Εδώ και τριάντα χρόνια η Doro κυκλοφορεί άλμπουμ ύμνους στο NWOBHM. Οι συναυλίες που μας έχει δώσει είναι αξέχαστες και δημιούργησε μέσω της μουσικής της έναν θρύλο που σίγουρα θα μείνει χαραγμένος στις μνήμες μας. Με αφορμή την κυκλοφορία της συλλογής “Magic Diamonds” μιλήσαμε μαζί της.
Γεια σου Doro και καλώς ήλθες στο περιοδικό μας. Είναι πάντα χαρά μου να σου μιλάω! Πως είναι τα πράγματα εκεί;
Έχουμε καραντίνα τώρα και τα πράγματα είναι αρκετά σκληροπυρηνικά εδώ στη Γερμανία. Προσπαθώ όμως να μένω πάντα θετική. Δεν βγαίνω καν για ψώνια, καθώς το θεωρώ πολύ επικίνδυνο δεδομένης της κατάστασης
Μόλις κυκλοφόρησες ένα εκπληκτικό “Best Of” που ονομάζεται “Magic Diamonds”. Σκοπεύατε να το κυκλοφορήσετε το 2020 ή η πανδημία άλλαξε τα σχέδιά σας;
Η τελευταία μου συναυλία φέτος ήταν αυτή των Saxon που κλείνουν τα 40 τους χρόνια. Έπαιξαν στην πόλη μου, το Düsseldorf, και κάναμε μια τεράστια συναυλία, ήταν μια υπέροχη γιορτή, νομίζω ήταν στις 7 Μαρτίου. Μια εβδομάδα μετά θα ξεκίναγε η περιοδεία μας. Δυο ευρωπαϊκές, δυο αμερικάνικες περιοδείες, μια στην Νότιο Αμερική και μια στην Αυστραλία. Μετά οι περιοδείες μια προς μια είτε ακυρώθηκαν, είτε αναβλήθηκαν. Επέστρεψα στο στούντιο και δούλεψα πάνω σε νέα κομμάτια για ένα νέο άλμπουμ. Η μπάντα μου όμως δεν μπορούσε να έρθει με το αεροπλάνο. Υπήρχε ένα καθολικό lockdown στην Ιταλία και έτσι ο Luca, ο ένας από τους κιθαρίστες μας δεν μπορούσε να ταξιδέψει και μετά ο Nick, ο μπασίστας μας, δεν μπορούσε να έρθει στην Ευρώπη, εγώ δεν μπορούσα να πετάξω στην Αμερική και δεν μπορούσαμε αν βρεθούμε πλέον. Έχω κάποια τρομερά κομμάτια, αλλά λέω να περιμένω μέχρι να επιστρέψουμε όλοι μαζί στο στούντιο. Μετά καθώς κοίταζα τα αρχεία μου σκέφτηκα να κάνω ένα “Best Of”. Το αρχικό σχέδιο ήταν να συγκεντρώσω τα καλύτερα 15 κομμάτια, ή 20 μάξιμουμ, αλλά μετά άκουσα σε παλιές κασέτες και demos κομμάτια, τα οποία δεν βάλαμε ποτέ σε κάποιο άλμπουμ, έτσι πήγαμε στα 25, στα 35 στα 45 και τέλος φτάσαμε στα 56 κομμάτια. Έβαλα όλα τα αγαπημένα μου, μίλησα με τους σκληροπυρηνικούς θαυμαστές για να δω ποια κομμάτια θα ήθελαν να ξανακούσουν, ίσως σε μια άλλη εκτέλεση ή από κάποια live εμφάνιση. Μου είπαν ότι το “Angel’s Cry” θα ήταν τρομερό ή το “The Fortuneteller” ή το “Alles Ist Gut” ή το “Whenever I Think Of You”. Έτσι έψαξα για αυτά τα κομμάτια και τα βρήκα. Τους τελευταίους 5-6 μήνες έκανα μόνο αυτό. Ήταν πολύ ωραίο να ακούω ξανά τα πάντα και μου έφεραν τόσες πολλές ωραίες αναμνήσεις. Ήταν μια υπέροχη διαδικασία.
