Συνεντεύξεις

Daniele Liverani

Νέα δισκογραφική δουλειά για τον πολυτάλαντο και υπέρ-παραγωγικό Daniele Liverani. To “Incomplete” όπως και ονομάζεται, αποτελεί την επιστροφή του Daniele σε συνθέσεις πλαισιωμένες με φωνή, κάτι που δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο. Ο ίδιος μίλησε μαζί μας σχετικά με το νέο του άλμπουμ.

Daniele επιτρέψτε μου να σε καλωσορίσω στο περιοδικό μας και να σε συγχαρώ για το “Incomplete”. Αυτή είναι η πρώτη σου δουλειά με τραγουδιστή μετά από πολύ καιρό! Πώς και αποφάσισες να συνεργαστείς με έναν τραγουδιστή για το νέο άλμπουμ;

Από το 2010, μετά την κυκλοφορία του τελευταίου άλμπουμ των Twin Spirit, “Legacy” και του “Prime Suspect”, έχω επικεντρωθεί στη σόλο μουσική μου, γράφοντας βασικά μουσική με επίκεντρο την κιθάρα, ορχηστρική μουσική, μουσική για ορχηστρικά σόλο όργανα όπως βιολί, πιάνο , τσέλο, όμποε, κλαρινέτο κ.λπ. Μετά από πολλά συγκροτήματα και δίσκους ήθελα να επικεντρωθώ στο να γράψω τη δική μου μουσική και στη δημιουργία αυτού που είχα ακριβώς στο μυαλό μου, με πλήρη έλεγχο όλων των πτυχών της δημιουργικής διαδικασίας. Φυσικά όλοι οι μουσικοί που δούλεψαν μαζί μου στα σόλο album μου όπως τα “Eleven Mysteries”, “Fantasia”, “Worlds Apart” πρόσθεσαν το δικό τους στυλ, γεύση και γενική συνεισφορά που ήταν καθοριστικής σημασίας για το αποτέλεσμα, αλλά ξέρεις, ήθελα να κρατήσω τον έλεγχο της συνολικής εικόνας του δίσκου και της κατεύθυνσης ηχητικά, των εννοιών και της σύνθεσης των τραγουδιών. Είναι μια διαφορετική προσέγγιση από το να είσαι σε μια μπάντα ή ένα project, όπου προσπαθείς πάντα να βρεις συμβιβασμούς, προσπαθώντας να εκπληρώσεις το όραμα όλων των μελών όσο το δυνατόν περισσότερο. Επίσης, μετά από πολλά χρόνια η μουσική την τελευταία δεκαετία έχει γίνει ένας πολύ προσωπικός τρόπος έκφρασης καλλιτεχνικά, αυτό ένιωσα ότι ήταν το σωστό για τη μουσική μου διαδρομή εκείνη τη στιγμή. Μετά από δέκα χρόνια σε αυτή τη νέα πτυχή σύνθεσης, ένιωσα ότι ήρθε η ώρα να γράψω ξανά μουσική με φωνή και η σπίθα για αυτή τη αλλαγή δημιουργήθηκε από την ανακάλυψη του τραγουδιστή Jack Seabaugh, τραγουδιστή από το Αρκάνσας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ανακάλυψα μερικά video του Jack στο δίκτυο όπου έπαιζε και διασκεύαζε με πολύ προσωπικό τρόπο pop κομμάτια. Αποφάσισα ότι ήταν καιρός να γράψω πάλι στίχους και να προσεγγίσω ένα νέο θεματικό album με έναν τραγουδιστή.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Jack Seabaugh; Για να είμαι ειλικρινής, δεν τον ήξερα, αλλά ψάχνοντας στο διαδίκτυο έμεινα έκπληκτος από το πόσο ταλαντούχος είναι!

