Οι Parthian Shot είναι μια νέα σχετικά μπάντα από την Αθήνα, που πρόσφατα κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο EP της. Η μουσική αλλά και ηχητική ποιότητα του τελευταίου μας εξέπληξε ευχάριστα αποτελώντας έναν ακόμα καλό λόγο να πιστεύουμε στην εξέλιξη της ελληνικής metal σκηνής. O Παναγιώτης ‘Parthos’ Παπαγεωργίου απάντησε πρόθυμα στις ερωτήσεις μας σχετικά με την ιστορία, αλλά και τα μελλοντικά σχέδια των Parthian Shot.
Είναι γεγονός πως το ΕP σας έλαβε πολύ καλές κριτικές όχι μόνο από τον ελληνικό, αλλά και τον ξένο τύπο. Περιμένατε την αντιμετώπιση αυτή;
Λοιπόν, άρχιζεις με ερώτηση-παγίδα, χαχαχα. Θα σου πω ότι από τη μία είμαστε πεπεισμένοι ότι το υλικό μας είναι δυνατό, αλλά από την άλλη δε περιμέναμε με τίποτα, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να μας αντιμετωπίσουν έτσι.
Παρατηρώντας κανείς τη –σχετικά σύντομη- ιστορία της μπάντας, διαπιστώνει πως υπήρξαν πολλές αλλαγές στο line up με συνέπεια για αρκετό καιρό να κάνετε παύση. Είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό σε νέες μπάντες, που δεν έχουν δουλέψει πολύ καιρό μαζί και συνεπώς δεν έχουν ‘δεθεί’, όμως εσείς τα καταφέρατε να ‘επιβιώσετε’ παρ’ όλ’ αυτά. Τι ήταν αυτό που έφταιξε, αρχικά, για όλες αυτές τις αλλαγές και τι αυτό, τελικά, που σας έσπρωξε να συνεχίσετε με το project των Parthian Shot;
Η αλήθεια κρύβεται στο γεγονός ότι ο πυρήνας μας παρέμεινε ο ίδιος, από το 2003: Εγώ, ο Γιάννης Λυκάκης και ο Χρίστος Μιχάλης. Από εκεί και πέρα, προφανώς μία μπάντα δε μπορεί να βγει μόνο με φωνή, μπάσο και κιθάρα. Λόγω λοιπόν της χημείας των τριών μας, ήταν από τη μία σίγουρο ότι δε θα το αφήναμε έτσι, από την άλλη βρίσκαμε δυσκολία στο πως θα «κολλήσει» μαζί μας το εκάστοτε νέο μέλος. Πέσαμε κατά καιρούς σε μεγάλα «νούμερα», που τους κόψαμε από τις οντισιόν. Ευτυχώς ήρθαν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, και έδεσαν μαζί μας όσο δεν πάει.
Πως θα χαρακτηρίζατε το είδος σας; Έχει υποστεί αλλαγές από την ημέρα της ίδρυσής σας;
Δεν το χαρακτηρίζω το είδος μας. Αλλά αν το έκανα, πράγμα που αναγκάζομαι να το κάνω πολύ συχνά, μάλλον ως Progressive Metal θα μας αποκαλούσα. Οι αλλαγές από τότε που ιδρυθήκαμε είναι οι απολύτως φυσιολογικές: Προσπαθούμε να μην μένουμε στο τότε, ν’ ακολουθήσουμε το σήμερα και, όσο μπορούμε να θυμίζουμε εμάς.
Έχετε πραγματοποιήσει αρκετές tribute εμφανίσεις (με πιο πρόσφατη αυτήν προς τιμήν των θρυλικών Queen). Θεωρείτε πως η απλή αναπαραγωγή γνωστών κομματιών αποτελεί πρόκληση ή είναι ευκολότερο για έναν καλλιτέχνη από το να δημιουργεί ο ίδιος κάτι καινούργιο; Και, δευτερευόντως, έχει αυτό αυξήσει σε κάποιον βαθμό τη δημοτικότητά σας;
Μας κάνεις ν’ ακουγόμαστε σαν tribute μπάντα, χαχαχαχα!!! Πάντα αγαπούσαμε τους ήρωες μας. Και επειδή μας αρέσει ν’ ανεβαίνουμε σε μία σκηνή και να παίζουμε, το κάναμε 2-3 φορές με set lists μόνο με διασκευές. Για τον χαβαλέ και για καλούς μας φίλους. Όσο αφορά το live των Queen, ήταν μία πρωτοβουλία άλλου, μίας εταιρείας που μας πρότεινε να το κάνουμε εμείς, γνωρίζοντας τις ικανότητές μας, για ένα και μοναδικό live. Η πρόκληση της διασκευής είναι μεγάλη. Και μεγάλη παγίδα επίσης. Μπορείς να φέρεις πιο κοντά σου κόσμο που δεν είναι εξοικειωμένος με τη μουσική σου και τα δικά σου- άγνωστα- τραγούδια. Αλλά εάν δεν το κάνεις καλά, μαύρο φίδι που σε έφαγε. Kαι εκεί είναι που θεωρούμε τους εαυτούς μας νικητές στο tribute στους Queen: καταφέραμε να πείσουμε 400+ άτομα που ήρθαν να μας ακούσουν στο Κύτταρο ότι δεν είμαστε μιμητές, αλλά μπάντα με δικό μας ήχο, δική μας φιλοσοφία, τεχνική και μουσική κατάρτιση τέτοια ώστε να βγάλουμε ένα δυομισάωρο πρόγραμμα με υπερβολικά απαιτητικά τραγούδια από ένα μεγαθήριο του χώρου μας.
