Τον Rob Moratti ως τραγουδιστή τον γνώρισα πίσω στο μακρινό 2005 όταν εκείνος κυκλοφορούσε με την τότε μπάντα του, τους Final Frontier, το άλμπουμ “High Tension Wire”, το οποίο είχα και χρόνια να ακούσω και μου δίνει ακόμα αυτή την χαρά του κλασσικού hard rock ήχου που εκλείπει. Εξαιρετικός δίσκος. Αλλά ο Rob δεν είχε μείνει μόνο εκεί αφού συμμετείχε κατά περιόδους σε σχήματα όπως τους Acacia Avenue, τους Phenomena, τους Rage Of Angels αλλά και τους Καναδούς θεούς Saga, στο μοναδικό άλμπουμ που δεν εμφανίστηκε ο Michael Sadler, το “The Human Condition” (2009).
Το “Epical” φίλες και φίλοι, αποτελεί την έβδομη προσωπική του δουλειά και έρχεται να κυκλοφορήσει δυο χρόνια μετά το συμπαθητικό “Paragon”. Στην νέα του δισκογραφική δουλειά θα βρούμε τον Joel Hoekstra (Whitesnake, Trans–Siberian Orchestra) στις lead κιθάρες, τον Pete Alpenborg (Groundbreaker, Toby Hitchcock) στις ρυθμικές κιθάρες και τα πλήκτρα, τον ύψιστο Tony Franklin (Whitesnake, Tony MacAlpine) στο μπάσο και τον Felix Borg (ex–Art Nation) στα τύμπανα ενώ ως special guest υπάρχει ο Fredrik Bergh (Bloodbound) παίζοντας πλήκτρα σε ένα κομμάτι, αλλά και ο θεός Steve Augeri (ex–Tyketto, ex–Journey) τραγουδά όλα τα δεύτερα φωνητικά. Λαμβάνει ωστόσο και lead φωνητική τοποθέτηση στο “For The Rest Of My Life”. Τουλάχιστον από πλευράς μελών σκίζει. Μουσικά όμως;
Η απάντηση στο ερώτημα σας είναι πολύ απλή. Αν ανοίξουμε το μουσικό μπλέντερ μας και τοποθετήσουμε μέσα μας τζούρες από Eclipse, Work Of Art, Ten, Brother Firetribe, Alias, Survivor και φυσικά Journey, τότε έχουμε το ηχητικό αποτέλεσμα του δίσκου. Το θέμα είναι ότι δεν είναι κομμάτια κατηγορίας «Ιζνογκούντ» όπως πολύ συχνά αναφέρω, αλλά έχουν την δική τους ταυτότητα. Πέραν του προαναφερθέντος, εντύπωση μου έκαναν επίσης τα “Can I Hold You For A While”, “Valerie” και “Crash And Burn”.
Ναι, εντάξει, το “Epical” δεν είναι ένα άλμπουμ αποκάλυψη, από εκείνα που μας ξετρελαίνουν από την πρώτη ακρόαση και θα το αγαπάμε για πάντα. Δεν μας προσφέρει κάτι ολοκαίνουργιο που δεν έχουμε ήδη ξανακούσει. Αλλά πρέπει υπεύθυνα να παραδεχθώ πως για ακόμα μία φορά ο Rob Moratti μας παραδίδει ένα αρκετά καλό άλμπουμ που έχει σε γενικές γραμμές ωραίες συνθέσεις, μια σχετικά ικανοποιητική παραγωγή που επιμελήθηκε ο ίδιος και μας κάνει να πιστεύουμε πως οι ακόλουθοι τους και οπαδοί του μελωδικού ήχου θα το βρουν κάτι παραπάνω από απλά συμπαθητικό.
7.5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
