Με το που μπήκαμε στο 2014 μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του χρόνου έπεσε στα χέρια μου. Φυσικά και μιλάμε για το “Shades Of Insanity” των Disharmony το οποίο πραγματικά έκαψε τα ηχεία μου με την δυναμικότητα του. Επόμενο λοιπόν ήταν να θελήσω να μάθω όσα περισσότερα μπορώ για το νέο άλμπουμ και τα σχέδια που έχουν τα παιδιά για το μέλλον. Τα παιδιά δεχτήκαν ευχαρίστως να μου απαντήσουν και με εκπρόσωπο τον Χρήστο, τραγουδιστή του συγκροτήματος, μου έδωσαν όλες τις απαραίτητες απαντήσεις και μιλήσαμε για τα πάντα σε αυτή την συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, ακόμα και αν “παραπονέθηκε” για τον αριθμό των ερωτήσεων.
Γεια σου Χρήστο! Καταρχήν να σας δώσω συγχαρητήρια για το άλμπουμ “Shades of Insanity”. Ένα πολύ καλό άλμπουμ που πρωτοκυκλοφόρησε το 2010 ως αυτοχρηματοδοτούμενο και επίσης, λόγω επίσημης κυκλοφορίας πια, σίγουρα βάζει υποψηφιότητα για τα καλύτερα της χρονιάς, και ας είναι ακόμα νωρίς. Είστε γενικά μια γνωστή μπάντα στην σκηνή αλλά θα ήθελες να μου πεις λίγα πράγματα για τους Disharmony; Ένα μικρό βιογραφικό ας πούμε.
Ευχαριστούμε Κώστα για τα καλά σου λόγια, μας τιμά ιδιαίτερα το γεγονός ότι θεωρείς το “Shades Οf Insanity” σαν υποψήφιο για ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς! Σχετικά με το βιογραφικό θα είμαι πολύ σύντομος: οι Disharmony υπάρχουν από τα τέλη του 1996. Κυκλοφορήσαμε το 1997 μία κασέτα-demo 3 κομματιών, ονόματι “Harmony Realms” και το 2000 ένα demo/miniCD με τίτλο “When Purity Withers”, τα οποία αμφότερα έλαβαν εξαιρετικές κριτικές από έντυπα ολόκληρου του κόσμου. Κάπου εκεί όμως ξεκίνησαν και οι δυσκολίες για τον καθένα μας (σπουδές στο εξωτερικό, δουλειές, στρατός), οι οποίες τελικά μας κόστισαν 2 αποχωρήσεις (Στέλιος – κιθάρα, Κώστας – τύμπανα). Η μπάντα συνέχισε σαν τρίο να δουλεύει σε νέο υλικό και ξεκίνησε ηχογραφήσεις, μέχρι που το 2008 επανήλθαμε για τα καλά με live και 2 νέα μέλη, τον Στάυρο Γκατσόπουλο στην κιθάρα και τον Θάνο Παππά στα τύμπανα. Έκτοτε, οι Disharmony συνεχίζουν… Σχετικά με το «αυτοχρηματοδοτούμενο», πρέπει να σου πω ότι όλα τα άλμπουμ πλέον είναι αυτοχρηματοδοτούμενα από τις μπάντες, αλλά το άλμπουμ ΔΕΝ είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα, παρά μόνον κάποιες promo κόπιες προς δισκογραφικές και προς κάποια Ελληνικά ΜΜΕ. Απλά, κάποιος από όλους αυτούς είχε την ιδέα να το ανεβάσει στο ίντερνετ, και έκτοτε κάποιοι σχημάτισαν την άποψη ότι το άλμπουμ είχε επίσημα κυκλοφορήσει, μάλλον επειδή ήταν ένα full-length demo. Το άλμπουμ όμως δεν είχε «κυκλοφορήσει». Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά επίσημα και παγκόσμια την 15η Γενάρη 2014 από την Noisehead. Επίσης, αν διάβασες στο δελτίο Τύπου ότι κυκλοφόρησε παλιά ως «αυτοχρηματοδοτούμενο», απλά πρόκειται περί λανθασμένης διατύπωσης – συμβαίνουν και αυτά.