Ανακάλυψα τον Jack τυχαία ενώ άκουγα κάποια πράγματα στο YouΤube, έπεσα στο κανάλι του όπου κάνει διασκευές. Με έπιασε αμέσως ο τόνος και ο τρόπος που τραγουδάει, καθώς και ο τρόπος που διασκεύαζε τα κομμάτια. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, η φωνή του είναι τόσο βαθιά, ώριμη και πλούσια, που εκτείνεται σε μεγάλο εύρος. Διασκεύαζε καλλιτέχνες που δεν έχω συνηθίσει να ακούω πολύ συχνά, όπως οι Porter Robinson, Coldplay, Bruno Mars και άλλοι, και αυτό μου τράβηξε το ενδιαφέρον, γιατί ήταν μια ευκαιρία για μένα να ανακαλύψω έναν νέο κόσμο κατά κάποιο τρόπο. Επικοινώνησα λοιπόν μαζί του και ρώτησα αν τον ενδιέφερε να συμμετέχει στο νέο μου album. Ήταν θετικός σε αυτό και αφού ηχογράφησε το πρώτο τραγούδι, το οποίο κατέληξε να είναι στην πραγματικότητα το ομώνυμο κομμάτι το “Incomplete”, σίγουρα σκέφτηκα ότι ήταν η τέλεια επιλογή για το νέο άλμπουμ που είχα στο μυαλό μου να γράψω. Κατάλαβα ότι μπορούσε να δώσει μεγάλη πρωτοτυπία και μια φρέσκια πινελιά στη μουσική μου. Με ενέπνευσε πολύ αυτό το στυλ και η ζεστή και συναισθηματική φωνητική του προσέγγιση. Δουλέψαμε εξ’ αποστάσεως, μέσω διαδικτύου. Του έστειλα όλη τη μουσική και τους στίχους και πρέπει να πω ότι όλα όσα ακούς στον δίσκο είναι βασικά η πρώτη του προσπάθεια/απόπειρα πάνω στα κομμάτια. Ακουγόταν τόσο φυσικός και τέλειος που πραγματικά δεν ένιωσα την ανάγκη να ζητήσω αλλαγές ή να ξανά γράψουμε κάποια μέρη. Είχαμε μια πολύ ομαλή διαδικασία ηχογραφήσεων. Μου αρέσει να πιστεύω ότι αυτό συνέβη γιατί προσπάθησα να γράψω μουσική και στίχους που θα μπορούσαν να αναδείξουν το στυλ και το ταλέντο του Jack με τον καλύτερο τρόπο. Επίσης, η επιλογή να γράψω τα τραγούδια ξεκινώντας με πιάνο, και να αφήσω το πιάνο ως κεντρικό όργανο αυτού του δίσκου, βοήθησε να δημιουργηθεί ένα κατάλληλο περιβάλλον για τον Jack να εκφράσει το ζεστό στυλ της φωνής του κατά τη γνώμη μου.

Δουλεύοντας σε ένα instrumental album σε σύγκριση με ένα κανονικό, ποιες είναι οι διαφορές; Ακολουθείς διαφορετική προσέγγιση όταν συνθέτεις;

Βασικά, όταν γράφεις instrumental, πρέπει να στείλεις το μήνυμά σου χωρίς τη βοήθεια λέξεων και στίχων. Νομίζω ότι η κιθάρα είναι ένα πολύ εκφραστικό όργανο που μπορεί πραγματικά να πάρει το ρόλο του τραγουδιστή σε ένα instrumental album, οπότε βασικά προσπάθησα να αφήσω την κιθάρα να τραγουδήσει τις περισσότερες φορές στους instrumental δίσκους μου. Επίσης, το βιολί φυσικά έχει τεράστιες εκφραστικές δυνατότητες, οπότε στην συγγραφή του κοντσέρτου για βιολί μου, του “Impetus”, εκμεταλλεύτηκα αυτή τη σπουδαία ικανότητα οργάνου για να “τραγουδήσω” μελωδίες με πολύ εκφραστικό τρόπο. Όταν συνθέτεις ένα τέτοιο δίσκο, έχεις περισσότερη ελευθερία κατά κάποιο τρόπο, αφήνεις τον ακροατή να φανταστεί ότι θέλει ακούγοντας τη μουσική. Όταν έχεις στίχους και τραγουδιστή, πρέπει να είσαι πιο συγκεκριμένος στο μήνυμα και την ιδέα που θέλεις να στείλεις, επομένως όταν γράφεις μουσική πρέπει να είσαι πιο προσεκτικός κατά τη γνώμη μου για να παραμείνεις συνδεδεμένος με το περιεχόμενο, το νόημα και τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην ιστορία που διηγήθηκε. Αυτή είναι κατά τη γνώμη μου η κύρια διαφορά στην προσέγγιση της συγγραφής instrumental και μουσικής με φωνή.

