Τρίτη δισκογραφική δουλειά για τους Γερμανούς Asenblut το “Berseker”. Από την αρχή της καριέρας τους και με τους δυο πρώτους δίσκους τους “Aufbruch” και “Von Worten und Taten”, οι Γερμανοί θέλουν να μας πείσουν ότι μπορούν να συνδυάσουν το epic viking power metal με το death metal και με κάποια black metal ξεσπάσματα. Όλα αυτά καλά είναι, αλλά τι πάει άσχημα με το “Berseker”;
Η παντελής έλλειψη πρωτοτυπίας. Το “Berseker” είναι σε ένα full Amon Amarth mode από την αρχή μέχρι το τέλος. Και ενώ το opener “Berserkerzorn”, σε βάζει σε σκέψεις για το πόσο καλό κομμάτι είναι αλλά και για το πόσο οι Asenblut έχουν ‘αντιγράψει’ τους Σουηδούς ομοϊδεάτες τους. Η σκέψη αυτή συνεχίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου. Είναι απίστευτο το πόσο το “Berseker” μοιάζει με τους Amon Amarth και ειδικά με τα “Twilight Of The Thunder God” και “Deceiver Of The Gods”. Η μόνη διαφορά τα λίγα black metal ξεσπάσματα τα οποία διαφοροποιούν σε μικρό βαθμό τον ήχο των Asenblut από του Σουηδούς.
Πραγματικά είμαι σε μια δύσκολη θέση για να πάρω μια απόφαση για το τι να γράψω για το “Berseker”. Γιατί ο δίσκος δεν είναι καθόλου κακός. Περιέχει ότι θα περίμενε κανείς να ακούσει από μια melodic viking death metal μπάντα. Δισολίες, γκάζια, επικό συναίσθημα και πάνω από όλα καταπληκτικές μελωδίες στις κιθάρες. Πραγματικά κομμάτια σαν τα “Berzerkerzorn”, “Drachenborn”, “Des Alchemisten Elixier”, “Bittere Wacht”, “Titanenerbe” και “Offenbarung 23”, μόνο ως κακά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Ο ήχος της μπάντας στην παραγωγή είναι εντελώς ίδιος με το “Deceiver Of The Gods” και το πρόσφατο “Jomsviking”, ενώ ο υπεύθυνος της κονσόλας Sebastian Levermann, έχει επικεντρωθεί σε έναν δυνατό και στιβαρό ήχο που καθορίζεται αποκλειστικά από τις κιθάρες, εξαφανίζοντας εντελώς το μπάσο, που πρέπει να κάνεις δέηση για να το ακούσεις. Φυσικά οι κιθαριστικές ικανότητες των Claus Cleinkrieg και Yuri είναι απλά καταπληκτικές, κάτι που φαίνεται σε κάθε solo και μελωδικό riff του “Berseker”.
Από εκεί και πέρα, νομίζω ότι ο δίσκος αυτός μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο με ένα τρόπο. Καλά τραγούδια αλλά παντελής έλλειψη πρωτοτυπίας. Σίγουρα, έχοντας απογοητευτεί από το “Jomsviking”, το “Berseker” μου έδωσε μια ωραία εναλλακτική στο συγκεκριμένο είδος. Αλλά δυστυχώς, αυτό είναι μόνο και τίποτε άλλο. Μια εναλλακτική. Αν δεν προσδιορίσουν ξανά τους εαυτούς τους οι Asenblut και δεν προσπαθήσουν τουλάχιστον να μεγαλώσουν τις black metal επιρροές τους, οι οποίες τους βγαίνουν μια χαρά, θα μείνουν για πάντα στην ιστορία ως “αυτοί οι Γερμανοί που έπαιζαν σαν τους Amon Amarth“….
6/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
