Τρίτη δισκογραφική δουλειά για τους Acid Mammoth, οι οποίοι έρχονται να ταράξουν τα νερά με το “Caravan”, μόλις ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του “Under Acid Hoof”. Ο Χρήστος Μπαμπαλής ο Πρεσβύτερος (σ.σ.: κιθάρες) μας μιλά για την νέα τους δουλειά.
Γεια σου Χρήστο. Συγχαρητήρια για τον καινούριο σας δίσκο “Caravan”. Πως νιώθετε τώρα που ακούτε το αποτέλεσμα ολοκληρωμένο;
Καλησπέρα Χρύσα! Σε ευχαριστούμε πολύ για αυτήν τη συνέντευξη. Ακούγοντας το νέο δίσκο είμαστε πολύ χαρούμενοι με το αποτέλεσμα. Παρ’ όλες τις δυσκολίες με την πανδημία και τα συνεχή lockdown, καταφέραμε να βγάλουμε έναν δίσκο ο οποίος ακούγεται ακριβώς όπως τον θέλαμε. Περισσότερο όμως είμαστε περήφανοι που καταφέραμε να βγάλουμε τρεις νέες κυκλοφορίες σε διάστημα ενάμιση χρόνου!
Ποιες ομοιότητες ή διαφορές εντοπίζεις σε σχέση με το “Under Acid Hoof”;
Θα έλεγα πως το “Caravan” συγκριτικά με το “Under Acid Hoof” είναι ένας πιο προσωπικός δίσκος. Πιο ατμοσφαιρικός, και ίσως και λίγο πιο μελωδικός. Οι συνθέσεις είναι μεγαλύτερες και πιο καλά δουλεμένες. Το “Under Acid Hoof” ήταν ένας πιο αυθόρμητος και επιθετικός δίσκος και ίσως είχε και λίγα παραπάνω stoner στοιχεία. Το “Caravan” πάει σε πιο doom μονοπάτια ενώ τα stoner στοιχεία που έχει μένουν περισσότερο πίσω στο background. Δεν υπάρχουν τεράστιες διαφορές, απλά σε αυτόν τον δίσκο βγάλαμε λίγο περισσότερο τον εαυτό μας απέξω και πήγαμε τον ήχο μας ένα βήμα παραπέρα.
Πες μου το πρώτο περιστατικό που σου έρχεται στο μυαλό αν σου ζητήσω μια ιστορία από τις ηχογραφήσεις του δίσκου;
Ο ενθουσιασμός μας για το σόλο του “Psychedelic Wasteland”. Εγώ καθόμουν και τζάμαρα solos πριν ηχογραφήσω, αλλά χωρίς να το ξέρω ο γιος μου με ηχογραφούσε. Το αποτέλεσμα μας ενθουσίασε και τους δύο, καθώς και το πόσο καλά ταίριαζε αυτό το σόλο στο κομμάτι. Δεν υπήρξε δεύτερο take, ό,τι έγραψα ακριβώς μπήκε στον δίσκο. Αυτός ο αυθορμητισμός καθώς και το ότι δεν είχα το άγχος του “rec” βοήθησαν στο να βγει το σόλο όπως ακούγεται στον δίσκο.
Πέρα από τη δημιουργική σχέση κιθαριστικού διδύμου μέσα στην μπάντα, υπάρχει και μια συγγενική σχέση μεταξύ σας. Παίζει κάποιο ρόλο στη δημιουργική διαδικασία αυτό; Ποια θεωρείς ότι είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα μιας τέτοιας δυναμικής;
Τα πλεονεκτήματα είναι σίγουρα η άμεση επαφή που έχω με τον γιο μου. Τον «μύησα» στη μουσική που μου άρεσε εμένα από μικρός οπότε επικοινωνούμε άριστα σε αυτό το κομμάτι. Επίσης το ότι μένουμε πολύ κοντά βοηθάει πολύ στο να βρισκόμαστε για τζαμαρίσματα, πρόβες καθώς και συλλογή ιδεών για κομμάτια. Τα μειονεκτήματα είναι πως καμιά φορά του μιλάω ως πατέρας του και όχι ως bandmate, και αυτό καμιά φορά οδηγεί σε αστεία σκηνικά που γελάμε όλοι μαζί.