Πόσο κράτησε η όλη διαδικασία ηχογράφησης; Πού ηχογραφήσατε το “Incomplete”;

Δούλεψα με τον Jack από απόσταση, έχει το δικό του στούντιο στο σπίτι και εξαιρετικές δεξιότητες στην ηχογράφηση και την παραγωγή μουσικής, οπότε ήταν μια πολύ ομαλή διαδικασία. Όλο το album χρειάστηκε περίπου ένα χρόνο για να ολοκληρωθεί, τόσο η συγγραφή όσο και η ηχογράφηση. Ήθελα να έχω ξεκάθαρο το θέμα του δίσκου, προχωρώντας με την ιστορία τραγούδι προς τραγούδι, με τον ίδιο τρόπο που ο Jack προσέγγιζε τους στίχους μου, έτσι προχωρήσαμε τόσο στη γραφή όσο και στην ηχογράφηση, χωρίς ιδιαίτερη βιασύνη. Στην πορεία ήθελα να καθίσω και να ακούσω το αποτέλεσμα για να συνηθίσω την αλληλεπίδραση μεταξύ μας. Ήταν μια ωραία και ήρεμη διαδικασία, ο καλύτερος τρόπος για να φτάσεις σε ένα ισορροπημένο και ευχάριστο αποτέλεσμα κατά τη γνώμη μου.

Διάβασα ότι το “Incomplete” είναι ένα θεματικό album. Εάν αυτό είναι αλήθεια, τι μπορείς να μας πεις για την ιδέα πίσω από αυτό; Διηγείται μια ιστορία ή βασίζεται σε μια κεντρική ιδέα ή κάτι τέτοιο;

Ναι, είναι ένας θεματικός δίσκος που εξελίσσεται  γύρω από τη θεραπευτική διαδικασία του κύριου ήρωα που αντιμετώπισε δυσκολίες ένταξης και κοινωνικοποίησης στα νιάτα του. Αυτός ο φανταστικός χαρακτήρας που δημιούργησα είχε κακές εμπειρίες και ανέπτυξε μια έντονη απογοήτευση και κατάθλιψη εξαιτίας αυτών. Όλα τα τραγούδια του δίσκου περιγράφουν τις προηγούμενες εμπειρίες του και μερικές από τις βασικές στιγμές κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής του διαδικασίας, ξεκινώντας από εκείνες τις κακές μέρες και στην πορεία εξελίσσεται σε μια καλύτερη ψυχική κατάσταση και ανακτά την αυτοπεποίθηση και τη θετικότητα ενώ έγινε ενήλικας, ξεπερνώντας όλα τα προβλήματα και το παρελθόν. Νομίζω ότι το φαινόμενο του bullying αυξάνεται στις μέρες μας όλο και περισσότερο, ειδικά στις νέες γενιές έχει γίνει σοβαρό πρόβλημα. Ήθελα να γράψω γι’ αυτό, προσπαθώντας να δημιουργήσω έναν χαρακτήρα που είναι ικανός να επεξεργαστεί και να μετατρέψει τον πόνο του σε μια ανανεωμένη ευτυχία και αυτοπεποίθηση ως ενήλικας. Ουσιαστικά ο δίσκος είναι ένα μαχητικό album με θετικό τέλος, που είναι ευχή μου για όλους τους ανθρώπους που έχουν δεχτεί bullying στη ζωή τους σε οποιοδήποτε πλαίσιο.

Το album επίσης περιέχει το “Concerto For Violin And Orchestra In D Major n.1”. Τι μπορείς να μας πεις για αυτό το καταπληκτικό έργο και γιατί αποφάσισες να το συμπεριλάβεις στο “Incomplete”;

