Ανταποκρίσεις

Chania Rock Festival 2019 – Demons & Wizards, Rotting Christ, Holocaust, Carthagods, Diamond Signs

Chania Rock Festival 2019 – Demons & Wizards, Rotting Christ, Holocaust, Carthagods, Diamond Signs
Παρασκευή 5 Ιουλίου 2019, Προμαχώνας Σαν Σαλβαδόρ, Χανιά

Σχετική ξεκούραση μετά από την συναυλία της Παρασκευής, ζέστη αφόρητη και πάλι αλλά ευτυχώς φυσάει. Μετά την καθιερωμένη επίσκεψη και πάλι στο αγαπημένο “Μουτουπάκι” (σ.σ.: εκπληκτικό φαγητό, πολύ κοντά στον συναυλιακό χώρο, το συστήνω ανεπιφύλακτα) και ακόμα λίγη χαλάρωση για να φύγουν οι ρακές (σ.σ.: αλλά δεν!), είμαστε “προ των πυλών” για να “πέσει η αυλαία” του Chania Rock Festival. Και η βραδιά ξεκινά…

Diamond Signs

Με τον ήλιο να “βαράει κατακούτελα” η γυναικεία τετράδα των Diamond Signs δίνει το έναυσμα για να ξεκινήσει η τελευταία μέρα του φεστιβάλ. Πρόκειται για ένα σχήμα διασκευών, το οποίο με την εμφάνιση του κατάφερε να ζεστάνει το κοινό, αφιερώνοντας την εμφάνιση τους στον εκλιπόντα Έλληνα θεό της ηλεκτρικής κιθάρας, Γιάννη Σπάθα (Socrates). Ακούστηκαν κομμάτια των Black Sabbath (“Fairies Wear Boots”), Metallica (“Enter Sandman”), Bruce Dickinson (“The Tower”), Dio (“Holy Diver”) και Iron Maiden (“Wrathchild”), αν και έχω την εντύπωση πως ένα κομμάτι ακόμα μου ξεφεύγει. Σε γενικές γραμμές η μπάντα τα πήγε περίφημα, αν και το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν ο ήχος της κιθαρίστριας του σχήματος, Ιωάννας Μητσιώνη, που “τζιτζίκιζε” αρκετά εν αντιθέσει με αυτόν της μπασίστριας, Κικής Καρανικόλα (Drama Queen, exDark Nova), ο οποίος ήταν αρκετά διαυγής.

Carthagods

Από την Τυνησία στα Χανιά βρέθηκαν οι Carthagods για να παρουσιάσουν υλικό από το τελευταίο τους δημιούργημα, “The Monster In Me”, το οποίο κινείται σε μονοπάτια prog/power metal. Μου έφεραν στο μυαλό αρκετά τους συμπατριώτες τους Myrath αλλά θα το ήθελαν μάλλον πολύ. Μέσα από την τελευταία τους δουλειά ακούσαμε τα “The Devil’s Dolls”, “Whispers From The Wicked”, “The Monster In Me” & “Memories Of Never Ending Pains” ανάμεσα σε άλλα. Ο κόσμος κατά την εμφάνιση τους άρχισε να αυξάνεται σε σχέση με αυτόν που βρισκόταν στις Diamond Signs, ενώ παράλληλα φάνηκε να αποδέχεται το υλικό της μπάντας. Βέβαια, ίσως κάποιος δεν το κατάλαβε αλλά στις lead κιθάρες στο πλευρό του σχήματος είχε αναλάβει ο Timo Somers (Delain, Vengeance) ενώ το ηχοληπτικό κομμάτι ανέλαβε ο Joey de Boer, επίσης drummer των Delain, ο οποίος τα πήγε σχετικά καλά.

Holocaust

Επισήμως οι Holocaust από την δική μου σκοπιά ήταν η πιο βαρετή και ανούσια μπάντα του φεστιβάλ. Δεν με έπεισαν καθόλου και πραγματικά άρχισα να αναρωτιέμαι ποιος ο λόγος ύπαρξης τους στο φεστιβάλ. Κατά την εμφάνιση τους έπαιξαν τα SmokinValves”, “Expander”, “Death Or Glory”, “The Small Hours”, “Iron Will”, “The Nightcomers ενώ όπως ήταν αναμενόμενο έγινε λίγο “τζέρτελο” όταν έπαιξαν το κλασσικό τους κομμάτι “Heavy Metal Mania”. Ευτυχώς η μπύρα εκείνη την στιγμή μου απάλυνε το πόνο και περίμενα, αργά και βασανιστικά, να τελειώσει την εμφάνιση του το Σκωτσέζικο trio.

