Μια από τις μεγάλες εκπλήξεις αυτή τη χρονιά, ήταν η ακρόαση του δεύτερου δίσκου των Ιταλών Crimson Dawn, “Chronicles of an Undead Hunter”. Ένα διαμαντάκι που όπως έγραψα, περιμένει τους οπαδούς του doom metal να το ανακαλύψουν. Οι Dario Beretta (Κιθάρες, Φωνητικά), Antonio Pecere (Φωνητικά) και Marco Rusconi (Κιθάρες) ήταν πολύ εύθυμοι και μας είπαν αρκετά πράγματα γύρω από την μπάντα τους αλλά και από το δίσκο.
Γεια σας παιδια. Σας ευχαριστώ που αφιερώσατε το χρόνο να απαντήσετε στις ερωτήσεις μου. Πρέπει να παραδεχτώ ότι το άλμπουμ σας “Chronicles of an Undead Hunter“, μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Μια θαυμάσια metal, doom metal κυκλοφορία, που θα έπρεπε να είναι στον κατάλογο των κορυφαίων άλμπουμ του 2017. Θα ήθελα να σας ρωτήσω πρώτα ποια είναι η ανατροφοδότηση που έχετε πάρει μέχρι τώρα για το “Chronicles of an Undead Hunter”;
Dario: Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Είμαστε χαρούμενοι που σου άρεσε τόσο πολύ το άλμπουμ. Επί του παρόντος, βλέπουμε πολλά θετικά σχόλια για το δίσκο μας και ελπίζουμε ότι θα συνεχίσει να συγκεντρώνει ορμή. Είναι ένας πολύ σημαντικός δίσκος για εμάς. Ήταν πρωταρχικό το γεγονός ότι αυτό το άλμπουμ θεωρήθηκε ότι είναι ένα βήμα μπροστά από το ντεμπούτο, που είχε ήδη μερικές πολύ ωραίες κριτικές. Μέχρι στιγμής, αυτό φαίνεται να είναι αλήθεια και είμαστε ευχαριστημένοι για αυτό.
Antonio: Η ανατροφοδότησή είναι ουσιαστικά καλή. Κατά μέσο όρο, οι κριτικές είναι καλές και επίσης το κοινό στη σκηνή, μας δείχνει μια εξαιρετική κριτική στα νέα τραγούδια. Έχουμε ήδη κλείσει κάποιες συναυλίες για το καλοκαίρι. Πρόσφατα, δώσαμε στη δημοσιότητα το βίντεο για το “The Skeleton Key” και με έκπληξη είδαμε να φτάνει σχεδόν σαράντα χιλιάδες προβολές μέσα σε ένα μήνα. Είναι αναμφίβολα μια καλή περίοδος για τη μπάντα.
Ο τίτλος του άλμπουμ – “Chronicles of an Undead Hunter” – σχεδόν με κάνει να πιστεύω ότι είναι ένα concept album; Είναι αλήθεια αυτό και αν ναι ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτό; Αν όχι, παρακαλούμε να μας πείτε, ποιο είναι το περιεχόμενο των στίχων του άλμπουμ;
Marco: Όχι, δεν είναι ένα concept album. Ο τίτλος αναφέρεται σε δύο τραγούδια που συνδέονται μεταξύ τους, το “The Suffering” και “The Skeleton Key“. Μας λένε μια άλλη ιστορία του χαρακτήρα – που ήδη τον θεωρούμε ως τον “Eddie” μας – τη “μάστιγα των νεκρών“, που μπορείτε να δείτε στο εξώφυλλο, και του οποίου τα κατορθώματα ήταν επίσης παρόντα στο προηγούμενο άλμπουμ μας. Αυτός είναι βασικά μια αινιγματική φιγούρα. Ανήσυχος, σιωπηλός και βασανισμένος, ο οποίος έχει αφιερώσει τη ζωή του στο κυνήγι των πλασμάτων και στην καταπολέμηση του κακού (και θα δώσει σίγουρα την ψυχή του σε αυτό!) Σχετικά με τους στίχους, κάθε τραγούδι είναι βασικά ένα διαφορετικό θέμα, Από επικές ιστορίες (“The Dark Ride”) και αποκαλυπτικές αφηγήσεις (“Neverending Rain”) σε ιστορίες φρίκης (“Gaze of the Scarecrow”).
