Oι Ghost Bath έρχονται από την Αμερική και είναι η τρίτη τους full length δουλειά με σημεία ζωής από το 2012. Διαβάζοντας το Δελτίο Τύπου χάρηκα αρκετά μιας και ακούσματα που ανήκουν στο χώρο του ατμοσφαιρικού Black με ενθουσιάζουν αλλά δυστυχώς οι Ghost Bath με χάσανε από το πρώτο κομμάτι.
Δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζεται έτσι ένα γκρουπ από την εταιρία και όταν βάζεις τον δίσκο να ακούς μια τρομερά μελωδική (σ.σ.: δεν είναι καθόλου κακό αυτό) μουσική μες την χαρά και απλά στο βάθος να ακούγεται το ουρλιαχτό/γρύλισμα κάποιου, το οποίο όμως απλά σκεπάζεται από την μουσική. Δυστυχώς αυτό συνεχίζει σε όλα τα κομμάτια. Είναι ένα είδος post Black που σίγουρα δεν σε ταξιδεύει, δεν σου βγάζει πόνο και φυσικά ούτε οργή μιας και τα φωνητικά απλά ακούγονται σαν άναρθρες κραυγές οι οποίες θάβονται από την μουσική.
Μην με παρεξηγήσετε, είμαι λάτρης αυτού του ήχου αλλά το αποτέλεσμα μου φαίνεται χάνεται στην προσπάθεια. Έχουν καλές ιδέες και σίγουρα ξέρουν να παίζουν αλλά ίσως να μην βρίσκονται στο σωστό είδος. Αν θες να παίξεις Black (ότι φάσης και αν είναι) προϋποθέτει να έχεις και μια επαφή με την κάπως σκοτεινή πλευρά του εαυτού σου ώστε να έχεις και το ανάλογο αποτέλεσμα, μια κραυγή και ένα blastbeat δεν σημαίνει κάτι… Ίσα ίσα ακούγεται και αστείο πολλές φορές. Καλοί μουσικοί, καλές ιδέες αλλά το αποτέλεσμα δεν σε κρατάει.
6/10
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