Η πρώτη επαφή μου με την μουσική ήταν το κλασικό πιάνο, η κλασική μουσική είναι κάτι που είχα πάντα στο υπόβαθρό μου από τότε που ήμουν παιδί. Μετά από πολλά album με prog metal/rock μουσική, ένιωσα την επιθυμία να επιστρέψω στις ρίζες μου και προκάλεσα τον εαυτό μου να γράψω κάποια ορχηστρικά πράγματα. Έγραψα ένα μία συμφωνία τριών κινήσεων το 2014 που ηχογραφήθηκε και συμπεριλήφθηκε στο προηγούμενο άλμπουμ μου, το “Worlds Apart”, που κυκλοφόρησε το 2019, και έτσι ως επόμενο βήμα θέλησα να προκαλέσω τον εαυτό μου στο να γράψω ένα κοντσέρτο για βιολί. Όντας μεγάλος θαυμαστής του Paganini και του βιολιού γενικότερα, ήθελα να συνθέσω ένα κοντσέρτο που θα μπορούσε να εξερευνήσει όλες τις τεχνικές του βιολιού και τις εκφραστικές του δυνατότητες. Ήμουν πολύ τυχερός που βρήκα έναν βιολιστή από τη Γερμανία, τον Tonio Geugelin, που δούλεψε μαζί μου σε αυτό το έργο και ηχογράφησε τα μέρη του βιολιού δίνοντάς τους ζωή. Η βοήθειά του ήταν πολύ σημαντική στον έλεγχο της παρτιτούρας μου και το κατά πόσο ήταν εφικτή η αναπαραγωγή της. Πρέπει να πω ότι προσπάθησε να παίξει πραγματικά όλα αυτά που έγραψα, και πιστέψτε με, υπάρχουν μερικές πραγματικά δύσκολες στιγμές εδώ και εκεί στο κονσέρτο. Νομίζω ότι έκανε εξαιρετική δουλειά, νιώθω πολύ τυχερός που είχα την τύχη να ακούω τα μέρη του βιολιού να παίζονται με τόση μαεστρία. Συμπεριέλαβα αυτό το κονσέρτο τριών  κινήσεων στο δίσκο γιατί σκέφτηκα ότι είναι μια ξεκάθαρη εικόνα για το πού βρίσκομαι τώρα ως μουσικός και μια ξεκάθαρη απεικόνιση της δυαδικότητας του μουσικού μου στυλ, της rock και της ορχηστρικής μουσικής, στα οποία έχω επικεντρωθεί την τελευταία δεκαετία .

Ως μουσικός έχεις κυκλοφορήσει πολυάριθμα album κάτω από διάφορες εταιρείες. Ωστόσο, τα τελευταία έργα σου τα έχεις κυκλοφορήσει μόνος σου. Γιατί αυτό; Ήθελες να έχεις τον πλήρη έλεγχο ή κάτι τέτοιο;

Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ στη μουσική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια, οι πωλήσεις φυσικών CD μειώνονται συνεχώς και οι δισκογραφικές ενδιαφέρονται βασικά για μεγάλα ονόματα που εξακολουθούν να πουλάνε αρκετά αντίτυπα. Ήταν υπέροχο να δουλεύεις με εξαιρετικές εταιρείες στο παρελθόν, όταν οι πωλήσεις το επέτρεπαν, αλλά σε αυτή τη χρονική περίοδο, είναι πραγματικά δύσκολο να φτάσεις στους επιθυμητούς αριθμούς πωλήσεων για να τραβήξεις το ενδιαφέρον των εταιρειών. Επίσης, φυσικά, οι νέοι ψηφιακοί διανομείς έχουν αναπτυχθεί πολύ και η μουσική στις μέρες μας ακούγεται όλο και περισσότερο σε ψηφιακές πλατφόρμες, και αυτό έχει τραβήξει το ενδιαφέρον πολλών καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένου και εμένα ως επιλογή για να προσεγγίσω ακροατές. Είναι πραγματικά υπέροχο να έχεις την ευκαιρία να διανείμεις τη μουσική σου σε όλο τον κόσμο ψηφιακά έχοντας τον απόλυτο έλεγχο των δικαιωμάτων, των ημερομηνιών κυκλοφορίας κ.λπ. Αυτός είναι ο τρόπος που θα ακολουθήσουν και οι μουσικές επιχειρήσεις στο μέλλον, φυσικά μου λείπουν τα φυσικά αντίτυπα, αλλά η κοπή τους δεν είναι πλέον επιλογή για έναν μικρό επώνυμο καλλιτέχνη σαν εμένα. Τα φυσικά αντίγραφα θα παραμείνουν ένα μικρό ποσοστό της μουσικής βιομηχανίας, που θα προορίζονται για συλλεκτικά αντικείμενα κατά τη γνώμη μου.

Τα τελευταία σου album έρχονται κάθε 2 ή 3 χρόνια χωριστά. Προτιμάς να κυκλοφορείς μουσική μόνο όταν νιώθεις την ανάγκη να το κάνεις;

Φυσικά, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν χρειάζεται να πιέζεις τον εαυτό σου να γράψει μουσική και στίχους. Πρέπει να έχεις κάτι να πεις, μια παρόρμηση να εκφραστείς με φυσικό τρόπο. Νομίζω ότι μόνο έτσι θα αρκεστείς στην καλλιτεχνική σου παραγωγή. Στο παρελθόν ήμουν πιο ενεργός, συμμετέχοντας σε πολλά project και συγκροτήματα, σήμερα επικεντρώνομαι αποκλειστικά στη προσωπική μου μουσική και αυτό μειώνει λίγο τον ρυθμό των κυκλοφοριών μου, ειδικά την τελευταία δεκαετία θα έλεγα.

