Συνεντεύξεις

A Hill To Die Upon

Οι  A Hill To Die Upon αν με ρωτήσεις σήμερα θα σου πω άνετα ότι είναι μέσα στην εικοσάδα με τις αγαπήμενες μου black metal μπάντες όλων των εποχών. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την ακρόαση του εκπληκτικού φετινού τους δημιουργήματος με τίτλο “Holy Despair”. Είναι ακριβώς σαν τον πετυχημένο καφέ, αυτόν μάλιστα που τυχαίνει να σου τον σερβίρουν πρωί και όχι μόνο τον πίνεις και λες “Γεια στα χέρια σου” αλλά καταφέρνει να σε ξυπνήσει κιόλας. Αυτό έπαθα και εγώ με τη φάση τους. Ο Michael Cook, drummer και τραγουδιστής, είχε την καλοσύνη και την υπομονή να απαντήσει και με το παραπάνω σε όλες μου τις απορίες. Απολαύστε!

Καταρχήν παιδιά, συγχαρητήρια γι’ αυτό το αριστούργημα! Είσαστε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα της προσπάθειας σας;

Σε ευχαριστούμε! Χαιρόμαστε πολύ με το αποτέλεσμα του ‘Holy Despair’. Το άλμπουμ μας στοίχησε πολύ χρόνο και ενέργεια για να το κυκλοφορήσουμε, και ο Adam πέρασε πολύ πίεση και στρες με την οργάνωση της χρηματοδότησης μας, με τις ηχογραφήσεις, και με τις συναλλαγές με την δισκογραφική, αλλά εν τέλει η όλη διαδικασία πήγε αρκετά καλά και νιώθουμε ότι το άλμπουμ είναι κατά πολύ η καλύτερη μας δουλειά έως τώρα.  Οι AHTDU αυτή την στιγμή τυπικά είναι εγκατεστημένοι στο Monmouth του Illinois, αλλά τρεις από μας μένουν αρκετές ώρες μακριά οπότε αυτό δυσκολεύει πολύ στις μετακινήσεις για τις πρόβες και τις ηχογραφήσεις. Νιώθουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη απέναντι στους οπαδούς μας που μας στήριξαν οικονομικά στις ηχογραφήσεις. Ο Adam κ’ εγώ απλώς  δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα εκείνη την περίοδο και οι οπαδοί μας, μας έδωσαν την δυνατότητα να προχωρήσουμε και να ηχογραφήσουμε το άλμπουμ. Διαφορετικά, θα έπρεπε να παραμείνουμε στα ντέμο μας για ίσως ένα ή δύο χρόνια ακόμη, μέχρι να εξοικονομήσουμε αρκετά χρήματα.

Πού έγιναν οι ηχογραφήσεις; Πόσο χρόνο πήρε για να ολοκληρωθεί πλήρως ο δίσκος;  Ήταν μια διαδικασία που γινόταν τα σαββατοκύριακα λόγω άλλων υποχρεώσεων που είχαν τα μέλη της μπάντας, ή ήταν μια άμεση εισβολή στο στούντιο μέχρι να έρθει εις πέρας ολόκληρη η αποστολή;

To “Holy Despair” στην πραγματικότητα μας πήρε αρκετούς μήνες για να το ηχογραφήσουμε. Εφόσον είμαστε όλοι διασκορπισμένοι μεταξύ του Illinois και του Missouri  είχαμε προγραμματισμένες ηχογραφήσεις τα σαββατοκύριακα για περίπου τρεις μήνες. Έτσι μας πήρε περισσότερο χρόνο, αλλά ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει. Μελετούσα για το μεταπτυχιακό μου (master of arts) στις κλασσικές σπουδές εκείνη την περίοδο, έτσι ήμουν πολύ απασχολημένος στην προσπάθεια να βελτιώσω τα λατινικά και ελληνικά μου, και συγχρόνως να κάνω και τον βοηθό εκπαιδευτή, και έτσι γύρισα να ηχογραφήσω τα τύμπανα κάποιο σαββατοκύριακο. Γύρισα ένα άλλο σαββατοκύριακο για να γράψω τα φωνητικά μου, και όλο αυτόν τον καιρό να προσπαθώ να τελειώσω και όλες τις εργασίες της σχολής. Ο Nolan, ο lead κιθαρίστας μας, γύρισε μόνο ένα σαββατοκύριακο για να ηχογραφήσει τα σόλα του. Ο Adam  ήταν ο μόνος που ήταν εκεί παρών σε όλη την διαδικασία γιατί  ηχογραφούσαμε στο σπίτι του και αυτός ηχογράφησε όλες τις ρυθμικές κιθάρες, το μπάσο, και τα περισσότερα φωνητικά. Μεγάλο μέρος της επιτυχίας του “Holy Despair” οφείλεται  καθαρά στην θέληση και επιμονή του Adam.

