Επιστροφή στην ενεργό δισκογραφία για τους Αμερικανό-Δανό-Σουηδούς Royal Hunt, οι οποίοι παρουσιάζουν τον διάδοχο του (συμπαθητικού) “Devil‘s Dozen”, ο οποίος φέρει τον τίτλο “Cast In Stone” και αποτελεί μια πολύ καλή, στο σύνολό της, κυκλοφορία. Ας μπούμε περισσότερο στα της κυκλοφορίας αυτής. Το γεγονός ότι ο André Andersen και η παρέα του κυκλοφορούν το δίσκο μέσω της δικής του, ανεξάρτητης εταιρείας, NorthPoint Productions, βγάζει το καπέλο στους ίδιους δείχνοντας ότι στηρίζουν οι ίδιοι την μουσική τους και δεν περιμένουν κάποια εταιρεία να το κυκλοφορήσει. Τους αξίζουν συγχαρητήρια για αυτό.
Ως κυκλοφορία, την τέταρτη μετά την επιστροφή του ύψιστου D.C. Cooper εν έτει 2011 και την κυκλοφορία του υπέρ έπους “Show Me How To Live” (μαζί με εκείνη την μαγική βραδιά στο Fuzz στις 29 Απριλίου 2012 παρέα με Psychotic Waltz & Pagan’s Mind και λίγο πριν την επάνοδο τους τον επόμενο μήνα μαζί με τους Soul Cages στο Κύτταρο), αποτελεί την δεύτερη καλύτερη μετά την επάνοδό του. Για εμένα προσωπικά έχει κάνει ένα βήμα προς τα μπροστά από το “Devil‘s Dozen” ενώ έχει αφήσει χιλιόμετρα πίσω το (κακό για τα δικά μου γούστα) “A Life Τo Die For” του 2013.
Υπάρχουν στιγμές μέσα στο δίσκο που λες ότι ακούς παλιούς, καλούς Royal Hunt. Περίτρανο παράδειγμα αποτελεί το εναρκτήριο “Fistful Of Misery”, το οποίο για εμένα αμφιταλαντεύεται στο vibe των “Moving Target” (1995) και “Paradox” (1997). Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη έναρξη για το “Cast In Stone” καθότι διαθέτει εξαιρετική ερμηνεία από τον Cooper¸ ένα ρεφρέν κόλαση και είναι τελείως πιασάρικο. Μαζί με το “Sacrifice” αποτελούν τις πιο πιασάρικες στιγμές του δίσκου. Φοβερό είναι και το “The Last Soul Alive”, με τα πλήκτρα να κλέβουν την παράσταση ενώ στο “The Wishing Well” πάμε σε πιο νεοκλασικά μονοπάτια, κάτι το οποίο διόλου με χαλάει προσωπικά, το αντίθετο θα έλεγα (περιμένω να το ακούσω και ζωντανά).
Το hard rock-ίζον «αμερικανιζέ» “Save Me II” που κλείνει το δίσκο, έρχεται πλέον ως ολοκληρωμένη σύνθεση, «αντικαθιστώντας» αυτή που είχε ηχογραφηθεί για τις ανάγκες του box set “20th Anniversary: Special Edition” (2012). Το μοναδικό αρνητικό στοιχείο για το “Cast In Stone” αποτελεί η μουντή παραγωγή, καθώς θεωρώ ότι θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ καλύτερη δουλειά με κάποιον παραγωγό, δίχως να θέλω να υπονομεύσω την προσπάθεια του μουσικού/παραγωγού André Andersen, ο οποίος ανέλαβε το εγχείρημα όλο μόνος του, παραχωρώντας μόνο το mastering στον Jan Eliasson των Audioplanet Studios.
Για εμένα προσωπικά οι Royal Hunt, μια εξαιρετική neoclassic progressive μπάντα, είναι πάντοτε αξιόπιστοι, ως επί τον πλείστον, στις κυκλοφορίες τους. Αυτή είναι μια ακόμα αριστοκρατική, υψηλής ποιότητας κυκλοφορία με λίγες αποκλίσεις από την δοκιμασμένη φόρμουλά τους, κάνοντας το “Cast In Stone” μια από τις εξαιρετικότερες δουλειές τους, χαρίζοντας του μια θέση στο πάνθεον. Εγώ έκανα στον εαυτό μου τη χάρη και απέκτησα την κυκλοφορία αυτή. Εσείς;
8/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
