Οι Junkowl κυκλοφόρησαν το πρώτο τους full-length album και έτσι ήρθαμε σε επικοινωνία με τον Jesse Frechette, τον τραγουδιστή του σχήματος, για να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες γύρω από αυτό.
Γεια σου Jesse, συγχαρητήρια για το πρώτο σας album “Making Out With My Death”. Είστε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα και τι κριτικές έχετε μέχρι τώρα;
Γεια σου Χρύσα, ευχαριστούμε πολύ. Ναι, είμαστε πραγματικά ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Δεδομένου ότι είναι η πρώτη μας κυκλοφορία, δεν ξέραμε τι να περιμένουμε, αλλά οι κριτικές ήταν εξαιρετικές μέχρι τώρα. Έχουν γραφτεί πολύ ωραία πράγματα και χαιρόμαστε να βλέπουμε τον κόσμο να αναλύει τα τραγούδια μας και να τα εξηγεί με δικά του λόγια.
Για αυτούς που δεν σας ξέρουν, θα μπορούσατε να κάνετε μια σύντομη εισαγωγή στους Junkowl; Πώς ήρθες σε επαφή με τα υπόλοιπα μέλη και ξεκινήσατε τη συνεργασία σας;
Ο drummer μας, Dom και εγώ συναντηθήκαμε το 2016, κάναμε μια συναυλία μαζί με τα παλιά μας συγκροτήματα. Αφού παρακολουθήσαμε ο ένας τον άλλον, αποφασίσαμε ότι θέλαμε να κάνουμε κάτι μαζί. Θέλαμε να παίξουμε blues αλλά με έναν πιο δυνατό ήχο. Αργότερα γνωρίσαμε τον Marco και ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί. Μετά από μερικές πρόβες, επικοινώνησα με τον καλό μου φίλο Conor Allan για να δω αν ενδιαφερόταν να παίξει στο συγκρότημα. Έγινε ο πρώτος μας μπασίστας. Μετά από περίπου ένα χρόνο, ο Conor δεν είχε αρκετό χρόνο για τις συναυλίες και ήθελε περισσότερο χρόνο για τη solo καριέρα του, οπότε οι δρόμοι μας χωρίστηκαν. Τότε ο Sam μπήκε στο συγκρότημα. Ο Dom και ο Sam είχαν μια μπάντα μαζί πριν από τους Junkowl, οπότε ξέραμε ακριβώς τι είχε να προσφέρει και θα έλεγα ότι τότε ήταν που αρχίσαμε να βελτιώνουμε τον ήχο μας.
Το “Making Out With My Death” είναι ένας τολμηρός τίτλος. Πώς τον σκεφτήκατε;
Το “Making Out With My Death” είναι ένας στίχος από το τραγούδι “Relapse”. Επέλεξα αυτόν το στίχο, γιατί νομίζω ότι πραγματικά περιέχει όλη την ουσία του album. Οι περισσότεροι από τους στίχους αυτού του δίσκου αφορούν τον εθισμό, την αποστροφή ως προς τον εαυτό μας και τη λύπη. Αυτό αντιπροσωπεύει ο τίτλος.
Όταν γράφετε τραγούδια, τι είδους θέματα καλύπτετε συνήθως;
Εξαρτάται πραγματικά από το πώς νιώθω ενώ γράφω. Γράφω συχνά πολλά πράγματα ενώ κάνουμε πρόβες. Αυτό το album είναι σίγουρα κυρίως για την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά και τον εθισμό. Όπως ανέφερα προηγουμένως, μου αρέσει επίσης να γράφω για πράγματα που με νευριάζουν.
Κυκλοφορήσατε ένα video για το τραγούδι “Crawling Up My Feet” . Γιατί επιλέξατε αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι; Έχετε κάποιες ιστορίες από τη δημιουργία του video που θα θέλατε να μοιραστείτε;
Επιλέξαμε το “Crawling Up My Feet” γιατί βρήκαμε ότι ξεχωρίζει από τα άλλα τραγούδια του album. Πιστεύαμε επίσης ότι μπορεί να είναι λίγο πιο προσιτό στα άτομα που δεν ακούν πολύ heavy μουσική. Μας αρέσει απίστευτα αυτός ο ανατριχιαστικός, southern ρυθμός του τραγουδιού. Συνολικά τα γυρίσματα του video ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Η τοποθεσία ήταν πολύ όμορφη και πιστεύουμε ότι ταιριάζει στο κομμάτι. Όταν ολοκληρώσαμε τα γυρίσματα, περάσαμε τη νύχτα εκεί πίνοντας και τραγουδώντας γύρω από μια φωτιά.
Ενώ άκουγα τον δίσκο, είχα την εντύπωση ότι υπάρχει μια επιρροή southern blues, ισχύει;
Σίγουρα! Είμαστε όλοι μεγάλοι θαυμαστές του blues και του south metal και προσπαθούμε πραγματικά να το ενσωματώσουμε στη μουσική μας.
Εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα από το “10.000 Vultures”. Ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτό το τραγούδι;
Το “10.000 Vultures” είναι στην πραγματικότητα το πρώτο τραγούδι που γράψαμε ποτέ ως συγκρότημα. Γράψαμε σχεδόν ολόκληρο το τραγούδι την πρώτη φορά που μαζευτήκαμε να παίξουμε όλοι μαζί. Οι στίχοι μιλούν για την αγάπη και το θάνατο.
