Συνεντεύξεις

Pamela Moore

Μονάχα με γλυκά λόγια μπορώ να μιλήσω για την Pamela Moore ή την “Sister Mary” των δυο “Operation MindCrime” albums των Queensryche. Δεν είναι βέβαια μόνοι οι ‘Ryche καθότι από μόνη της η Αμερικανή τραγουδίστρια έχει καταφέρει ουκ ολίγα πράγματα στην μουσική της πορεία. Πρόσφατα συνομίλησα μαζί της σχετικά με την πέμπτη συνολικά προσωπικής της δισκογραφική δουλειά που φέρει τον τίτλο “Resurrect Me”, για την άποψη της για τα δύο στρατόπεδα των ‘Ryches αλλά και για τα μελλοντικά της σχέδια. Ladies & Gents, may I present you miss Pamela Moore…

Συγχαρητήρια για το “Ressurect me” Pamela, είναι πραγματικά ένα τρομερό album.

Χαίρομαι που σου άρεσε, ευχαριστώ.

Για μένα είναι υποψήφιο μέσα στα τοπ 20 του χρόνου.

Τέλεια! Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;

Δεν είμαι από τους τύπους που διαλέγουν κομμάτια, διαλέγω albums για να ακούσω.

Σε καταλαβαίνω, δεν σε κατηγορώ και σε ευχαριστώ πάρα πολύ, είμαι πολύ χαρούμενη που σου άρεσε.

Πως νιώθεις τώρα που το album είναι πλέον σε κυκλοφορία;

Ω Θεέ μου, πήρε πάρα πολύ καιρό (γέλια). Τέσσερα χρόνια πήρε να τελειώσει και αυτό εξαιτίας διάφορων προσωπικών εμπειριών και αλλαγών. Πήρα διαφορετικό δρόμο όσον αφορά τη μουσική, αλλά επίσης κινητοποιήθηκα και σε άλλους τομείς, είναι καλό όμως αυτό γιατί κυκλοφόρησε την ώρα που έπρεπε. Χαίρομαι που δεν το βιαστήκαμε. Μακάρι να είχε βγει πιο νωρίς, αλλά ξέρεις λένε ότι όλα συμβαίνουν για έναν λόγο και είναι αστείο και ενδιαφέρον πως κατέληξε να κυκλοφορήσει ανάμεσα στα 2 Queensrÿche albums.

Ναι, έχω ερώτηση σχετικά με αυτό αλλά είναι πασιφανές, ας μιλήσουμε λοιπόν για το album.

Σαφώς.

Γιατί επέλεξες να το ονομάσεις “Resurrect Me”; Συμβολίζει κάποια αναγέννηση για σένα η κυκλοφορία του album;

Φυσικά! Βασικά είναι διάφορα πράγματα μαζί. Όταν τελειώσαμε το κομμάτι, ήμασταν πραγματικά έκπληκτοι και ευχαριστημένοι για τη κατάληξή του και σκέφτηκα λοιπόν “Ξέρεις κάτι; Θα ήταν τέλειο να το χρησιμοποιούσαμε ως τίτλο και επίσης για κάποιους επιπλέον λόγους. Πρώτον, το “Resurrect Me” ήταν μια δικιά μου αναγέννηση, βγήκα από καλούπια συναισθηματικά, σωματικά, έφυγα από τις ρίζες μου, τη μουσική που είμαι γνωστή να τραγουδάω. Αλλά επίσης είναι και μια αναφορά σε έναν ρόλο που έπαιξα, τη Sister Mary, η οποία στο τέλος αυτοκτονεί, οπότε είναι όλα αυτά σε συνδυασμό και νομίζω ότι εντέλει όλα πήγαν καλά και ταίριαξαν.

Σαφώς το album ήταν πραγματικά εξαιρετικό, έχει τρομερά τραγούδια.

Χαίρομαι τόσο πολύ που σου άρεσε!

Λοιπόν τι είδους κριτικές έχεις λάβει μέχρι στιγμής από τον Τύπο & από τους fans σου γενικότερα;

Ξέρεις κάτι; Είμαι πραγματικά ευλογημένη, έχω πραγματικά ακούσει πολύ καλά σχόλια, δεν έχω ακούσει τίποτα κακό ως τώρα. Οι fans είναι κατενθουσιασμένοι. Γράφω albums για μένα, βασισμένα στις εμπειρίες μου, και μέσα σου ελπίζεις ο κόσμος να βρει αντίκρισμα στη δημιουργία σου, και όταν βρίσκουν είναι η υπέρτατη νίκη.

