Συνεντεύξεις

Lalu

Πραγματικά τα λόγια είναι περιττά όταν ακούς τέτοιες δουλειές σαν το “Atomic Ark”. Ο Vivien Lalu με εξαίρετους συνοδοιπόρους στο προσωπικό του σχήμα, τους Lalu, επέστρεψε μετά από δισκογραφική απουσία οκτώ ετών για να μας αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Ορίστε λοιπόν τι ειπώθηκε…

Γεια σου Vivien! Συγχαρητήρια για το νέο άλμπουμ των Lalu, “Atomic Ark”. Πως αισθάνεσαι τώρα που το άλμπουμ είναι σχεδόν έτοιμο;

Σας ευχαριστούμε! Οφείλω να ομολογήσω ότι αισθάνομαι “ανακούφιση”. Ήταν πολύ δύσκολο να γίνει αυτό το άλμπουμ πραγματικότητα. Οι άνθρωποι δεν μπορούν καν να φανταστούν όταν κρατάνε αυτό το μικρό πλαστικό πράγμα στα χέρια τους! Αλλά την τελευταία ημέρα της μίξης, όταν έφυγα από το studio του σχεδιαστή, η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει σαν τρελή και εγώ σχεδόν κατέρρευσα. Είχα ένα σοβαρό “burnout” και σκέφτηκα πως θα πεθάνω όταν έφτασα σπίτι. Είμαι τόσο χαρούμενος, το CD είναι έξω τώρα και μπορώ απλά να ελπίζω ότι ο κόσμος θα το απολαύσει. Είμαι πολύ χαρούμενος που τελείωσε!

Τι είδους σχόλια έχετε λάβει μέχρι τώρα από το παγκόσμιο Τύπο συν τους οπαδούς;

Είναι πολύ θετικά μέχρι τώρα, αν και οι μακροχρόνιοι οπαδοί μου που λάτρεψαν το “Oniric Metal” ήθελαν περισσότερα πλήκτρα στην μίξη, καθώς και περισσότερα στοιχεία από την “ambient” πλευρά μου. Υποσχέθηκα να κάνω κάτι γι’ αυτό για τον επόμενο δίσκο, έκανα ακόμη μια ανακοίνωση για αυτό στο προφίλ μου στο Facebook. Η γνώμη των ακροατών μου είναι το πιο σημαντικό για μένα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από τους οπαδούς μου. Το επαναλαμβάνω όλη την ώρα σε όλους, ότι χωρίς αυτιά να ακούσουν, η μουσική και ο ήχος δεν έχουν νόημα. Ο ακροατής είναι εξίσου σημαντικός με τον καλλιτέχνη, αν όχι περισσότερο. Κανείς δεν θέλει να παίζει μόνο για τον εαυτό του.

Στο νέο άλμπουμ, σε αντίθεση με το ντεμπούτο σας, το “Oniric Metal”, το line-up έχει αλλάξει με μόνη εξαίρεση τον Martin Lemar που παραμένει στα φωνητικά. Θα ήθελες να μας παρουσιάσεις τα νέα μέλη και να μας εξηγήσεις γιατί συνέβη αυτό;

Ο Ryan Van Poederooyen περνούσε τη ζωή του στο δρόμο με τον Devin (σ.σ. Townsend) κατά τη διάρκεια που κάναμε το άλμπουμ. Δεν είχε ούτε λεπτό για να εργαστεί με τα δικά μου. Πραγματικά προσπάθησε, αλλά σε κάποιο σημείο ήταν μια κοινή απόφαση ότι είχα αναζητήσει αντικαταστάτη. Ο Joop Wotlers έκανε επίσης το solo άλμπουμ του. Στο τέλος αποφάσισα να αλλάξω ολόκληρο το line-up και να κάνω μια νέα αρχή, κρατώντας μόνο τον Martin Lemar για φωνητικά. Ρώτησα τον Virgil Donati αμέσως για την αντικατάσταση στα drums. Ήξερα τον Virgil 10 χρόνια ήδη, οπότε ήταν φυσικό. Τότε ένας φίλος μου που ονομάζεται Alex Argento (σ.σ. μεγάλος παίκτης πλήκτρων από την Ιταλία), με σύστησε στον Simone Mularoni από τους DGM. Ρώτησα τον Mike LePond από τους Symphony X για να ολοκληρωθεί η παράταξη και ήμουν πολύ τυχερός που του άρεσε η μουσική αρκετά ώστε να ενταχθεί. Σε γενικές γραμμές, είμαι πολύ τυχερός με αυτό το άλμπουμ.