Επίσης από το 2008 προέκυψαν και κάποιες μικροαλλαγές στην σύνθεση σας. Θα ήθελες να μας πεις ποιες είναι αυτές και να μας εξηγήσεις το γιατί;
Ναι. Αρκετά νωρίτερα, ο Στέλιος Μίχας αποχώρησε γιατί έπρεπε να συνεχίσει τις σπουδές και την κιθαριστική του καριέρα στην Αμερική, ο Κώστας Αγγουράς (drums) για καθαρά προσωπικούς του λόγους αποφάσισε να σταματήσει. Οι άξιοι αντικαταστάτες τους ήταν οι Σταύρος Γκατσόπουλος στην κιθάρα (γνωστός και σαν νυν κιθαρίστας των Maidenance, αδερφός του μπασίστα μας και φίλος της μπάντας, ο οποίος παλιότερα μας είχε βοηθήσει σαν μπακ-απ σε κάποια live) και Θάνος Παππάς (πρώην drummer των Deadlock και Technical Violence, μεταξύ άλλων). Πρόσφατα, ο Σταύρος χρειάστηκε να αποχωρήσει, και πλέον ο Στέφανος Γεωργιτσόπουλος είναι ο ένας από τους δύο κιθαρίστες μας. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το παρόν line-up (με όλα τα line-up ήμασταν), όλα τα παιδιά είναι καταπληκτικοί μουσικοί και εξαιρετικοί χαβαλέδες. Σημαντικότατα και τα δύο για να μπορείς να παράγεις μουσική με καλή διάθεση.
Πως και αποφασίστηκε να επανακυκλοφορήσει ουσιαστικά το “Shades of Insanity” από την Noisehead και να μην ηχογραφήσετε κάτι εντελώς νέο; Όχι ότι έχω παράπονο…
Όπως εξήγησα και πριν, το άλμπουμ δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ στην πραγματικότητα, οπότε ψάχναμε κάποιο καλό deal για να κυκλοφορήσει παγκόσμια. Η Noisehead μας κάλυψε, και επιτέλους το “Shades Of Insanity” είναι στην αγορά! Για νέο δίσκο, θα τα πούμε όταν τελειώσει το promotion του “Shades Of Insanity”, το οποίο είναι ακόμα σε εξέλιξη, οπότε υπομονή…
Φαντάζομαι ότι το feedback που έχετε δεχθεί έως τώρα, τόσο από το κοινό, όσο και από τους κριτικούς είναι ιδιαίτερα θετικό. Και ας μιλήσουμε καλύτερα για τον ευρωπαϊκό τύπο μιας και στην Ελλάδα το “Shades Of Insanity” είχε ήδη δεχθεί πολύ καλές κριτικές.
Δεν έχουμε παράπονο μέχρι στιγμής από τις κριτικές, όλες κυμαίνονται μεταξύ 7/10 και 9/10. Αρκετά καλά για ντεμπούτο. Στην Ελλάδα έχουμε λάβει – και συνεχίζουμε να λαμβάνουμε – καλές κριτικές, από τον υπόλοιπο κόσμο όμως μάλλον λαμβάνουμε καλύτερες, και αυτό μάλλον έχει να κάνει με το αισθητήριο της πλειοψηφίας του ελληνικού κοινού: η μουσική μας δεν σκοντάφτει σε «πρέπει», είναι αρκετά «αδέσποτη» και ποικίλει ανάλογα με τα συναισθήματά μας. Και αυτό μάλλον ξενίζει το κατά βάση «παραδοσιακό» metal κοινό. Παρόλα αυτά τα δεδομένα όμως, κανένας δε μας έχει θάψει ακόμα, πράγμα που μάλλον δείχνει ότι η μουσική ποιότητα του “Shades Of Insanity” αναγνωρίζεται ακόμη και από αυτούς που δεν αποτελούμε το αγαπημένο τους είδος. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς αυτό το γεγονός. Όπως και να ‘χει, σας ευχαριστούμε όλους παιδιά για τις καλές σας κριτικές!