Από την πρώτη στιγμή που άκουσα το “Chronicles of an Undead Hunter” έμεινα έκπληκτος από την ποιότητα των μελωδιών και των riff. Φυσικά, για οποιαδήποτε doom metal μπάντα, αυτές είναι ίσως οι πιο σημαντικές πτυχές της μουσικής. Σας πήρε πολύ χρόνο για να συνθέσετε τα τραγούδια και πώς ήταν αυτή η διαδικασία σύνθεσης για τους Crimson Dawn;
Dario: Και πάλι, σε ευχαριστώ πολύ! Συμφωνώ μαζί σου, 100%, οι μελωδίες και τα riff είναι τα πιο σημαντικά συστατικά για τη δημιουργία καλών τραγουδιών στο doom metal. Στην πραγματικότητα, για μένα, είναι το πιο σημαντικό πράγμα για τα καλά metal τραγούδια εν γένει, αλλά είναι αλήθεια ότι είναι ακόμα πιο συναφή με το doom metal γιατί είναι ένα είδος που μερικές φορές στερείται το αποτέλεσμα των ταχύτερων / πιο επιθετικών στυλ. Οπότε πραγματικά, πρέπει να είσαι καλός συνθέτης για να μπορέσεις να κρατήσεις το ενδιαφέρον του ακροατή. Όσο αφορά τη διαδικασία σύνθεσης, ξεκινά πάντοτε με κιθάρες, αλλά μετά από αυτό, όλοι έχουν λόγο στο τελικό αποτέλεσμα.
Marco: Ναι, συνήθως, το πρώτο βήμα είναι εγώ και ο Dario ερχόμαστε με riff. Τότε συναντιόμαστε, προσπαθώντας να καταλάβουμε αν οι ιδέες που είχαμε μπορούν να μετατραπούν σε κάτι πραγματικά ενδιαφέρον. Κανονικά, και οι δύο έχουμε στο μυαλό μας το θέμα του τραγουδιού από την αρχή, αφού συχνά το riff προέρχεται από την ιδέα του θέματος του τραγουδιού ή το αντίστροφο. Στη συνέχεια, αυτή η πρώτη εκδοχή του τραγουδιού δίνεται στον Luce (τύμπανα) που θα δημιουργήσει τα πρώτα drum tracks. Στη συνέχεια, όλοι συναντόμαστε στην πρόβα και συμβάλλουμε στην τελική ανάπτυξη του τραγουδιού. Μερικές φορές αυτό μπορεί να είναι μια αργή διαδικασία, επειδή τα μέλη της μπάντας είναι διάσπαρτα σε διάφορες περιοχές της χώρας, οπότε δεν μπορούμε να συναντηθούμε όσο θα θέλαμε για πρόβες.
Έχω επίσης παρατηρήσει ότι υπάρχουν πολλά μείγματα ειδών και επιρροών στο άλμπουμ. Φυσικά η κύρια επιρροή – διορθώστε με, αν κάνω λάθος – είναι οι Candlemass, αλλά υπάρχουν κάποια μοντέρνα στοιχεία καθώς και μερικά power metal κομμάτια στο άλμπουμ, για παράδειγμα το τραγούδι “Neverending Rain”, το οποίο είναι πιο up tempo. Πως καταφέρνετε να συνδυάσετε όλες αυτές τις διαφορετικές επιρροές και είδη;
Marco: Η ανάμειξη διαφορετικών στυλ είναι προφανώς κάτι που ήρθε φυσικά για εμάς, εξαιτίας της εξαιρετικής ποικιλίας των μουσικών μας επιρροών. Προσωπικά δεν μου αρέσει όταν λένε ότι το doom πρέπει απαραιτήτως να αποτελείται από τραγούδια βασισμένα σε ένα ακόρντο κάθε τρία λεπτά … το μόνο σημαντικό είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα πρέπει να χαρακτηρίζεται από ένα μοναδικό ύφος ! Ίσως υπάρχει ένα τραγούδι που είναι πολύ λυπηρό και αργό και ένα άλλο, όπως το “Neverending Rain”, που ανέφερες, που ακούγεται πιο βαρύ και “Iron Maiden” … αλλά αν ο ακροατής, στο τέλος του τελευταίου τραγουδιού του άλμπουμ, πει ότι “αυτό είναι πραγματικά ένα άλμπουμ Crimson Dawn” … η αποστολή ολοκληρώθηκε!