Αλήθεια, γιατί σου πήρε τόσα χρόνια για να βγάλεις το “Atomic Ark”;

Επειδή μετά το “Oniric Metal” πήρα το χρόνο που απαιτείται για την παραγωγή στο ντεμπούτο των Shadrane. Τότε άρχισα να δουλεύω για στην τηλεόραση και σε ταινίες ως συνθέτης μουσικής, με πλήρη απασχόληση. Έκανα ακόμη και videogame soundtracks. Ήταν το 2012 που αποφάσισα να συγκεντρωθώ και να τελειώσω την παραγωγή του “Atomic Ark”.

Ποιες θεωρείς ως τις σημαντικότερες διαφορές μεταξύ των δύο albums;

Το “Oniric Metal” ήταν ένα έργο που έκανα όταν ήμουν 25 και αυτό φαίνεται. Ακόμη και το τελευταίο τραγούδι (σ.σ. που αφορά έναν εξωγήινο που καπνίζει χόρτο) είναι ανώριμο. Ήταν γεμάτο από παλιομοδίτικα στοιχεία, είχε μεγαλύτερα τραγούδια κλπ. Ίσως και να ‘ναι επειδή είμαι 35 τώρα, αλλά με τους Atomic ήθελα κάτι περισσότερο “in your face”, έτσι κατέληξα να γράφω πολλά 4/4 σύντομα τραγούδια. Για να δείξω στον κόσμο ότι μου αρέσει να γράφω πολύπλοκα πράγματα, αλλά και να απολαμβάνω και πιο απλές δομές.

Που ηχογραφήθηκε το άλμπουμ και ποιος ήταν υπεύθυνος για αυτό; Όσο για την μίξη όσο και για το mastering;

Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε από όλους στα αντίστοιχα studio ή home studios. Σε κάποιο σημείο ο Simone Mularoni, ο οποίος κατέγραψε τις κιθάρες, πήρε τα τύμπανα του Virgil τον προ-μικτή τους, μαζί με τις κιθάρες και το μπάσο. Πήγα στο μηχανικό μου, τον Yan Memmi στο Παρίσι, ο οποίος έκανε την πλήρη σύνθεση για να τελειώσει τα πάντα. Kαι πρέπει να πω ότι ήταν χαρά να συνεργαστώ μαζί του. Ο Yan συνεργάστηκε με τους Ronnie James Dio, Bruce Dickinson και Marcus Miller. Ποτέ ξανά δεν θα μιξάρω άλμπουμ μόνος μου! Με τίποτα!

Η όλη διαδικασία της σύνθεσης των τραγουδιών και η συγγραφή των στίχων έγινε από εσένα ή συνέβαλαν και άλλα μέλη;

Σύνεθεσα τα πάντα αλλά στίχους έγραψα μόνο σε δύο, στα “War Οn Animals” και “Follow Τhe Line”, στο τρένο για τη Γερμανία, διότι ο Martin δεν είχε τίποτα έτοιμο πριν ταξιδέψει για τις ηχογραφήσεις του. Για να είμαι ειλικρινής η σύνθεση είναι πάντα το γρηγορότερο μέρος. Είμαι συνήθως γρήγορος στη σύνθεση ενός άλμπουμ. Το αργό από την άλλη πλευρά, είναι η πραγματική παραγωγή! Να ετοιμάζεις αρχεία, ηχογραφήσεις, editings, μίξη, mastering κλπ. Συνήθως ξεκινώ με τη δημιουργία κιθαριστικών riffs, μαζί με μπασογραμμές. Ύστερα παίζω drums στα πλήκτρα και διαμορφώνω τα τραγούδια με ήχους synth. Φωνητικά και στίχοι έρχονται λίγο μετά, όταν στέλνω demos μου στον Martin. Στο τέλος στέλνω όλα τα μέρη σε κάθε μουσικό, ώστε να μπορούν να μάθουν ό,τι έχουν να παίξουν και τους επιτρέπω μια μικρή ερμηνεία, διότι δεν θέλω να τους αναγκάσω να παίξουν ό,τι στέλνω. Θέλω να συνεισφέρουν και να δημιουργούν από την πλευρά τους. Αυτό χρειάζεται για να πάρετε μια αίσθηση πως είστε σε μπάντα.