Ανήκετε και εσείς στο δυναμικό της Noisehead, μιας εταιρίας που έχει αρκετές ελληνικές μπάντες στο roster της. Πως καταλήξατε εκεί και ποια είναι η αντιμετώπιση που έχετε δεχθεί έως τώρα;
Πρέπει να σου πω ότι η κυκλοφορία του “Shades Of Insanity” θα γινόταν 1,5 χρόνο πριν μέσω μιας αγγλικής εταιρείας, η οποία μόνο «αγγλική» δεν αποδείχτηκε όσον αφορά στις υποχρεώσεις της απέναντι στην μπάντα. Αυτό μας ανάγκασε να ακυρώσουμε το όποιο deal υπήρχε με αυτούς και να αναζητήσουμε εκ νέου εταιρεία για να κυκλοφορήσουμε επιτέλους το άλμπουμ. Ένας καλός φίλος, ο Λευτέρης Νίκας των Scar Of The Sun, μας πρότεινε να στείλουμε το άλμπουμ στη Noisehead και η Noisehead όντως, αμέσως ενδιαφέρθηκε να το κυκλοφορήσει. Η Noisehead έχει όντως αρκετές ελληνικές μπάντες, καμιά δεκαριά περίπου, το ¼ του ρόστερ της – ούτε ελληνική εταιρεία να ήταν! Προφανώς, οι άνθρωποι κάτι έχουν δει… Δεν έχουμε κανένα παράπονο από τη Noisehead μέχρι στιγμής, οι άνθρωποι είναι εξυπηρετικοί και σου απαντούν αμέσως σε ό,τι τους ζητήσεις. Τώρα κάποιες μικροκαθυστερήσεις, ok, είναι μέσα στο πρόγραμμα, δεν παραπονιέμαι. Πάντως, εμείς είμαστε φρέσκοι στο roster, έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε παρέα με τη Noisehead και ελπίζουμε αυτή κοινή πορεία να είναι αξιομνημόνευτη.
Τέλη Ιανουαρίου έγινε και το πρώτο Noisehead fest στην Αθήνα, χωρίς όμως την δική σας συμμετοχή. Ποιος ο λόγος που δεν συμμετείχατε;
Όπως σου είπα Κώστα, η Noisehead έχει καμιά δεκαριά ελληνικές μπάντες στο roster της και εμείς είμαστε οι πιο φρέσκοι στο roster – ουσιαστικά έχουμε μόνο 2 μήνες. Αν σκεφτείς ότι το φεστιβάλ έγινε με 4 μπάντες της εταιρείας και 2 εκτός εταιρείας, είναι εύκολο να καταλάβεις ότι δεν είχαμε καμία απαίτηση να συμμετέχουμε σε αυτό το festival. Προηγούνται άλλοι συνάδελφοι, και εμείς έχουμε χρόνο μπροστά μας. Θα παίξουμε σε κάποιο από τα επόμενα, καλά να είμαστε.
Από συναυλίες προγραμματίζετε τίποτα; Είτε στον Ελλαδικό χώρο είτε στην Ευρώπη.
Είμαστε της άποψης ότι αν είναι να παίξουμε μόνο για να παίξουμε, χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί οι προϋποθέσεις για μια πραγματικά καλή συναυλία – δηλαδή αν είναι να γίνει κάτι πρόχειρα-, καλύτερα να μη γίνει καθόλου. Αυτή τη στιγμή στο μυαλό μας έχουμε περισσότερο την Ευρώπη, έχουμε ανοικτά τα ραντάρ μας έτσι ώστε αν παρουσιαστεί ένα καλό πακέτο touring, να αρπάξουμε την ευκαιρία και να δώσουμε το στίγμα μας και στους μεταλλάδες του εξωτερικού. Ποτέ όμως δε θα απορρίψουμε μια καλή περίπτωση για συναυλία σε κάποιο μέρος της Ελλάδας με ωραία σκηνή, καλό ήχο και ανθρώπους που διψάνε για live.