Πως πήγε η συνεργασία σας με τον Michael Posch; Έχετε ξανασυνεργαστεί σε προηγούμενα project;

Με τον Michael συνεργαστήκαμε γιατί όταν ζούσα στο Chicago ήταν ο δεύτερος κιθαρίστας μου και κάναμε λίγες συναυλίες και έγραψε ένα intro για το show, το αγάπησα, και τον ρώτησα του είπα άτι γράφω υλικό και όντως ενδιαφέρθηκε! Κόλλησε με το album, επειδή εγώ μεταφέρθηκα απο το Chicago στο Seattle και ήταν ενδιάμεσα στο tour του με τους Primal Fear. Οπότε όπως είπα συνέβησαν πολλά στο μεταξύ, αλλά εκείνος έμεινε προσηλωμένος. Μίλησα και με άλλους συνεργάτες, έβγαλα ένα κομμάτι από το album, ένα αργό κομμάτι ονόματι “Breaking Down”, το οποίο έγραψα με την αγαπημένη μου φίλη Brooke Lizotte, αλλά τα υπόλοιπα ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα. Τα κομμάτια που μου έστειλε ο Michael είχαν πολλές προοπτικές και έτσι τώρα σου μιλάω για αυτό το χαρούμενο album που έκανα.(γέλια)

Στο album έχει πάρει μέρος και ο Chuck Macak. Θέλεις να μας πεις λίγα λόγια για τον Chuck;

O Chuck είναι φίλος του Michael Posch, μένει στο Chicago. Έκανε τη μίξη, είναι επίσης φανταστικός drummer, οπότε δέχθηκε να γράψει τα drums για εμάς. Έτσι γνώρισα τον Chuck και πραγματικά είχαμε μια δυνατή ομάδα από ανθρώπους που εργάζονταν σε διαφορετικές πολιτείες. Έτσι ένα μεγάλο μέρος του album έγινε μέσω σταλμένων φακέλων. Επίσης είχα γνωστούς τεχνικούς εδώ, οι οποίοι με βοήθησαν με την ηχογράφηση των φωνητικών. Γενικότερα ήταν μια μεγάλη προσπάθεια από διαφορετικά άτομα. Αλλά ο Chuck ναι έκανε φανταστική δουλειά.

Υπάρχουν και special guests στο δίσκο σου όπως ο Jeff Loomis,ο Ralph Sheepers…

Ναι, δεν είναι φανταστικό;

Υποθέτω πως είναι και φίλοι σου;

Ναι φυσικά, είναι από τα πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων. Μέσα στα πολλά χρόνια που δούλευα με τους Queensrÿche έχω γνωρίσει άτομα, πολλά άτομα κάτω από το radar και πολύ ταλαντούχα. Ο Jeff Loomis είναι ένας πολύ καλός μου φίλος για πολύ καιρό τώρα, μένει εδώ στο Seattle. Είχαμε κάποια σχέδια συνεργασίας παλαιότερα, αλλά το πρόγραμμά του είναι τόσο διαφορετικό από το δικό μου. Επρόκειτο επίσης να κάνω μερικά κομμάτια και με τον Michael Wilton αλλά τελικά δεν μπορέσαμε. Έχω κάνει μερικά κομμάτια με τον Ralph Scheepers και η φωνή του είναι πραγματικά φανταστική. Είναι πολύ ταλαντούχος. Το κομμάτι στο οποίο δάνεισε τα φωνητικά του πραγματικά ενδυναμώθηκε.

Αυτό ήταν πραγματικά τέλειο, ναι.

Ναι, και ο Jeff έπαιξε το solo στο “Αwakening”.

Όσον αφορά τον Randy Piper;

Ο Randy! Ναι, δούλεψε μερικά πράγματα στο background του δίσκου, όταν μπήκε στο studio το album είχε σχεδόν τελειώσει. Είναι ο γείτονάς μου. Όταν ο Michael δεν μπορούσε να παίξει μαζί μας στις πρόβες ο Randy έπαιρνε τη θέση του. Ήταν πραγματικά μια ευχάριστη συνεργασία, είναι πολύ καλό παιδί. Έκανε και μερικά χαμηλά φωνητικά στη χορωδία, είχε πολύ πλάκα.

