Ανταποκρίσεις

Robin Beck, House Of Lords

Robin Beck, House Of Lords

Πέμπτη 6 Μαρτίου, Κύτταρο, Αθήνα

Η ιέρεια του AOR επέστρεψε με νέο δίσκο. Και άκρως ικανοποιητικό μάλιστα! Το Underneath όμως, πέρα από ένα πολύ καλό melodic rock album, ήταν και η τέλεια αφορμή για να δούμε τη Robin Beck για πρώτη φορά στα ελληνικά εδάφη. Όσο να ‘ναι οι διοργανωτές δε μας συνηθίζουν συχνά σε τέτοιες εκπλήξεις.  Το γλυκό ήρθε κι έδεσε με support act τους αγαπημένους House Of Lords, οι οποίοι έτυχε (χμμμ…) να κυκλοφορούν κι εκείνοι νέο album. Άρα η βραδιά θα είχε και συζυγικές πινελιές, καθότι ο frontman James Christian είναι χρόνια παντρεμένος με την αγαπητή Robin. Έσκασα μύτη αρκετά νωρίς για να πάρω μία πρώτη γεύση από το soundcheck και των δύο, μέχρι και την ώρα που άνοιγαν οι πόρτες οπότε και εγκατέλειψαν το venue. Λίγα λεπτά μετά τις 21:00 η πρώτη φάση προσέλευσης κοινού ξεκίνησε, δίνοντας θετικά δείγματα για τη συνέχεια. Δυστυχώς όμως (και παρόλο που η τιμή του εισιτηρίου κυμαινόταν σε λογικά επίπεδα) αυτό το event απέδειξε πως ακόμα δεν είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Αποτέλεσμα ήταν το Κύτταρο να μην έχει μαζέψει ούτε 200 άτομα, έτσι για το γαμώτο. Όπως και να ‘χει, οι λίγοι και καλοί που ήμασταν εκεί περάσαμε υπέροχα. Αναλυτικότερα…

Λίγη ώρα μετά τις 21:30, τα φώτα χαμήλωσαν και ο προτζέκτορας πέταξε πίσω από το drum-kit το εξώφυλλο του ολοκαίνουργιου Precious Metal. Και κάπου εκεί  ανέβηκαν με το πάσο τους οι House Of Lords, γερασμένοι αλλά περήφανοι. Το ξεκίνημα έγινε με κλασικό τρόπο, επιλέγοντας το Sahara από την ομώνυμη δισκάρα του 1990.  Το κοινό, αν και φανερά αραιωμένο, χειροκρότησε υπέρ του δέοντος καλωσορίζοντας το ρυτιδιασμένο πια James Christian και το υπόλοιπο line-up. Μεγαλύτερο αβαντάζ της εμφάνισής τους ήταν άνετα ο Jimi Bell και το μαγευτικό του κιθαριστικό παίξιμο. Αν και για να ‘μαι ειλικρινής δεν έχω παρακολουθήσει την μεταγενέστερη δισκογραφική τους πορεία (πλην του μέτριου Big Money), ομολογώ ότι οι House Of Lords μπορούν να ξεσηκώσουν το πλήθος και με λιγότερο γνωστά κομμάτια, όπωςBattleCartesian Dreams ή Come To My Kingdom. Αυτό όμως έγινε στα γνωστά τους  hits ήταν απερίγραπτο. Από τη μία η συγκίνηση με το Love Dont Lie, από την άλλη το παρασκήνιο δια στόματος James για την ιστορία πίσω από το I Wanna Be Loved (άψογα εκτελεσμένο!) και στα καπάκια ένα Pleasure Palace πριν το κλείσιμο, στάθηκαν ικανά να μας κάνουν να χαμογελάσουμε παρόλο το μέτριο ήχο που κυριαρχούσε (παρέα με κάποια τεχνικά μικροπροβληματάκια στη κιθάρα του Christian) για ένα μεγάλο μέρος του setlist. Στα πολύ θετικά συμπεριέλαβα την ιδιαίτερα ζεστή συμπεριφορά όλης της μπάντας προς τον κόσμο, τόσο πάνω όσο και κάτω από το σανίδι, ενώ και εμείς οι ίδιοι φροντίσαμε να εισπράξουν το αντίστοιχο συναίσθημα.    Έπειτα από περίπου 1 ώρα και χωρίς encore, μας αποχαιρέτησαν δίνοντας τέλος σε αυτή την πολύ καλή εμφάνιση. Μία εμφάνιση που με έχωσε ακόμα πιο βαθιά στο μουσικό κόσμο των House Of Lords και που με έκανε –όσο και να μην το θέλω- να ευχαριστήσω το Gene Simmons για το δισκογραφικό συμβόλαιο που κάποτε τους προσέφερε!