Αναφορικά με την παραγωγή τώρα, ήταν κάτι που αναλάβατε μόνοι σας και το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό για EP! Πως προέκυψε αυτός ο crystal clear ήχος, και γενικότερα υπήρξε κάτι που βοήθησε στο να ακούγεται το αποτέλεσμα ποιοτικότερο;
Δεν φαντάζεσαι πόσο χαιρόμαστε για την εντύπωση σου επάνω στον ήχο μας. Νομίζω ότι αυτή είναι η μέγιστη ανταμοιβή για τους δύο κιθαρίστες μας, Κώστα Σμόνο και Χρήστο Μιχάλη, που ανέλαβαν εξ’ ολοκλήρου την παραγωγή- recording, editing, production- όλα έγιναν στα home-studio τους! Και το θέμα είναι ότι η αγάπη και η πίστη τους στο στόχο μας, τους έκανε ν’ αφιερώσουν πάρα πολλές ώρες μπροστά από τα tracks μέχρι να καθορίσουν τον ήχο που θα μας έβγαζε όλους όπως μας αξίζει: σαν μπάντα.
Ποιες είναι οι βασικές σας επιρροές; Είναι αλήθεια πως όποιες κι αν είναι, δεν σας εμπόδισαν να αναπτύξετε το προσωπικό σας ύφος. Πόσο δύσκολο είναι το να βρει κανείς μια ισορροπία μεταξύ ξένων και προσωπικών στοιχείων στη μουσική που συνθέτει;
Οι επιρροές μας είναι πολλές ώστε να κάτσω να τις απαριθμήσω: Άλλος είναι πιο μοντέρνος, άλλος πιο κλασσικός, άλλος πιο ανοιχτός σε ακούσματα… Το σίγουρο είναι ότι πλέον δεν είμαστε 18 χρονών ώστε να θέλουμε να μοιάσουμε στα ινδάλματά μας. Έχουμε πολλά χρόνια στο… κουρμπέτι και έχουμε πλέον καταφέρει να τιθασεύουμε τις επιρροές μας προς όφελος ενός προσωπικού ύφους.
Έχετε επιλέξει να κινείστε γύρω από έναν (κυρίως) progressive άξονα. Προφανώς διότι θεωρείτε πως υπάρχουν ακόμη πράγματα που μπορεί να προσφέρει το συγκεκριμένο είδος;
Σίγουρα είναι το ύφος που παίρνει περισσότερη ανοιχτομυαλιά. Και καλύπτει καλύτερα μουσικούς που έχουν ένα τεχνικά καλό επίπεδο. Και σίγουρα έχει περισσότερη πιθανότητα ποιοτικού αποτελέσματος, καθώς ο κόσμος που το παρακολουθεί το ιδίωμα είναι ίσως ο πιο απαιτητικός στον χώρο μας.
Το “Parthian Shot” περιλαμβάνει μόλις τέσσερα κομμάτια. Καλός ο μινιμαλισμός, αφού βλέπεις συχνά μπάντες να γεμίζουν τα demos τους με ένα σωρό ανόητα κομμάτια και να χάνουν την ουσία, μου φάνηκαν, ωστόσο, πολύ λίγα. Πότε αναμένεται κυκλοφορία μεγαλύτερου δείγματος της δουλειάς σας;
Θέλαμε να κάνουμε κάτι ευέλικτο. Κάτι που ο ακροατής θα θέλει ν’ ακούσει κι άλλο, όχι να μπουχτίσει. Ειδικά ως πρώτη εντύπωση από μία μπάντα που- κακά τα ψέματα- τώρα μπαίνει ενεργά στον στίβο της metal μουσικής, και ας είμαστε εν ζωή από το ‘03. Ο λόγος που το κάναμε είναι να βολιδοσκοπήσουμε το πόσο αρέσει η μουσική μας, χωρίς να μένουν κομμάτια που δεν θα τ’ ακούσει ο ακροατής, αλλά να έχει αυτά τα τέσσερα στο repeat.