Πες μου λίγα πράγματα για την διαδικασία ηχογράφησης του “Shades Of Insanity”. Που ηχογραφήθηκε, από ποιον κτλ, κτλ. Υπήρξαν αλλαγές στον ήχο σας σε σχέση με την πρώτη «παράνομη» κυκλοφορία του; Επαναηχογραφήθηκε μέρος του ή όλο;
Τα τραγούδια του “Shades Of Insanity” ηχογραφήθηκαν αποκλειστικά από εμάς στο προσωπικό μας στούντιο, με διαδικασίες «φυσικής ωρίμανσης» (δεν είχαμε λόγο να βιαστούμε). Ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις του με το αρχικό line-up και μετά την αποχώρηση των δύο, συνεχίστηκε από τους τρεις εναπομείναντες, Γιάννη, Παναγιώτη και εμένα. Μελετήσαμε διάφορες παραγωγές, διαβάσαμε πολλά περί του mixing/mastering, δοκιμάσαμε πολλές μίξεις και κάποια στιγμή καταλήξαμε σε αυτό που ακούς στο άλμπουμ. Νομίζω ότι καταφέραμε να αποφύγουμε την digit-ίλα στον ήχο που είναι της μόδας αυτό τον καιρό, είναι κάτι που δεν θέλαμε να γίνει και νομίζω το καταφέραμε αρκετά. Σε σχέση με το promo που διέρρευσε το 2010, υπάρχουν κάποιες αλλαγές κυρίως στο mastering και στην τελική επεξεργασία των track, τα έμπειρα αυτιά θα το ακούσουν αυτό. Και φυσικά, η μεγάλη αλλαγή είναι στο artwork, το οποίο πλέον είναι ολοκληρωμένο, με τους στίχους, τα credits κτλ. Δεν ξαναγράψαμε κάποια κομμάτια για να τους αλλάξουμε τον ήχο, αφενός γιατί δεν έχει νόημα, και αφετέρου διότι είμαστε ευχαριστημένοι με το τελικό αποτέλεσμα, τη δύναμη, την ατμόσφαιρα και την ομοιογένειά του. Και μέχρι στιγμής, οι κριτικές μας έχουν δικαιώσει και σε αυτό το κομμάτι.
Φανταστική και η διασκευή στο “Oman” των Dead Can Dance την οποία την φέρατε πραγματικά στα μέτρα σας. Πως και αποφασίσατε να κάνετε αυτήν την διασκευή;
Η ιδέα ήταν του Γιάννη, ο οποίος είχε φτιάξει ένα καταπληκτικό demo χρησιμοποιώντας το πρωτότυπο κομμάτι και προσθέτοντάς του κιθάρες και drums. Όταν μας το έβαλε να το ακούσουμε, ξετρελαθήκαμε και νομίζω ότι δε χρειάστηκε καν να το συζητήσουμε για το αν θα το συμπεριλάβουμε στο άλμπουμ. Έξτρα κίνητρο ήταν η πρόκληση να διασκευάσουμε αυτή την μπαντάρα που ακούει στο όνομα Dead Can Dance, καθώς και το ότι είχαμε την ευχέρεια να το κάνουμε «δικό μας» κομμάτι. Το δουλέψαμε αρκετά, προσθέσαμε μέρη, αλλάξαμε μελωδίες, προσθέσαμε ρεφραίν, μας έβγαλε το λάδι στο μιξάρισμα, αλλά άξιζε τον κόπο! Να πούμε σε αυτό το σημείο και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Brendan Perry (Dead Can Dance), ο οποίος εξαρχής μας έδωσε την άδεια του να προχωρήσουμε στη διασκευή του “Oman”.