Έχετε συνειδητοποιήσει ότι είναι ήδη το τρίτο σας άλμπουμ; Αυτό είναι ένα  πολύ σημαντικό βήμα για κάθε μπάντα… Ήταν πραγματικά έτσι όπως το περιμένατε;

Δεν είμαι πολύ σίγουρος, τι περιμέναμε όσον αφορά την καριέρα μας. Απλώς γράψαμε τι αισθανόμασταν ότι ήταν αναγκαίο να ακολουθήσει. Οι AHTDU ποτέ δεν είχαν ιδιαίτερες έννοιες στο να ξεχωρίσουν ή να πρωτοτυπήσουν στον χώρο. Απλώς θέλουμε να είμαστε καλοί, να βγάλουμε ένα ποιοτικό δίσκο. Από τότε που κυκλοφορήσαμε το “Holy Despair” έχω ακούσει ότι το τρίτο άλμπουμ είναι σημαντικό, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι γνωρίζουμε ακόμη πως πήγαν τα πράγματα, μέχρι να μπορέσουμε να αποκτήσουμε λίγη «στερνή γνώση».

Πρέπει να ομολογήσω πως πραγματικά θαυμάζω την φιλοσοφία σας ως προς την σύνθεση των τραγουδιών σας αλλά και ως προς το στιχουργικό κομμάτι. Καταρχήν, θα μπορούσες να μας πεις μερικά πράγματα, για το τι σε εμπνέει;

Η μουσική και οι καλές τέχνες γενικώς εμπνέουν, αλλά τελευταία  ενδιαφερόμαστε πάρα πολύ  για τις σχέσεις μεταξύ του καλλιτέχνη, την τέχνη, και τους ανθρώπους που απολαμβάνουν αυτήν την τέχνη. Ο W.B. Yeats έγραψε ένα πολύ δυνατό ποίημα που ονομάζεται ‘Τhe Mask’ όπου συστήνει, oι θαυμαστές των καλλιτεχνών να μη γνωρίζουν πολύ καλά τους καλλιτέχνες που δημιουργούν την τέχνη που απολαμβάνουν. Είμαι σίγουρος πως συμφωνώ με αυτό απόλυτα, αλλά ήταν ένα μεγάλο μέρος των στίχων του ‘A Jester Arrayed in Burning Gold’. Βλέπουμε το corpse paint (μακιγιάζ) μας  σαν την χρυσαφένια  μάσκα με τα σμαραγδένια μάτια που περιγράφει στο ποίημα του ο Yeats. Επίσης σε αντίθεση με τους περισσότερους black metal μουσικούς, εμείς λατρεύουμε ένα Θεό, τον Ιεχωβά. Πολλοί άνθρωποι το βλέπουν αυτό σαν μια αντίφαση, αλλά η ένταση τροφοδοτεί την τέχνη με εκπληκτικό τρόπο. Μας αρέσει να χρησιμοποιούμε την μουσική μας για να προσεγγίσουμε με ένα διαφορετικό φιλοσοφικό τρόπο την black metal. Μetal σημαίνει να παραβιάζεις τους κανόνες, και έτσι μας αρέσει εμάς να παραβιάζουμε μερικούς κανόνες του metal.

H μουσική σας φαίνεται να είναι ακριβώς αυτό που θα’ θελα να ακούσω από μια death/black μπάντα. Και με τον τρόπο που χρησιμοποιείτε όλες αυτές τις μελωδίες μου θυμίζει τον τρόπο που το κάνουν οι Opeth. Ωστόσο οι Opeth δεν είναι από τις μπάντες για τις οποίες κάποιος θα έλεγε φυσιολογικά ότι εμπνέουν μια μπάντα του δικού σας στυλ. Ποιες είναι οι επιρροές σας; Αλλά περισσότερο θα ήθελα να μάθω, ποιες είναι οι επιρροές σας που δεν είναι τόσο προφανείς σε μας.