Ένα τραγούδι που θέλω να σχολιάσω είναι το “The Skeleton Key”. Εκεί είναι όπου λαμβάνω ότι η ιταλική πλευρά σας, μια πιο συμφωνική και folk υφή βγαίνει προς τα έξω. Ένα υπέροχο τραγούδι στο οποίο απολαμβάνω πραγματικά τα συμφωνικό μέρη και τα folk σπασίματα. Θα έλεγα ότι αυτό θα μπορούσε να ήταν ένα τραγούδι από τις πρώτες μέρες των Rhapsody, σε ένα άλμπουμ όπως το “Legendary Days”. Πώς δημιουργήθηκε αυτό το κομμάτι;
Dario: Για μένα, αυτό ήταν ένα από αυτά τα τραγούδια που ουσιαστικά “γράφονται” μόνα τους. Όλα άρχισαν με τη μελωδία του ρεφρέν. Το σκέφτηκα και συνειδητοποίησα ότι ήταν ¾ στο χρόνο του, ένα “waltz”, όπως αυτό που χρησιμοποιήσαμε στο τραγούδι “Crimson Dawn” από το πρώτο μας άλμπουμ. Όταν το κατάλαβα, το υπόλοιπο κομμάτι βγήκε αρκετά γρήγορα και με πολύ φυσικό τρόπο. Όσο για το μεσαιωνικό folk break, ήταν κάτι που το αισθάνθηκα φυσικά σε αυτό το πλαίσιο και επηρεάστηκε εν μέρει από την αγάπη μου για τους Blind Guardian και εν μέρει από τη μουσική του Angelo Branduardi, ενός Ιταλού συνθέτη γνωστού για αυτό το συγκεκριμένο στυλ μουσικής. Ξέρω ο συγκεκριμένος είναι επίσης μια επιρροή για τον Luca Turilli και το συγκρότημά του, οπότε είναι λογικό να ακούσετε κάτι που σας θυμίζει Rhapsody. Η επιλογή της χρήσης των ιταλικών ήταν επίσης κάτι που ήρθε πραγματικά φυσικά, στο πλαίσιο αυτού του fol kbreak. Επιτρέψτε μου επίσης να πω ότι ο μπασίστας μας Alessandro αξίζει πολλών συγχαρητηρίων για την οργάνωση και την αναπαραγωγή των ακουστικών κιθάρων σε αυτό το σημείο. Είναι ένας εκπαιδευμένος κλασικός κιθαρίστας πάνω από έναν σπουδαίο μπασίστα και η συμβολή του στο συγκρότημα είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο νομίζετε …
Marco: Αργά ή αργότερα η γενέτειρά σου αρχίζει να επηρεάζει την μουσική σου. Αυτό είναι αναπόφευκτο, νομίζω. Πάρτε τη χώρα σας, για παράδειγμα: η μουσική και το πνεύμα της Ελλάδας μπορεί να ακουστεί σε πολλές από τις metal μπάντες σας, πιστεύω. Το ίδιο ισχύει και για το “Skeleton Key” … Ένιωθα ότι σε αυτό το τραγούδι, η γλώσσα μας θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική για τους στίχους. Ίσως κανείς να μην το παρατηρήσει, αλλά και το ρεφρέν του “At The Cemetery Gates”, από το EP με το ίδιο όνομα που κυκλοφορήσαμε το 2015, και το up tempo break στη μέση του “The Dark Ride”,έχουν επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από την Ιταλική prog και pop μουσική των 60s και 70s.