Ποια είναι η διαφορά του νέου album σε σχέση με το “Stories From The Blue Room”;

To “Resurrect Me” είναι πιο πολύ βασισμένο στη κιθάρα, πιο βαρύ, πιο πολλά riffs… Το “Storries From The Blue Room” είναι πιο χαλαρό, πιο ήρεμο album, έχει πιο πολλούς ηλεκτρονικούς ήχους. Είναι βασισμένο στα keyboards, αν και ο Jeff Loomis έπαιξε στο album, ο οποίος έδωσε κάποιο πιο heavy όγκο, αλλά όχι δεν είναι αυτό που θα λέγαμε heavy. Το “Resurrect Me” είναι πιο δυνατό. Θα το χαρακτήριζα ένα melodic metal album.

Που αποφάσισες να ηχογραφήσεις το album;

Επειδή ήμουν συνέχεια σε κίνηση, ηχογραφήσαμε παντού. Ο Michael Posch ηχογράφησε πολύ υλικό στο studio του. Άλλες ηχογραφήσεις κάναμε στο Chicago και τα περισσότερα φωνητικά και χορωδία γίνανε εδώ στο Seattle. Το μόνο μέρος που βρεθήκαμε όλοι μαζί ήταν όταν μιξάραμε το album. Οπότε η κατάσταση ήταν έτσι που το μεγαλύτερο μέρος του album έγινε εξ’ αποστάσεως, και υπάρχουν δυσκολίες όταν το κάνεις αυτό αλλά πιστεύω πως αν συλλογιστείς ότι ο Chuck έκανε τρομερή δουλειά στη μίξη, δεν είχαμε την πολυτέλεια να πηγαίνουμε όλοι μαζί σε ένα studio αλλά μοιραστήκαμε τα πλούτη, τρόπος του λέγειν (γέλια).

Το τελικό αποτελέσμα είναι εντυπωσιακό πάντως.

Ευχαριστώ.

Πες μας λίγα λόγια για το εξώφυλλο, τις φωτογραφίες…

Όσον αφορά το εξώφυλλο, έχω μια προσωπική φωτογράφο και πολύ καλή μου φίλη, τη Leah Keneddy και πιστεύω ότι περάσαμε από τρεις διαφορετικές θεματικές ιδέες για το εξώφυλλο και σκεφτήκαμε αυτό. Οι περισσότερες από τις φωτογραφίες που βρίσκονται στο εξωτερικό του album τραβήχτηκαν όταν έκανα το video για το “Paranoia”. Ήταν πραγματικά ενδιαφέρον το μέρος, ένα τσιμεντένιο εργοστάσιο, παλιό, μισογκρεμισμένο και εκεί τραβήξαμε το video, αλλά επίσης πήρε και μερικές φωτογραφίες για μένα. Οπότε δούλεψε πολύ καλά και κόλλησε με τη μουσική. Οι εσωτερικές φωτογραφίες τώρα, που είμαι μαζί με τον Michael, αυτές τραβήχτηκαν στο Chicago, σε ένα νεκροταφείο, και αυτές κόλλησαν όπως έπρεπε. Άλλα ναι, ήταν πολύ ενδιαφέρον το να περνάς από τόσες ιδέες και στο τέλος να βρίσκεις αυτό που πρέπει και κολλάει, και πιστεύω ότι πραγματικά ταιριάζει με τη μουσική. Θες όλο το υλικό να αυτοσυμπληρώνεται και να υπάρχει μια αρμονική μίξη.