Ποιες είναι οι κύριες επιρροές σας και η πηγή έμπνευσής σας ως μπάντα;
Έχουμε τόσες πολλές επιρροές, αλλά ως μπάντα εμπνεόμαστε σίγουρα από τους Down, Every Time I Die, Faith No More, Alice In Chains, Clutch και πολλούς άλλους.
Το να έχετε ένα καλό πρώτο album, σας δημιουργεί πίεση σαν συγκρότημα, καθώς αυξάνει τις προσδοκίες των θαυμαστών;
Όχι, υπάρχει πάντα το αίσθημα αν θα μπορέσουμε να κάνουμε άλλα 10 τραγούδια που θα μας αρέσουν τόσο πολύ, αλλά έχουμε ξεκινήσει πρόσφατα να γράφουμε ξανά και μέχρι στιγμής ακούγονται πολύ καλά. Αν μη τι άλλο, νομίζω ότι μας ωθεί απλώς να δουλέψουμε σκληρότερα και να παίζουμε καλύτερα.
Σαν νέα μπάντα ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε αντιμετωπίσει μέχρι τώρα και τι συμβουλές θα δίνατε σε έναν νεαρό μουσικό που ξεκινά την καριέρα του τώρα;
Η μεγαλύτερη πρόκληση για εμάς μέχρι τώρα, ήταν να κάνουμε το άλμα και να ξεκινήσουμε να κάνουμε περιοδείες. Είναι δύσκολο να μπεις στο χώρο και να ξεκινήσεις περιοδείες όταν δεν σε ξέρει κανείς. Υποθέτω ότι αν είχα μια συμβουλή, θα ήταν να σιγουρευτείτε ότι περνάτε καλά, ακόμα κι αν θέλετε να προχωρήσετε περισσότερο. Είναι σημαντικό να θυμάστε τον λόγο για τον οποίο ξεκινήσατε να κάνετε μουσική, απλά αφεθείτε και παίξτε σε όσο το δυνατόν περισσότερες συναυλίες.
Σε πόσες συναυλίες έχετε παίξει; Ποιον τύπο συναυλιών προτιμάτε (club ή festival) και ποιες από τις εμφανίσεις σας θα θεωρούσατε τις καλύτερες;
Έχουμε παίξει σε περίπου 30 συναυλίες, κυρίως σε μικρά clubs και bars, που είναι αρκετά φιλόξενα και ζεστά. Πέρυσι παίξαμε στο Heavy Montreal, ήταν πιθανώς μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μας. Υπάρχει κάτι το ξεχωριστό όταν παίζεις heavy metal σε εξωτερικούς χώρους, είναι ένα υπέροχο συναίσθημα. Η καλύτερη μας εμφάνιση ήταν στο L‘Astral, στον τελευταίο γύρο του διαγωνισμού για το En Route Vers Heavy Montreal. Το L‘Astral είναι ένας υπέροχος χώρος και αισθάνομαι πως δώσαμε ό,τι καλύτερο είχαμε σε αυτήν την συναυλία.
Αν μπορούσατε να διαλέξετε μια μπάντα για να κάνετε περιοδεία μαζί, ποια θα ήταν και πού θα πηγαίνατε;
Προσωπικά, θα ήθελα πολύ να παίξω με τους Every Time I Die. Ήταν πάντα το αγαπημένο μου συγκρότημα, είναι τρελοί! Θα ήθελα να κάνω μια περιοδεία στον Καναδά και την Αμερική. Ειλικρινά, θέλουμε να παίξουμε παντού, αλλά νομίζω ότι θα ήταν μια πολύ καλή αρχή.
Μπορείς να μας δώσεις μερικές πληροφορίες σχετικά με την τοπική μουσική σκηνή σας;
Το Montreal είναι γεμάτο με ταλαντούχους μουσικούς και συγκροτήματα. Αισθάνομαι ότι υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα. Υπό αυτές τις συνθήκες με τον Covid-19, πιστεύω ότι η σκηνή μας αποδεικνύεται πολύ δυνατή. Φαίνεται ότι όλοι ενώθηκαν για να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Με τι άλλο ασχολείσαι πέρα από το συγκρότημα;
Μου αρέσει πολύ το skateboard. Θεωρώ ότι βοηθά πραγματικά να έχεις ένα χόμπι εκτός μουσικής, για να καθαρίζει το μυαλό. Επίσης, πρόσφατα άρχισα να τρέχω, κάτι που δεν μου άρεσε παλαιότερα. Το σπουδαίο πράγμα με το τρέξιμο είναι ότι με βοηθάει με την αντοχή μου στη σκηνή.
Σε ευχαριστούμε που απάντησες στις ερωτήσεις μας. Κάποια μελλοντικά σχέδια που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας ή κάτι άλλο που θέλεις να αναφέρεις;
Σας ευχαριστούμε που αφιερώσατε χρόνο για αυτή τη συνέντευξη. Ξεκινήσαμε πρόβες και δουλεύουμε μερικά νέα τραγούδια, οπότε κρατήστε τα μάτια σας ανοιχτά.
Χρύσα Γιουρμετάκη
Μετάφραση: Σοφία Βαλεντίνη Καλαιτζίδη
http://www.junkowlmtl.com/
https://junkowl.bandcamp.com/releases
http://www.facebook.com/junkowlband
http://www.instagram.com/junkowl
Band Members
Jesse Frechette – Φωνητικά
Dom Labrie – Τύμπανα
Marco Larosa – Κιθάρα
Samuel Matte – Μπάσο
Discography
Making Out With My Death, 2020