Antonio: Ναι, κάθε μουσικός επηρεάζεται σίγουρα από τη γενέτειρά του και πιστεύω ότι αυτό εμπλουτίζει και βοηθά στη διαφοροποίηση του ήχου κάθε μπάντας. Για εκείνους που θέλουν να βουτήξουν στην Ιταλική λαϊκή μουσική, προτείνω να ακούσετε το “Futuro Antico”, ένα σπουδαίο άλμπουμ του Angelo Branduardi, που εκτελείται με τα μεσαιωνικά όργανα που συλλέγει ο ίδιος ο Branduardi.
Με τι έχουν να κάνουν αυτοί οι Ιταλικοί στίχοι;
Dario: Το τραγούδι αφηγείται την ιστορία των δοκιμών που ο χαρακτήρας μας, η προαναφερθείσα μάστιγα των νεκρών, πρέπει να αντιμετωπίσει για να συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει. Στην αναζήτηση της αλήθειας και του καθαρισμού της ψυχής του, φτάνει στο συμπέρασμα ότι, ενώ δεν μπορεί να ξεφύγει από το θάνατο, πρέπει να τον αντιμετωπίσει, διότι το σπαθί και το φανάρι του είναι τα μόνα που μπορούν να αντιταχθούν στο αιώνιο σκοτάδι.
Ένα τελευταίο τραγούδι το οποίο θέλω να σχολιάσω είναι το τελευταίο του δίσκου. “To Live Is To Grieve”, είναι ένα υπέροχο παράδειγμα για το πώς ενσωματώνετε διαφορετικά στυλ και στοιχεία στη μουσική σας. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν χρησιμοποιήσατε περισσότερο τα brutal στοιχεία που είναι εμφανέστατα σε αυτό το τραγούδι, που μου θυμίζουν τους My Dying Bride ή ακόμη και τους Theater Of Tragedy, πάντα βέβαια κάτω από τη δική σας μουσική ταυτότητά;
Dario: Είμαι οπαδός των καθαρών φωνητικών, ειδικά στο doom metal, αν και, για παράδειγμα, μου αρέσουν οι My Dying Bride. Ωστόσο, αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι, κατά την άποψή μου, απαιτούσε κάποια growls, που τα κάνει ο μεγάλος φίλος μου και ο συνιδρυτής των Crimson Dawn, Emanuele Rastelli, από τους Crown Of Fall, για να μεταδώσουν πλήρως την “τερατώδη” φύση της κατάθλιψης και της θλίψης, στα οποία αναφέρεται το τραγούδι. Δεν αποκλείω τη χρήση περισσότερων στοιχείων Death Metal στο μέλλον, αλλά πρέπει να ταιριάζουν πραγματικά στο πλαίσιο του τραγουδιού. Το δύσκολο κομμάτι του χειρισμού διαφορετικών επιρροών, είναι ότι πρέπει να κάνεις τον καθένα να νιώθει σαν η επιρροή να είναι απαραίτητη, οργανική στο τραγούδι ή στην ιστορία που προσπαθεί να αποτυπωθεί. Διαφορετικά θα ακούγεται σαν να ρίχνουμε τυχαία πράγματα μόνο για να το κάνουμε.
Όσο αφορά τις διαφορές του “Chronicles of an Undead Hunter” με το ντεμπούτο άλμπουμ, ποιες είναι αυτές σύμφωνα με την μπάντα; Δυστυχώς, δεν είχα τον χρόνο να ακούσω το ντεμπούτο “In Strange Aeons”, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι το δεύτερο άλμπουμ σας, είναι το μόνο που ακούω τις τελευταίες μέρες.
