Aυτός ο δίσκος σηματοδοτεί την επιστροφή του τραγουδιστή Terry Brock o oποίος εντάχθηκε στο συγκρότημα πριν περίπου 24 χρόνια όταν κυκλοφορούσαν τον πρώτο τους δίσκο. Στα αυτιά των AORάδων αυτό ηχεί σαν μουσική καθώς οι Strangeways είναι από τα πιο γνωστά συγκροτήματα σε αυτό το είδος. Δυστυχώς όμως, το Perfect World δεν συναντά τις απαιτήσεις και είναι πολύ μέτριος έως και αδιάφορος δίσκος. Η παραγωγή είναι μέτρια καθώς οι κιθάρες και όλα τα όργανα γενικά δεν ακούγονται σχεδόν καθόλου γιατί υπερκαλύπτονται από τα πλήκτρα και τη φωνή, έτσι χάνεται η δυναμικότητα των κομματιών. Βέβαια, επί το πλείστον τα κομμάτια είναι mid-tempo και down-tempo και υπάρχει αρκετή επανάληψη ειδικά στα πιασάρικα ρεφρεν και γενικά περνούν αδιάφορα. Τα σόλο μπορώ να πω με αποζημίωσαν αλλά όχι αρκετά για να ανεβάσω υψηλά τη βαθμολογία. Ίσως με καλύτερη παραγωγή και πιο δυνατά κομμάτια το reunion να ήταν πιο θεαματικό.
3/10
Tένια Λάρδα