Στην πραγματικότητα το “Parthian Shot” δεν αποτελεί το πρώτο σας demo, καθώς –αν δεν κάνω λάθος- είχατε κυκλοφορήσει το 2004 το ‘Emotion: Hope’. Θα λέγατε πως το “Parthian Shot” αντικατοπτρίζει την ανανέωσή σας και σε επίπεδο line up;
Άπειρα. Δεν έχει καμία σχέση η τότε εποχή με την τώρα. Και μάλιστα τώρα που το σκέφτομαι, εάν είχαμε το budget του τότε σήμερα, με την εμπειρία και την αγάπη με την οποία κάναμε το ΕΡ, θα βγάζαμε μία δισκάρα ΝΑ!!!! χαχααχαχα!!!
Στιχουργικά ποια η θεματολογία σας; Από τα λίγα που έπιασε το αυτί μου διακρίνω μια έντονη αισιοδοξία…
Είναι καταστάσεις που- με λίγα λόγια- μιλάνε για την ανάδυση από τον πυθμένα στην επιφάνεια για ανάσα. Διαπροσωπικές σχέσεις, που σάπιζαν, που πόναγαν, που όμως ήταν η φύση τους τέτοια που αναγκαστικά δε σου μένει τίποτα από το να αισιοδοξείς.
Έχετε ήδη κάνει αρκετά lives , ποια η αντιμετώπιση του κοινού;
Μάλλον θετική. Και εδώ που τα λέμε, χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, όταν στη σκηνή ανεβαίνει μία μπάντα με 6 άτομα που έκαστος είναι καταρτισμένος στο όργανό του, τα κομμάτια της είναι ενδιαφέρουσες και ελκυστικές συνθέσεις και οι διασκευές απαιτητικές και ακριβείας, νομίζω ότι δε θέλει και πολύ για να κερδίσει το κοινό.
Τι σχεδιάζετε για το βραχυπρόθεσμο (ή και μακροπρόθεσμο) μέλλον; Θα ακούσουμε και live τα κομμάτια του ControVersus; Σκέψεις για studio album υπάρχουν;
Τα κομμάτια του ΕΡ τα παίζουμε ήδη σε όσα lives έχουμε κάνει τον τελευταίο χρόνο. Και ίσως να είναι και ο λόγος που πολύς κόσμος περίμενε το ΕΡ με ανυπομονησία, καθώς ήδη τα νέα κομμάτια κέρδιζαν εντυπώσεις από τα lives. Το άμεσο μέλλον προβλέπει ένα σημαντικό- καθώς είναι το πρώτο μας- support στους Αυστριακούς progsters, Mayfair, μία ζωντανή εμφάνιση στην οποία θα είμαστε μαζί με τους System Decay – και περιμένουμε απάντηση και από δύο πολύ γνωστά ονόματα του χώρου- και είμαστε ήδη σε αναμονή για κάποιες εμφανίσεις μέσα στο χειμώνα. Αυτό που θέλουμε πολύ να καταφέρουμε είναι να βγούμε εκτός Αθηνών, καθώς θέλουμε να έρθουμε σε επαφή με κόσμο που δεν έχει την ευχέρεια να μας δει σε ένα αθηναϊκό club, που γενικά είναι παραγκωνισμένος από τα metal μουσικά δρώμενα. Από εκεί και πέρα, είμαστε στη διαδικασία συλλογής ιδεών, πρέπει να τις βάλουμε κάτω και σιγά- σιγά να οδεύσουμε προς ένα Full length album.
Κλείνοντας, ποιες οι ελπίδες/προσδοκίες σας για την πορεία της μπάντας;
Κατ’ αρχήν να ευχηθούμε σε όλο τον κόσμο υπομονή. Να του πούμε ότι η μουσική- όπως και κάθε μορφή τέχνης και πολιτισμού- είναι από τα λίγα πλέον πράγματα που μπορεί να βελτιώσει το επίπεδο μας, ειδικά εκεί κάτω που έχει πέσει. Στηρίξτε ό, τι έχει να κάνει με πολιτισμό και παιδεία: Αυτό μας λείπει. Ελπίζουμε να αρέσει στον κόσμο η μουσική μας, καθώς αυτό θα μας δώσει την ώθηση να συνεχίσουμε, και να είμαστε καλά μεταξύ μας, μέσα στη μπάντα, ώστε να κάνουμε πραγματικότητα ό, τι ονειρευτήκαμε και ό, τι μπορεί να απαιτήσει ο όποιος ακροατής από εμας. “…Focus, Stay, Stick To The Plan…”
Μαριάνθη Μακροπούλου
http://www.parthianshotband.gr/
http://www.myspace.com/parthianshotband
http://www.jumpingfish.gr/ParthianShot
http://www.facebook.com/parthianshotband
Band:
Παναγιώτης “Parthos” Παπαγεωργίου – φωνητικά
Χρήστος Μιχάλης- κιθάρα
Γιάννης Λυκάκης – μπάσο
Κώστας Σμόνος – κιθάρα
Στέλιος “Beast” Παύλου – τύμπανα
Διαμαντής Καλαφατιάδης – πλήκτρα
Discography:
Emotion: Hope, 2004
Parthian Shot, 2012