Dario: Αυτό συνδέεται με αυτό που έλεγα πριν για την ανάμειξη των διαφορετικών επιρροών. Στο πρώτο άλμπουμ, το κάναμε ήδη, αλλά κάπως προσπαθήσαμε να μείνουμε σε ουδέτερο έδαφος, για να κάνουμε τα πάντα πιο συνεκτικά. Θέλω να πω ότι δεν ήμασταν αρκετά σίγουροι, για να χρησιμοποιήσουμε μερικά πιο ακραία στοιχεία, τόσο από την doom, όσο και από την επική πλευρά του ήχου μας. Δεδομένης της χημείας και της εμπειρίας που έχουμε συσσωρεύσει έκτοτε, σε αυτό το νέο άλμπουμ αισθάνομαι ότι μπορούσαμε να είμαστε λίγο πιο τολμηροί. Τα επικά μέρη είναι πιο επικά, τα τμήματα doomy είναι πιο doomy, διατηρώντας ταυτόχρονα την προσωπικότητά μας. Είμαστε ακόμα πολύ ευχαριστημένοι με το πρώτο άλμπουμ, αλλά αυτό είναι μια σαφής βελτίωση. Αυτό το κατέστησε δυνατή και από το EPπου κυκλοφορήσαμε ενδιάμεσα, καθώς εκεί αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε με διαφορετικά πράγματα.
Θα υποστηρίξετε το δίσκο σας με κάποιες συναυλίες ή κάποια περιοδεία; Ποια είναι τα σχέδια σας;
Dario: Μόλις επιστρέψαμε από τη Σουηδία, όπου εμφανιστήκαμε στο Doom Over Scania φεστιβάλ. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία, πήραμε τεράστια θετικά vibes από τους ανθρώπους εκεί. Έχουμε κλείσει μερικές συναυλίες στην Ιταλία για το καλοκαίρι και στη συνέχεια θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Μας αρέσει να παίζουμε ζωντανά, αλλά έχουμε μια πολύ οπτική εμφάνιση με κοστούμια και κάποια πολύ θεατρικά πράγματα, οπότε πρέπει να είμαστε κάπως επιλεκτικοί όσον αφορά τον τόπο όπου παίζουμε, γιατί η μουσική μας δεν θα ταιριάζει σε όλα τα πλαίσια. Με αυτή την έννοια, το να παίζεις μικρά φεστιβάλ είναι ένα ιδανικό περιβάλλον για εμάς.
Μια ερώτηση που πρέπει να τεθεί, είναι πως κάνατε συμφωνία με την Punishment 18 Records; Μια δισκογραφική εταιρία που παραδοσιακά έχει thrash και death metal μπάντες κάτω από τη στέγη της. Είστε ικανοποιημένοι με αυτούς;
Dario: Λοιπόν, ο Corrado, ο ιδιοκτήτης, είναι φίλος μου από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, γι’αυτό ήμουν πολύ γνωστός με αυτούς για πολύ καιρό. Παρόλο που κυκλοφορούν κυρίως thrash metal δίσκους, ήξερα ότι όλο και περισσότερο άρχισαν να ανοίγονται σε διαφορετικά είδη, γι’ αυτό έστειλα το άλμπουμ για να ακούσουν. Τους άρεσε και μας πρόσφεραν μια ωραία συμφωνία. Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς να συνεργαζόμαστε με κάποιον που γνωρίζαμε ότι μπορούσαμε να εμπιστευτούμε και ο Corrado είναι φίλος και πολύ ειλικρινής και έντιμος άνθρωπος, οπότε ήταν μια εύκολη απόφαση. Μέχρι τώρα είμαστε πολύ ικανοποιημένοι, νομίζουμε ότι κάνουμε πολύ καλή διαφημιστική δουλειά και είναι πάντα πολύ γρήγοροι στο να απαντήσουν σε οποιαδήποτε ερώτηση που μπορεί να έχουμε.