Ο Adam είναι αρκετά μεγάλος θαυμαστής των Οpeth, αν και εγώ δεν την ψάχνω με αυτούς. Ακούει πολύ μελωδικό metal όπως Enslaved και Insomnium. Δεν θέλαμε ποτέ να θυσιάσουμε την μελωδία χάριν του extreme, αλλά δεν θα πρέπει πάντα να έχει να κάνει με την μελωδία. Συχνά πρέπει να ισορροπήσεις για να δημιουργήσεις κάτι έντονο και μελωδικό, όπου οι δύο μορφές δεν πέφτουν η μία πάνω στην άλλη, αλλά κάπως να συμπληρώνουν η μία την άλλη. Ο Adam επίσης ακούει πολύ indie και pop μουσική όπου η μελωδία είναι το πιο σημαντικό στοιχείο στο τραγούδι, επομένως βρίσκεται σε αρμονία με αυτό. Οι μπάντα me without You, ο Johnny Cash, και οι Rush είναι τρείς από τις αγαπημένες μη-metal επιρροές μας. Πιστεύω πως αυτοί οι καλλιτέχνες είναι πολύ ικανοί στην τέχνη τους.

Στην κριτική μου κάνω μια αναφορά, στον αμερικάνικο (epic) black metal ήχο και σε μπάντες όπως οι Averse Sefira, ώστε να καταλάβουν οι αναγνώστες τον συνδυασμό της σκληρότητας, αγριότητας, και (μερικές φορές) της μελωδίας που ο ακροατής μπορεί να βρει στον ήχο σας. Αισθάνεστε ότι ήσαστε μέρος αυτής της σκηνής ή κάποιας άλλης σκηνής;

Ναι, πραγματικά γουστάρω πολύ το Αμερικάνικο black metal που υπάρχει αυτή την στιγμή. Οι Absu, οι Woe, οι Abigail Williams, οι Deafheaven και οι Black Anvil είναι κατά την άποψη μου, πραγματικά πολύ δυνατοί καλλιτέχνες. Αυτή τη στιγμή ακούω Averse Sefira για πρώτη φορά καθώς γράφω αυτό (επειδή τους ανέφερες), και πραγματικά μου αρέσει πολύ το ‘Advent Parallax’. Πιστεύω πως το αμερικάνικο black metal είναι διασκορπισμένο  γεωγραφικά, αλλά δημιουργικά είναι ισχυρό.

Με τον τρόπο που ακούγονται τα blastbeats σου με έκαναν να σε συγκρίνω με πολυβόλο. Ακούγεσαι πολύ τρομακτικός και απειλητικός. Μια ερώτηση τεχνικής φύσεως τώρα. Πως τα δουλεύεις όλα αυτά τα γρήγορα πράγματα; Πιστεύεις ότι είναι πιο σημαντικό τo riffing να παραμένει απλό και ευθύ ή δεν πειράζει εφόσον το riff από μόνο του ακούγεται ωραίο;

Πολυβόλα; Τρομακτικός και απειλητικός; Συμφωνώ σ’ αυτό που λες. Είτε παίζω γρήγορα ή αργά εξαρτάται από το riff. Μερικές φορές το riff είναι αργό και ακούγεται καλύτερα με αργά drums (π.χ. ‘Satan Speaks’), και μερικές φορές το riff  είναι αργό αλλά ακούγεται καλύτερα με γρήγορα drums να συνοδεύουν από πίσω (π.χ. ‘Twin Heads of Vengeance’). Είναι θέμα επιλογής λόγω γούστου που κάνουμε όταν γράφουμε το τραγούδι. Το riff στο ‘Satan Speaks’ είναι τόσο δυνατό, που χρειαζόταν τα drums να τονίσουν αυτήν την δύναμη. Νιώθαμε ότι το riff ήταν τόσο ισχυρό, που ήταν σχεδόν ολόκληρο το τραγούδι από μόνο του.