Αν και Disharmony κάποιος εύκολα μπορεί να διακρίνει την αρμονία στον ήχο σας. Πως καταλήξατε αρχικά σε αυτό το όνομα για το συγκρότημα;
Με γυρίζεις πολλά χρόνια πίσω, λίγο πριν μπούμε στο στούντιο να ηχογραφήσουμε το πρώτο μας demo. Ψάχναμε ένα όνομα για την μπάντα, το οποίο να είναι εύηχο και να μας ταιριάζει. Θυμάμαι τότε κυκλοφορούσα παντού με ένα μπλοκάκι και έγραφα ιδέες. Τελικά, ένα απόγευμα σε μια καφετέρια στο Παγκράτι μετά από πρόβα, έπεσαν όλες οι ιδέες στο τραπέζι, και το Disharmony ήταν αυτό που επικράτησε τελικά. Αργότερα μάθαμε ότι υπήρχαν και άλλοι Disharmony που έπαιζαν grind/death ή κάτι τέτοιο, οι οποίοι ήταν μάλιστα και Έλληνες, αλλά ευτυχώς για εμάς, το είχαν ήδη διαλύσει. Σε κάποιο παζάρι αργότερα, είχαμε βρει και το 7ιντσό τους και το αγοράσαμε να το θυμόμαστε!
Ποιες μπάντες θεωρείτε ότι έχουν επηρεάσει πιο πολύ τους Disharmony. Θεωρώ ότι οι Nevermore και οι My Dying Bride είναι οι δύο μπάντες που ξεχωρίζουν ως άμεσες επιρροές των Disharmony. Κάνω λάθος;
Θα σου πω αμέσως. Έχουμε ένα μεγάλο φάσμα επιρροών και ευτυχώς ο καθένας μας ακούει πολλά και διαφορετικά πράγματα – και αυτό νομίζω το καταλαβαίνεις ακούγοντας το δίσκο. Υπάρχουν πινελιές από διάφορα πράγματα και ένας έμπειρος ακροατής μπορεί να τα διακρίνει. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι και οι Nevermore, και οι My Dying Bride, είναι έμπνευση για εμάς, αλλά και άλλες πολλές μπάντες. Αν με ρωτούσες προσωπικά θα σου έλεγα ότι αγαπάω τους Nevermore περισσότερο από τους My Dying Bride, κάποιος άλλος όμως από την μπάντα θα σου απαντούσε διαφορετικά. Γνώμη μου είναι ότι όλες οι μεγάλες μπάντες είναι – και θα είναι – εξαιρετικές πηγές επιρροής, από τους Maiden, Priest, Metallica, μέχρι τους Nevermore, Opeth, My Dying Bride και δε συμμαζεύεται. Και επειδή είμαι και εγώ περίεργος για το πώς ηχεί η μουσική μας στα αυτιά τρίτων, θα σου παραθέσω τις μπάντες-επιρροές που διάφοροι κριτικοί μέχρι τώρα, έχουν διακρίνει σε εμάς: Iron Maiden, Flotsam and Jetsam, Iced Earth, Dream Theater, Nevermore, Sanctuary, Opeth, Death, Paradise Lost, Orphaned Land, Candlemass, Queensrÿche, Symphony X, Roy Khan, My Dying Bride, Alice in Chains, Slayer. Και συμφωνώ σχεδόν σε όλα, αλλά θα προσέθετα κι άλλα!