Έχεις μια καριέρα που κρατάει δεκαετίες, με εκατοντάδες κομμάτια. Πόσο εύκολο σου ήταν να διαλέξεις αυτά για το “Best Of”;
Μου αρέσουν όλα τα κομμάτια, καθένα για διαφορετικό λόγο. Κάθε άλμπουμ είχε κάποια μαγικά κομμάτια και ήταν καθρέφτης της τότε εποχής. Έτσι διάλεξα αυτά που πραγματικά αγαπώ, αλλά σίγουρα με βοήθησαν πολύ και οι θαυμαστές. Ήξερα ότι δεν γίνεται να χωρέσουν όλα τα κομμάτια που θέλω στο “Best Of” και έτσι σκέφτομαι μήπως στα επόμενα χρόνια κυκλοφορήσουμε άλλο ένα “Best Of”. Σε κάποια κομμάτια δεν μπορούσα να βρω τις εκτελέσεις που ήθελα. Σε κάποια βρήκα live εκτελέσεις, οι οποίες όμως δεν είχαν και τον καλύτερο ήχο. Έτσι διάλεξα τα κομμάτια στα οποία μπορούσαμε να κάνουμε re-master και να τα ξαναμιξάρουμε. Κάποια τα επανηχογραφήσαμε στο στούντιο, όπως το “Beyond The Trees” και διαλέξαμε κάποιες live εκτελέσεις κομματιών από την τελευταία μας περιοδεία “Forever Warriors Forever United” του 2019, όπως το “Raise your Fist in the Air”, το “Red Diamonds”, το “Make Time For Love”… Ρίξαμε όμως πολύ δουλειά σε κάθε κομμάτια για να το κάνουμε να ακούγεται ωραία. Υπάρχουν πολλά περισσότερα κομμάτια που μου αρέσουν, όμως τελείωσα τη χωρητικότητα των CD. Ήταν όμως πολύ ωραίο, καθώς συνήθως κοιτάζω πώς να κάνω άλλη μια περιοδεία, ένα νέο άλμπουμ, και ποτέ δεν κάθομαι να ακούσω ότι έχω βγάλει. Ειδικά κάποια ντουέτα με τον Lemmy και τον Udo, έφεραν υπέροχες αναμνήσεις. Δεν είχα πίεση και είχα χρόνο να απολαύσω αυτές τις υπέροχες στιγμές. Όταν έβρισκα κάποιο κομμάτι που δεν είχε καλή εκτέλεση απλά προχωρούσα στο επόμενο. Σκεφτόμουν πως γράφτηκε το κάθε κομμάτι πως ηχογραφήθηκε και ήταν αλήθεια κάτι το όμορφο. Μίλησα και συνδέθηκα με κόσμο από τα ‘80s και ήταν πολύ ωραίο.
Αυτό που είναι επίσης εκπληκτικό είναι ότι το boxset περιέχει το δικό σου άρωμα. Τι μπορείς να μας πεις για αυτό;
Ίσως να φταίει που είμαι γυναίκα, αλλά μου αρέσουν πολύ τα αρώματα. Ειδικά όταν περιοδεύω με είκοσι ιδρωμένους τύπους, πάντα μετά ψεκάζω το λεωφορείο μας με το αγαπημένο μου άρωμα. Και ειδικά κάποιες φορές στην περιοδεία είναι αδύνατο να κάνεις μπάνιο κάθε μέρα, όταν πηγαίνεις από τη μια σκηνή στην άλλη, οπότε θέλω πάντα να υπάρχει μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Νομίζω απέκτησα αυτή τη σχέση με τα αρώματα το 1993 και πάντα ήθελα να έχω το δικό μου άρωμα. Μίξαρα πράγματα μόνη μου για χρόνια τρέλαινα πολύ κόσμο, καθώς μόλις έφτιαχνα κάτι το έδειχνα σε όλους. Ξύπναγα ανθρώπους μέσα στη νύχτα για να τους δείξω πόσο ωραία μύριζε και με έλεγαν τρελή. Πάντα ήθελα να το κάνω καλύτερο, αλλά μερικές φορές 1-2 σταγόνες από το λάθος άρωμα είχαν πολύ άσχημα αποτελέσματα. Κάποτε είχα ένα άρωμα, αλλά η εταιρεία δεν έβγαλε πολλά τεμάχια και κράτησα ένα μπουκαλάκι για τον εαυτό μου, πρέπει να ήταν το 2000. Μετά προσπάθησα να βρω κόσμο για να με βοηθήσει, καθώς δεν ήθελα να το κάνω κάτι το εμπορικό. Ήθελα απλά να το συμπεριλάβω στο boxset και όντως βρήκα κόσμο να με βοηθήσει. Έτσι με βοήθησαν να φτιάξω μια νέα «εταιρεία» την Red Diamonds Productions, ή Red Diamonds Record. Τα άλμπουμ μου θα κυκλοφορούν πάντα μέσω της Nuclear Blast, έχω και αρκετά δικαιώματα στην SPV και στην AFM, αλλά πλέον πολλά DVD που είχα κυκλοφορήσει τότε δεν είναι πλέον διαθέσιμα. Μόλις έπεσαν στα χέρια μου σκέφτηκα ότι θα τα κυκλοφορήσω μόνη μου σε ότι εκδόσεις θέλω εγώ.