Αν και ο ήχος σας είναι σίγουρα από την πλευρά του black metal, διακρίνω πολύ death metal να παίζεται εδώ, και στο riffing  καθώς και στο drumming. Είσαστε θαυμαστές της death metal σκηνής; Ποιες είναι οι αγαπημένες σας μπάντες;

Μας αρέσει το black metal και μας αρέσει και το death metal, αν και εκτιμάμε πολύ μπάντες όπως οι Belphegor, οι Behemoth, οι Hate, και οι Morbid Angel, οι οποίες συνδυάζουν πολλά στοιχεία και από τα δυο είδη αυτά. Οι AHTDU πάντα προσπαθούσαν να κρατήσουν την ατμόσφαιρα, την μελωδία, και το γούστο του black metal καθώς και την βαρύτητα του death metal. Πιστεύω πως αν τρέφει κανείς εκτίμηση προς το death metal βοηθάει στο να αποφέρει ένταση στο black metal. Οι Naglfar είναι άλλη μια μπάντα που μας έχει εμπνεύσει πολύ, αλλά ακούμε πολύ Satyricon, Old Man’s Child, και 1349. Ο μπασίστας μας, ο Ravn Furfjord (Frosthardr, Dodsmarsch), είπε ότι οι AHTDU είναι μια death metal μπάντα που παίζει black metal. Πιστεύω πως αυτός είναι ένας καλός τρόπος για να καταλάβεις τι πραγματικά κάνουμε.

Άλλη μια τεχνική ερώτηση. Το όλο μουσικό σας στυλ είναι αρκετά απαιτητικό από όσο μπορώ να πω. Πόσο σημαντική είναι η εξάσκηση για σένα; Μελετάς πολύ; Και ποια είναι τα πράγματα που σε κρατάνε πιο πολύ συγκεντρωμένο;

Η εξάσκηση είναι ένα τεράστιο θέμα! Εάν δεν εξασκείσαι στην μουσική συνεχώς έτσι, θα χάσεις την ικανότητα να την παίζεις. Εγώ παίζω πολύ μουσική country ανάμεσα στις περιοδείες και τις ηχογραφήσεις των άλμπουμ μας, και σωματικά είναι ένα λιγότερο απαιτητικό στυλ από το metal. Εάν δεν εξασκώ συνεχώς τα double bass και blast beats, απλά δεν θα μπορώ να παίζω τα τραγούδια μας όταν προκύψει ένα live. Ο Mike και ο Nolan, οι κιθαρίστες μας, είναι συγκάτοικοι στο κολέγιο (και οι δύο σπουδάζουν Μουσική και Ήχο) και αυτό τους δίνει την ευκαιρία να κάνουν πρόβα μαζί πριν από τα live μας. Παίζω και ως session μουσικός σε κάτι άλλες metal μπάντες και αυτό με έχει βοηθήσει στο να κρατάω την ταχύτητα μου σε υψηλά επίπεδα, στις περιόδους που δεν κάνουμε πολλά με την δική μου μπάντα, και ελπίζω να συνεχίσω με αυτά τα sessions γιατί στην πραγματικότητα είναι πιο διασκεδαστικό να παίζεις μουσική από το να κάνεις ασκήσεις ταχύτητας.

Διάβασα κάποιους πολύ ενδιαφέροντες στίχους εδώ. Και νιώθω πως δεν χρειάζεται να σε ρωτήσω πόσο σημαντικοί είναι οι στίχοι για σας, γιατί είμαι σίγουρος ότι χρειάστηκε πολύς χρόνος για να γραφτούν. Τι είδους πράγματα σας εμπνέουν ως δημιουργούς;

Πολλά που μας εμπνέουν μουσικά μας εμπνέουν επίσης και στιχουργικά. Πολλοί από τους στίχους στο ‘Holy Despair’ έχουν να κάνουν με την θρησκευτική απόγνωση, την αντίφαση μεταξύ της πίστης μας και του είδους της μουσικής που παίζουμε, και μια μετα-δημιουργική προσέγγιση στο black metal. Στο τελευταίο μου εξάμηνο στο πανεπιστήμιο του Missouri της Columbia, διάβασα πολύ αρχαία ποιητική θεωρία την οποία βρήκα άκρως διαφωτιστική. Το ‘On the Sublime’ (Περί ύψους) του Λογγίνου καθώς και τα σύγχρονο έργο ‘The Origins of Criticism’ (Η προέλευση της κριτικής) του Andrew Ford, ήταν ιδιαίτερα χρήσιμα στην κατανόηση του ρόλου που η τέχνη, η ποίηση και η μουσική έχουν παίξει στην κοινωνία τις τελευταίες χιλιετίες. Το ‘Holy Despair’ κυκλοφόρησε ακριβώς 100 χρόνια μετά την αρχή του Πρώτη Παγκοσμίου Πολέμου (28 Ιουλίου 1914), και έτσι αφιερώσαμε πολλά τραγούδια σ’ αυτό. Ειδικά το ‘Nekyia’ και το ‘Somme’.  Στο ‘Nekyia’ αντιπαραθέτω την αρχαία ελληνική τελετή της Νέκυιας (που καλούν τα πνεύματα ρίχνοντας αίμα προβάτου σε λάκκο) με τον πόλεμο στα χαρακώματα, και πάλι χρησιμοποιώ τον W.B.Yeats με μια αναφορά στο ποίημα του ‘The Second Coming’ (Η Δευτέρα Παρουσία). Κοιτάω να κρατάω τα πράγματα ενδιαφέροντα, να έχουν ποικιλία και να είναι αρκετά πολύπλοκα, τόσο που οι «μελετηροί» αναγνώστες να μπορούν να αφιερώνουν πολύ χρόνο απολαμβάνοντας τους στίχους. Τέτοιους στίχους απολαμβάνω περισσότερο.