Το εξώφυλλο του άλμπουμ είναι ιδιαίτερα δυναμικό, ποιος το επιμελήθηκε;
Σε αυτό το κομμάτι, έχουμε την χαρά και την τιμή να ασχολείται με τα του artwork ο αδελφός του μπασίστα μας, Αχιλλέας Γκατσόπουλος, ο οποίος είναι 100% επαγγελματίας σε αυτό που κάνει, και είναι πλέον γνωστός για πάμπολες σημαντικές συνεργασίες με μουσικούς όπως οι Candlemass, οι Dark Tranquility και ένα σωρό άλλους. Είμαστε επίσης τυχεροί που ο Ανδρέας Ζαφειράτος (επίσης γνωστός καλλιτέχνης του χώρου, ο οποίος είχε επιμεληθεί το υπέροχο εξώφυλλο του “When Purity Withers” demo/miniCD μας) είναι φίλος της μπάντας, και “συνέλαβαν” το εξώφυλλο παρέα με τον Αχιλλέα. Κατάφεραν να εγκλωβίσουν όλα τα άρρωστα και σκοτεινά συναισθήματα του serial πρωταγωνιστή του “Shades Of Insanity” σε μια και μόνο εικόνα. Τι να πω, είμαστε τυχεροί που έχουμε τέτοιους φίλους!
Πρώτο επίσημο βίντεο για το “Shades Of Insanity” είναι το “Cosmic Anarchy”, αν δεν κάνω λάθος. Το οποίο είναι και ένα από τα πιο ωραία τραγούδια του άλμπουμ. Το “Cosmic Anarchy” όμως δημιουργήθηκε και προβλήθηκε πριν πέσουν οι υπογραφές με την Noisehead. Πες μας λίγα πράγματα για την δημιουργία του. Ενδέχεται μήπως να γυρίσετε κάποιο βίντεο ακόμα τώρα που υπογράψατε;
Κοίτα Κώστα, το πρώτο επίσημο βίντεο ήταν το “This Possible Lie”, το οποίο είναι ένα όμορφο κολάζ από διάφορες live στιγμές μας (credits στον Γιάννη Γεωργίου και στο Θάνο). Αργότερα, με την ευγενική χορηγία (και φοβερή δουλειά) της MixProductions.gr γυρίσαμε το “Cosmic Anarchy” – ένα από τα αγαπημένα κομμάτια πολλών φίλων της μπάντας -, και το γυρίσαμε νωρίς γιατί είχαμε συμφωνήσει με μια αγγλική εταιρεία να κυκλοφορήσει το άλμπουμ μας εκείνες τις μέρες, πράγμα που δεν έγινε ποτέ όπως σου είπα και πριν. Οπότε, το “χαρτί” του video έμεινε στα χέρια μας για κάμποσο καιρό πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ από την NoiseHead. Δεν είναι στα πλάνα μας να γυρίσουμε και άλλο video clip για αυτό το άλμπουμ, έχουμε ήδη δύο πολύ καλά, και νομίζω ότι είναι αρκετά. Έχουμε όμως κάνει κάποιες σκέψεις για το επερχόμενο άλμπουμ, αν και είναι νωρίς ακόμα για να το συζητάμε…
Αναμένεται και ένα release party για το “Shades of Insanity”. Θα ήθελες να μας πεις λίγα πράγματα για αυτό;
Ναι, ετοιμάζουμε ένα Release Party τώρα που έχουμε στα χέρια μας το CD – μόλις προχθές το λάβαμε! – για να δώσουμε στο κοινό τη δυνατότητα να το αποκτήσει με εύκολο αλλά και πιο “ζεστό” τρόπο και όχι μόνο… Το Release Party που ετοιμάζουμε, θα είναι ένα πάρτυ με τα όλα του, και μιλάω για διασκέδαση! Σε αυτό θα μας βοηθήσει η “αδερφή” μπάντα που διασκευάζει τα πάντα, οι Bigus Dickus, η οποία θα στηρίξει το party παίζοντας live διασκευές που θα επιλέξουμε εμείς, θα ανεβοκατεβούμε και εμείς στο σανίδι σε μερικά κομμάτια, καθώς και θα υπάρξουν και guest από φίλους-μουσικούς της ελληνικής σκηνής. Θα πιούμε τα σφηνάκια μας, τις μπύρες μας, θα ακούσουμε live με αγαπημένες διασκευές, θα τραγουδήσουμε, θα χορέψουμε, θα μιλήσουμε και θα περάσουμε ένα υπέροχο Σαββατόβραδο (όλα δείχνουν ότι η πιο πιθανή ημερομηνία είναι η 12η Απριλίου). Ο χώρος θα είναι φυσικά το Rock House, καθώς γνωριζόμαστε πολύ καλά – λόγω των Bigus Dickus, αλλά και επειδή το όμορφο και φιλόξενο περιβάλλον του καλύπτει όλες τις προϋποθέσεις και εγγυάται για ένα Πάρτυ με τα όλα του!