Τα πρώτα solo άλμπουμ σου είναι αρκετά δύσκολο να βρεθούν. Σκέφτεσαι να τα κυκλοφορήσεις ξανά σε βινύλιο;
Προσπάθησα να πάρω τα δικαιώματα για το “Love Me In Black” και να το κυκλοφορήσω σε άσπρο βινύλιο τον Φεβρουάριο, καθώς αυτό το άλμπουμ δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε βινύλιο, παρά μόνο σε CD και σε κασέτα. Ευτυχώς μου έδωσαν τα δικαιώματα. Έπρεπε βέβαια να πληρώσω, αλλά πιστεύω ότι το άξιζε. Θα ήθελα πολύ να κυκλοφορήσω πράγματα από όταν ήμουν στην Polygram, ειδικά το live του ’93 (σ.σ.: “Doro Live”). Είναι δύσκολο, αλλά θα ήθελα πολύ να βγάλω ένα DVD. Θα ήθελα πολύ να βγάλω splash art με το “Burning The Witches”. Μπορείτε να περιμένετε διάφορα τέτοια, το κάνω για δικιά μου ευχαρίστηση, χωρίς πίεση, οπότε είναι τέλειο. Μπορώ να κάνω ότι θέλω, χωρίς να το συζητήσω με πολύ κόσμο και πάντα θέλω να κάνω κάτι που ικανοποιεί τους σκληροπυρηνικούς θαυμαστές και τους συλλέκτες. Μου αρέσει πολύ το βινύλιο και λατρεύω το “Magic Diamonds” στην έκδοση βινυλίου που έχει δυο λευκά και δυο μαύρα βινύλια, μαζί με ένα extra CD και πραγματικά μου φαίνεται πανέμορφο.
Τα βινύλια έκαναν πολύ μεγάλη επιστροφή τα τελευταία χρόνια. Τι μπορείς να μας πεις για αυτό;
Είναι πολύ πιο ωραίο να έχεις κάτι χειροπιαστό και όμορφο, το booklet, το εξώφυλλο πάντα είναι έργα τέχνης, οπότε θεωρώ ο κόσμος εκτιμάει τέτοιες εκδόσεις βινυλίου, αντί απλά να το ακούσουν από τον υπολογιστή, ή από το Spotify. Κάποια παλιά πράγματα είναι πιο ωραία και χαίρομαι πολύ που το ανακάλυψαν ξανά οι άνθρωποι. Ακόμα και ο ήχος του βινυλίου είναι καλύτερος και χαίρομαι πολύ για αυτήν την επιστροφή. Πρέπει να διατηρούμε τέτοιους θησαυρούς. Και εννοώ και για θρύλους, όπως τον Dio και τον Lemmy. Θέλω να κρατήσω τους θρύλους τους ζωντανούς. Για αυτό είναι και τα κομμάτια “Egypt” και το “Lovely Forever”, που ήταν το πρώτο ντουέτο που ηχογράφησα γύρω στο 2000. To ηχογραφήσαμε στο studio του Bob Kulick. Ήταν φανταστικός κιθαρίστας στο studio και έπαιξε σε πολλά άλμπουμ και ήμασταν φίλοι για πολύ καιρό, κάναμε πολλά projects μαζί. Δυστυχώς τον χάσαμε λίγους μήνες πριν και όταν ακούω τα κομμάτια σίγουρα είναι λυπηρό, όμως θυμάμαι όλες τις ωραίες στιγμές. Είναι σημαντικό να τα κρατάμε αυτά ζωντανά. Ειδικά τώρα που υπάρχει τόσο πολύ ποικιλία είναι βασικό να μην ξεχνάμε όσα μας έφεραν εδώ. Αλλά πρέπει και ν προχωράμε. Δεν πίστευα ότι θα έφτιαχνα ποτέ social media, αλλά είναι σημαντικό να έχω επαφή με τους θαυμαστές. Μου αρέζουν πολύ τα old-school πράγματα, χωρίς να αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να προχωράμε με τις εποχές. Πέρασα όλη τη ζωή μου σε δισκοπωλεία και τώρα με το ζόρι υπάρχουν. Νομίζω όταν είχαμε πάει για περιοδεία στη Σκανδιναβία δεν βρήκα ούτε ένα δισκοπωλείο, όπως και στην Αμερική. Θυμάμαι πολλά δισκάδικα ήταν ανοιχτά 24 ώρες το 24ωρο και πήγαινα εκεί να δω κυκλοφορίες, ή απλά να χαζέψω τα εξώφυλλα. Κάποιες φορές αγόραζα άλμπουμ, γιατί μου άρεσε πάρα πολύ το εξώφυλλο. Στη Γερμανία είναι πολύ σπάνιο και δεν υπάρχει αυτή η ατμόσφαιρα. Δίσκοι υπάρχουν σε μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων, αλλά δεν θέλω να πάω να αγοράσω βινύλια, όταν διπλά πουλάνε πλυντήρια και σκούπες.