Πρόσφατα κάνατε ένα πολύ ωραίο videoclip για το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου. Θα μπορούσες να μας πεις περισσότερα για τα γυρίσματα, τους συντελεστές και την ιδέα πίσω από αυτό;
Ο γιος μου είναι το μυαλό πίσω από το videoclip. Όπως και με τα προηγούμενα video που έχουμε βγάλει έτσι και με αυτό έβγαλε κάτι που αντιπροσωπεύει την μπάντα άριστα, έχοντας εμπειρία στη σκηνοθεσία και στο μοντάζ. Η παραγωγή του βίντεο ήταν εντελώς diy, δεν υπήρχαν συντελεστές ούτε πληρώσαμε κάτι για αυτό. Είχαμε ήδη ό,τι χρειαζόμασταν για να το γυρίσουμε. Εμείς εκτός από «on-screen ταλέντα» (γέλια) βοηθήσαμε στο στήσιμο του green screen. Μετά όλη τη δουλειά την έκανε ο γιος μου στο μοντάζ.
Ενώ δίσκος διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία που θα λάτρευε ο μέσος doom metal ακροατής, την ίδια στιγμή είναι το είδος του δίσκου που θα επέλεγε κανείς για να προσελκύσει κάποιον νέο ακροατή στο ιδίωμα, κυρίως διότι ρέει εξαιρετικά και δεν έχει την μονοτονία για την οποία παραπονιούνται πολλοί για κυκλοφορίες παρόμοιου ύφους. Είναι κάτι που έγινε σκόπιμα;
Πολύ χαίρομαι που το λες αυτό, σε ευχαριστούμε πολύ. Είμαστε «Σαμπαθικοί» και οι τέσσερις, οπότε ό,τι έχουμε γράψει μέχρι τώρα μας έχει βγει αυθόρμητα χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας το πόσο doom πρέπει να είναι ή όχι. Εξαρχής θέλαμε να βγάλουμε κάτι αργό και τεράστιο ηχητικά, το οποίο παράλληλα θα είναι εμπλουτισμένο με διάφορα μελωδικά κιθαριστικά leads και καθαρά φωνητικά. Ως αναφορά τη μονοτονία, αυτό είναι κάτι που πάντα θέλουμε να αποφεύγουμε, και να βγάζουμε συνθέσεις που δεν κάνουνε πουθενά κοιλιά. Ποτέ δεν πετάξαμε μέσα σε ένα δίσκο riff απλά για να γεμίσουμε χρόνο. Το κάθε τι που ακούγεται μπήκε στον δίσκο είναι σκόπιμο και μπήκε με σιγουριά. Παρόλο που απολαμβάνουμε πολύ την μονοτονία στη μουσική και το ίδιο riff που παίζει λούπα επί τρεις ώρες, στη μουσική μας θέλαμε να αποφύγουμε κάτι τέτοιο και να βγάλουμε συνθέσεις που όπως είπες κι εσύ να ρέουν εξαιρετικά και να μην είναι μονότονα.
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε εν μέσω παγκόσμιας κρίσης, λόγω της πανδημίας του Covid-19. Πως επηρεάζει κάτι τέτοιο τη δημιουργική διαδικασία, τόσο από ψυχολογικής άποψης, όσο και σε πρακτικό επίπεδο;
Σίγουρα την επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό. Πιστεύουμε πραγματικά πως εάν δεν ήταν η πανδημία και τα lockdowns πως θα ηχογραφούσαμε έναν τελείως διαφορετικό δίσκο. Σίγουρα επηρέασαν τη δημιουργική διαδικασία, τον τρόπο που γράψαμε τη μουσική καθώς και τα συναισθήματα που βγάλαμε μέσα από αυτό. Στο πρακτικό κομμάτι μας δημιούργησε δυσκολίες στη μίξη, καθώς λίγο πριν ξεκινήσουμε να μιξάρουμε τον δίσκο μπήκαμε στο δεύτερο lockdown. Ως αποτέλεσμα η μίξη πήρε περισσότερο καιρό απ’ ότι φανταζόμασταν. Παρ’ όλες τις δυσκολίες όμως, όπως προανέφερα το αποτέλεσμα βγήκε όπως ακριβώς το θέλαμε.