Τι σε τράβηξε να κάνεις videoclip για το “Paranoia” και όχι για κάποιο άλλο κομμάτι;

(γέλια)Τώρα που το σκέφτομαι ήταν περισσότερο για το τι ακουγόταν πιο πολύ μοντέρνο, όχι ότι το album σαν ολόκληρο δεν ακούγεται μοντέρνο, αλλά το “Paranoia” ήταν λίγο πιο πολύ industrial. Εξαιτίας λοιπόν και της τοποθεσίας που μας δόθηκε, αυτό το κομμάτι ταίριαξε τέλεια για αυτό που προσπαθούσαμε να κάνουμε. Υπάρχουν και άλλα πολλά κομμάτια στο album που πραγματικά θα μεταφράζονταν ωραία σε ένα video, αλλά είναι και θέμα χρόνου και δουλειάς. Με το “Paranoia” ήταν πιο εύκολο να γίνει, μόνο με εμένα και ένα “τρομαχτικό” σκηνικό και ταίριαξε πολύ ωραία με τον ήχο, την μουσική. Οπότε αυτοί ήταν οι λόγοι. Προσπαθούμε να σκεφτούμε τώρα πιο κομμάτι θα διαλέξουμε για το επόμενο videoclip. Εσύ ποιο νομίζεις ότι θα μπορούσε να γίνει;

Χμμ, νομίζω ότι το “Desperate by Design” θα ήταν μια καλή επιλογή!

Ναι! Είναι μια πολύ καλή επιλογή! Σκεφτόμουν επίσης και το “We are Damaged”… Ίσως το “Sky Is Falling”, αν κατά κάποιον τρόπο καταφέρουμε να μπει σε video ο Ralph.

Ποια είναι τα σχέδια σου με την μπάντα; Κάποια πιθανή περιοδεία;

Ναι, προς στιγμήν κάνουμε πρόβες εδώ και κάτι βδομάδες, συγκεντρώνοντας τη μπάντα. Ελπίζουμε να αρχίσουμε κάποια shows στο τέλος του Ιούνη και έπειτα αν καταφέρουμε να κάνουμε κάποιο mini-tour θα ήταν πολύ ευχάριστο. Προφανώς θέλω να μεταδώσω αυτό το album έξω στον κόσμο. Τα κομμάτια αποδίδουν τόσο καλά live, είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

Συμφωνώ! Πως είναι μέχρι στιγμής η συνεργασία σου με τη Rat Pak Records;

Ξέρεις, η Rat Pak έχει μερικούς από τους φίλους μου σε συνεργασία μαζί της, ο Michael Wilton, ο Mike Stone…. Όταν ψάχναμε εταιρεία για το album στις αρχές του χρόνου υπήρξε κάποιος ο οποίος ήρθε σε επικοινωνία μαζί μου μέσω των Queensrÿche, και συζητήσαμε για λίγο. Πρέπει να σου πω ότι ο Joe O’Brien (σ.σ. ιδιοκτήτης της Rat Pak) είναι ένα φανταστικό άτομο, έχει πολύ ενέργεια, αλλα αυτό που μου αρέσει σχετικά με την δισκογραφική είναι ότι νοιάζονται για τον καλλιτέχνη, και ο καλλιτέχνης έχει πάντα τον πρώτο λόγο, οπότε είμαι πολύ χαρούμενη που συνεργάστηκα μαζί του. Είναι ένα πολύ καλό παιδί που ακούει ότι έχεις να του πεις και πραγματικά σαν δισκογραφική ξεπερνάνε τους εαυτούς τους, δεν υπάρχει τίποτα κακό να αναφέρεις για αυτούς.

Πρέπει να ξέρεις ότι είμαστε το μόνο περιοδικό στην Ελλάδα το οποίο θα διοργανώσει και διαγωνισμό με 2 album σου, σε συνεργασία με την Rat Pak Records.

Αλήθεια; Αυτό είναι πολύ ευχάριστο! Ευχαριστώ τόσο πολύ! Μου λείπει η Ελλάδα, θα ήθελα να επιστρέψω… Έχω έρθει νομίζω δύο η τρεις φορές με τους Queensrÿche, και πρέπει να πω ότι φοβάμαι ότι αν πάω στα νησιά δεν θα θέλω να γυρίσω πίσω!

Πρέπει να έρθεις, οποιαδήποτε στιγμή. Το καλοκαίρι σίγουρα είναι η καλύτερη περίοδος.

Ok! Με έπεισες! Έρχομαι! (γέλια)

Μιας και ανέφερες τους Queensrÿche, είναι πραγματικά άσχημο το τι συνέβη στη μπάντα.

