Πριν λίγους μήνες ο Zak είχε εμφανιστεί ως guest στο ντεμπούτο των Lytrosis “I Am Death”. Έχεις ακούσει αυτή τη συνεργασία;
Δεν θυμάμαι αν έχω ακούσει τίποτα από αυτό. Ο Zak έχει συμμετάσχει σε πολλά και διαφορετικά πράγματα τελευταία. Ο ένας συμμετέχει στο album του άλλου, γίνεται ένας χαμός με όλα αυτά. Θα σου πω ψέματα αν σου πω ότι το έχω ακούσει γιατί δεν θυμάμαι καθόλου τι υλικό έχω ακούσει από τον Zak.
Τι μουσική ακούς αυτό τον καιρό;
Κατά τη διάρκεια του songwriting ή αυτές τις μέρες; (σ.σ.: μετά τη σχετική απάντηση)… Oh, these days, oh, man… (σ.σ.: τραγουδάει). Μπορώ να ακούσω τα πάντα από Sevendust έως Brutal Mars. Έχω μια μεγάλη ποικιλία ακουσμάτων μεταξύ άλλων και της country μουσικής. Ελπίζω να μην δυσαρεστήσω τους metal οπαδούς μας αλλά απλά απολαμβάνω κάθε είδος ποιοτικής μουσικής. Κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή για μένα, μπορεί τη μια στιγμή να απολαμβάνω country και την άλλη Pantera, Metallica, Masterplan, Killswitch Engage, Saxon… Έχω τόσους πολλούς φίλους σε τόσες ταλαντούχες μπάντες που δεν γίνεται να μη τους προσέξω και να τους ακούσω. Τον τελευταίο καιρό όμως έχω κολλήσει με τους Brutal Mars. Τα παιδιά είναι απίστευτα ταλαντούχα και πρέπει να τους δώσετε οπωσδήποτε μια ευκαιρία γιατί πραγματικά το αξίζουν. Ο Bill Hudson ο οποίος ακούει πολλά καινούρια πράγματα με μύησε σε αυτούς. Αλλά όπως είπα και πριν να έχετε τα αυτιά σας ανοιχτά και να ακούτε καλή μουσική, οτιδήποτε και αν είναι…
Τι σχέδια έχετε για την επερχόμενη περιοδεία σας; Να σας περιμένουμε εδώ στην Ελλάδα;
Οπωσδήποτε αδερφέ μου. Στα πλάνα μας είναι μια περιοδεία η οποία θα ξεκινήσει τον Μάιο….(σ.σ.: διακόπτει) Διάολε κάπου εδώ έχω τις ημερομηνίες… Θα είναι headlining περιοδεία και θα έχουμε σαν support τους Nightmare. Θα συμμετάσχουμε στο Wacken που θα διεξαχθεί 9-12 του Μάη. Επίσης θα βρεθούμε τη Κοπεγχάγη, στο Αμβούργο, στην Αυστρία, στην Ισπανία, στη Γαλλία, έχουμε κλείσει επίσης κάποιες ημερομηνίες στο Texas, Ohio… Και επίσης… Αυτή θα είναι μια πολύ ξεχωριστή χρονιά για μας και θα έχεις την χαρά να είσαι ο πρώτος που το μαθαίνεις (σ.σ.: ωχ!!)… Το 2013 είναι η χρονιά που θα γιορτάσουμε τα 10 χρόνια ζωής των Circle II Circle και τα 20 χρόνια από την κυκλοφορία του “Edge Of Thorns” και όπως καταλαβαίνεις θα παίξουμε ολόκληρο το “Edge…” σε αυτή την περιοδεία (σ.σ.: έσκασε η είδηση – ΒΟΜΒΑ!!!)…
Πολύ κακή είδηση… (σ.σ.: γέλια)
Θα παίζουμε ολόκληρο το “Edge of Thorns” και τελειώνοντας θα παίζουμε 8 περίπου τραγούδια από όλα τα Circle II Circle albums. Είναι δύο εκπλήξεις που θέλουμε να κάνουμε στους οπαδούς μας. Αλλά είπαμε… 20 χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του “Edge of Thorns”, θα είναι μια καταπληκτική χρονιά για μας. Μόλις τελειώσουμε με την Ευρωπαϊκή μας περιοδεία, έχουμε συζητήσει να ξαναεπισκεφτούμε το Dubai και έπειτα να βρεθούμε στη Βραζιλία στο δεύτερο μισό του Ιουνίου. Για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο έχει προγραμματιστεί περιοδεία στη Βόρεια Αμερική. Θα είναι πραγματικά μια πολύ μεγάλη χρονιά για μας. Οπότε μείνετε συντονισμένοι! Μπορείτε να μαθαίνετε νέα μας σε ότι αφορά τη μπάντα, τις περιοδείες κλπ από την επίσημη ιστοδελίδα μας.
Θα μας πεις λίγα λόγια για το νέο σου project;
Το νέο μου project θα ονομάζεται Neverkings. Εγώ θα κάνω τα φωνητικά και το μπάσο, ο Tom Drennan τα τύμπανα, ο Bill Hudson τις lead κιθάρες και τον Jorge Salan από τη μπάντα του Jeff Scott Soto θα παίζει τις κιθάρες ενώ θα κάνει και φωνητικά μαζί μου, θα είμαστε δύο lead τραγουδιστές. Ηχογραφούμε αυτή τη στιγμή το πρώτο μας και ομότιτλο album το οποίο ελπίζω να κυκλοφορήσει μέσα στους επόμενους έξι μήνες.
Πόσα τραγούδια θα περιέχει το album;
Αυτή τη στιγμή έχω γράψει δώδεκα…
Είσαι μια μηχανή παραγωγής riffs, δεν σταματάς ποτέ να γράφεις…
Ναι, δεν σταματάω ποτέ να γράφω, ποτέ, ποτέ… Αυτή είναι η ζωή μου…
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σε ευχαριστήσω γι’ αυτή τη συνέντευξη. Ήταν χαρά μου μετά από τόσα χρόνια να κάνω ξανά συνέντευξη μαζί σου. Ένα τελευταίο μήνυμα για τους αναγνώστες μας και τους Έλληνες metal οπαδούς…
Και για μένα ήταν μια πολύ ευχάριστη συνέντευξη Νίκο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Έλληνες οπαδούς μας για την υποστήριξή τους. Εάν δεν έχετε αγοράσει ακόμα το “Seasons Will Fall” θα ήθελα να το αγοράσετε και να του δώσετε μια ευκαιρία και πιστέψτε με δεν θα απογοητευτείτε. Όσοι το έχετε ήδη αγοράσει, σας ευχαριστώ πολύ. Θα σας δω στο δρόμο πολύ σύντομα…!!!
Νίκος Σιγλίδης
http://www.facebook.com/CircleIICircle
http://www.myspace.com/circleiicircle
Band Members
Zak Stevens – Φωνητικά
Mitch Stewart – Μπάσο
Christian Wentz – Κιθάρες
Bill Hudson – Κιθάρες
Henning Wanner – Πλήκτρα
Adam Sagan – Τύμπανα
Discography
2003 – Watching in Silence
2005 – The Middle Of Nowhere
2006 – Burden Of Truth
2008 – Delusions Of Grandeur
2010 – Consequences Of Power
2013 – Seasons Will Fall