Πως βλέπετε την ελληνική σκηνή σήμερα; Ποιές είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει μια εγχώρια μπάντα;
Η εγχώρια σκηνή είναι γεμάτη μπαντάρες οι οποίες δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αυτές του εξωτερικού. Θα έλεγα πως η κάθε μπάντα αντιμετωπίζει τις δικές της προκλήσεις και δεν ισχύουν τα ίδια για κάθε μία από αυτές. Αν μιλήσω για εμάς ως ελληνική μπάντα, η μεγαλύτερη πρόκληση θα έλεγα πως θα ήταν να κερδίσουμε ακροατές εντός Ελλάδας. Μέχρι τώρα την μπάντα την ακούει περισσότερος κόσμος στο εξωτερικό και θα θέλαμε πολύ να κερδίσουμε τις καρδιές και του ελληνικού κοινού. Ελπίζουμε όταν ανοίξουν τα πράγματα και μπορούμε επιτέλους να ξαναπαίξουμε live πως αυτό θα το καταφέρουμε τότε.
Ας υποθέσουμε ότι μπορούσατε να οργανώσετε θεωρητικά την ιδανική περιοδεία για εσάς. Ποιές μπάντες, ελληνικές, ξένες ή και τα δύο μαζί θα είχατε μαζί σας και από ποιές χώρες θα περνούσε;
Είναι πάρα πολλές οι μπάντες με τις οποίες θα θέλαμε να παίξουμε μαζί, αν προσπαθήσω να τις αναφέρω όλες θα πιάσω δύο σελίδες! Μια περιοδεία στο εξωτερικό είναι το βασικό μας σχέδιο για το μέλλον, μόλις με το καλό επανέλθουν τα πράγματα στο φυσιολογικό και ανοίξουν πάλι οι συναυλίες. Οι μπάντες που θα θέλαμε να παίξουμε μαζί είναι πολλές, αλλά προς το παρόν θα αναφέρω μπάντες της εταιρείας μας που έχουμε πάρα πολύ καλή σχέση όπως οι 1782, οι Black Rainbows και οι High Reeper. Ως αναφορά χώρες, σίγουρα θα υπάρξει ευρωπαϊκή περιοδεία στο μέλλον, και μακροπρόθεσμα ελπίζουμε πως κάποια στιγμή θα καταφέρουμε να διασχίσουμε και τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Οι Acid Mammoth μετρούν πλέον έξι χρόνια πορείας. Αν σου ζητούσα να απομονώσεις την αγαπημένη σου στιγμή από τη δημιουργία της μπάντας μέχρι σήμερα, ποια θα ήταν αυτή;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω αγαπημένη μου στιγμή από τότε που ξεκινήσαμε, καθώς είναι τόσες πολλές. Σίγουρα η ηχογράφηση του δεύτερου μας δίσκου ήταν μια πανέμορφη διαδικασία, καθώς και η γνωριμία και «υπογραφή» με την Heavy Psych Sounds. Δεν είμασταν ποτέ μπάντα που έχει κάνει πολλά live ή έχει γνωριμίες, τα πάντα τα κάναμε μόνοι μας και με μεγάλη αγάπη για τη μουσική και χωρίς τεράστιες προσδοκίες και μεγάλα σχέδια, οπότε το να μας δεχτεί μια εταιρεία αυτού του βεληνεκούς από την πρώτη ακρόαση του δίσκου ήταν κάτι που μας χαροποίησε πάρα πολύ. Έχει περάσει ενάμιση χρόνος από τότε, και έχουμε κυκλοφορήσει δύο δίσκους, ένα split, καθώς και διάφορες επανακυκλοφορίες με την Heavy Psych Sounds, και η σχέση μας μαζί τους είναι άριστη.
Σε ευχαριστούμε που απάντησες τις ερωτήσεις μας, ευχόμαστε ολόψυχα σε εσένα και τη μπάντα καλή επιτυχία στα επόμενα σας βήματα. Πες μας οτιδήποτε θα ήθελες να προσθέσεις ή κάποια μελλοντικά σχέδια που θα ήθελες να αναφέρεις.
Ευχαριστώ πολύ για αυτήν την συνέντευξη Χρύσα. Είμαστε πολύ χαρούμενοι για την ανταπόκριση που έχει λάβει ο νέος μας δίσκος, και ελπίζουμε να τον παίξουμε πολύ σύντομα και live! Ό,τι καλύτερο σε σένα και στο Greek Rebels! Καλή συνέχεια και “doom on”!!
Χρύσα Γιουρμετάκη
Facebook
Instagram
YouTube
Bandcamp
Band Members
Χρήστος Μπαμπαλής Sr. – Κιθάρες
Χρήστος Μπαμπαλής Jr. – Φωνητικά, Κιθάρες
Δημοσθένης Βαρίκος – Μπάσο
Μάριος Λούβαρης –Τύμπανα
Discography
Acid Mammoth, 2017
Under Acid Hoof, 2020
Caravan, 2021
