Ο Arjen Anthony Lucassen και το project του Ayreon επιστρέφουν με το ένατο studio album τους “The Theory Of Everything”. Ένα ακόμη concept album, μια ακόμη metal όπερα αν θέλετε, όπου όπως και στα προηγούμενα άλμπουμ κάθε χαρακτήρας της ιστορίας αντιπροσωπεύεται από έναν τραγουδιστή. Το “The Theory Of Everything” έρχεται πέντε χρόνια μετά τον προκάτοχό του, “01011001”, ξεκινά μια εντελώς καινούρια ιστορία για τους Ayreon, που σε αντίθεση με τα προηγούμενα άλμπουμ που οι ιστορίες τους διαδραματίζονταν στον sci-fi χώρο, αυτή τη φορά εξελίσσεται στον πραγματικό κόσμο. Το άλμπουμ αποτελείται από τέσσερις “Φάσεις” διάρκειας 20+ λεπτών, τις “Singularity”, “Symmetry”, “Entanglement” και “Unification”, που διαιρούνται περαιτέρω σε 42 κομμάτια ως φόρο τιμής στο αγαπημένο βιβλίο του Lucassen, “The Hitchhike’s Guide To The Galaxy”. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Lucassen: “H ιστορία του άλμπουμ ρίχνει μια ματιά στη λεπτή γραμμή μεταξύ ιδιοφυίας και τρέλας, εστιάζοντας στις αντικρουόμενες επιθυμίες των χαρακτήρων και στις συνέπειες που προκύπτουν όταν κάθε χαρακτήρας ακολουθεί τα πάθη του. Πιστεύω ότι αυτά τα στοιχεία είναι αρκετά πριν την ακρόαση του άλμπουμ. Εάν είστε σαν και μένα δεν θα θέλατε με τίποτα να χαλάσει η απόλαυση του να ανακαλύψετε την ιστορία μόνοι σας. Θα είναι σαν να σας αποκαλύπτω το τέλος σε μια κινηματογραφική ταινία που περιμένατε ανυπόμονα να δείτε”. H ιστορία του άλμπουμ είναι σχετικά απλή, αν και στο τέλος κάπου μπερδεύεται το πράγμα: O κεντρικός ήρωας είναι ο Prodigy (Tommy Karevik; Kamelot, Seventh Wonder), ένα παιδί θαύμα με τεράστιες δυνατότητες στα μαθηματικά, το οποίο ανακαλύπτει ο δάσκαλός του (JB; Grand Magus) και τον καθοδηγεί να αρχίσει να δουλεύει πάνω στην θεωρία των πάντων. Ο Prodigy απορροφημένος πλήρως από την εργασία του αυτή αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο και κινείται στα όρια ιδιοφυίας και τρέλας. Το ταλέντο του Prodigy προσπαθεί να εκμεταλλευτεί ο επίσης επιστήμονας πατέρας του (Michael Mills; Toehider), για να συμπληρώσει και προωθήσει τη δική του έρευνα. Στο ρόλο του “κακού” της υπόθεσης συναντάμε τον Marco Hietala (Nightwish, Tarot), ο οποίος προσπαθεί να δείξει ότι είναι καλύτερος του Prodigy και φυσικά να τον υπονομεύσει. Η μητέρα του (Christina Scabbia; Lacuna Coil) έχει τον ρόλο που έχει κάθε μητέρα στον κόσμο: προστατευτισμός, στήριξη, ανησυχία, συμβουλές και η φίλη του (Sara Squadrani; Ancient Bards) όλα τα υπόλοιπα συν τη γκρίνια. Τέλος, ένα μικρό ρόλο έχει ο ψυχοθεραπευτής (John Wetton), ο οποίος ασκεί την ψυχολογική υποστήριξη στον πρωταγωνιστή προκειμένου να ανταπεξέλθει. Το “The Theory Of Everything” σίγουρα δεν είναι το καλύτερο album των Ayreon. Πρόκειται για ένα δύσκολο album που χρειάζεται πολλά ακούσματα και εστίαση σε αυτό και σίγουρα δεν μπορεί να ακουστεί αποσπασματικά. Οι τραγουδιστές που έχουν αναλάβει τους χαρακτήρες του άλμπουμ είναι μεν πειστικοί στο ρόλο τους χωρίς να κάνουν ΤΗΝ ερμηνεία δε, με τους Marco Hietala και Sara Squadrani να ξεχωρίζουν και να υποσκελίζουν μερικές φορές βασικότερους χαρακτήρες του έργου. Όλα τα γνωστά στοιχεία των Ayreon είναι εδώ: οι μελωδίες, οι ενναλλαγές ρυθμών και διάθεσης, οι εξάρσεις στα μέσα των κομματιών, αλλά δεν υπάρχει σοβαρή μουσική διαφοροποίηση σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ “01011001” και “The Human Equation” μάλλον περί στασιμότητας θα μιλούσα. Οι οπαδοί των Ayreon και του Prog Metal/Rock θα το βρουν ενδιαφέρον αλλά μέχρι εκεί.
5.5/10
Πάνος Πρέντζας
