Μπορεί να είναι ο πρώτος δίσκος τους σαν Valdaudr, οι άνθρωποι όμως που τους απαρτίζουν μόνο νέοι δεν είναι τόσο στην σκηνή όσο και στον χώρο. Έχοντας συσχετίσει τα ονόματά τους με μπάντες όπως οι Satyricon και Blood Red Throne και γενικά τον black metal ήχο, οι Valdaudr και το ντεμπούτο τους “Drapsdalen” ηχεί τόσο νέο όσο και παλιό ταυτόχρονα. Ο κιθαρίστας/μπασίστας της μπάντας, Dod, ξεκαθαρίζει και διευκρινίζει τα πάντα.
Αρχικά, συγχαρητήρια για τον δίσκο σας ως Valdaudr. Μπορείτε να μας εξηγήσετε και να μας ξεκαθαρίσετε λίγο ποια είναι η κατάσταση με της μπάντας;
Γεια χαρά, χαίρομαι για την πρόσκληση σας από την Ελλάδα. Υπέροχο μέρος. Ήμουν εκεί με την οικογένεια μου πριν μερικά χρόνια. Οπότε, οι Valdaudr αποτελούνται από εμένα, τον Dod δηλαδή και τον Vald. Εγώ έπαιζα με τους Satyricon την δεκαετία του ‘90 και η κύρια μπάντα μου τα τελευταία είκοσι τρία χρόνια είναι οι Blood Red Throne. Ο Vald ήταν ο δεύτερος τραγουδιστής των Blood Red Throne. Και οι δύο λατρεύουμε τον παλιού τύπου black metal και ήξερα πως κάποια στιγμή θα δουλεύαμε ξανά μαζί. Οι Cobolt ήταν η black metal μπάντα μου για περίπου είκοσι χρόνια. Οι Valdaudr είναι η συνέχεια αυτής της μπάντας. Εγώ έχω αναλάβει τις κιθάρες, το μπάσο και την σύνθεση, ενώ ο Vald αναλαμβάνει τα φωνητικά και τους στίχους. Είχαμε τον Rune N των Taake στα τύμπανα που έπαιζε στα live, ο οποίος ανέλαβε και την μίξη του δίσκου.
Τι σημαίνει ο τίτλος του δίσκου καθώς και το όνομα της μπάντας;
Το Vald είναι προέρχεται από το Osvald και το Dod (σ.σ.: που στα Νορβηγικά σημαίνει θάνατος) είναι το δικό μου καλλιτεχνικό όνομα. Το Daudr είναι μια Νορβηγική διαφοροποίηση του Dod, οπότε αν συνδυάσει τα δύο μας βγάζει το Valdaudr. Το Vald από μόνο του σημαίνει ισχύς η δύναμη οπότε όλο μαζί βγάζει ένα νόημα τύπου “ισχύς του θανάτου”. Όλοι οι στίχοι, το όνομα της μπάντας και ο τίτλος του δίσκου είναι στα Νορβηγικά. Το “Drapsdalen” σημαίνει κοιλάδα των φόνων και το έχουμε πάρει από την παλαιά διαθήκη, από ένα μέρος όπου ο θεός σκότωσε πολλούς ανθρώπους.
Τι συμβαίνει με την παραγωγή; Παρότι είναι πολύ καλή, έχω μία αίσθηση από αυτή την πρωτόγονη, αρχική black metal σκηνή.
Ξεκίνησα να ακούω black metal το 1992 και εξακολουθώ να προτιμώ τις ίδιες μπάντες και αυτές τις παραγωγές από τα ’90s. Απλά έχουν μια πιο αυθεντική και σωστή αισθητική. Υποθέτω πως στο τέλος είναι η νοσταλγία που μιλάει. Ήταν πάντα η πρόθεση μας να ηχεί έτσι αυτό το άλμπουμ. Ο Rune έκανε φανταστική δουλειά με την μίξη. Πρωτόγονη, ίσως και να είναι, αλλά είναι σίγουρα ποιοτική.