Πριν ανέφερες ότι έχεις δουλέψει πάνω σε νέα κομμάτια. Μπορούμε να περιμένουμε ένα νέο άλμπουμ;
Ναι πιστεύω τον επόμενο χρόνο μόλις μπορέσουμε να βρεθούμε όλοι στο στούντιο. Μου αρέσει πολύ αυτή η διαδικασία και όχι απλά να στέλνουμε φακέλους ο ένας στον άλλο, αλλά λόγω κατάστασης δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Ακόμα γράφω νέα κομμάτια, οπότε πιστεύω στα μέσα του επόμενου χρόνου, ή το φθινόπωρο. Δεν θα είναι διπλό άλμπουμ όπως το “Forever Warriors Forever United”, παρότι η όλη διαδικασία μου άρεσε πάρα πολύ. Όλοι μαζί στο στούντιο να περνάμε ωραία. Το να είμαι μόνη μου με τον ηχολήπτη δεν είναι το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο στην εποχή του κορονοϊού. Συνήθως φωνάζω θαυμαστές για backing φωνητικά και για χορωδίες, όπως στο “All For Metal”. Guest μουσικοί και θαυμαστές, συνολικά 50 άνθρωποι τραγούδησαν σε αυτό το κομμάτι. Οπότε πιστεύω τον επόμενο χρόνο θα βγει ένα κανονικό άλμπουμ, και ενδιάμεσα κάποια singles. Η λειτουργία στα πάντα έχει σταματήσει και ίσως να ανοίξει τον Γενάρη, ίσως τον Μάρτιο δυστυχώς κανείς δεν ξέρει. Ελπίζω όλοι να επιβιώσουν από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Ξέρω μουσικούς και ηχολήπτες που δεν άντεξαν ψυχολογικά όλη αυτή την κατάσταση και κάποιοι δυστυχώς αυτοκτόνησαν, μην αντέχοντας το ψυχολογικό και επαγγελματικό βάρος. Αυτόν τον καιρό η κατάθλιψη είναι πολύ συχνό φαινόμενο και το καλύτερο που μπορεί κανείς να κάνει είναι να δουλεύει σε κάτι για να ξεχνιέται. Για αυτό δουλεύω και εγώ πάνω στο νέο άλμπουμ, ψάχνω παλιά αρχεία και προσπαθώ να κυκλοφορήσω παλιά άλμπουμ. Κάνω και κάποιες φιλανθρωπικές δραστηριότητες, οπότε πάντα προσπαθώ να έχω κάτι να κάνω. Κάποιοι λένε ότι δεν έχει νόημα να το κυκλοφορήσω τον επόμενο χρόνο, γιατί δεν είμαστε σίγουροι ακόμα τι θα γίνει με τις περιοδείες. Απλά ελπίζουμε για το καλύτερο.
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Τελείωσε αυτήν τη συνέντευξη με ένα μήνυμα σε όλους τους φίλους σας εδώ στην Ελλάδα.
Αγαπημένοι μου φίλοι σας αγαπάω όλους δεν μπορώ να περιμένω να βγω πάλι σε περιοδεία και να σας ξαναδώ όλους. Λατρεύω την Ελλάδα και τους ανθρώπους της. Ο μπασίστας μου, ο Nick Douglas, είναι Έλληνας και είναι υπέροχος. Έχει πάθος και μια φλόγα που δεν σβήνει. Σας εύχομαι ότι καλύτερο καλά Χριστούγεννα, καλή χρονιά να είστε ασφαλείς και stay heavy. Ας βγάλουμε το καλύτερο από αυτή την κατάσταση. All We Are For Metal Wie Immer!
Συνέντευξη: Μιχάλης Νταλάκος
Μετάφραση: Θανάσης Γκότοβος
Facebook
Instagram
Spotify
Twitter
YouTube
Band Members
Doro Pesch – Φωνητικά
Nick Mitchell – Μπάσο, Πλήκτρα, Δεύτερα φωνητικά
Johnny Dee – Τύμπανα, Κρουστά, Δεύτερα φωνητικά
Luca Princiotta – Κιθάρες, Πλήκτρα, Δεύτερα φωνητικά
Bas Maas – Κιθάρες, Πλήκτρα, Δεύτερα φωνητικά
Discography
Force Majeure, 1989
Doro, 1990
True at Heart, 1991
Angels Never Die, 1993
Machine II Machine, 1995
Love Me in Black, 1998
Calling the Wild, 2000
Fight, 2002
Classic Diamonds, 2004
Warrior Soul, 2006
Fear No Evil, 2009
Raise Your Fist, 2012
Forever Warriors, Forever United, 2018