Τι νομίζετε ότι θα προσφέρουν στο μουσικά οι Crimson Dawn; Πρόκειται να συνεχίσετε να εξερευνείτε τον doom ήχο ή να περιμένουμε περισσότερες εκπλήξεις;
Dario: Το Doom metal θα είναι πάντα ένα από τα βασικά συστατικά του ήχου μας, αυτό είναι σίγουρο. Ωστόσο, δεν θέλουμε να περιοριστούμε υπερβολικά. Θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι να εξερευνήσουμε ότι θέλουμε να εξερευνήσουμε, να πούμε τις μουσικές ιστορίες που θέλουμε να πούμε. Τελικά, δεν το κάνουμε αυτό για να ζήσουμε, αλλά για την αγάπη της τέχνης και του metal, οπότε δεν θα ήταν λογικό να περιορίσουμε την ελευθερία έκφρασής μας πάρα πολύ. Επίσης, αν υπάρχει ένα πράγμα που μου αρέσει για στο doom metal, είναι πόσο καλά λειτουργεί σε συνδυασμό με άλλα είδη … Είναι βασικά σαν ένα όμορφο μαύρο πουκάμισο. Μπορείτε να το φορέσετε με κάθε είδους ενδυμασία και θα ταιριάζει πάντα ·)
Antonio: Προσωπικά, μου άρεσε η χρήση της ιταλικής γλώσσας και θα ήθελα πολύ να την χρησιμοποιήσω και πάλι, αλλά θα πρέπει να είναι αναγκαίο στις μελλοντικές συνθέσεις φυσικά. Θα ήθελα επίσης να εξερευνήσω τη χρήση περισσότερων γλωσσών, για παράδειγμα των ιαπωνικών ή των ισπανικών, αλλά πρέπει να αποφύγουμε τον κίνδυνο αυτό να ακούγεται υπερβολικά αδέξιο.
Νομίζετε ότι υπάρχει κάποια πιθανότητα να σας δούμε στην Ελλάδα; Δεν είμαστε τόσο μακριά … και μιας μιλάμε για την Ελλάδα, τι νομίζετε για τη metal της σκηνή; Υπάρχουν κάποιες μπάντες που σας αρέσουν, ειδικά στο doom;
Dario: Έχουμε μιλήσει με κάποιους φίλους για αυτό λίγο. Σχετικά με το να παίξουμε ζωντανά στην Ελλάδα, εννοώ. Ελπίζω ότι μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους, αλλά είναι πολύ νωρίς για να το πούμε. Θα δούμε. Σε κάθε περίπτωση, σίγουρα θα το θέλαμε. Για ότι αφορά την ελληνική σκηνή, πρέπει να πω ότι γνωρίζω μόνο λίγα ονόματα. Μου αρέσουν το Battleroar και οι Firewind, για παράδειγμα. Αλλά το αγαπημένο μου συγκρότημα από τη χώρα σας είναι σίγουρα οι Doomocracy. Είναι ένα φοβερό συγκρότημα. Και πάνω από αυτό, είναι μεγάλοι, ταπεινοί, παθιασμένοι άνθρωποι. Περάσαμε λίγο χρόνο μαζί τους στη Σουηδία, καθώς βρισκόταν επίσης στη σύνθεση του Doom Over Scania φεστιβάλ και θα ήθελα πολύ να παίξω μαζί τους ξανά σύντομα.
Θα μπορούσα να σας ρωτήσω χιλιάδες ερωτήσεις ακόμη, αλλά πρέπει να σταματήσω κάποτε. Προσθέστε ότι θέλετε να προσθέσετε εδώ και για μια ακόμη φορά, συγχαρητήρια για αυτό το υπέροχο άλμπουμ. Ευχαριστώ πολύ.
Antonio: Πρέπει να σας ευχαριστήσουμε για την ειλικρινή και θερμή εκτίμησή σας και καλούμε όλους τους αναγνώστες σας να παρακολουθήσουν όλα τα βίντεο στο διαδίκτυο και να συμμετάσχουν στη σελίδα μας στο facebook για να ενημερώνονται για οποιαδήποτε είδηση. Γράψτε μας τις εντυπώσεις σας παιδιά!
Δημήτρης Σταύρος
Bandcamp
Facebook
MySpace
Band Members:
Alessandro Reggiani Romagnoli – Μπάσο
Luca Lucchini–Τύμπανα
Dario Beretta – Κιθάρες, Φωνητικά
EmanueleLaghi – Πλήκτρα
Antonio Pecere – Φωνητικά
Marco Rusconi -Κιθάρες
Δισκογραφία:
In Strange Aeons… – 2013
At the Cemetery Gates EP–2015
Chronicles of an Undead Hunter – 2017
