Την Ολλανδία δεν την λες και παραδοσιακή δύναμη στο metal, αν εξαιρέσουμε βέβαια κάποια πολύ γνωστά συγκροτήματα της symphonic/power σκηνής που έχουν κάνει μεγάλη επιτυχία στο χώρο. Ίσως γι’ αυτό δεν θυμάμαι να έχω ακούσει στο παρελθόν άλλη μπάντα πέρα από αυτές, πόσο μάλλον όταν κινείται σε ένα τελείως διαφορετικό μουσικό στυλ.
Οι Anger Machine υπάρχουν από το 2012 και το 2016 έβγαλαν το πρώτο τους EP με τίτλο “Unbreakable”, το οποίο απ’ όσο διαβάζω έλαβε και αρνητικές κριτικές για την άσχημη παραγωγή του. Ακούγοντάς το λίγο, μπορώ να πω ότι έχω ακριβώς την ίδια άποψη. Φαίνεται ότι με αυτό έβαλαν μυαλό, αφού το single “Warpath” που βγήκε ένα χρόνο μετά είχε μεγάλη διαφορά. Πλέον, στο ντεμπούτο τους “Trail Of The Perished” παίρνουν άριστα στον ίδιο τομέα.
Τι συμβαίνει όμως με τη μουσική; Εδώ είναι που τα χαλάμε λίγο, έως πολύ. Δεν είναι άσχημη, δεν εννοώ αυτό. Αλλά η ομοιότητα με συγκεκριμένο συγκρότημα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Οι Ολλανδοί παίζουν thrash/groove metal, έχοντας σαν μεγάλες επιρροές τους Pantera και Lamb Of God. Ωραίο γούστο, δε λέω, αλλά νομίζω ότι το παρατράβηξαν το θέμα. Όταν έχεις σαν βασική σου επιρροή ένα από τα μεγαλύτερα και ιδιαίτερα σχήματα της μουσικής μας, πρέπει να προσέξεις λίγο να μη φανείς σαν κόπια τους. Ειδικά όταν οι Lamb Of God είναι μοναδικοί σε αυτό που κάνουν, αφού έχουν έναν άμεσο αναγνωρίσιμο ήχο.
Εδώ λοιπόν είναι που για εμένα χάνουν τη μπάλα τα παλικάρια. Έχουν ωραία κομμάτια, γεμάτα με thrashy riffs, grooves,ιδιαίτερα solosκαι επιθετικά φωνητικά αλλά σε πολλά σημεία είναι τόσο ίδιοι με τους Lamb Of God που μου θύμιζαν ακόμα και συγκεκριμένα τραγούδια τους. Ακόμα και τα φωνητικά του Remus Stingaciu είναι υπερβολικά ίδια με αυτά του Randy Blythe, ειδικά στις κραυγές που τραβάει τις λέξεις. Φυσικά δεν είναι έτσι όλο το album, αλλά δεν παύει στο μεγαλύτερο μέρος της ακρόασης να νόμιζα ότι άκουγα ξεχασμένα demos από Lamb Of God.
Θα πει κανείς ότι είναι σπάνιο πλέον να υπάρξει παρθενογένεση στη μουσική. Σωστό, αλλά είναι διαφορετικό να έχεις επιρροές από το να κοπιάρεις ασύστολα. Δεν ξέρω αν τα παιδιά το έκαναν επίτηδες ή έτσι τους βγήκε, αλλά χρειάζεται να βρουν την προσωπική τους ταυτότητα.
5/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
