Μια από τις πιο πετυχημένες εμπορικά μπάντες στον χώρο του hard rock και όχι μόνο, αποφάσισε να κάνει την δισκογραφική της επιστροφή μετά από 14 (!) χρόνια απουσίας (“Van Halen III”) και να μας δώσει τον 12ο δίσκο της. Για τους Van Halen, και τον Eddie Van Halen, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα. Το θέμα είναι τι έχει να προσφέρει σε φανατικούς και μη, η νέα αυτή δουλειά, η οποία μάλιστα σημάνει και την στουντιακή επιστροφή του David Lee Roth πίσω από το μικρόφωνο στο συγκρότημα μετά από 28 χρόνια! Κατά τα άλλα η υπόθεση είναι οικογενειακή με την ομάδα να πλαισιώνεται, εκτός από τα προφανή σε κιθάρα και drums, και με τον γιο του Eddie στο μπάσο, τον Wolfgang. Το “A Different Kind of Truth” λοιπόν, έχει ανεβαστική καλοκαιρινή διάθεση αλλά κάπου μας τα χαλάει με τα αρκετά fillers και την έλλειψη του κομματιού κράχτη. Σύμφωνα με την μπάντα αρκετά από τα κομμάτια είναι ανεπτυγμένες ιδέες από πρώιμες 70’s ηχογραφήσεις που είχαν στην άκρη και για αυτό θα βρείτε γενικότερα ποικιλία στα 13 κομμάτια, από κιθαριστικό hard rock μέχρι πιο bluesy στιγμές και άλλοτε ακόμα ελαφρότερα θέματα. Ο δίσκος έχει και 3 singles: “Tattoo”, “She’s the Woman” και “Stay Frosty”. To πρώτο είναι και το video-clip της μπάντας, που κάπου με ξίνισε με το πρόχειρο refrain του, ενώ το δεύτερο στα solo του, θυμίζει -ευχάριστα βέβαια- αυτά του “Running with the Devil”. Εντύπωση μου προκάλεσε το αρκετά βαρύ “Honeybabysweetiedoll” με το riff του να είναι μια παραλλαγμένη και πιο heavy μορφή του “Gates Of Babylon” των Rainbow, και να είναι από τα κομμάτια που ξεχώρισα μαζί με το παιχνιδιάρικο “Chinatown” και το “Big River”. Ωραίο το feeling όταν έχουμε δυνατά comeback από μεγάλα ονόματα αλλά εδώ δεν νομίζω να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Σίγουρα δεν πρόκειται για άσχημο δίσκο φυσικά αλλά ούτε και για την δουλειά που θα βάλουμε μετά από καιρό πάλι να παίξει.
6.5/10
Παναγιώτης Αποστολόπουλος