Το όνομα σας θα μπορούσε εύκολο να μεταφραστεί σε μία και μοναδική λέξη… Γολγοθάς, σωστά:

Δεν νομίζω. Αυτό συχνά είναι η πρώτη σκέψη όλων, αν και δεν διαλέξαμε το όνομα για αυτόν τον λόγο. Δεν θα διαφωνούσαμε με αυτήν την ιδέα, αλλά για μας έχει να κάνει με μια ευρύτερη έννοια. Η ιστορία συνήθως γράφεται σε μεγάλο υψόμετρο, όπως μάχες που πήραν μέρος πάνω σε λόφους, ναοί και κάστρα που χτίστηκαν, και τα κηρύγματα που ειπώθηκαν, τα οποία άλλαξαν την ιστορία.

Η δουλειά εδώ στα φωνητικά είναι εξαιρετική. Τα φωνητικά ακούγονται πολύ απειλητικά και την ίδια ώρα νιώθω ότι είναι συνθεμένα με ένα τρόπο που κάποιος με καθαρά φωνητικά θα μπορούσε να τα τραγουδήσει επίσης. Μπορείς να μας πεις κάποια πράγματα για τα φωνητικά;

Ο Adam άρχισε να κάνει φωνητικά το 2008, μόλις που είχαμε υπογράψει με την Bombworks Records. Οι AHTDU μόλις αποχωρίστηκαν από τον τραγουδιστή μας, και για κάποιο καιρό νιώθαμε ότι ο Adam θα έπρεπε να είναι ο τραγουδιστής μας, έτσι χρησιμοποιήσαμε την κυκλοφορία του πρώτου μας δίσκου για να παρουσιάσουμε για πρώτη φορά την φωνή του. Από την αρχή η φωνή του ήταν πολύ επιθετική αλλά τόσο καθαρή ώστε να καταλαβαίνεις και τους στίχους. Πάντα μου άρεσε αυτό στην φωνή του. Πιστεύω, πως είναι ένα από τα πιο δυνατά χαρακτηριστικά των AHTDU. Ο Adam έχει πει, κάποια μέρα να περάσουμε και γυναικεία φωνητικά  σε όλο τον δίσκο, ώστε να υπάρχει και μια διακριτική μελωδία πίσω από τα σκληρά φωνητικά. Δεν το ‘χει κάνει ακόμη, αλλά η μελωδία είναι πολύ σημαντική, οπότε είναι κάτι το οποίο σκέφτεται να κάνει.

Στο ένατο τραγούδι σας ακούμε εκείνα τα φοβερά γυναικεία φωνητικά. Ποια είναι αυτή η κυρία;

Η Timbre Cierpke, μια αρπίστρια, τραγουδίστρια και συνθέτρια από το Nashville. Είναι πρώτη αρπίστρια στην συμφωνική ορχήστρα του Nashville και έπαιξε πρόσφατα στο άλμπουμ του Jack White, το ‘Lazaretto’. Το δικό της project έχει παίξει σε αρκετά φεστιβάλ στα οποία έχουμε παίξει και εμείς, και έτσι γνωρίζαμε την δουλειά της. Χαρήκαμε πάρα πολύ που συνεργάστηκε μαζί μας στην διασκευή του αμερικάνικου παραδοσιακού τραγουδιού ‘O Death’ με την άρπα και με την φωνή της.