Πόσο δύσκολο πιστεύεις ότι ήταν να δημιουργήσετε έναν ήχο που πάει τόσο πίσω, μέχρι και την περίοδο των Venom, καθαρά από θέμα αποδοχής;
Κανένα απολύτως πρόβλημα. Είμαι γέρος και όπως είπα είμαι στην σκηνή από το 1992, ξέρω πως να δημιουργώ black metal. Το κάνω όλο αυτό για σχεδόν τριάντα χρόνια πλέον. Δεν χρειάζομαι κανενός την αποδοχή, έτσι θέλω το black metal μου απλά. Έχοντας πει αυτό, πραγματικά εκτιμούμε την θετική υποδοχή που έχει το άλμπουμ. Το χαιρετίζω αυτό.
Ο τρόπος που εγώ αντιλαμβάνομαι τους Valdaudr σαν μπάντα είναι μερικοί καλοί φίλοι που απολαμβάνουν το black metal. Χωρίστηκαν για λίγο, αλλά η φλόγα της δημιουργίας και της έκφρασης τους ξανά ένωσε. Είναι όντως έτσι;
Πιστεύω πως η εταιρία μας, η Soulseller Records, έχει κάνει τρομερή δουλειά με την προώθηση των Valdaudr Επίσης έχω το δικό μου δίκτυο και είμαι παλιομοδίτης, ακόμα πιστεύω πως ένας καλός δίσκος θα φτάσει στους σωστούς ανθρώπους αργά ή γρήγορα. Το πάθος μου για το black metal είναι το ίδιο δυνατό σήμερα όπως και τριάντα χρόνια πριν και ο Vald έχει γερές ρίζες σε αυτό το είδος επίσης. Το black metal και οι Valdaudr μας έφεραν μαζί ξανά.
Τι έχει αλλάξει από την αρχή των ’00s και την μπάντα σου, τους Cobolt 60, συγκριτικά με σήμερα;
Το ντεμπούτο των Cobolt 60 ήταν πολύ καλό. Παρόλα αυτά δεν ήταν τόσο παλιομοδίτικο όσο αυτό. Για αυτό και υπήρξε αυτή η μικρή αλλαγή στο στυλ και την παραγωγή στον δεύτερο δίσκο. Πολύ από το υλικό των Valdaudr γράφτηκε πριν αρκετά χρόνια και προοριζόταν για το τρίτο άλμπουμ των Cobolt 60. Η κύρια διαφορά ωστόσο είναι τα φωνητικά. Των Valdaudr είναι ακόμα πιο ωμοί και παλιομοδιτικοι. Όσο μεγαλώνω, τόσο πιο ακραίο γίνεται (γέλια).
Εκτός του κλασικού black metal ήχου, εντόπισα και κάποια ας το πούμε folk metal στοιχεία στο τελευταίο κομμάτι. Ποια η ιδέα πίσω από αυτό;
Ναι, υπάρχουν κάποια μελωδικά και folk σημεία σε διάφορα κομμάτια. Μου αρέσουν τα μελωδικά και επικά θέματα και προσθέτουν κάτι φρέσκο ενδιάμεσα στα blast και τις κραυγές. Ο Vald έχει ωραία καθαρά φωνητικά, γιατί να μην τα αξιοποιήσουμε και αυτά.
Πιστεύετε πως οι Valdaudr ήρθαν για να μείνουν ή ήταν απλά δύο καλοί φίλοι που ξανασυναντήθηκαν προς χάρη των παλιών καλών ημερών;
Θα μείνουμε μέχρι να πεθάνουμε. Δεν ξεχνιέται το black metal, κρατήστε την φλόγα ζωντανή.