Setlist:  Sahara / Big Money / Battle / Cartesian Dreams / Love Don’t Lie / Come To My Kingdom / Permission To Die / Bass Solo / I’m Free / Swimmin’ With The Sharks / Can’t Find My Way Home (Blind Faith) /  Rock Bottom / S.O.S. In America / I Wanna Be Loved / Pleasure Palace / Guitar Solo / Slip Of The Tongue

Μετά από μία σύντομη αναμονή η οποία δε διήρκησε ούτε μισή ώρα, η Robin Beck έκανε την πρώτη της εμφάνιση μπροστά από το ελληνικό κοινό φορώντας γυαλιά ηλίου και το πασίγνωστο jacket με τα κρόσσια, με τον Christian πλέον δίπλα της σε ρόλο μπασίστα. Παρόλο που από αρκετούς σκληροπυρηνικούς μεταλλάδες του συναφιού μας η Αμερικανίδα performer έχει χαρακτηριστεί ως μια “πιο σκληρή Bonnie Tyler”, η αρχή δε θα μπορούσε να είναι δυνατότερη με ένα από τα δημοφιλέστερα κομμάτια της, το ιδιαίτερα φεμινιστικό If You Were A Woman (And I Was A Man)”. Εκπληκτικό καλωσόρισμα, με όλο το κοινό να μη χάνει ούτε στίχο!  Οι αναφορές στο  κλασικό Trouble Or Nothing album συνεχίστηκαν και στην πορεία με τα Dont Lose Any Sleep και Hold Back The Night, αφού πρώτα πήρε το χρόνο της για να μας αναφέρει πως η πρώτη της σχέση ήταν με Έλληνα (όχι παίζουμε!) μπροστά στο James Christian. Μετά από την πρόωρη βουτιά στο χρόνια, το party συνεχίστηκε με πιο μεταγενέστερες δισκογραφικές στιγμές της, όπως That All Depends, Wrecking Ball (με ειρωνικές μπηχτές προς τη Miley Cyrus) και την πολύ ωραία ακυκλοφόρητη μπαλάντα Wish You Were Here. Από εκείνη τη στιγμή και για αρκετή ώρα, το show πήρε ελαφρώς την κατιούσα, καθώς επέλεξε να εκτελέσει πολύ λιγότερο τραγουδισμένα κομμάτια, όπως The One και The Great Escape. Το highlight της βραδιάς ήταν σχετικά εύκολο να εντοπιστεί από τους περισσότερους, όταν ο tour manager πάσαρε στη Robin ένα μπουκάλι CocaCola. Όλοι γνωρίζαμε πως είχε έρθει η στιγμή για το First Time, το κομμάτι μαζικής υστερίας στις αρχές των 90’s λόγω της διαφήμισης του γνωστού αναψυκτικού. Στο σημείο αυτό, επέλεξε ένα ζευγάρι από το κοινό που είχε συμπληρώσει 20 χρόνια σχέσης (όσο χρονολογείται και η σύνθεση δηλαδή) και τους υπέγραψε το μπουκάλι ως ενθύμιο. Μεγάλος χαμός έγινε λίγο πριν το οριστικό φινάλε με τη διασκευή στο Hide Your Heart της Bonnie Tyler, αν και κάτι μου λέει πως οι πιο πολλοί θα το θυμούνται πάντα λόγω Kiss. Το κλείσιμο έγινε χλιαρά έως αδιάφορα, με ένα κάτω του μετρίου Follow You να μην κάνει ιδιαίτερη αίσθηση. Αν και 59 χρονών, η μικροσκοπική τραγουδίστρια χτύπησε πάνω από μιάμιση ώρα εμφάνιση, βάζοντας τα γυαλιά σε πολύ κόσμο εκείνο το βράδυ ενώ, όπως συνειδητοποίησα, η φωνή της εξακολουθεί να μένει ίδια και απαράλλαχτη.

Αν και η βραδιά έλαβε τέλος στη 01:00 ακριβώς, δημιουργώντας αρκετά προβλήματα στην επιστροφή των παρευρισκομένων, το live ήταν πολύ καλό! Αν το καλοσκεφτούμε, τόσο η Robin Beck όσο και οι House Of Lords μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ως ένα και το αυτό, κυρίως λόγω του James Christian. Δε νομίζω πως όποιος έδωσε το παρόν βγήκε χαμένος, αφού και καλό AOR ακούσαμε και το κέφι μας κάναμε και τα ούζα μας την ποτίσαμε (προς έντονη δυσαρέσκεια του συζύγου) και είδαμε ένα όνομα που κατά πάσα πιθανότητα να μην δούμε ποτέ ξανά. For the very first time… και μάλλον τελευταία!

Setlist: If You Were A Woman (And I Was A Man) /  Don’t Lose Any Sleep / Hold Back The Night / That All Depends / Wrecking Ball / Wish You Were Here / The One / Save Up All Your Tears / The Great Escape / Drum Solo / Catfight / Tears In The Rain / Love Lies

Encore: First Time / Hide Your Heart (Bonnie Tyler cover) / Follow You

Χάρης Μπελαδάκης

[email protected]

haursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X