Ναι, είναι. Είναι ένα μπέρδεμα. Προσπάθησα…. Νιώθω λύπη για το ότι συνέβη, γιατί φυσικά είναι όλοι μια οικογένεια για μένα, έχουμε 25 χρόνια συνεργασίας. Προσπάθησα να μείνω όσο ουδέτερη μπορούσα. Άλλα έχουμε ένα ρητό εδώ που λέει “θα είμαι υπαίτιος αν το κάνω και θα είμαι υπαίτιος και ας μη το κάνω” οπότε απλά προσπάθησα να μείνω εκτός από τις διαφορές τους. Δεν είναι δική μου μάχη, είναι δική τους. Και κάτι άλλο που αξίζει να τονιστεί είναι ότι ουσιαστικά οι Queensrÿche fans είναι αυτοί που βασανίζονται με αυτή την ιστορία, είναι σαν να χωρίζουν οι γονείς σου. Αλλά ξέρεις Νίκο, η αλλαγή φέρνει ευκαιρίες και πιστεύω ότι οι ευκαιρίες στρώνουν δρόμους για νέες αρχές, και στα δυο στρατόπεδα. Θα τα βρούνε και πιστεύω για το μακρινό μέλλον θα είναι καλύτερα για όλους τα πράγματα. Εύχομαι τα καλύτερα και στις δυο πλευρές.

Θα γίνω λίγο ο δικηγόρος του διαβόλου, αλλά αν και οι δυο πλευρές σου ζητήσουν συνεργασία στο μέλλον πάνω σε κάποιο ανερχόμενο album, τι θα έκανες;

(γέλια)Λοιπόν! Μάλλον θα έκανα ότι μπορούσα για να τους βοηθήσω. Έχω ένα album στο οποίο πρέπει να συγκεντρωθώ. Αλλά πρέπει να πω, για να είμαι δίκαιη, ο Geoff Tate επικοινώνησε μαζί μου πέρυσι και μου ζήτησε να συμμετέχω στη δική του version των Queensrÿche, για να παίξω πάλι τον ρόλο της Sister Mary. Μου ήταν δύσκολο να πάρω κάποια απόφαση αλλά επέλεξα να μην το κάνω γιατί δεν ήθελα να δεσμευτώ με τη δουλειά του, ήθελα το “Resurrect Me” να λάβει την προσοχή που ήθελα να λάβει. Είναι κάτι προσωπικό και ένα δυνατό album. Προφανώς έχω λάβει εξαιρετικές κριτικές, ειδικά από τους fans, και αυτό σημαίνει πολλά για μένα. Πιστεύω πως έπραξα σωστά να ανοίξω τα δικά μου φτερά και να περάσω στο προσκήνιο, να κάνω κάτι για μένα. Επειδή είναι πολύ σημαντικό, έβαλα πολύ χρόνο και προσπάθεια μέσα στα κομμάτια και θέλω πολύ να του δώσω μια ευκαιρία. Έχω βρεθεί στη σκηνή με τον Todd και τα παιδιά, μου ζήτησαν να τραγουδήσω μαζί τους σε ένα τοπικό live και ήταν πολύ διασκεδαστικό. Ο κεντρικός μου στόχος είναι πως πάω εγώ με το album και πως θα το προμοτάρω, αλλά προφανώς και είναι φίλοι μου και θα τους βοηθήσω εάν δεν έρχεται σε αντίθεση με αυτό που κάνω. Θα δούμε….

Το “Resurrect Me” είναι τόσο δυνατό! Θα ήταν ειλικρινά κρίμα να μην κάνεις κάποιο tour.

Ναι, το ξέρω (γέλια). Πρέπει να βγω εκεί έξω και να δείξω στον κόσμο τι συμβαίνει και Νίκο, πιστεύω ότι το “Ressurect me” είναι το album που πάντα ήθελα να γράψω και πιστεύω ότι δεν δείχνει μόνο τη δύναμή μου αλλά και την προσωπικότητά μου. Με τη βοήθεια του Michael Posch ενώσαμε μια πολύ δυνατή συλλογή από κομμάτια και είναι ο λόγος που τώρα σου μιλάω όπως μιλάω και με άλλους ανθρώπους σχετικά με αυτό. Το να ξέρεις ότι ο κόσμος είναι ενθουσιασμένος με το album με κάνει τόσο πολύ πιο ενθουσιασμένη.