Όσον αφορά τους στίχους, σε τι αναφέρονται; Θα πρέπει να θεωρούμε τo “Atomic Ark” ως concept άλμπουμ; Aν ναι, ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτό;

Το κύριο θέμα είναι τα ζώα και η παράξενη σχέση τους (κυρίως κακές) με τους ανθρώπους. Το CD είναι κατά της κακοποίησης των ζώων και το 50% των προσωπικών δικαιωμάτων μου δίνεται σε μια οργάνωση διάσωσης ζώων που ονομάζεται Αlerte SOS στο Παρίσι. Δεν υπάρχει ιστορία. Δεν είναι ένα concept άλμπουμ…

Στο δίσκο, επίσης, μπορούμε να βρούμε κάποιους guests που συμβάλλουν. Θα ήθελες να μας πεις λίγα πράγματα γι’ αυτούς;

Υπάρχουν τόσες πολλές ιστορίες γι’ αυτούς, που θα πάρει πολύ χρόνο. Υποθέτω ότι η πιο τρελή ιστορία είναι το πως πήρα τον Jordan (σ.σ. Rudess) για να συμμετάσχει. Μοιράστηκα τη μουσική μου με τον Jordan στο Spotify για διασκέδαση χωρίς τίποτα σε αντάλλαγμα. Εννοώ… Οι άνθρωποι πρέπει να του στέλνουν 100 mp3 την ημέρα! Και ο καθένας θέλει να ακούνε τα πράγματά του. Αλλά το επόμενο πρωί πήρα ένα μήνυμα από αυτόν, λέγοντάς μου πως είχε προβλήματα στο να κατεβάσει το τραγούδι. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Τότε ήταν που μου έστειλε την προσωπική του e-mail διεύθυνση. Μετά από λίγα μηνύματα μοιραστήκαμε και μερικά τραγούδια μαζί. Είχα την τύχη να του αρέσει η μουσική μου και με κάλεσε σε ένα show των Dream Τheater. Στη συνέχεια, λίγους μήνες μετά, μου έκανε μια βιντεοκλήση από την Τζακάρτα κατά την περιοδεία των Dream Theater και αυτό ήταν! Δέχτηκε να παίξει στο “Atomic Ark” και μου υποσχέθηκε ότι θα το κάνει. Ήταν μία από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου. Το θυμάμαι τόσο καλά που μπορώ να ζωγραφίσω τη σκηνή. Θυμάμαι τον εαυτό μου να κάνει κύκλους στην κουζίνα! Ο Jordan Rudess εμφανίζεται στην οθόνη του τηλεφώνου μου και να μου μιλάει από την Ινδονησία. Σουρεαλιστικά πράγματα. Επίσης, είμαι οπαδός του Jens Johansson και είναι ο guest για τον οποίο είμαι πολύ περήφανος. Αν και εγώ τους αγαπώ όλους και θέλω να τους ευχαριστήσω όλους για την απίστευτη δουλειά!

Όσο για το εξώφυλλο συνεργάστηκες με τον Travis Smith. Τι σε έκανε να τον επιλέξεις;

Άρχισα να εργάζομαι για το artwork με ένα φίλο που ονομάζεται Geoffrey Rousselot που ήταν o προηγούμενοs webmaster μου, και ο οποίος επίσης έτυχε να είναι ο καλλιτέχνης υπεύθυνος για τα έργα του “Synchestra” του Devin Townsend. Έκανε ένα τέλειο artwork στο “Atomic Ark”, αλλά ήταν πριν από πολύ καιρό. Και από τη στιγμή που το CD ήταν το 2013, οι περισσότεροι από τους τίτλους των τραγουδιών είχαν αλλάξει και πλέον δεν ήταν 100% ικανοποιημένος με την τέχνη του. Στη συνέχεια, δοκίμασα με τον Carl André Beckston. Αν και είμαι ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του, δεν μου άρεσε κανένα από τα σχέδια του. Κατέληξα να ζητήσω βοήθεια από τον Travis, αφού έχω δει το artwork που έκανε για τους Lord Of Mushrooms, μια μπάντα από τη χώρα μου. Ήταν spot on. Mας πήρε μερικές δοκιμές και λάθη για να φτάσουμε στο σημερινό artwork, αλλά όταν είδα αυτό το πλοίο στον ωκεανό με την ακτινοβολία πάνω από αυτό, έμεινα έκπληκτος! Μου άρεσε ιδιαίτερα ο τρόπος που σχεδίασε το λογότυπο Lalu!

