Ακούς ότι ένα συγκρότημα κατάγεται από την Φιλανδία και αμέσως το μυαλό σου πάει σε power metal ή στο μελωδικό death metal. Αυτό δεν συμβαίνει με τους Strong Addiction και με το ντεμπούτο τους “Anesthesia”. Υπήρξε μια μικρή ανησυχία όταν διάβασα ότι τα παλικάρια παίζουν alternative metal, αλλά η πίστη μου στην μουντή ατμόσφαιρα και στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τη μουσική γενικά οι Φινλανδοί, με αποζημίωσε. Ντεμπούτο full album για τους Strong Addiction, 5 χρόνια μετά την κυκλοφορία του EP “Suspicious Reality”. Η ίδια η μπάντα έθεσε ως στόχο τις συνεχείς live εμφανίσεις, για να γίνει πιο στιβαρή και να αναπτύξει χημεία.
Από ότι φαίνεται το όλο πείραμα πέτυχε, αφού το “Anesthesia” μόνο αποστασιοποιημένο δεν μπορεί να αφήσει έναν ακροατή. Αρκετές επιρροές από Porcupine Tree, Pearl Jam και λίγο Tool, όλα αυτά κάτω από την καταθλιπτική μαυρίλα της βόρειας Ευρώπης. Οι Strong Addiction ακροβατούν μεταξύ του metal και του alternative, αλλά μπορώ να πω ότι νικητής σε αυτή τη διαμάχη βγαίνει το σκληρό ιδίωμα. Εντύπωση μου έκανε στις ακροάσεις, οι ωραίες μελωδικές γραμμές στα φωνητικά και ειδικά στα ρεφρέν αλλά και το πολύ σκοτεινό mood που έχει η μπάντα. Τα “Crucify”, “Drag You To Hell” και “Trauma” (ίσως το κορυφαίο του δίσκου) είναι κλασικά παραδείγματα αυτού, όπου και ο τραγουδιστής Sebastian Ulmanen δίνει και τις καλύτερες του ερμηνείες. Οι πιο δυνατές στιγμές “Red Sun” και “Empire Of Lies” φέρνουν αρκετά σε Pearl Jam, αλλά στην πιο metal εκδοχή τους, ενώ στο “Fix Me” ακούμε και κάποια ακραία φωνητικά.
Πολύ καλές οι μελωδίες στις κιθάρες και γενικά η ενορχήστρωση του δίσκου είναι αρκετά προσεγμένη, όπως και η παραγωγή, αν και θα προτιμούσα την τελευταία πιο καθαρή και όχι τόσο μουντή. Κάπου το μπάσο, στουμπώνει το τελικό αποτέλεσμα. Γενικά όμως, η πρώτη προσπάθεια των Strong Addiction είναι αρκετά καλή. Το μόνο πρόβλημα που έχουν είναι ότι δεν ακούγεται κάποια νέα πρόταση στο “Anesthesia” και ο δίσκος κάπου χάνεται σε αυτό το γεγονός και κάπως το γεγονός ότι στη μέση υπάρχει μια κοιλιά. Οι μελωδίες όμως είναι καλές, το συγκρότημα με μεράκι οπότε οι fans του είδους μάλλον θα ευχαριστηθούν το δίσκο. Νομίζω όμως ότι και οι πιο σκληροί θα μπορούσαν να του δώσουν μια ευκαιρία, αφού αρκετές στιγμές είναι δυνατές και σίγουρα η καταθλιπτική ατμόσφαιρα, που πλησιάζει το doom, θα αρέσει σε αρκετούς.
7 /10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