Γιατί τόσες καλές δουλειές γενικά από την ελληνική σκηνή; Τι θεωρείς ότι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια ώστε να δημιουργηθεί αυτή η άνθηση; Τόσο στον ακραίο χώρο όσο και σε πιο παραδοσιακά metal ακούσματα. Και ξαναδίνω ως πρόσφατο παράδειγμα την εμπιστοσύνη που έχει κάνει την Noisehead να υπογράψει αρκετές ελληνικές μπάντες.
Το πιο σημαντικό μάλλον είναι ότι είμαστε τόσο τρελοί με τη μουσική, έτσι ώστε τα τελευταία χρόνια άρπαξαν όλοι από μια κιθάρα και έπεσαν με τα μούτρα στην προπόνηση! Αυτό ανέβασε το τεχνικό επίπεδο σε πολύ καλό επίπεδο, και αν το συνδυάσεις με το μεράκι, όλα τα άλλα απλά ήρθαν ως φυσικό επακόλουθο. Πρόσθεσε σε αυτό και την τεχνογνωσία και την εισαγωγή του υπολογιστή και των plug-ins στο θέμα «παραγωγή», και νομίζω ότι η απάντηση είναι μπροστά μας…
Θεωρείς ότι η κρίση στην Ελλάδα έχει επηρεάσει τους metal μουσικούς στον δημιουργικό τομέα; Και αν ναι, θεωρείς πως είναι περισσότερο αρνητικό ή θετικό το αντίκτυπο της στην ελληνική σκηνή;
Δεν νομίζω να ισχύει κάτι τέτοιο. Σίγουρα η κρίση έχει επηρεάσει τις ζωές πολλών από εμάς, αλλά ο μεταλλάς νομίζω ότι είναι μαθημένος με τα λίγα και εννοώ ότι κατά βάση δεν αποτελεί άλλο ένα καταναλωτικό ζώο. Και αυτό σημαίνει ότι ο μεταλλάς Έλληνας μουσικός θα την βρει την άκρη και θα ηχογραφήσει τη μουσική του ελαχιστοποιώντας το όποιο κόστος. Ο κόσμος να χαλάσει, την άκρη θα τη βρει για να δημιουργήσει.
Πες μας λίγα πράγματα και για τους Bigus Dickus, την μπάντα διασκευών με την οποία δραστηριοποιείσαι παράλληλα με τους Disharmony. Αλλά και ποιες άλλες μπάντες είναι αυτές που καταναλώνουν την δημιουργική σκέψη των μελών του συγκροτήματος, πέρα από τους Disharmony;
Μάλλον πρέπει να με μπέρδεψες με τον Χάρη Καριόλη, επειδή μοιάζουμε κομματάκι, ε? (γέλια)… (σ.σ.!!!!!) Οι Bigus Dickus είναι μια μπάντα που ειδικεύεται αποκλειστικά σε live διασκευές και αρχικά είχε στη σύνθεσή της δύο μέλη των Disharmony (παραλίγο τρία) και τώρα έναν. Οι υπόλοιποι του σχήματος, εκτός από καταπληκτικά παιδιά, είναι εξαιρετικοί και μπαρουτοκαπνισμένοι μουσικοί και σίγουρα όχι τυχαίοι… Ο Νίκος (Μοίρας – drums) είναι ιδρυτικό μέλος των progsters Art Of Simplicity, παίζει επίσης στους Dryed, καθώς και σε ένα σωρό άλλες μπάντες, ο Γιάννης (Λιτινάκης – μπάσο) παίζει στους Reflection και έχει παίξει σχεδόν με τη μισή… σκηνή, ο Κώστας (Πλατανιάς – κιθάρα) είναι ο frontman των Αντίπερα Όχθη και εξίσου εξαιρετικός