Λοιπόν, ποιες είναι οι πιθανότητες να δούμε τους Lalu να προωθούν το “Atomic Ark” επί σκηνής;

99%! Υποθέτω πως είναι πολύ νωρίς για να αποκαλύψω κάτι, αλλά έχουμε προσκληθεί σε ένα φεστιβάλ το επόμενο έτος και θα υπάρξει μια “Atomic Ark” μίνι περιοδεία. Ευρωπαϊκή περιοδεία (συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας). Το line-up είναι εντάξει αυτή τη στιγμή και θα κάνουμε το καλύτερο για να γίνει πραγματικότητα. Μου αρέσει η ιδέα βγάλουμε ζωντανή αυτή τη μουσική και δουλεύουμε πολύ σκληρά για να δημιουργήσουμε την ευκαιρία για τους θεατές να παρακολουθήσουν τη μπάντα στο χώρο εργασίας. Το οποίο είναι συνήθως αδύνατο σε τέτοιου είδους projects.

Έχεις επίσης το project Shadrane. Έχετε κυκλοφορήσει το “Temporal” album το 2008. Καμιά πιθανότητα να ακούσουμε τίποτα νέο;

Υπάρχει, αλλά και πάλι φοβάμαι ότι δεν μπορώ να αποκαλύψω τίποτα ακόμα. Σίγουρα όμως πρόκειται να συμβεί. Μίλησα πρόσφατα γι’ αυτό με το Joop Wolters και έχουμε έναν τεράστιο μελωδικό rock/metal τραγουδιστή που θα συμμετάσχει. Είμαι ενθουσιασμένος! Ανυπομονώ να το ανακοινώσω.

Ποιες είναι οι προσδοκίες για το μέλλον σας και τι θα πρέπει να περιμένουμε από εσάς;

Περισσότερα πλήκτρα, περισσότερο μέταλλο, πιο progressive και πιο διασκεδαστική μουσική! Θέλω να συνεχίσω να ευχαριστώ τον εαυτό μου, καθώς το κάνω για μένα. Και αν αρέσει και στους οπαδούς, θα νιώσω επιτυχημένος. Δεν υπάρχει κανείς άλλος για τον οποίο το κάνω αυτό. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη για το χρόνο που μου πήρε να απαντήσω σε αυτή τη συνέντευξη. Θα σας δώσω όμως την αποκλειστικότητα: Είστε οι πρώτοι που το αναφέρω. Το επερχόμενο άλμπουμ μου ονομάζεται “Orkeystra” με τα χαρακτηριστικά που οι οπαδοί ζήτησαν περισσότερο από μένα: πιο ambient, περισσότερα πλήκτρα στη μίξη. Με δυο λόγια, πιο Viv.

Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου Vivien! Κλείσε τη συνέντευξη στέλνοντας ένα μήνυμα στους αναγνώστες μας και τους οπαδούς σας…

Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ αυτή την ευκαιρία και να ευχαριστήσω εσάς προσωπικά, και τους οπαδούς, που ακούσατε το “Atomic Ark“. To επαναλαμβάνω όλη την ώρα, αλλά χωρίς να ακούνε τα αυτιά, η μουσική δεν έχει κανένα νόημα. Θα ήταν σαν να ζωγραφίζεις χρώματα σε ένα τυφλό κόσμο. Οι ακροατές και οι οπαδοί είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα. Κάνω αυτή τη μουσική για να ακούσουν τα “αυτιά”. Αυτό γίνεται για να ακουστεί και αν είμαστε τυχεροί, να εκτιμηθεί. Ευχαριστούμε!

Νίκος Σιγλίδης
Μετάφραση: Κέλυ Λάμπρου

Website
Facebook

Band Members:
Martin LeMar – Φωνητικά
Vivien Lalu – Πλήκτρα
Mike LePond – Μπάσο
Simone Mularoni – Κιθάρες
Virgil Donati – Τύμπανα

Discography
Oniric Metal, 2005
Atomic Ark, 2013

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X