Rotting Christ

Η απόλυτη ελληνική μπάντα. Οι Rotting Christ ετοίμασαν τις αποσκευές τους για το νησί των ντελικανίδων έχοντας σε αυτές το τελευταίο τους άλμπουμ, “The Heretics”, αλλά και η πρώτη που την βλέπω με τα δυο νέα μέλη τους, Κώστα “Spades” Χελιώτη (exChronosphere) και Γιάννη “Jonkal” Καλαματά (exAchelous) στο μπάσο και τις κιθάρες αντίστοιχα, οι οποίοι αποτελούν τους διαδόχους των Βαγγέλη “Van Ace” Καρζή (Wolfheart, Full House Brew Crew) και Γιώργου Εμμανουήλ (Lucifers Child). Μπορώ να πω ότι και οι δυο φάνηκαν αντάξιοι των προσδοκιών και κατάφεραν να μαγνητίσουν βλέμματα. Ξεκίνησαν την εμφάνιση τους με το Hallowed Be Thy Nameαπό την τελευταία τους δουλειά ενώ αμέσως μετά ακολούθησαν τα “Κατά τον δαίμονα εαυτού”, “Fire, God And Fear” & “Έλθε Κύριε”. Δεν έλειψαν οι εκπλήξεις τύπου Societas Satanas” (Thou Art Lord), ενώ στο άκουσμα των King Of A Stellar War & In Yumen Xibalbaυπήρξαν στιγμές αλλοφροσύνης στο κοινό. Φυσικά την εμφάνιση τους έκλεισαν παραδοσιακά με το Non Serviam”.

Set list: Hallowed Be Thy Name / Κατά τον δαίμονα εαυτού / Fire, God And Fear / Έλθε Κύριε / Άπαγε Σατανά / Dies Irae / The Forest Of N’Gai / Societas Satanas (Thou Art Lord) / King Of A Stellar War / In Yumen – Xibalba / Grandis Spiritus Diavolos / Non Serviam

Demons & Wizards

Η στιγμή που περίμενα 19 ολόκληρα χρόνια από εκείνο το live που δεν έγινε ποτέ. Τι και αν έβγαλαν μέχρι τώρα μόνο δυο άλμπουμ, τα “Demons & Wizards” (1999) & “Touched By The Crimson King” (2005) και είμαστε εν αναμονή κυκλοφορίας του τρίτου; Η σύμπραξη του “Δαίμωνα” Jon Schaffer με τον “Μάγο” Hansi Kursch κατάφερε να τους φέρει στα πλαίσια της περιοδείας τους επί Χανιώτικου εδάφους. Δεν υπήρχε περίπτωση να χαθεί η συγκεκριμένη εμφάνιση για τίποτα στο κόσμο. Σε αυτή τους την εμφάνιση η backing band μόνο τυχαία δεν ήταν, καθώς στο σανίδι μαζί τους βρέθηκαν οι Marcus Siepen (Blind Guardian, ex-Sinbreed) στο μπάσο, Frederik Ehmke (Blind Guardian, Sinbreed) στα τύμπανα, Jake Dreyer (Iced Earth, Witherfall) στις lead κιθάρες και ο Joost van den Broek (Star One, ex-After Forever) στα πλήκτρα. Το set list ισάξιο δίχως να λείπουν οι εκπλήξεις. Από την στιγμή που έσβησαν τα φώτα και ξεκίνησε η εισαγωγή μέχρι τις πρώτες τριπλέτες του Schaffer στο Heaven Denies, η καρδιά μου ήταν έτοιμη να σπάσει. Όταν αυτές ήχησαν το headbanging “πήγε σύννεφο!”. Το κοινό δε να τραγουδά κάθε στίχο! Poor Mans Crusade”, “Crimson King & Loves Tragedy Asunderέρχονται να μας συνεπάρουν μέχρι οι πρώτες δυο διασκευές (;;;) έκαναν την εμφάνιση τους. Το Burning Times” (Iced Earth) ηχεί πρώτο ενώ ακολουθεί ο τυφώνας Welcome To Dying” (Blind Guardian), με τον γράφων να “πιάνει κάγκελο” και να χτυπιέται σαν έφηβος πάλι. Ο Kursch έχει αρχίσει και τα χάνει με την αντίδραση του κοινού το οποίο χιλιοευχαριστεί,  καθώς αρκετά αργότερα δεν θα μπορέσει να το πιστέψει όταν το “Valhalla” (Blind Guardian) τραγουδιέται στο κλείσιμο του ρεφρέν καμιά δεκαριά φορές από το κοινό μέχρι να αναγκαστεί να τους κόψει. Άλλο να το διαβάζετε και άλλο να σας το λέω. Τα τελευταία δυο κομμάτια αυτής της διθυραμβικής εμφάνισης των Αμερικανο-ολανδο-γερμανών Demons & Wizards έμελλε να ήταν τα “Blood On My Hands” & “Fiddler On The Green”, μια από τις καλύτερες μπαλάντες που έχει γράψει ποτέ μπάντα. Ο καλύτερος αποχαιρετισμός.

Set list: Heaven Denies / Poor Man’s Crusade / Crimson King / Love’s Tragedy Asunder / Burning Times (Iced Earth) / Welcome To Dying (Blind Guardian) / Beneath These Waves / The Gunslinger / Terror Train / I Died For You (Iced Earth) / Valhalla (Blind Guardian) / Tear Down The Walls / Gallows Pole / My Last Sunrise / Blood On My Hands / Fiddler On The Green

Για ακόμα μια φορά θα πρέπει να αποδώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την άψογη διοργάνωση του festival, για την καθαριότητα στο κόσμο και στο κοινό που φέρθηκε αναλόγως, οπότε μένει να δώσουμε ραντεβού στο επόμενο!

Κείμενο: Νίκος Σιγλίδης
Φωτογραφίες: Νίκος Σιγλίδης, Σοφία Μπαλή

RodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X