Ας μιλήσουμε λίγο τεχνικά. Τι μπορείς να μας πεις για τις κιθάρες με τις οποίες δουλεύεις; Αγαπημένα πετάλια;

Χρησιμοποιώ μια πολύ βασικές ρυθμίσεις όσον αφορά το παίξιμο και την ηχογράφηση κιθάρας. Πάντα είχα πολύ βασικές ρυθμίσεις πρέπει να πω, νομίζω ότι όσο περισσότερο μπορείς να “βγεις” από τα δάχτυλά σου τόσο καλύτερη είναι η έκφραση του τόνου αυτού που παίζεις κατά κάποιο τρόπο. Παίζω με Carvin κιθάρες από το 1994. Όταν αγόρασα την πρώτη μου, μια μωβ Carvin με αυτοκόλλητα High Voltage, στο Λος Άντζελες, ήμουν στο Musician Institute. Ένιωσα αμέσως πολύ άνετα με τις Carvin και τις χρησιμοποίησα για πολλές από τις παραγωγές μου από τότε. Παρεμπιπτόντως έχω και μερικές Ibanez, Washburn, Hamer. Χρησιμοποιώ ενισχυτές Marshall τις περισσότερες φορές, συμπεριλαμβανομένων και μερικών πεταλιών Marshall στα solo όταν είναι απαραίτητο. Χρησιμοποιώ επίσης ένα POD XT pro από τη Line6 κατά καιρούς για να ηχογραφήσω μερικά demo στο στούντιο στο σπίτι και όταν κάποια πράγματα είναι ωραία από τα πρώτα δοκιμαστικά, κρατάω τα καθαρά σήματα.. Στα αυτιά μου οι πρώτες λήψεις ηχούν πολύ φρέσκες και αξίζει να κρατηθούν πολλές φορές. Όταν πρόκειται για εφέ, συνήθως τα προσθέτω κατά τη διάρκεια της μίξης, οπότε έχω την ευκαιρία να κάνω πολλούς πειραματισμούς σχετικά με το τι ταιριάζει στη μίξη όσον αφορά τα delay,, τα chorus, τα reverb κ.λπ. Χρησιμοποιώ βασικά ως επί το πλείστον Waves, είναι εξαιρετικής ποιότητας εργαλεία κατά τη γνώμη μου.

Σου αρέσει να πειραματίζεσαι με νέα εργαλεία ή προτιμάς να κρατάς τα πράγματα απλά;

Είχα κάποιες περιόδους πειραματισμού στο παρελθόν, αλλά τώρα πρέπει να πω ότι έχω βρει ένα βασικό στήσιμο και επιμένω σε αυτό εδώ και πολλά χρόνια. Ναι, σίγουρα μου αρέσει η απλή προσέγγιση, με ενδιαφέρει περισσότερο το άγγιγμα και η έκφραση που μπορείς να εκφράσεις απευθείας από τα δάχτυλα σου και να πάρεις, όποτε χρειάζεται έναν πολύ απλό, όχι υπερβολικά επεξεργασμένο, ήχο θα έλεγα.

Αν πρέπει να δώσεις μια συμβουλή σε ένα παιδί που αρχίζει να παίζει κιθάρα σήμερα, ποια θα είναι;

Διατηρήστε το απλό, κιθάρα και ενισχυτής στην αρχή, και συγκεντρωθείτε στον ήχο των χεριών σας, όχι υπερβολική παραμόρφωση. Είναι πολύ σημαντικό να δημιουργήσετε μια σύνδεση με την κιθάρα και να μάθετε πώς να χειρίζεστε τις δυναμικές σας ενώ παίζετε. Η υπερβολική παραμόρφωση σας απομακρύνει από την αίσθηση άμεσης επαφής με τη χορδή και τείνει να κολακεύει τον ήχο σας και δεν σας επιτρέπει να νιώσετε τις χορδές και να μάθετε/ακούτε τους διαφορετικούς ήχους που μπορείτε να παράγετε. Επίσης, θα πρότεινα να ξεκινήσετε πρώτα με ρυθμική κιθάρα, πριν μπείτε στα solo.