Όπως προαναφέρθηκε, υπάρχει παρελθόν με τους Satyricon, μια μπάντα που αποτέλεσε τεράστια επιρροή για πολλούς που ακολούθησαν. Αποτέλεσαν επιρροή και για εσάς; Τι σας εμπνέει να γράψετε μουσική, τόσο μουσικά όσο και έξω από αυτή;
Ξεκίνησα να παίζω κιθάρα το 1993. Ένα χρόνο αφότου ανακάλυψα τους Satyricon και η μουσική τους πραγματικά με χτύπησε, ήμουν οπαδός. Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν φαντάστηκα τον εαυτό μου να παίζει στην μπάντα. Το 1996 λοιπόν και μετά από κάποιες συγκυρίες ήμουν ο live κιθαρίστας των Satyricon. Μόλις 18 χρονών και έπαιζα κιθάρα για τρία χρόνια. Βασικά, δεν είχα ξανά παίξει κιθάρα σε μπάντα πριν, πόσο μάλλον να κάνω live. Η πρώτη μου ζωντανή εμφάνιση ήταν στο Dynamo Festival το 1997 μπροστά σε 10.000 άτομα σαν ο μόνος κιθαρίστας, τρελό. Δεν είμαι μπασίστας, αλλά κατά κάποιο τρόπο ωραίο και ταιριαστό το να παίζω μπάσο τόσο στους Valdaudr όσο και στους Cobolt 60. Μου αρέσει να γράφω μπασογραμμές και μελωδίες πάνω από τα κιθαριστικά riffs. Έχω άλλες τρεις μπάντες και γράφω μουσική συνέχεια. Η δημιουργικότητα με ωθεί, μαζί με την ανάγκη να παρουσιάσω ποιοτική μουσική.
Μπορεί να είναι λίγο τετριμμένη ερώτηση, αλλά πως σας επηρέασε ο Covid-19; Εννοώ πως, ο κρύος καιρός της Νορβηγίας είναι αρκετός φαντάζομαι για να κρατήσει τον κόσμο μέσα, αλλά από πλευρά μουσικής τι συνέπειες είχατε;
Τώρα αυτό μπορεί να ακουστεί περίεργο αλλά, προσωπικά το λάτρεψα. Περισσότερο για το ότι μου δίνει ακόμα περισσότερο χρόνο για να κάνω μουσική αυτό τον καιρό και για το ότι μου επιτρέπει να αφοσιωθώ και σε άλλα ενδιαφέροντα μου. Ακόμα παραπάνω όμως επειδή είναι μια τεράστια υπενθύμιση του πόσο εύθραυστο είναι το ανθρώπινο γένος. Σίγουρα είναι χάλια που δεν μπορούμε να παίξουμε ζωντανά, αλλά αυτές οι μέρες θα επιστρέψουν. Το να κάνεις ένα διάλειμμα, προσωπικά μου ακούγεται μια χαρά.
Τι μπορείτε να μας πείτε για την συνεργασία σας με την Soulseller Records;
Το σχέδιο ήταν να κυκλοφορήσουμε τον δίσκο μόνοι μας και να έχουμε τον πλήρη έλεγχο εμείς 100% στα πάντα. Ωστόσο, μίλησα με τον φίλο μου τον Dolgan από τους The Deviant & Gehenna και μίλησε τρομερά για τον Jorn και την Soulseller Records. Οπότε έστειλα e-mail στον Jorn και λίγα λεπτά αργότερα μας υπέγραψαν. Ο Jorn είναι πραγματικά αφοσιωμένος τύπος και εκτιμώ πολύ τις ιδιότητες του και το σημαντικότερο, αγαπάει τους Valdaudr.
Πόσο σύντομα θα ακούσουμε κάτι νεότερα από εσάς; Υποθέτοντας βέβαια το ότι θα μείνετε έτσι; Υπάρχει κάτι που θα μπορούσατε να μας πείτε για το μέλλον;
Γίνονται πράγματα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Έχουμε ήδη προσφορές να παίξουμε στο Μεξικό και θα το κάνουμε. Πρέπει απλά να βρούμε έναν καλό drummer. Θα μείνουμε δυάδα προς το παρόν για τους δίσκους και τριάδα στα live. Δουλεύω ήδη σε νέο υλικό αλλά δεν βιάζομαι για τίποτα. Μόλις πήρα τα μπλουζάκια για Valdaudr και τον άλλο μήνα έρχονται τα βινύλια. Ωραίες εποχές πράγματι.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Σας εύχομαι τα καλύτερα για το άλμπουμ. Όποιες τελευταίες λέξεις ανήκουν σε εσάς.
Αν θέλετε να γυρίσετε στο 1993 ή ακόμα και αν θέλετε να πάτε για πρώτη φορά, προκειμένου να βιώσετε παλιομοδίτικο Νορβηγικό black metal τότε οι Valdaudr είναι ο σωστός προορισμός.
Συνέντευξη: Γιώργος Χατζηιωαννίδης
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μάρης
Band Members
Dod – Κιθάρες, Μπάσο
Vald – Φωνητικά
Discography
Drapsdalen, 2021