σολίστας με τον Δημήτρη (Κοσκινάς – κιθάρα), ο οποίος είναι ο frontman των σπουδαίων September Code. Οι Bigus Dickus λατρεύουν αυτό που κάνουν και το κάνουν με μεγάλες δόσεις τρέλας και μεράκι, και μάλλον αυτός είναι ο λόγος που κάθε live τους μοιάζει με ένα ατελείωτο Πάρτυ. Και αυτός επίσης είναι ο λόγος που τους επιλέξαμε να αναλάβουν να διασκεδάσουν το κοινό στο Release Party που θα κάνουμε στο Rock House. Τώρα σε σχέση με τις παράπλευρες μουσικές ασχολίες των Disharmony: εγώ ανήκω επίσης στις τάξεις των Art Of Simplicity –οι οποίοι ηχογραφούν αυτό τον καιρό νέο υλικό-, ο Στέφανος παίζει με διάφορες μπάντες διασκευών αλλά και με την Θεοδοσία Τσάτσου, και ο Παναγιώτης επίσης ασχολείται με διασκευές τελευταία χαβαλεδιάζοντας ασύστολα με τους Ρετιρέ the band. Επίσης ο Θάνος και ο Παναγιώτης παίζουν και στους Scar Of The Sun.
Δεν ξέρω αν είναι νωρίς ακόμα αλλά μήπως ετοιμάζετε υλικό για νέο δίσκο;
Κώστα, ποτέ δεν είναι νωρίς για νέες δημιουργίες!!! (γέλια)… Ναι, κατά περιόδους ηχογραφούμε ιδέες για νέα τραγούδια, και πλέον έχουμε μαζέψει ένα μεγάλο folder με καμιά 50αριά προχωρημένα κομμάτια. Έχουμε ήδη καταλήξει σε 8 για τον επόμενο δίσκο, πιθανόν να προσθέσουμε και μερικά ακόμα, και πλέον είμαστε σε φάση που τα προβάρουμε/βελτιώνουμε στο στούντιο, έτσι ώστε να ετοιμαστούμε σε λίγο καιρό για τις επόμενες ηχογραφήσεις και να μη χρειαστεί πάλι να περάσουν 10 χρόνια για την επόμενη δουλειά μας (γέλια). Έχουμε καταλήξει ακόμα και στον τίτλο του άλμπουμ. Προχωράμε.
Θα θέλατε μήπως να προσθέσετε κάτι που ίσως ξέχασα να ρωτήσω;
Ξεχάσαμε να πούμε ότι το άλμπουμ διατίθεται στη χώρα μας μέσω της Noisehead, αλλά και μέσω της μπάντας, οπότε μπορείτε να στείλετε μήνυμα στη facebook σελίδα μας https://www.facebook.com/disharmony.gr, ή στο [email protected] και να μας το παραγγείλετε.
Για το τέλος ένα μήνυμα προς τους φίλους της μπάντας και τους αναγνώστες του περιοδικού.
Σας ευχαριστούμε όλους για τη στήριξη, και σας περιμένουμε να τα πούμε και να τα πιούμε παρέα στο Release Party μας στο Rock House! Καλή συνέχεια Greek Rebels!
Κωσταντίνος Καραγεώργος
http://www.facebook.com/disharmony.gr
http://www.youtube.com/DISHARMONYOFFICIAL
http://www.reverbnation.com/disharmonymetal
Band Members:
Χρήστος Κουνέλης – Φωνητικά
Γιάννης Καρουσιώτης – Κιθάρες
Στέφανος Γεωργιτσόπουλος – Κιθάρες
Παναγιώτης Γκατσόπουλος – Μπάσο
Θάνος Παππάς – Τύμπανα
Discography:
Shades Οf Insanity, 2014