Ποια τα μελλοντικά σου σχέδια όσον αφορά το όνομα Pamela Moore αλλά και τη μπάντα της ξεχωριστά;

Λοιπόν, η Pamela Moore είναι συγκεντρωμένη στον συγκεκριμένο δίσκο αυτόν τον καιρό. Επίσης είμαι δασκάλα φωνητικής εδώ και κάποια χρόνια και έχω κάποιους φανταστικούς μαθητές. Ένα πράγμα που ανακάλυψα σχετικά με τη δουλειά αυτή, είναι ότι έκανε εμένα πιο ικανή τραγουδίστρια.(γέλια). Είναι ένας τρόπος που σου επιτρέπει να “δώσεις πίσω” στους μαθητές σου. Έχω κάποιους μικρότερους μαθητές που είναι πολύ ταλαντούχοι και μπορώ να τους δείξω τι να περιμένουν στο μέλλον, μπορώ καλλιεργήσω το πάθος τους. Οπότε ναι, κάνω αυτό και γενικότερα κατά τη γνώμη μου πιστεύω πως τα πάω καλά, συμβαίνουν παράλληλα πολύ όμορφα πράγματα για μένα και εγώ απλά τα απολαμβάνω.

Πέρα από το ήδη υπάρχον album, υπάρχει κάποιο καινούργιο υλικό;

Ναι, ο Michael και εγώ είχαμε περίπου τρεις με τέσσερις διαφορετικές ιδέες που ποτέ δεν χρησιμοποιήσαμε για το συγκεκριμένο album, οπότε ελπίζω να ξαναδουλέψω πάνω σε αυτά τα κομμάτια και έπειτα να συνεχίσω, γιατί οπωσδήποτε πρέπει να υπάρξει καινούργιο album και ανυπομονώ να κάνω κάτι καινούργιο. Οπότε είναι ένας συνδυασμός του να διαμορφώσω τη μπάντα, να δίνουμε άριστα shows στον κόσμο και παράλληλα να δουλεύουμε προς το καινούργιο album. Θα δούμε που θα μας πάει όλο αυτό. Θέλω να κρατήσω τη πορεία ως τώρα, είναι κάτι που αγαπάω να κάνω και όσο συνεχίζω να το αγαπάω, θέλω να συνεχίσω να το κάνω.

Οπότε ποιες είναι οι μελλοντικές σου βλέψεις;

Θέλω να κάνω ένα album αλλά να μη μου πάρει 4 χρόνια να το ολοκληρώσω και ειλικρινά ελπίζω ότι οι πωλήσεις αυτού του album να πάνε καλά έτσι ώστε να είμαι σε θέση να συνεχίσω να κάνω tours, να γράφω και να δουλεύω με φανταστικά άτομα γιατί θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο πάνω σε αυτό το θέμα. Απλά να συνεχίσω να αναπτύσσομαι σαν άτομο. Όταν αναπτύσσεσαι σαν άτομο γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και παράλληλα καλύτερος καλλιτέχνης.

Pamela θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ για τη συνέντευξη… 

Εγώ σε ευχαριστώ Νίκο.

Τι θα ήθελες να πεις στους Έλληνες fans σου κλείνοντας; Θα ήθελα να πω ότι μου λείπετε! Ίσως να μπορέσω να σας δω σύντομα. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την υποστήριξη. Η Ελλάδα πάντα είχε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος στη καρδιά μου. Ευχαριστώ για όλη την υποστήριξη που μου δίνατε όλα αυτά τα χρόνια με τους Queensrÿche αλλά και σε μένα προσωπικά. Ελπίζω να σας γνωρίσω όλους προσωπικά στο κοντινό μέλλον.

Νίκος Σιγλίδης

www.pamelamoore.com

www.facebook.com/pamelamooreofficial

Band Members:

Pamela Moore: Φωνητικά

Michael Posch: Κιθάρες, Μπάσο, Πλήκτρα

Brooke Lizotte: Πιάνο

Chuck Macak: Τύμπανα

Discography:

Take A Look, 1981

You Won’t Find Me There, 1982

A Retrospective, 2004

Stories From A Blue Dream, 2006

Resurrect Me, 2013

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X