“Youtube κιθαρίστες”. Τα τελευταία χρόνια πολλοί άνθρωποι γίνονται «διάσημοι» παίζοντας κιθάρα στα social media. Χωρίς πρωτότυπες ηχογραφήσεις, χωρίς ζωντανές εμφανίσεις αλλά προφανώς με κάποιο ταλέντο. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτή την κατάσταση;

Το διαδίκτυο και το YouΤube έχουν αλλάξει πολύ τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να εκφράσουν το ταλέντο τους. Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ καλό κατά κάποιο τρόπο. Έχω δει τόσο σπουδαίους και ταλαντούχους παίκτες στο YouΤube και ανακάλυψα επίσης μερικούς μουσικούς με τους οποίους κατέληξα να συνεργάζομαι στο διαδίκτυο. Νομίζω ότι μια ζωντανή εκτέλεση είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το να ηχογραφείς ή ακόμα και να παίζεις ζωντανά μπροστά σε μια κάμερα web. Είναι μια διαφορετική, και θα έλεγα βαθύτερη, εμπειρία τόσο για τον παίκτη όσο και για τον ακροατή κατά τη γνώμη μου. Οι νέες γενιές ενδίδουν σε αυτές τις εικονικές αλληλεπιδράσεις όλο και περισσότερο, επίσης επειδή οι ευκαιρίες για εμφανίσεις σε ζωντανούς χώρους μειώνονται δραματικά τα τελευταία χρόνια. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από τους σπουδαίους παίκτες που ηχογραφούν video στο ΥouΤube και γίνονται γνωστοί θα μπορούσαν να αποδώσουν και σε μια πραγματική ζωντανή κατάσταση, αλλά αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο να συμβεί. Όσον αφορά τις πρωτότυπες ηχογραφήσεις, έχω δει προφανώς πολλές διασκευές εκεί έξω, αλλά τα τελευταία χρόνια πιστεύω ότι οι πρωτότυπες συνθέσεις, ειδικά στη μουσική μας, αυξάνονται αργά. Είναι πιο εύκολο να πάρεις likes και views μέσω διάσημων τραγουδιών φυσικά, το καταλαβαίνω. Αλλά τελικά οι πρωτότυπες συνθέσεις είναι αυτό που πραγματικά καθορίζει την προσωπικότητα του καλλιτέχνη και αυτό που έχετε να πείτε. Ελπίζω οι μουσικοί να αρχίσουν να γράφουν περισσότερα πρωτότυπα και φρέσκα πράγματα, νομίζω ότι αυτή είναι η πραγματική ουσία της μουσικής, να πούμε κάτι νέο και πρωτότυπο μουσικά και στιλιστικά.

Αν πρέπει να διαλέξεις μόνο ένα τραγούδι από το νέο δίσκο για να ακούσει κάποιος ποιο τραγούδι θα είναι αυτό και γιατί;

Θα έλεγα το “How I Feel” μαζί με τη σύντομη εισαγωγή του “I Dream Of Me” που τα θεωρώ ένα κομμάτι παρόλο που χωρίζονται στον δίσκο. Αυτή η στιγμή του δίσκου αντιπροσωπεύει πολύ καλά τις ηχητικές επιλογές και το όραμα που είχα για αυτό το δίσκο κατά κάποιον τρόπο, και νομίζω ότι βγήκε με πολύ τύχη. Λατρεύω τον τρόπο που τραγούδησε ο Jack σε αυτό το κομμάτι, πραγματικά παρουσιάζει και εκφράζει τέλεια το συναίσθημα του κύριου χαρακτήρα του concept κατά τη γνώμη μου.

Έχεις έρθει ποτέ στην Ελλάδα;

Δυστυχώς όχι, η Ελλάδα είναι μια σπουδαία χώρα, ίσως κάποια μέρα να έρθω εκεί, σίγουρα.

Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου. Κλείσε αυτή τη σύντομη συνέντευξη με ένα μήνυμα προς όλους τους αναγνώστες μας.

Ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη από το προσωπικό του Greekrebels webzine και σε όλους τους αναγνώστες του σε όλο τον κόσμο, ελπίζω η νέα μου προσπάθεια να σας διασκεδάσει όλους και να προσφέρει μια καλή εμπειρία συναισθημάτων, έκανα ό,τι μπορούσα.

Συνέντευξη: Μιχάλης Νταλάκος
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μάρης

Official Website
Facebook (Guitar music page)
Facebook (Orchestral music page)
YouTube
Spotify

Band Members
Daniele Liverani – Όλα τα όργανα
Jack Seabaugh – Φωνητικά
Simon Ciccotti – Τύμπανα

Discography
Eleven Mysteries, 2012
Fantasia, 2014
A King Of Soul, 2014
An Innocent Challenge, 2016
Worlds Apart, 2019
Incomplete, 2022

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X