Με τον τρόπο που χτίζετε τις μουσικές ιδέες σας, με κάνετε να πιστεύω, ότι αυτό που έχουμε εδώ είναι μια πολύ δημιουργική προσπάθεια από άτομα που δεν θέλουν μόνο να παίξουν ακραία (extreme). Στη δική μου σκέψη, φαίνεστε σαν καλλιτέχνες που απλώς τυχαίνει να παίζουν ακραία μουσική ώστε να μπορούν να περνάνε το μήνυμα τους. Υπάρχει πιθανότητα, να ενσωματώσετε κάποια πιο progressive/melodic στοιχεία στον ήχο σας, αν σε περίπτωση οι νέες συνθέσεις το έχουν ανάγκη;

Αυτός είναι μεγάλος έπαινος! Όντως θεωρούμε τους εαυτούς μας καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν ακραίο metal ως εκφραστικό μέσο όπως θα χρησιμοποιούσαμε την ζωγραφική, την ποίηση, ή την γλυπτική. Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν μπορείς να εκφράσεις με την γλυπτική αλλά μπορείς να επικοινωνήσεις μέσω της extreme (ακραίας μουσικής). Έχουμε συναίσθηση των άλλων μορφών τέχνης που επίσης ταιριάζουν με την μουσική μας. Γι’ αυτό οι στίχοι είναι τόσο σημαντικοί, και περιεργαζόμαστε πολύ την εικαστική τέχνη στα μπλουζάκια μας και στα εξώφυλλα τον δίσκων μας, γιατί επηρεάζει τον κόσμο στο πώς αντιλαμβάνεται την μουσική. Επίσης, γι’ αυτό βάζουμε corpse paint και καίμε λιβάνια πάνω στη σκηνή στις συναυλίες μας. Οι AHTDU θέλουν να εμπλέξουν όσες πιο πολλές από τις αισθήσεις μπορούν.

Προσεύχομαι να σας δω live στην Ελλάδα. Έχετε καθόλου σχέδια για περιοδείες στο πρόγραμμα ακόμη;

Δεν έχουμε τρέχοντα σχέδια, αλλά όλα είναι πιθανά. Έχουμε παίξει στην Ευρώπη αρκετές φορές και θα θέλαμε πολύ να ξανάρθουμε. Έτσι, αν γνωρίζετε τίποτε διοργανωτές στην Ελλάδα…στείλτε τους προς τα δω! Και σε όλους μας, ΑΡΕΣΟΥΝ οι Rotting Christ, και θα ‘ταν τέλεια να τους δούμε στην Ελλάδα.

Μπορείς να με πληροφορήσεις εμένα και τους αναγνώστες μας για τις διαθέσιμες επιλογές που υπάρχουν για να παραγγείλουμε ή να αγοράσουμε την δουλειά σας;

Τα άλμπουμ μας είναι διαθέσιμα στο iTunes, στο Amazon και σε πολλά άλλα, αλλά λειτουργούμε το δικό μας online merchandise store στο ahilltodieupon.bandcamp.com, στο οποίο παροτρύνουμε τον καθένα να χρησιμοποιήσει. Μπορείτε να αγοράσετε κανονικά άλμπουμ, digital downloads, μπλουζάκια, σήματα για ράψιμο στα ρούχα, και ακόμη και ένα βιβλίο με στίχους που βγάλαμε.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου. Μάγκες, τα σπάτε!!! Σου δίνω τον τελευταίο λόγο, έτσι σε παρακαλώ  στείλε ένα μήνυμα  για να ακούσει ο κόσμος!!!

Σε ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη σου, τα καλά σου λόγια, και την ευκαιρία που μου δώσατε να πω την ιστορία μας. Δεν έχουμε κανένα μήνυμα να στείλουμε εκτός από το «Συνεχίστε να ακούτε!». Οι AHTDU ελπίζουν να επιστρέψουν στην Ευρώπη σύντομα και θέλουμε να σιγουρευτούμε ότι θα χτυπήσουμε όπου υπάρχουν θαυμαστές. Επίσης όταν πράγματι έρθουμε στην Ελλάδα, θέλω να επισκεφτώ όλα τα μέρη στα οποία υπάρχουν αρχαία, έτσι θα πρέπει να έρθεις και συ μαζί μας.

Τάσος Δεληγιάννης
Μετάφραση: Χρήστος Μπαμπαλής

http://www.ahilltodieupon.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/ahilltodieuponband/

Band Members
Michael Cook: Τύμπανα, Φωνητικά
Adam Cook –Μπάσο, Φωνές
Nolan – Κιθάρες
Mike – Κιθάρες

Discography
Infinite Titanic Immortal, 2009
Omens, 2011
Holy Despair, 2014

Tatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X